Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-655/15-2/MK
z 10 lipca 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2015 r. (data wpływu 29 czerwca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego od dnia 1 lipca 2015 r. wykazanego na fakturach VAT dokumentujących nabycie towarów i usług przy użyciu kart paliwowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 29 czerwca 2015 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego od dnia 1 lipca 2015 r. wykazanego na fakturach VAT dokumentujących nabycie towarów i usług przy użyciu kart paliwowych.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:


Sp. z o.o. (dalej: Spółka, Wnioskodawca) jest podmiotem z branży farmaceutycznej. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest świadczenie usług marketingowych na rzecz innego podmiotu z Grupy będącego dystrybutorem leków marek należących do Grupy A. Poza usługami marketingowymi, Spółka świadczy na rzecz wspomnianego dystrybutora usługi m.in. w zakresie badania rynku, kontaktów z urzędami państwowymi, przygotowywania analiz finansowych, usługi zarządzania, usługi doradcze, itp.

Spółka jest czynnym podatnikiem VAT prowadzącym działalność opodatkowaną, z tytułu której przysługuje jej pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z tą działalnością. Spółka zawarła umowę leasingu operacyjnego dotyczącą samochodów osobowych z podmiotem profesjonalnie zajmującym się zarządzaniem flotą samochodową - L. (Polska) Sp. z o.o. (dalej: Leasingodawca lub L.). Wnioskodawca zawarł podobne umowy leasingu operacyjnego także z innymi podmiotami zarządzającymi flotą samochodową, jak również posiada własne samochody osobowe (jest ich właścicielem). Samochody te użytkowane są przez pracowników Spółki, którzy korzystają z nich w ramach wykonywanych obowiązków służbowych. Spółka nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT. Wobec tego Spółka traktuje własne i leasingowane samochody jako wykorzystywane do celów mieszanych, tj. zarówno do działalności gospodarczej Spółki, jak też do prywatnego użytku pracowników. W związku z tym Spółka nie zgłosiła w urzędzie skarbowym samochodów jako wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej.

Jednocześnie Spółka podpisała z Leasingodawcą umowę sprzedaży paliw w systemie bezgotówkowym przy użyciu kart flotowych (dalej: Umowa). Na podstawie Umowy Spółka korzysta z obsługi Leasingodawcy polegającej na udostępnianiu kart paliwowych, które uprawniają pracowników Spółki do dokonywania bezgotówkowych zakupów na stacjach benzynowych należących do P. (dalej: Partnera Handlowego). Przy użyciu kart paliwowych pracownicy Spółki mogą dokonywać zakupów przede wszystkim paliw, ale także innych wybranych produktów i usług zgodnie z Umową (inne drobne zakupy na stacjach benzynowych np. myjnia, olej silnikowy, olej smarowy, płyn do spryskiwaczy, akcesoria samochodowe) oraz dokonywać opłat za autostradę.

Karty paliwowe wystawione są na Leasingodawcę przez Partnera Handlowego sprzedającego w systemie bezgotówkowym paliwa gazowe i ciekłe za pośrednictwem stacji paliw. Leasingodawca przekazuje następnie Spółce karty paliwowe przypisane do każdego samochodu objętego Umową i przy użyciu których wskazani pracownicy Spółki mogą dokonywać zakupów na stacjach paliw Partnera Handlowego. Zgodnie z zawartymi umowami, Partner Handlowy sprzedaje paliwa do Leasingodawcy, a następnie Leasingodawca sprzedaje je do Spółki.

W ramach zawartej Umowy Leasingodawca wydaje karty paliwowe wraz ze szczegółowymi warunkami i wskazówkami dotyczącymi korzystania z karty paliwowej, administruje kartami paliwowymi, kontroluje transakcje zakupu paliwa oraz ustala ze Spółką warunki transakcji (np. limity kwotowe dotyczące maksymalnego poziomu zakupów, asortyment dostępnych towarów i usług, terminy płatności) i ceny zakupu paliwa i innych artykułów (w tym przyznane rabaty). W przypadku braku płatności ze strony Spółki Leasingodawca ma możliwość zablokowania kart paliwowych oraz podjęcia decyzji o ponownym odblokowaniu kart.

Wnioskodawca dokonuje zakupów paliwa w imieniu i na rzecz Leasingodawcy, który następnie odsprzedaje je Wnioskodawcy. Koszty paliwa nabywanego za pomocą kart paliwowych będą pokrywane przez Wnioskodawcę na podstawie zbiorczych faktur wystawianych przez Leasingodawcę za okresy miesięczne. Ponadto, za obsługę kart paliwowych wydanych do samochodów nie będących przedmiotem umowy leasingu między Spółką a Leasingodawcą, Spółka zobowiązana jest do zapłaty na rzecz Leasingodawcy opłaty administracyjnej.

Z informacji uzyskanych od Leasingodawcy, wynika, że reguluje on płatności wobec Partnera Handlowego (dostawcy paliwa dostarczającego karty paliwowe użytkowane przez pracowników Spółki) za zrealizowane nabycia paliwa, bez względu na to, czy Spółka uregulowała już swoje faktury czy nie. W związku z tym, Leasingodawca przyjmuje na siebie ryzyko za brak płatności za zrealizowane przez Spółkę transakcje nabycia paliwa.

Leasingodawca posiada koncesję na obrót paliwami ciekłymi, co zostało zweryfikowane przez Spółkę za pomocą bazy przedsiębiorstw posiadających koncesję, udostępnionej na stronach Urzędu Regulacji Energetyki w dniu 9 czerwca 2015 r. Nabywane paliwo będzie wykorzystywane przez Spółkę w samochodach użytkowanych w celach mieszanych (zarówno do działalności gospodarczej, jak i do prywatnego użytku pracowników).


Dla doprecyzowania stanu faktycznego Spółka wskazuje, że jej pytanie dotyczy wyłącznie typów pojazdów wymienionych w art. 12 ustawy nowelizującej, a więc:

  1. samochodów osobowych;
  2. innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:
    1. 1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,
    2. 2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,
    3. 3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.


Podsumowując, system używania kart paliwowych przez Spółkę oparty jest na umowie z Leasingodawcą, która stanowi, że Spółka za pośrednictwem Leasingodawcy może nabywać paliwa do samochodów, jak również inne towary i usługi wymienione w Umowie.


W niniejszym wniosku Spółka pragnie potwierdzić, że w przypadku nabywania paliwa przy użyciu kart paliwowych Leasingodawcy od 1 lipca 2015 r. będzie przysługiwało jej prawo do odliczenia 50% kwoty podatku VAT z tytułu nabycia paliwa wykorzystywanego w samochodach osobowych przeznaczonych do użytku mieszanego.


Jednocześnie należy wspomnieć, że Minister Finansów za pośrednictwem organu upoważnionego do wydawania interpretacji - Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie - przyznał w interpretacji indywidualnej z dnia 4 lipca 2013 r. (nr IPPP2/443-510/13-4/MM), wydanej na wniosek L., że:

  1. Transakcje dokonywane pomiędzy L. i jej klientami dokonującymi zakupów na podstawie kart paliwowych stanowią czynności podlegające opodatkowaniu VAT, tj. odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT, w konsekwencji czego L. jest zobowiązany do wystawienia faktury i wykazania podatku należnego z tytułu tych transakcji.
  2. L. przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego na fakturach VAT wystawianych na rzecz L. dokumentujących nabycie towarów i usług zakupionych za pośrednictwem kart paliwowych w punktach prowadzonych przez producentów i dostawców paliw oraz prowadzących punkty oferujące usługi związane z transportem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Czy od dnia 1 lipca 2015 r. Spółka będzie miała prawo do obniżenia podatku należnego o 50% kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa (wykorzystywanego w samochodach przeznaczonych do użytku mieszanego) przy użyciu kart paliwowych Leasingodawcy?


Zdaniem Wnioskodawcy:


Zdaniem Spółki w przypadku nabywania paliwa przy użyciu kart paliwowych Leasingodawcy od 1 lipca 2015 r. będzie przysługiwało jej prawo do odliczenia 50% kwoty podatku VAT z tytułu nabycia paliwa wykorzystywanego w samochodach osobowych przeznaczonych do użytku mieszanego.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.


Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.


Art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT stanowi natomiast, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku w wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.


Z kolei, zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 stanowi 50% kwoty podatku:

  1. wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
  2. należnego z tytułu:
    1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
    2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
    3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
  3. należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
  4. wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Stosownie zaś do art. 86a ust. 2 ustawy o VAT, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

  1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
  2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
  3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Przy czym przepis ten nie znajduje zastosowania w przypadku pojazdów samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie (art. 86a ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT).


Zatem zgodnie z regulacjami obowiązującymi od 1 kwietnia 2014 r., podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku mieszanego.


Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

  1. samochodów osobowych;
  2. innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:
    1. 1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,
    2. 2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,
    3. 3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.


Przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej).


Art. 12 ust. 3 ustawy nowelizującej stanowi zaś, że dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 1 pkt 2, są określane na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Pojazdy, które w dokumentach, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub liczby miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1.


Przechodząc do kwestii prawa do odliczenia, zgodnie z zasadą neutralności podatku od wartości dodanej podatnik musi mieć zapewnioną możliwość odzyskania podatku naliczonego związanego ze swoją działalnością opodatkowaną.


Zgodnie z regulacjami art. 86a ustawy o VAT, podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi o charakterze samochodów osobowych przeznaczonymi do użytku mieszanego, w tym (od 1 lipca 2015 r.) do wydatków związanych za zakupem paliwa do takich samochodów.

Oznacza to, że Spółka będzie miała prawo do odliczenia 50% podatku VAT naliczonego z otrzymanych faktur dokumentujących nabycie paliwa od Leasingodawcy. W takim przypadku Leasingodawca bowiem sam nabędzie od Partnera Handlowego paliwo i dokona jego odsprzedaży na rzecz Spółki, w ramach transakcji, o której mowa w art. 7 ust. 8 ustawy o VAT. Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku gdy kilku podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Powyższy przepis definiuje tzw. transakcje (dostawy) łańcuchowe. Warunkiem niezbędnym do ich zaistnienia jest to, że towar zostaje wydany przez pierwszy podmiot ostatniemu w kolejności podmiotowi, przy czym podmioty pośredniczące nie wchodzą w fizyczne posiadanie przedmiotu dostawy. Powyższy przepis bazuje zatem na pewnym domniemaniu prawnym, zgodnie z którym dla potrzeb podatku od towarów i usług przyjmuje się, że dostawy towarów dokonuje każdy podmiot uczestniczący w transakcji łańcuchowej, pomimo że fizycznie wydanie towaru ma miejsce tylko jeden raz.

W kontekście powyższego istotne jest uznanie, że na każdy z podmiotów uczestniczących w takiej transakcji następuje przeniesienie praw do rozporządzania rzeczą jak właściciel, czyli w istocie - przeniesienie (uznanie, że dokonało się przeniesienie) praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości korzystania z niej oraz ustalania warunków takiego korzystania. W przypadku zatem, gdy kolejny w łańcuchu podmiot (tutaj Leasingodawca) ma prawo do ustalania asortymentu, kształtowania ceny i innych warunków nabycia towaru, to uznać należy, że podmiot taki posiada prawo do faktycznego rozporządzania rzeczą jak właściciel.

Podkreślenia wymaga również, że art. 7 ust. 8 ustawy o VAT posługuje się wprost stwierdzeniem, że „uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach”, czyli uznaje się, że prawo do rozporządzania towarami jak właściciel miał każdy z podmiotów występujących w ww. łańcuchu, tj. uznaje się, że podmiot taki miał możliwość władania rzeczą w sensie ekonomicznym.


Niewątpliwie zatem Leasingodawca powinien być w rozumieniu przepisów o VAT, uznany za nabywcę paliwa od Partnera Handlowego oraz dostawcę paliwa dla Spółki.


Powyższe wnioski dotyczące tego, że Leasingodawca bierze udział w dostawach towarów/świadczeniu usług znajdują potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE), tj. przykładowo w wyroku z 14 lipca 2011 r. w sprawie C-464/10 państwo belgijskie przeciwko Pierreowi Henflingowi, Raphaëlowi Davinowi i Koenraadowi Tangheowi, działającym w charakterze syndyków masy upadłości Tiercé Franco-Belge SA oraz w wyroku z 3 maja 2012 r. w sprawie C-520/10 Lebara Ltd. przeciwko Commissioners for Her Majestys Revenue and Customs.


TSUE wskazał w powołanych powyżej wyrokach, że kluczowe, dla uznania, że drugi podmiot w trójpodmiotowym łańcuchu dostaw dokonuje transakcji podlegającej opodatkowaniu VAT są takie jego uprawnienia jak:

  • możliwość odmowy sprzedaży,
  • nakładanie na kupującego własnych regulaminów,
  • posiadanie przez pośrednika stosownych zezwoleń lub koncesji.

Przenosząc kryteria wskazane przez TSUE na grunt przedstawionej przez Spółkę sytuacji należy ponownie przywołać następujące okoliczności towarzyszące stosunkom umownym funkcjonującym między Spółką i Leasingodawcą, mianowicie:

  1. na podstawie umowy Leasingodawca ma prawo do odmowy sprzedaży towarów/usług poprzez zablokowanie możliwości korzystania z kart paliwowych,
  2. Leasingodawca nakłada na Spółkę własne zasady rozliczeń i używania kart,
  3. Leasingodawca posiada koncesję na obrót paliwami.

Zdaniem Spółki, powyższe potwierdza, że spełnione zostały przesłanki, aby uznać, że - na gruncie stanu faktycznego będącego przedmiotem niniejszego wniosku - w ramach transakcji wykonywanych za pośrednictwem kart paliwowych Leasingodawca pełni dla Spółki rolę dostawcy. W rezultacie, w ramach opisanego modelu Spółka korzystając z kart paliwowych nabywa od Leasingodawcy towary i usługi opodatkowane VAT, które powinny być udokumentowane fakturą VAT.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, od dnia 1 lipca 2015 r. będzie on miał możliwość obniżenia podatku należnego o 50% kwoty podatku naliczonego związanego z nabywaniem paliwa przy użyciu kart paliwowych otrzymanych od Leasingodawcy (VAT wynikający z faktur na zakup paliwa wystawianych na Spółkę przez Leasingodawcę).


Na potwierdzenie swojego stanowiska Spółka pragnie przywołać interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 28 stycznia 2015 r., sygn. ITPP2/443-1425/14/KT, w której organ skarbowy uznając prawo wnioskodawcy do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie paliwa za pomocą kart paliwowych leasingodawcy po 1 lipca 2015 r., stwierdził, że:


„Należy bowiem zauważyć, że skoro Leasingodawca posiada koncesję na obrót paliwami ciekłymi, a paliwa nabywane będą przez pracowników Spółki za pomocą kart paliwowych w imieniu i na rzecz Leasingodawcy, który będzie dokumentował te transakcje zbiorczymi fakturami wystawianymi na Spółkę, to w tej sytuacji będzie on posiadał prawo do rozporządzania ww. paliwem jak właściciel”.


Podobnie, możliwość odliczania VAT w schemacie kart paliwowych wydawanych przez leasingodawcę potwierdza również:

  • interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 28 stycznia 2015 r., sygn. ITPP2/443-1425/14/KT (dotyczy zakupów po 1 lipca 2015 r.);
  • interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 grudnia 2014 r., sygn. IPPP1/443-1279/14-2/AW;
  • interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 3 lutego 2014 r., nr IPPP2/443-1272/13-2/KBr;
  • interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 grudnia 2013 r., sygn. IPPP3/443-890/13-2/KC;
  • interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 28 października 2013 r., sygn. IBPP2/443-692/13/AMP.

Ponadto, bardziej ogólnie, prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu paliwa nabytego przy użyciu kart paliwowych (w odniesieniu do pojazdów spełniających w konkretnym stanie prawnym warunki do odliczenia), zostało potwierdzone w interpretacjach indywidualnych m.in.:

  • interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 8 lipca 2013 r., sygn. ITPP1/443-340/13/MN;
  • interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 11 marca 2015 r., sygn. IBPP2/443-1266/14/WN (dotyczy zakupów po 1 lipca 2015 r.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.


Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.


Należy jednak wskazać, że prawo do odliczenia należy oceniać co do zasady w świetle przepisów obowiązujących na moment powstania obowiązku podatkowego u sprzedawcy paliwa. Jeżeli zatem zakup paliwa dokonany został do dnia 30 czerwca 2015 r. to bez względu na fakt, że faktura została wystawiona po tym dniu, tj. już w lipcu 2015 r. prawo do odliczenia podatku w takim przypadku nie będzie przysługiwało. Obowiązek podatkowy u sprzedawcy z tytułu opisanej czynności powstał bowiem przed dniem 1 lipca 2015 r. zatem prawo do odliczenia należy również oceniać według stanu prawnego obowiązującego przed dniem 1 lipca 2015 r.


Wskazane uregulowanie jest zgodne z art. 86 ust. 10 ustawy o VAT oraz art. 167 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), a zasada ta znajdzie również zastosowanie w przypadku paliwa nabywanego przy użyciu kart paliwowych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi ( art. 54 § 1 ww. ustawy ) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj