Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-986/14/BK
z 5 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2014 r. (data wpływu – 27 października 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 13 stycznia 2015 r. (data wpływu - 14 stycznia 2015 r.) oraz z dnia 14 stycznia 2015 r. (data wpływu 21 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych

• jest nieprawidłowe w zakresie ustalenia terminu, po upływie którego nie powstaje obowiązek zapłaty podatku dochodowego z tytułu sprzedaży mieszkania
• jest prawidłowe - w pozostałym zakresie.

UZASADNIENIE

W dniu 27 października 2014 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismami z dnia 13 i 14 stycznia 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego.

We wniosku oraz jego uzupełnieniach przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W roku 1994 wspólnie z żoną Wnioskodawca zakupił dla córki w firmie „H.” nowe mieszkanie. W ich małżeństwie istniała wspólność majątkowa.

Córka wraz ze swoją rodziną zamieszkała w tym mieszkaniu i mieszka w nim do dnia dzisiejszego. Koszt zakupu mieszkania kształtował się następująco:

• umowa z firmą „H.” - 303 920 000 zł,
• koszty notarialne - 7 615 900 zł,
• razem - 311 535 900 zł.

W 2001 r. u notariusza Wnioskodawca wspólnie z żoną sporządzili testamenty o wzajemnym dziedziczeniu w przypadku zgonu jednego ze współmałżonków, a jeżeli byłoby to niemożliwe – przez ich córkę.

W dniu 7 czerwca 2008 r. zmarła żona Wnioskodawcy.

Ponieważ Wnioskodawca zamierza w 2015 r. sprzedać mieszkanie nabyte w 1994 r. w dniu 14 października 2014 r. u notariusza dokonane zostało notarialne otwarcie i ogłoszenie testamentu. Na podstawie sporządzonych przez notariusza stosownych dokumentów:

• aktu poświadczenia dziedziczenia,
• protokołu dziedziczenia

Wnioskodawca nabył ½ udziału w lokalu mieszkalnym po zmarłej żonie i stał się właścicielem całego mieszkania.

Wnioskodawca w ustawowym terminie złożył w Urzędzie Skarbowym zgłoszenie o nabyciu własności lub praw majątkowych na druku SD-Z2 oraz w Sądzie Rejonowym Wydział Ksiąg Wieczystych – wniosek o dokonanie zmiany/wykreślenia współwłasności.

W roku 2014 wspólnie z rodziną córki Wnioskodawca postanowił wybudować dla niej nowe, większe mieszkanie, którego budowę będzie finansować z własnych dochodów. Ponieważ chciałby, aby nowe mieszkanie było własnością córki i jej męża w formie darowizny Wnioskodawca przekazywał córce, co pewien czas kwoty równoważne wielkości kolejnej raty na budowę mieszkania. Córka wszystkie darowizny zgłaszała w ustawowym terminie do Urzędu Skarbowego.

Odbiór nowego mieszkania nastąpi pod koniec listopada 2014 r.

Notariusz poinformował Wnioskodawcę, że od połowy mieszkania wybudowanego w 1994 r. (części odziedziczonej) będzie musiał zapłacić 19% podatek, obliczony od przychodu pomniejszonego o koszty uzyskania przychodu, ponieważ właścicielem ½ części mieszkania stał się od dnia potwierdzenia dziedziczenia, a zbycie jego nastąpi przed upływem 5 lat.

W międzyczasie zapoznał się z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 września 2011 r., sygn. akt II FSK XXX/XX, który - Jego zdaniem - potwierdza, że za datę kiedy Wnioskodawca stał się właścicielem nieruchomości należy przyjąć 7 czerwca 2008 r., czyli datę śmierci spadkodawcy (żony), a nie datę sporządzenia aktu poświadczenia dziedziczenia tj. 14 października 2014 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy za datę nabycia nieruchomości Wnioskodawca może uważać datę śmierci spadkodawcy (żony), tj. 7 czerwca 2008 r., czy akt poświadczenia dziedziczenia, tj. 14 października 2014 r.?
2. Czy w świetle zapisu art. 922, 924, 925 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, co w powiązaniu z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza, że 5 - letni termin, o którym mowa w ww. przepisie winien być liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło otwarcie spadku, czyli śmierć żony (od początku 2009 r.), z czego wynikałoby, że od odziedziczonej części mieszkania (1/2) sprzedanego w 2015 r. Wnioskodawca będzie zwolniony od uiszczenia podatku od sprzedaży nieruchomości?
3. Czy w przypadku odpowiedzi twierdzącej na ww. pytanie fakt ten Wnioskodawca musi zgłaszać do Urzędu Skarbowego?

Mając na uwadze treść art. 924 i art. 925 Kodeksu cywilnego Wnioskodawca uważa, że jest zwolniony z obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, w konsekwencji czego nie musi zgłaszać faktu sprzedaży mieszkania. W Jego ocenie wyrok NSA z dnia 13 września 2001 r., sygn. akt II FSK XXX/XX rozstrzyga, że za datę nabycia nieruchomości w drodze spadkobrania powinien Wnioskodawca uznać datę śmierci spadkodawcy, tj. 7 czerwca 2008 r. i tym samym 5-letni okres, po którym będzie w całości zwolniony z podatku dochodowego od sprzedaży mieszkania nabytego w 1994 r. nastąpi na początku roku 2015, czyli po 5 latach licząc od końca roku kalendarzowego, po którym nastąpiło jego nabycie w drodze spadku, tj. od daty 7 czerwca 2008 r. – daty śmierci żony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w części dotyczącej ustalenia terminu, po upływie którego nie powstaje obowiązek zapłaty podatku dochodowego z tytułu sprzedaży mieszkania uznaje się za nieprawidłowe natomiast w pozostałym zakresie za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, dla określenia skutków podatkowych tego typu transakcji istotne jest ustalenie daty, od jakiej należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w roku 1994 wspólnie z żoną Wnioskodawca zakupił dla córki w firmie „H.” nowe mieszkanie. W ich małżeństwie istniała wspólność majątkowa.

Córka wraz ze swoją rodziną zamieszkała w tym mieszkaniu i mieszka w nim do dnia dzisiejszego. Koszt zakupu mieszkania kształtował się następująco:

• umowa z firmą „H.” - 303 920 000 zł,
• koszty notarialne - 7 615 900 zł,
• razem - 311 535 900 zł.

W 2001 r. u notariusza Wnioskodawca wspólnie z żoną sporządzili testamenty o wzajemnym dziedziczeniu w przypadku zgonu jednego ze współmałżonków, a jeżeli byłoby to niemożliwe – przez ich córkę.

W dniu 7 czerwca 2008 r. zmarła żona Wnioskodawcy.

Ponieważ Wnioskodawca zamierza w 2015 r. sprzedać mieszkanie nabyte w 1994 r. w dniu 14 października 2014 r. u notariusza dokonane zostało notarialne otwarcie i ogłoszenie testamentu. Na podstawie sporządzonych przez notariusza stosownych dokumentów:

• aktu poświadczenia dziedziczenia,
• protokołu dziedziczenia

Wnioskodawca nabył ½ udziału w lokalu mieszkalnym po zmarłej żonie i stał się właścicielem całego mieszkania.

Wnioskodawca w ustawowym terminie złożył w Urzędzie Skarbowym zgłoszenie o nabyciu własności lub praw majątkowych na druku SD-Z2 oraz w Sądzie Rejonowym Wydział Ksiąg Wieczystych – wniosek o dokonanie zmiany/wykreślenia współwłasności.

W roku 2014 wspólnie z rodziną córki Wnioskodawca postanowił wybudować dla niej nowe, większe mieszkanie, którego budowę będzie finansować z własnych dochodów. Ponieważ chciałby, aby nowe mieszkanie było własnością córki i jej męża w formie darowizny Wnioskodawca przekazywał córce, co pewien czas kwoty równoważne wielkości kolejnej raty na budowę mieszkania. Córka wszystkie darowizny zgłaszała w ustawowym terminie do Urzędu Skarbowego.

Odbiór nowego mieszkania nastąpi pod koniec listopada 2014 r.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz.121 z późn. zm.) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Stosownie do art. 926 Kodeksu cywilnego powołanie do spadku wynika z ustawy albo z testamentu. Z kolei art. 925 stanowi, że spadkobierca nabywa spadek z chwila otwarcia spadku, co następuje z chwilą śmierci spadkodawcy (art. 924 k.c.). Istotna dla podatku dochodowego z punktu widzenia ustalenia daty nabycia nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będących przedmiotem spadku jest więc data śmierci spadkodawcy. Natomiast postanowienie stwierdzające nabycie spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Powyższe oznacza, że do nabycia przez Wnioskodawcę udziału w lokalu mieszkalnym wynoszącego 1/2 doszło w dniu 7 czerwca 2008 r., czyli w chwili śmierci żony Wnioskodawcy, wobec czego bieg terminu pięcioletniego, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy liczyć od końca roku 2008. W związku z tym upłynął on z dniem 31 grudnia 2013 r.

Tym samym nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że 5 letni okres, o jakim mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, po którym będzie całkowicie zwolniony z zapłaty podatku od sprzedaży mieszkania, upłynie na początku 2015 r.

Biorąc zatem pod uwagę opisane zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że planowana w 2015 r. sprzedaż lokalu mieszkalnego zarówno w części nabytej w 1994 r., jak i w 2008 r. w spadku po zmarłej żonie nie będzie dla Wnioskodawcy w ogóle stanowiła źródła przychodu, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie, w związku z upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie. Oznacza to, że Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, ani też nie będzie miał obowiązku zgłaszać faktu sprzedaży do urzędu skarbowego.

Odnosząc się natomiast do wskazanego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej orzeczenia sądu administracyjnego należy stwierdzić, iż jakkolwiek wyroki sądów kształtują pewną linię wykładni obowiązującego prawa, jednak dotyczą wyłącznie konkretnych spraw, w danym stanie prawnym. Należy stwierdzić, że rozstrzygnięcie to zapadło w indywidualnej sprawie i w świetle art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej nie jest źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie może być wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.