Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4511-486/15-4/MK
z 29 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2015 r. (data wpływu 5 maja 2015 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 lipca 2015 r. (data wpływu 23 lipca 2015 r.) na wezwanie Nr IPPB2/4511-486/15-2/MK z dnia 9 lipca 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dotyczących uczestnictwa w pracowniczym programie emerytalnym– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dotyczących uczestnictwa w pracowniczym programie emerytalnym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Podczas pracy w firmie G., w latach 1995 - 2001 Wnioskodawca był zatrudniony w firmie na zasadzie umowy o pracę. W ramach umowy Wnioskodawca miał zagwarantowany emerytalny kapitałowy fundusz inwestycyjny. Wpłaty na ten fundusz odbywały się w sposób następujący: część składki opłacał Wnioskodawca a drugą część firma, były to wpłaty netto - po uiszczeniu podatku dochodowego i składek ZUSu.

Zatem inwestowane środki pieniężne były środkami netto - po ich uprzednim opodatkowaniu i opłaceniu składki ZUS. Wpłaty odbywały się co miesiąc. Środki G. wpłacała bezpośrednio do firmy M. i dalej były inwestowane przez tę firmę na zagranicznych giełdach jak i w inne stosowne instrumenty finansowe. Raporty finansowe Wnioskodawca otrzymywał z firmy M. i były dostarczane Wnioskodawcy za pośrednictwem firmy X. USA - i tam była wyszczególniona wartość zainwestowanych środków. Zatem przez cały okres środki były w posiadaniu firmy M..

W roku 2001 stosunek pracy wobec X. został zakończony - za porozumieniem stron. Fundusz inwestycyjny pozostał i środki należące do Wnioskodawcy nadal były inwestowane w ramach funduszu inwestycyjnego M.. Wpłaty na fundusz ustały wraz z rozwiązaniem umowy o pracę co nastąpiło w grudniu 2001 roku. Od tej pory Wnioskodawca nie świadczył żadnych usług z tytułu umowy o pracę czy innego kontraktu wobec firmy G.. Co jakiś czas Wnioskodawca prosił o przesłanie Wnioskodawcy statusu zainwestowanych środków – Wnioskodawca nadmienia, że wartość środków Wnioskodawcy systematycznie rosła.

W roku 2014 Wnioskodawca zdecydował wycofać swoje Środki. Zwrócił się o ich wycenę i otrzymał informację od firmy o ich wartości. Wnioskodawca zaznacza, że od 14 lat nie pracuje w firmie G. i nie ma z tą firmą stosunku pracy. Środki finansowe były ulokowane w firmie M., która je pomnażała i dzisiejsza ich wartość jest tego wynikiem. Wnioskodawca zaznacza, że od 14 lat nie pracuje w firmie G. i nie ma z tą firmą stosunku pracy. Środki finansowe były ulokowane w firmie M., która je pomnażała i dzisiejsza ich wartość jest tego wynikiem.

Ponieważ złożony wniosek zawierał braki formalne, tutejszy organ podatkowy pismem z dnia 9 lipca 2015 r. Nr IPPB2/4511-486/15-2/MK wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

• wskazanie czy program emerytalny wdrożył pracodawca Wnioskodawcy, czy też inny podmiot, jeżeli tak to proszę wskazać państwo, w którym dany podmiot ma siedzibę?
  
• czy program emerytalny był prowadzony w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub innych państwach należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji szwajcarskiej?
  
• Jak była przyczyna wycofania środków pieniężnych. Czy wycofanie środków pieniężnych było spowodowane spełnieniem warunków do otrzymania świadczenia jako uczestnik programu, czy też wypłata środków była spowodowana podjęciem przez Wnioskodawcę decyzji o wystąpieniu z programu?
  
• czy zwrot środków Wnioskodawca otrzymał od funduszu emerytalnego mającego siedzibę w kraju czy za granicą. Jeżeli za granicą to należy wskazać w jakim kraju fundusz ma swoją siedzibę;
  
  
  

Braki uzupełniono w wyznaczonym terminie (data nadania 22 lipca 2015 r.). W kwestii doprecyzowania wyjaśniono, że:

• fundusz emerytalny był założony w firmie M. w Londynie Wielka Brytania. Pracodawca wpłacał do firmy M. składki. Należy tu nadmienić, że były Pracodawca był odpowiedzialny za administrowanie tego funduszu - czyli pobierał składki z wynagrodzenia Wnioskodawcy i wpłacał do firmy M.. Potem wycena wpłaconych środków następowała w firmie M. a Wnioskodawca ją otrzymywał od byłego Pracodawcy. Wnioskodawca załączył przykładowy list.
  
• Wnioskodawca nie może zdecydowanie odpowiedzieć na to pytanie gdyż nie zna szczegółów systemu - z pewnością firma M. jak i administrator, były Pracodawca postępowały zgodnie z prawem europejskim (w szczególności M. jako duża firma zajmująca się ubezpieczeniami pracowniczymi funkcjonowała w zgodzie z prawem europejskim).
  
• decyzja Wnioskodawcy o wycofaniu była zgodna z regulaminem funduszu i miała charakter ściśle prywatny wycofanie środków było jednocześnie decyzją o wystąpieniu z funduszu.
  
• zwrot środków nastąpił z podmiotu mającego siedzibę w kraju aczkolwiek środki były ulokowane w firmie M. i tam nastąpiła ich wycena ą potem transfer do podmiotu z siedzibą w Polsce który to przetransferował środki Wnioskodawcy.
  
  
  

Dodatkowo Wnioskodawca załączył korespondencję jaką otrzymał a potwierdzającą udział Wnioskodawcy w funduszu emerytalnym M.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jak powinno się potraktować wypłatę środków finansowych - jaki system podatkowy ma być zastosowany przy wypłacie tych środków? (czy ma być naliczony podatek zryczałtowany, czy podatek wg skali podatkowej i czy były pracodawca powinien naliczyć składki ZUS od tej wypłaty? Jak traktować środki finansowe pochodzące z wypłaty wycofanych funduszy?

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy skutków podatkowych uczestnictwa Wnioskodawcy w pracowniczym programie emerytalnym związanych z dokonanym zwrotem środków finansowych w wyniku podjętej przez Wnioskodawcę decyzji o wystąpieniu z funduszu. Kwestia dotycząca ustalenia czy były pracodawca powinien naliczyć składki ZUS od wypłaty związanej z wycofaniem środków w związku z podjętą przez Wnioskodawcę decyzją o wystąpieniu z funduszu jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, według prawa polskiego dochody pochodzące z wycofania środków finansowych pochodzących z funduszy kapitałowych rozlicza się wg. PIT - 38 z zastosowaniem skali podatkowej 19%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a cyt. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Na podstawie art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczypospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca był objęty pracowniczym programem emerytalnym działającym w oparciu o przepisy prawa europejskiego. W ramach umowy o pracę Wnioskodawca miał zagwarantowany emerytalny kapitałowy fundusz inwestycyjny. Wpłaty na fundusz emerytalny dokonywane były do firmy M. mającej siedzibę w Londynie przez byłego pracodawcę Wnioskodawcy, który był odpowiedzialny za administrowanie funduszu emerytalnego - czyli pobierał składki i wpłacał do firmy M.. Odbywały się w ten sposób, że część składki opłacał Wnioskodawca z wynagrodzenia a drugą część były pracodawca, były to wpłaty netto - po uiszczeniu podatku dochodowego i składek ZUSu. Firma M. zajmująca się ubezpieczeniami pracowniczymi funkcjonowała w zgodzie z prawem europejskim. W 2001 roku stosunek pracy wobec byłego pracodawcy został zakończony - za porozumieniem stron. Fundusz inwestycyjny pozostał i środki należące do Wnioskodawcy nadal były inwestowane w ramach funduszu inwestycyjnego M.. W 2014 r. Wnioskodawca podjął decyzję o wycofaniu środków. Podjęta decyzja była zgodna z regulaminem funduszu i miała charakter ściśle prywatny wycofanie środków było jednocześnie decyzją o wystąpieniu z funduszu. Zwrot środków nastąpił z podmiotu mającego siedzibę w kraju nie mniej jednak środki były ulokowane w firmie M. mającej siedzibę w Londynie i tam nastąpiła ich wycena a potem transfer do podmiotu z siedzibą w Polsce, który przetransferował środki Wnioskodawcy.

W świetle powyższego zastosowanie w przedmiotowej sprawie zastosowanie będzie miała Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych podpisana w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U z 2006 r. Nr 250, poz. 1840).

Stosownie do art. 4 ust. 1 ww. Konwencji, określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże, określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

Zgodnie z art. 17 ww. Konwencji z uwzględnieniem postanowień artykułu 18 ustęp 2 emerytury i inne podobne wynagrodzenia z tytułu poprzedniej pracy najemnej, wypłacone osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (Polsce), podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Artykuł 18 ust. 2 ww. Konwencji stanowi, że

1. jakakolwiek renta lub emerytura, wypłacana przez jedno Umawiające się Państwo, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną albo z funduszy utworzonych przez to Państwo, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną osobie fizycznej z tytułu funkcji wykonywanych na rzecz tego Państwa, jego jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie.
2. jednakże taka emerytura podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli osoba ją otrzymująca jest obywatelem tego państwa i posiada w nim miejsce zamieszkania.
   
   

Z kolei w art. 21 ust. 1 ww. Konwencji uregulowane zostały inne dochody:

Części dochodu, inne niż dochód wypłacany przez trust lub z majątku spadkowego w wyniku zarządzania tym majątkiem, bez względu na to gdzie powstają, osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, które nie zostały objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej Konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Z powyższego wynika, iż wobec osoby posiadającej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, która uzyskuje dochody inne niż te, które zostały wymienione w postanowieniach Konwencji mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód, o którym mowa we wniosku podlega opodatkowaniu w Polsce.

Dla oceny skutków podatkowych związanych z uzyskaniem przychodu z wypłaty kapitału zgromadzonego w programie emerytalnym utworzonym i prowadzonym w firmie M. w Londynie Wielka Brytania działającej jako duża firma zajmująca się ubezpieczeniami pracowniczymi i funkcjonującej w zgodzie z prawem europejskim, wymagane jest dokonanie kwalifikacji takich przychodów na gruncie ww. Konwencji.

Zgodnie z ww. Konwencją, wypłata kapitału zgromadzonego w pracowniczym programie emerytalnym podlega na gruncie tej Konwencji opodatkowaniu zgodnie z art. 21 Konwencji. Nie można do niej zastosować uregulowań art. 18 i 19 Konwencji, gdyż wypłacone świadczenia nie są emeryturą czy innym tego rodzaju wynagrodzeniem.

Konwencja nie definiuje co należy rozumieć poprzez sformułowanie „emerytura i inne podobne wynagrodzenia”, jednakże należy przyjąć, że powyższe sformułowanie powinno się odnosić do wynagrodzenia płatnego w odniesieniu do byłego zatrudnienia. Termin „emerytury i inne podobne wynagrodzenia” oznacza wynagrodzenie, które jest wypłacone po przejściu na emeryturę i które w pierwszej kolejności, ale nie wyłącznie, ma na celu zabezpieczenie źródła utrzymania osobie je otrzymującej.

Z przedstawionego przez podatnika stanu faktycznego wynika, że powodem wypłaty kapitału, o którym mowa powyżej było jak wskazał Wnioskodawca w odpowiedzi na przesłane wezwanie podjęta przez Wnioskodawcę decyzja o wycofaniu środków, która była zgodna z regulaminem funduszu i miała charakter ściśle prywatny, wycofanie środków było jednocześnie decyzją o wystąpieniu z funduszu.

W związku z powyższym, w kwestii opodatkowania tego dochodu na gruncie Konwencji, należy zastosować art. 21 ust. 1 Konwencji z uwagi na fakt, że dochód ten nie jest objęty pozostałymi postanowieniami Konwencji. Tym samym dochód ten podlega opodatkowaniu w Polsce, zgodnie z uregulowaniami zawartymi w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kolejną kwestią do rozwiązania pozostaje więc rozstrzygnięcie, czy dochód taki podlega zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) w związku z ust. 33 ww. ustawy.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są wypłaty:

1. transferowe środków zgromadzonych w ramach pracowniczego programu emerytalnego do innego pracowniczego programu emerytalnego lub na indywidualne konto emerytalne w rozumieniu przepisów o indywidualnych kontach emerytalnych,
2. środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym dokonane na rzecz uczestnika lub osób uprawnionych do tych środków po śmierci uczestnika,
3. środków zgromadzonych w grupowej formie ubezpieczenia na życie związanej z funduszem inwestycyjnym lub w innej formie grupowego gromadzenia środków na cele emerytalne dla pracowników - do pracowniczego programu emerytalnego, zgodnie z przepisami o pracowniczych programach emerytalnych

-z zastrzeżeniem ust. 33.

Przez pracownicze programy emerytalne rozumie się pracownicze programy emerytalne utworzone i działające w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub w innych państwach należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej – jak stanowi ust. 33 art. 21 ww. ustawy.

Mając na uwadze powyższe uregulowania, zasadnym jest zatem stwierdzenie, że przedmiotowe zwolnienie przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy wypłat środków zgromadzonych zarówno w pracowniczym programie emerytalnym utworzonym i działającym w oparciu o przepisy ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych, jak i w pracowniczym programie emerytalnym utworzonym i prowadzonym w innym Państwie Członkowskim Unii Europejskiej w oparciu o przepisy właściwe tym Państwom lub w innych państwach należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej w oparciu o przepisy właściwe tym Państwom.

Ponieważ w momencie wypłaty przedmiotowych środków Wnioskodawca nie spełniał warunku w postaci osiągnięcia wieku emerytalnego, nie przeszedł na emeryturę ani też nie spełniał innych tego rodzaju warunków. Otrzymana w 2014 r. wypłata środków była związana wyłącznie z podjęciem przez Wnioskodawce decyzji o wystąpieniu z funduszu. W konsekwencji firma ubezpieczeniowa, która odpowiadała za obsługę programu dokonała wypłaty zaewidencjonowanych przez nią kwot. Wnioskodawca w momencie otrzymania świadczeń, według przepisów obowiązujących w Wielkiej Brytanii, spełniał warunki do otrzymania środków jako uczestnik programu. Innymi słowy wypłata dotyczyła świadczeń, które miały na celu realizację pracowniczego programu emerytalnego. Jednakże – co jest istotne w przedmiotowej sprawie – Wnioskodawca otrzymał przedmiotowe środki pieniężne wyłącznie dlatego, że podjął decyzję o wystąpieniu z funduszu. W konsekwencji firma ubezpieczeniowa, która odpowiadała za obsługę programu dokonała transferu środków pieniężnych wypłaty zaewidencjonowanych przez nią kwot na rachunek bankowy Wnioskodawcy.

Fakt, że Wnioskodawca otrzymał w 2014 r. przedmiotowe świadczenie pieniężne jako uczestnik pracowniczego programu emerytalnego nie podlega kwestionowaniu. Jednakże sam fakt uczestnictwa w ww. programie nie pozwala na zastosowanie zwolnienia uregulowanego w treści art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż jak zostało to wskazane powyżej do wypłaty z pracowniczego programu emerytalnego świadczeń pieniężnych nie doszło w wyniku spełnienia któregoś z warunku określonego w ww. programie lecz w wyniku tego, że Wypłata środków była związana wyłącznie z podjęciem przez Wnioskodawcę decyzji o wystąpieniu z funduszu.

Otrzymane przez Wnioskodawcę środki podlegają zatem opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 10 i 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a:

• od dochodu oszczędzającego na indywidualnym koncie emerytalnym z tytułu zwrotu albo częściowego zwrotu, w rozumieniu przepisów o indywidualnych kontach emerytalnych, środków zgromadzonych na tym koncie;
  
• od dochodu uczestnika pracowniczego programu emerytalnego z tytułu zwrotu środków zgromadzonych w ramach programu, w rozumieniu przepisów o pracowniczych programach emerytalnych.
  
  

Definicję dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych, uzyskanego przez podatnika z tytułów wymienionych w art. 30a ust. 1 pkt 10 i 11 zawiera art. 30a ust. 8 ww. ustawy.

Zgodnie z ust. 8 art. 30a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, jest różnica między kwotą stanowiącą wartość środków zgromadzonych na indywidualnym koncie emerytalnym a sumą wpłat na indywidualne konto emerytalne.

Uregulowanie zawarte w ust. 8e tegoż przepisu stanowi, że: przepisy ust. 8-8d stosuje się odpowiednio do określania dochodu, o którym mowa w ust. 1 pkt 11.

Zatem w myśl ww. przepisu dochodem z tytułu zwrotu środków zgromadzonych w ramach pracowniczego programu emerytalnego jest różnica pomiędzy kwotą stanowiącą wartość zgromadzonych środków a sumą wpłat do pracowniczego programu emerytalnego.

Stosownie zaś do art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8.

Zgodnie z art. 45 ust. 1a ustawy, w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z:

1. kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b,
   
2. pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c,
   
3. odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.
   
   

Zgodnie z art. 45 ust. 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zeznaniu, o którym mowa w ust. 1 lub ust. 1a, wykazuje się należny podatek dochodowy, o którym mowa w art. 29-30a, jeżeli podatek ten nie został pobrany przez płatnika.

W terminie złożenia zeznania, tj. do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, podatnicy są obowiązani wpłacić należny podatek dochodowy wynikający z zeznania.

Zatem Wnioskodawca – jako uczestnik pracowniczego programu emerytalnego – od dochodu uzyskanego w 2014 r. w związku z otrzymaniem ww. świadczenia z pracowniczego programu emerytalnego miał obowiązek na podstawie art. 30a ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obliczyć i zapłacić 19% zryczałtowany podatek dochodowy, wykazując go w zeznaniu podatkowym składanym za 2014 r.

Ponadto w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, że dokument dołączony przez Wnioskodawcę do udzielonej odpowiedzi na przesłane wezwanie organu podatkowego do uzupełnienia braków formalnych wniosku , nie podlegał analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Zgodnie bowiem z art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższego wynika, że organ właściwy do wydania interpretacji indywidualnej nie przeprowadza postępowania dowodowego, nie jest zatem ani obowiązany ani uprawniony do analizy dołączonych do wniosku dokumentów ani do wykorzystania ich treści przy ocenie stanowiska Wnioskodawcy. Organ ten jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.