Interpretacja Ministra Finansów
DD3.8222.2.236.2015.CRS
z 20 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 13 września 2012 r. Nr IPPB2/415-560/12-4/AK, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że ze stanowisko Sp. z o.o. (Wnioskodawca) przedstawione we wniosku z dnia 11.06.2012 r. (data wpływu 19.06.2009 r.), uzupełnionym w dniu 06.08.2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wartości świadczeń związanych z udziałem w spotkaniach szkoleniowo-integracyjnych, jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 czerwca 2012 r. Wnioskodawca złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w jego indywidualnej sprawie.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełnionym w dniu 06 sierpnia 2012 r., Wnioskodawca przedstawił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zatrudniający kilkudziesięciu pracowników, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ponosi wydatki na organizację spotkań o charakterze szkoleniowo-integracyjnym dla swoich pracowników. Zasadniczym celem przedmiotowych spotkań jest podnoszenie kwalifikacji pracowników, przekazanie im wiedzy o Wnioskodawcy, a także zwiększenie poziomu integracji i motywacji pracowników oraz zwiększenie efektywności pracy zespołów, a przez to wzrost przychodów osiąganych przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca wskazuje, iż z uwagi na specyfikę swojej działalności, przeważającą część pracowników stanowią wysoko kwalifikowani specjaliści nowych technologii. Są oni bardzo poszukiwani na rynku pracy, w związku z czym rotacja kadr jest znaczna. Wnioskodawca ponosząc duże nakłady na pozyskanie i wyszkolenie pracownika dąży do tego, aby pracownicy pracowali u niego jak najdłużej, byli lojalni i wierni, gdyż częsta wymiana personelu nie sprzyja rozwojowi firmy i destabilizuje jej bieżące funkcjonowanie.

Organizowane przez Wnioskodawcę spotkania zawierają elementy szkoleniowe, informacyjne, czasem integracyjne, mając na celu przede wszystkim lepsze poznanie i zintegrowanie pracowników, a także zmotywowanie ich do dalszej pracy oraz podtrzymanie poczucia zadowolenia z pracy. Organizowane spotkania są elementem strategii skutecznego zarządzania personelem i Wnioskodawca analizuje wpływ organizowanych spotkań zarówno z punktu widzenia zdobytej przez uczestników wiedzy, jak i z punktu widzenia poprawy zadowolenia z pracy u Wnioskodawcy oraz zwiększenia efektywności pracy.

Oprócz elementów szkoleniowych, program organizowanych spotkań zawiera bardzo często prezentację strategii firmy lub nowych produktów, wymianę doświadczeń między pracownikami, omówienie spraw organizacyjnych, promowanie określonych wzorców zachowań oraz motywowanie pracowników. Dodatkowo, w czasie przedmiotowych spotkań często odbywają się konkursy oraz gry zespołowe mające na celu zwiększenie efektywności pracy zespołowej poprzez wspólne pokonywanie trudności.

Organizacją spotkania/wyjazdu szkoleniowego zajmuje się pracownik Wnioskodawcy odpowiedzialny za sprawy kadrowe lub jest to zlecane podmiotowi z zewnątrz np. wyspecjalizowanej w organizowaniu wyjazdów szkoleniowych firmie, która po wykonaniu usługi wystawia stosowną fakturę VAT.

W związku z organizowanymi spotkaniami, Wnioskodawca ponosi wydatki, których przedmiotem są przykładowo: wynajem pomieszczeń, zakup usług gastronomicznych (wyżywienie, catering), noclegi, przejazdy, ubezpieczenie, koszty przygotowania materiałów szkoleniowych, koszty organizacji konkursów i zajęć przewidzianych programem. Wydatki nie mają charakteru reprezentacyjnego czy wystawnego, są to standardowe miejsca noclegowe, podstawowe posiłki, ewentualnie drobne nagrody. Wnioskodawca pokrywa wydatki ze środków obrotowych (nie z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych) i stara się, aby wydatki miały charakter racjonalny (bez wystawności, okazałości). Przed zorganizowaniem wyjazdu Wnioskodawca ustala cele, jakie ma do zrealizowania, które zawiera w agendzie wyjazdu i stara się je zrealizować samodzielnie lub we współpracy z organizatorem wyjazdu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy wydatki na organizację spotkań o charakterze szkoleniowo-integracyjnym z elementami zabawy/gry mającej na celu wytworzenie atmosfery sprzyjającej szkoleniu lub będącej elementem szkolenia, w którym uczestniczą pracownicy Wnioskodawcy stanowią koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
   
2. Czy udział w imprezie szkoleniowo-integracyjnej stanowi dla pracownika przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Przedmiotem interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 września 2012 r. Nr IPPB2/415-560/12-4/AK jest odpowiedź na pytanie drugie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie pytania pierwszego dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, udział pracowników w imprezie o charakterze szkoleniowo-integracyjnym organizowanym przez pracodawcę nie stanowi dla nich przychodu ze stosunku pracy.

Organizowane przez Wnioskodawcę imprezy szkoleniowo-integracyjne dla pracowników, mają za cel zwiększenie przychodów Wnioskodawcy poprzez poprawę komunikacji, atmosfery i wiedzy o działalności firmy a także wzmocnienie więzi pomiędzy pracownikiem a pracodawcą i wchodzą w zakres zarówno strategii firmy jak i zakres obowiązków pracownika. Kodeks Pracy nakłada obowiązki zarówno po stronie pracodawcy jak i pracownika. Pracownik ma obowiązek uczestnictwa w organizowanym przez pracodawcę szkoleniu, dla którego z kolei organizacja szkolenia jest też obowiązkiem wynikającym z powołanych wyżej przepisów.

Obie strony mają obowiązek przestrzegać zasad współżycia społecznego oraz wpływać na pozytywne ich kształtowanie. Tym samym uczestnictwo w nich zasadniczo ma charakter obowiązkowy, nie jest zaś formą wynagradzania dla pracowników. Jeżeli zatem udział w przedmiotowych imprezach szkoleniowo-integracyjnych pracowników, wiąże się wprost z uczestnictwem w działaniach Wnioskodawcy, to nieprawidłowym byłoby równoległe rozpoznawanie przychodu po stronie poszczególnych pracowników.

Z treści art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), z którego wynika, iż przychodami z szeroko rozumianego stosunku pracy są wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość świadczeń pieniężnych w naturze, bądź ich ekwiwalenty - bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń.

W efekcie przychodem ze stosunku pracy nie jest jedynie wynagrodzenie za pracę, ale także inne przysporzenia majątkowe takie jak nieodpłatne świadczenia, czy też świadczenia częściowo nieodpłatne. Do nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych na rzecz pracownika związanych ze stosunkiem pracy zalicza się między innymi różnego rodzaju wyjazdy o charakterze imprez integracyjnych, które mają charakter dobrowolny i rozrywkowy.

W przestawionej przez Wnioskodawcę sytuacji wyjazd ma charakter szkoleniowy a jedynie jako element dodatkowy pojawia się w nim element integracyjny (gry/zabawy), którego głównym celem nie jest rozrywka, a wchodzi on jedynie w skład scenariusza szkolenia.

W tych okolicznościach nie można przypisać przychodu poprzez dokonanie prostego obliczenia matematycznego, poprzez odjęcie od całości wydatków kwoty wydatkowanej na grę/zabawę i dzieląc na liczbę pracowników, którzy wzięli udział w imprezie, a następnie tak otrzymaną kwotę, jako przychód faktycznie otrzymany przypisać pracownikowi. Wnioskodawca, jako potencjalny płatnik nie jest w stanie oszacować kosztu podlegającego ewentualnemu opodatkowaniu, gdyż wyłączenie elementu gry/zabawy znacząco obniża wartość szkolenia a nawet może je uniemożliwić a ponadto nie można dokonać takiego wyłączenia gdyż jest ono nierozerwalnie związane z agendą wyjazdu szkoleniowo-integracyjnego i niemożliwe do zrealizowania samoistnie (na przykład bez zapewnienia transportu, noclegu, scenariusza, otoczenia etc..)

Ponadto zobowiązanie podatkowe ze swej definicji musi mieć charakter skonkretyzowany tak co do podmiotu, jak i wysokości.

Jego obliczanie w oparciu o ogólną kwotę poniesionych wydatków wydaje się być wątpliwe, gdyż lekceważy rzeczywistą wartość będącą przedmiotem opodatkowania. W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym nie jest możliwe rzeczywiste przyporządkowanie konkretnej kwoty (rzeczywistej wartości świadczenia) dla konkretnego uczestnika imprezy, a tym samym przedmiotowe świadczenie nie powinno być uznane za przychód ze stosunku pracy.

Reasumując, jeżeli:

• uczestnictwo w wyjazdach szkoleniowo-integracyjnych zasadniczo ma charakter obowiązkowy, nie jest zaś formą wynagradzania dla pracowników,
  

• udział w przedmiotowych imprezach szkoleniowo-integracyjnych pracowników, wiąże się wprost z uczestnictwem w działaniach Wnioskodawcy,
  

• celem wyjazdu jest szkolenie i motywowanie pracowników a nie ich nagradzanie,
  

to nieprawidłowym byłoby równoległe rozpoznawanie przychodu po stronie poszczególnych pracowników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał, iż stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe w części dotyczącej udziału pracownika w części szkoleniowej wyjazdu, oraz nieprawidłowe w części dotyczącej udziału pracownika w organizowanych konkursach, grach i innych zajęciach przewidzianych programem podczas spotkania szkoleniowo-integracyjnego.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie stwierdzam, co następuje.

Opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych reguluje ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), zwana dalej „ustawą PIT”.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody (w tym ze stosunku pracy), z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy – Ordynacja podatkowa zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy PIT, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy PIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Przepisy ustawy PIT nie zawierają definicji nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 oraz art. 12 ust. 1 ustawy PIT. Rozumienie tego pojęcia zostało jednak wypracowane w judykaturze.

W uchwałach z dnia 18 listopada 2002 r. sygn. akt FPS 9/02 oraz z dnia 16 października 2006 r. sygn. akt FPS 1/06 Naczelny Sąd Administracyjny ustalił znaczenie tego terminu w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż na gruncie tej ustawy, termin „nieodpłatne świadczenie” ma „szerszy zakres niż w prawie cywilnym, obejmuje bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy”. W uchwale z dnia 24 maja 2010 r. sygn. akt II FPS 1/10, NSA potwierdził powyższe stanowisko uznając, że ma ono również zastosowanie do podatku dochodowego od osób fizycznych, w stosunku do sytuacji wynikających z art. 11 ust. 1 w związku z art. 12 ust. 1 i 3 ustawy PIT.

Kwestia rozumienia pojęcia „innych nieodpłatnych świadczeń” - w kontekście świadczeń pracowniczych - była również przedmiotem analizy Trybunału Konstytucyjnego, który w wyroku z dnia 08 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13, stwierdził, iż „zdaniem Trybunału, przeprowadzona powyżej analiza pozwala na określenie cech istotnych kategorii „innych nieodpłatnych świadczeń” jako przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. Należy przyjąć, że za przychód pracownika mogą być uznane świadczenia, które:

• po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),
  

• po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,
  

• po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).”
  
  
  

W ocenie Trybunału Konstytucyjnego, obiektywne kryterium – wystąpienia po stronie pracownika przysporzenia majątkowego (korzyści) – nie jest natomiast spełnione, gdy pracodawca proponuje pracownikom udział w spotkaniach integracyjnych czy szkoleniowych, choćby organizowanych poza miejscem pracy (imprezy wyjazdowe). W tym przypadku, nawet jeśli pracownik uczestniczy w spotkaniu (konferencji, szkoleniu) dobrowolnie, po jego stronie nie pojawia się korzyść, choćby w postaci zaoszczędzenia wydatku.

W świetle powyższego – mimo bardzo szerokiego ujęcia w art. 12 ust. 1 ustawy PIT przychodów ze stosunku pracy – nie każde świadczenie spełnione przez pracodawcę na rzecz pracownika rodzi obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych. Dotyczy to w szczególności świadczeń, których nie można uznać za przychód w rozumieniu ustawy PIT, np. z tytułu zaoferowania pracownikowi przez pracodawcę udziału w spotkaniu integracyjnym lub wzięcie w nim udziału. Dotyczy to zarówno imprez zorganizowanych w formie spotkania otwartego, jak i wyjazdowych mających charakter zamknięty, z możliwością sporządzenia imiennej listy uczestników.

Odnosząc powyższe do informacji przedstawionych we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, należy zauważyć, iż Wnioskodawca organizuje spotkania o charakterze szkoleniowo-integracyjnym dla swoich pracowników. Zasadniczym celem przedmiotowych spotkań jest podnoszenie kwalifikacji pracowników, przekazanie im wiedzy o Wnioskodawcy, a także zwiększenie poziomu integracji i motywacji pracowników oraz zwiększenie efektywności pracy zespołów, a przez to wzrost przychodów osiąganych przez Wnioskodawcę. W związku z organizowanymi spotkaniami, Wnioskodawca ponosi wydatki, których przedmiotem są przykładowo: wynajem pomieszczeń, zakup usług gastronomicznych (wyżywienie, catering), noclegi, przejazdy, ubezpieczenie, koszty przygotowania materiałów szkoleniowych, koszty organizacji konkursów i zajęć przewidzianych programem. Wydatki nie mają charakteru reprezentacyjnego czy wystawnego, są to standardowe miejsca noclegowe, podstawowe posiłki, ewentualnie drobne nagrody. Wnioskodawca pokrywa wydatki ze środków obrotowych (nie z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych) i stara się, aby wydatki miały charakter racjonalny (bez wystawności, okazałości). Przed zorganizowaniem wyjazdu Wnioskodawca ustala cele, jakie ma do zrealizowania, które zawiera w agendzie wyjazdu i stara się je zrealizować samodzielnie lub we współpracy z organizatorem wyjazdu.

W tym stanie rzeczy oraz wobec jednoznacznego stanowiska Trybunału Konstytucyjnego wyrażonego w wyroku z dnia 08 lipca 2014 r. uznać należy, że udział pracownika w imprezie szkoleniowo-integracyjnej nie generuje po stronie pracownika przychodu w rozumieniu ustawy PIT, gdyż nie zostały spełnione dwie z trzech przesłanek wskazanych ww. wyroku.

Z tych też względów, za prawidłowe uznaje się stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wartość świadczenia z tytułu udziału w przedmiotowych imprezach nie stanowią dla pracownika przychodu w myśl ustawy PIT.

W świetle powyższego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 września 2012 r. Nr IPPB2/415-560/12-4/AK.

POUCZENIE

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.