Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-325/15-4/MPe
z 29 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2015 r. (data wpływu 7 kwietnia 2015 r.) uzupełnione w dniu 8 czerwca 2015 r. pismem z dnia 5 czerwca 2015 r. (data wpływu 9 czerwca 2015 r.) na wezwanie Organu z dnia 26 maja 2015 r. (data odbioru 1 czerwca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia na rzecz członka spółdzielni pomieszczenia strychu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 kwietnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia na rzecz członka spółdzielni pomieszczenia strychu. Wniosek został uzupełniony w dniu 8 czerwca 2015 r. pismem z dnia 5 czerwca 2015 r. (data wpływu 9 czerwca 2015 r.) na wezwanie Organu z dnia 26 maja 2015 r. (data odbioru 1 czerwca 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia Budowlano Mieszkaniowa „X.” jest właścicielem gruntu i posadowionego na nim budynku wybudowanego w I połowie lat 30-tych ubiegłego wieku. Na VII kondygnacji nadziemnej znajdują się lokale mieszkalne powstałe w wyniku adaptacji strychów. Nadbudowa prowadzona była na przełomie lat 80-tych i 90-tych XX wieku.

W kwietniu ubiegłego roku do zarządu Spółdzielni wpłynął wniosek dotyczący zamiaru zakupu przez członka Spółdzielni pomieszczenia strychu stanowiącego część nieruchomości wspólnej budynku. Wnioskodawca zamiar swój uzasadnił chęcią zaadaptowania przedmiotowego strychu na cele mieszkaniowe, w szczególności adaptacja dotyczyć miała podniesienia dachu (kalenicy kolankowej) zakupionego strychu do wysokości już istniejących nadbudów w budynku Spółdzielni. Do przedmiotowego strychu przylega samodzielny lokal mieszkalny, do którego spółdzielcze własnościowe prawo posiada wnioskodawca. Dalszym zamiarem wnioskodawcy jest powiększenie swojego mieszkania o powierzchnię zaadaptowanego strychu.

Walne zgromadzenie Spółdzielni, w dniu 12 czerwca 2014 r., biorąc pod uwagę fakt, że strych którego dotyczy wniosek jest ostatnim w budynku jeszcze nie zaadaptowanym na cele mieszkaniowe i nie jest wykorzystany w żadnym celu, przychyliło się do wniosku członka podejmując uchwałę o wyrażeniu zgody na sprzedaż przedmiotowego strychu i przeznaczeniu uzyskanych środków na fundusz remontowy. Upoważniona przez Walne Zgromadzenie Rada Nadzorcza ustaliła cenę sprzedaży na kwotę 80.000 zł.

W dniu 12 marca 2015 r. zarząd Spółdzielni podpisał z członkiem wnioskodawcą umowę, na podstawie której uzyskał on prawo do dysponowania przedmiotową nieruchomością na cele budowlane. Notariusz pomimo że Spółdzielnia nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług nakazał doliczyć do ceny sprzedaży podatek VAT w wysokości 8%, który wnioskodawca (strona umowy) wpłacił na rachunek bankowy Spółdzielni.

W uzupełnieniu do wniosku Spółdzielnia wskazała, że przedmiotowy strych nie został nadbudowany w latach 90-tych ubiegłego wieku. Nadbudowy i adaptacji na cele mieszkalne ma dokonać na własny koszt jego nabywca, członek Spółdzielni i właściciel lokalu przylegającego do tego strychu, na ostatniej VII kondygnacji nadziemnej budynku. Strych będący nieruchomością wspólną został sprzedany na podstawie uchwały Walnego Zgromadzenia Spółdzielni z dnia 12 czerwca 2014 r.

Przedmiotowy strych od kilkudziesięciu lat nie był wykorzystywany w żadnym celu, nie był przedmiotem umów dzierżawy, najmu lub umowy o innym charakterze i nie był od strychu płacony jakikolwiek podatek. Stanowił nieruchomość wspólną Spółdzielni podobnie jak np. klatki schodowe. Środki ze sprzedaży zgodnie z uchwałą Walnego Zgromadzenia mają zasilić fundusz remontowy Spółdzielni.

Strych był pusty i nie był wykorzystywany na jakikolwiek cel.

Budynek Spółdzielni został zbudowany na przełomie lat dwudziestych i trzydziestych ubiegłego wieku, wtedy też powstał przedmiotowy strych. Prawdopodobnie w latach osiemdziesiątych na dachu wykonano nowe pokrycie z papy termozgrzewalnej. O innych ulepszeniach Zarządowi nie wiadomo.

Strych nie może być samodzielnym lokalem mieszkalnym. Stanie się nim po:

• adaptacji na cele mieszkalne w wyniku nadbudowy, dokonanej przez nabywcę i na jego koszt, odbiorze obiektu i wydaniu zezwolenia na użytkowanie,
• wykonaniu przez uprawnionego geodetę obmiaru i planu nowopowstałego lokalu,
• pozytywnym rozpatrzeniu wniosku Spółdzielni skierowanego do Prezydenta miasta o nadaniu lokalowi samodzielności.
  
  

Według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, budynek Spółdzielni Budowlano Mieszkaniowej „X.” należy przypisać do klasy: „budynki mieszkalne o trzech i więcej mieszkaniach”.

Spółdzielnia ponownie prosi o stwierdzenie; czy zapłacony przez nabywcę, na żądanie notariusza, podatek VAT 8% w kwocie 6.400 zł. - od ceny sprzedaży strychu 80.000 zł. pobrany został prawidłowo.

Zdaniem Wnioskodawcy - Spółdzielni, która nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, podatek VAT od opisanej sprzedaży nie należał się.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanej sytuacji wystąpił obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży przez Spółdzielnię Mieszkaniową członkowi tejże Spółdzielni pomieszczenia strychu stanowiącego część wspólną nieruchomości, w celu zaadoptowania go na cele mieszkaniowe?

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych z dnia 15 grudnia 2000 r. (Dz. U. z 17 października 2013 r., poz. 1222) określa cele i działania spółdzielni mieszkaniowych oraz prawa i obowiązki osób będących lub nie będących członkami spółdzielni, posiadających spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu i prawo własności lokalu.

I tak, celem podstawowym spółdzielni mieszkaniowej jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych spółdzielców poprzez zarządzanie zasobami mieszkaniowymi (Y.).

Podstawowym obowiązkiem mieszkańców – członków i osób nie będących członkami spółdzielni jest uczestniczenie w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale oraz nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni (nieruchomości wspólnych).

Dla sytuacji opisanej w niniejszym wniosku istotną normą jest przepis art. 6 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, który nakazowo określa sposób rozliczania kosztów eksploatacji oraz utrzymania nieruchomości i przychodów z opłat. Wynika z niego, że spółdzielnia mieszkaniowa nie może „zarabiać” na swojej działalności.

Stąd też zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851) wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Jeśli chodzi o podatek VAT, to w omawianej sprawie kluczowym jest przepis art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r, o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054). Z powołania powyższego przepisu wynika, że aby dostawa części budynku podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być dokonywana przez podatnika podatku od towarów i usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Spółdzielnia „X.” nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług właśnie z powodu, iż nie prowadzi działalności gospodarczej. Dostawie przedmiotowego strychu nie można przypisać znamion działalności gospodarczej, tj. zamiaru wykonywania jej w sposób częstotliwy, co czyniłoby dostawę w tym zakresie – podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ustawy. Opisana transakcja jest jednorazowa, Spółdzielnia nie dokonuje także innych czynności opodatkowanych w rozumieniu art. 5 wyżej wymienionej ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, transakcja dokonana w opisanych okolicznościach, biorąc pod uwagę obowiązujące przepisy prawa, nie powoduje powstania w Spółdzielni Budowlano Mieszkaniowej „X.” obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółdzielnia jest właścicielem gruntu i posadowionego na nim budynku wybudowanego w I połowie lat 30-tych ubiegłego wieku. Na VII kondygnacji nadziemnej znajdują się lokale mieszkalne powstałe w wyniku adaptacji strychów. Nadbudowa prowadzona była na przełomie lat 80-tych i 90-tych XX wieku. W kwietniu ubiegłego roku do zarządu Spółdzielni wpłynął wniosek dotyczący zamiaru zakupu przez członka Spółdzielni pomieszczenia strychu stanowiącego część nieruchomości wspólnej budynku. Wnioskodawca zamiar swój uzasadnił chęcią zaadaptowania strychu na cele mieszkaniowe. Do strychu przylega samodzielny lokal mieszkalny, do którego spółdzielcze własnościowe prawo posiada wnioskodawca. Dalszym zamiarem wnioskodawcy jest powiększenie swojego mieszkania o powierzchnię zaadaptowanego strychu. Walne zgromadzenie Spółdzielni, w dniu 12 czerwca 2014 r., biorąc pod uwagę fakt, że strych którego dotyczy wniosek jest ostatnim w budynku jeszcze nie zaadaptowanym na cele mieszkaniowe i nie jest wykorzystany w żadnym celu, przychyliło się do wniosku członka podejmując uchwałę o wyrażeniu zgody na sprzedaż strychu i przeznaczeniu uzyskanych środków na fundusz remontowy. W dniu 12 marca 2015 r. zarząd Spółdzielni podpisał z członkiem wnioskodawcą umowę, na podstawie której uzyskał on prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane.

Notariusz pomimo, że Spółdzielnia nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług nakazał doliczyć do ceny sprzedaży podatek VAT w wysokości 8%, który wnioskodawca (strona umowy) wpłacił na rachunek bankowy Spółdzielni.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego czy w opisanej sytuacji wystąpił obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży przez Spółdzielnię Mieszkaniową członkowi tejże Spółdzielni pomieszczenia strychu stanowiącego część wspólną nieruchomości, w celu zaadaptowania go na cele mieszkaniowe.

Zdaniem Spółdzielni, w związku z tym, że Spółdzielnia nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, podatek VAT od opisanej sprzedaży nie należał się.

W myśl art. 15 ust.1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych ( art. 15 ust. 2 ustawy).

Jak wynika z treści art. 15 ust. 1 ustawy prowadzenie przez podmiot samodzielnej działalności gospodarczej nie jest uzależnione ani od jej celów ani też od jej rezultatów. W związku z tym samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej w świetle ustawy o podatku od towarów i usług pozwala na uznanie za podatnika również organizacji o charakterze „non profit”, o ile spełniona zostanie kolejna z przesłanek, a mianowicie o charakterze przedmiotowym, tzn. jeżeli Spółdzielnia dokonuje m.in. odpłatnej dostawy towarów albo odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju.

Z powołanych uregulowań jednoznacznie wynika, że Spółdzielnia (osoba prawna) działająca we własnym imieniu ale na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych posiada status podatnika w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy jednak wskazać, że stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy, zwalnia się czynności wykonywane na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych.

Należy również wskazać, że na podstawie § 3 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2013 r. poz. 1722 z późn. zm.), zwalnia się od podatku czynności wykonywane na rzecz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali mieszkalnych, za które są pobierane opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1222).

Powołany wyżej przepis art. 4 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 1222), stanowi, że:

• Członkowie spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu;
• Członkowie spółdzielni będący właścicielami lokali są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu;
• Właściciele lokali niebędący członkami spółdzielni są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych. Są oni również obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonych budynkach lub osiedlu. Obowiązki te wykonują przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni, z zastrzeżeniem art. 5.
• Członkowie spółdzielni uczestniczą w kosztach związanych z działalnością społeczną, oświatową i kulturalną prowadzoną przez spółdzielnię, jeżeli uchwała walnego zgromadzenia tak stanowi. Właściciele lokali niebędący członkami oraz osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, mogą odpłatnie korzystać z takiej działalności na podstawie umów zawieranych ze spółdzielnią.
  
  

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że zwolnienie odnosi się do czynności wykonywanych na rzecz członków spółdzielni mieszkaniowych, a także osób niebędących członkami spółdzielni. Muszą być oni właścicielami lokali mieszkalnych, a w przypadku członka spółdzielni może przysługiwać mu spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego. Rodzaje opłat wymienione w prawie spółdzielczym dotyczą wszelkich opłat. Jednakże przepisy art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy oraz § 3 ust. 1 pkt 9 ww. rozporządzenia Ministra Finansów wyraźnie wskazują na właścicieli lokali mieszkalnych, członków spółdzielni i osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokalu mieszkalnego.

Zatem zwolnienie, o którym mowa w powołanych wyżej przepisach art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy i § 3 ust. 1 pkt 9 cyt. rozporządzenia jest związane z czynnościami, za które Spółdzielnia pobiera opłaty, a które dotyczą lokali mieszkalnych lub spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego. Powyższe przepisy nie dotyczą dostaw lokali (mieszkalnych lub niemieszkalnych) dokonywanych przez spółdzielnie.

Zgodnie z treścią art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 113 ust. 2 ww. ustawy do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
   
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
      
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
      
   3. usług ubezpieczeniowych
      - jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
   
   

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę (art. 113 ust. 5 ustawy o VAT).

Natomiast stosownie do treści art. 113 ust. 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Jak stanowi art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. c ww. ustawy zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników dokonujących dostaw budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b.

Podsumowując, należy stwierdzić, że działalność Spółdzielni jest działalnością, o której mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

Spółdzielnia w związku z wykonywaniem czynności na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych może korzystać ze zwolnienia przedmiotowego stosownie do ww. art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT.

Natomiast w zakresie dostawy nieruchomości stosownie do art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. c ww. ustawy Spółdzielnia nie może korzystać ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 cyt. ustawy.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z powyższej definicji wynika, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć sprzedaż, a także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zaznaczyć również należy, że wskazany wyżej przepis art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług ma zastosowanie również do części budynku lub budowli. To powoduje, że może wystąpić sytuacja, że pierwsze zasiedlenie może mieć miejsce jedynie w stosunku do części budynku lub budowli.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Warunku, o którym mowa w 43 ust. 1 pkt 10a lit. b – stosownie do art. 43 ust. 7a – nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z wniosku wynika, że strych, który był przedmiotem sprzedaży znajduje się w budynku wybudowanym w I połowie lat 30-tych ubiegłego wieku. Nadbudowy i adaptacji strychu na cele mieszkalne ma dokonać na własny koszt jego nabywca, członek Spółdzielni i właściciel lokalu przylegającego do tego strychu, na ostatniej VII kondygnacji nadziemnej budynku. Strych od kilkudziesięciu lat nie był wykorzystywany w żadnym celu, nie był przedmiotem umów dzierżawy, najmu lub umowy o innym charakterze i nie był od strychu płacony jakikolwiek podatek. Stanowił nieruchomość wspólną Spółdzielni. Strych był pusty i nie był wykorzystywany na jakikolwiek cel. Prawdopodobnie w latach osiemdziesiątych na dachu wykonano nowe pokrycie z papy termozgrzewalnej. O innych ulepszeniach Zarządowi nie wiadomo.

W odniesieniu do opisu sprawy należy stwierdzić, że nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż sprzedaż strychu nastąpiła w ramach pierwszego zasiedlenia. Spółdzielnia oddała strych do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi po jego wybudowaniu.

Natomiast w analizowanej sprawie spełnione są przesłanki stosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Spółdzielni nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy budowie strychu, ponadto Spółdzielnia nie ponosiła wydatków na jego ulepszenie.

Tym samym przeniesienie własności strychu na rzecz członka Spółdzielni korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Tym samym stanowisko Spółdzielni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.