Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-283/15-2/BS
z 23 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 24 marca 2015 r. (data wpływu 27 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przeprowadzanych transakcji za odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do zakupów dokonywanych za pośrednictwem kart paliwowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 marca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przeprowadzanych transakcji za odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług, prawa do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do zakupów dokonywanych za pośrednictwem kart paliwowych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do zakupów paliwa dokonywanych za pośrednictwem kart paliwowych w stanie prawnym od 1 lipca 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, X. sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym prowadzącym działalność polegającą na dystrybucji samochodów marek X. i Y. w Polsce. Zgodnie z charakterem prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, Spółka nabywa samochody osobowe i ciężarowe w celu dalszej ich odsprzedaży.

Część z nabytych samochodów ciężarowych i osobowych Spółka rejestruje i używa jako pojazdy demonstracyjne, tj. udostępniane między innymi potencjalnym klientom w celu zapoznania ich z właściwościami oferowanego towaru. Samochody osobowe są także wykorzystywane do własnej działalności administracyjnej.

W przypadku samochodów ciężarowych Spółka uznaje, że przysługuje jej prawo do pomniejszenia podatku należnego o 100% kwoty podatku naliczonego zdefiniowanego w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT.

Natomiast w odniesieniu do samochodów osobowych, których przebieg nie jest przez Wnioskodawcę ewidencjonowany zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, Spółka uznaje, że zarówno pojazdy demonstracyjne, jak i administracyjne objęte są tzw. „użytkiem mieszanym”. W konsekwencji Wnioskodawca zakłada, iż przysługuje mu odliczenie połowy kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z tymi pojazdami samochodowymi.

Korzystając z samochodów osobowych objętych „użytkiem mieszanym” oraz z samochodów ciężarowych, pracownicy Spółki mogą nabywać towary i usługi za pośrednictwem kart X.ServiceCard wydanych Spółce na podstawie umowy podpisanej z Q. Polska Sp. z o.o. (dalej: Dostawca, Q.) oraz V. S.A. dotyczącej pozostawienia do dyspozycji Spółki kart serwisowych Q. (dalej: karty paliwowe). Integralną częścią tej umową są uaktualniane periodycznie „Ogólne Zasady Użytkowania” (dalej: OZU).

Q. posiada koncesję na obrót paliwami ciekłymi na terenie Polski.

O wszelkich zmianach warunków korzystania z kart paliwowych Q. informuje Spółkę na bieżąco poprzez przesyłane drogą mailową broszury i aktualizacje informacyjne. W ramach codziennej współpracy Spółka porozumiewa się z Dostawcą (i odwrotnie) za pomocą dedykowanego doradcy klienta (np. w kwestiach zamawiania kart lub ich duplikatów, weryfikacji kontynuacji użytkowania kart) oraz poprzez dostęp do portalu klienta (np. w sprawach dotyczących blokowania zaginionych kart - 24h/dobę, pobieranie potrzebnych zestawień transakcji).

Jak wynika z zapisów umowy, OZU oraz uzgodnień z Dostawcą, stosunki umowne łączące Wnioskodawcę z Dostawcą charakteryzują się następującymi elementami:

1. Q. ustala warunki i podpisuje umowy z ogólnopolskimi producentami i dostawcami paliw oraz z podmiotami prowadzącymi punkty oferujące usługi związane z transportem. Umowy te regulują zasady zakupu towarów i usług, obsługi kart paliwowych wydawanych przez Q. oraz wszystkich innych aspektów bezgotówkowego rozliczania transakcji dokonywanych przez użytkowników kart Q..
   
2. Na podstawę umów, o których mowa w punkcie a. Spółka może korzystać z kart paliwowych, tj. nabywać w imieniu i na rachunek Q. takie towary i usługi jak: paliwo, usługa myjni, akcesoria do samochodów (płyny eksploatacyjne: olej silnikowy, płyn chłodniczy, płyn spryskiwacza, AdBlue, itp.), a także posiada możliwość uiszczania opłat za przejazd płatnymi autostradami przy wykorzystaniu urządzenia viaTOLL.
   
3. Z chwilą zakupu towarów i usług na podstawie kart paliwowych powstaje zobowiązanie Wnioskodawcy do zapłaty określonej kwoty na rzecz Dostawcy (zgodnie z cennikami ustalanymi przez Q.). Dostawca przesyła Spółce dwa razy w miesiącu faktury dokumentujące zakupy towarów i usług od Q. dokonane przy użyciu kart paliwowych.
   
4. Dopiero w chwili pełnego uregulowania należności za nabyte na podstawie kart paliwowych towary i usługi, własność tych towarów i usług przechodzi formalnie na Spółkę. Wcześniej, od momentu skorzystania z karty paliwowej do uregulowania należności przez Spółkę, Q. jest właścicielem towarów i usług nabytych na podstawie kart paliwowych.
   
5. Cena za towary i usługi, które Spółka nabywa za pośrednictwem kart paliwowych jest jednostronnie ustalana przez Q., przy czym jej części składowe to:
   
   1. cena za towar/usługę, którą Q. płaci do producentów i dostawców paliw oraz prowadzącym punkty oferujące usługi związane z transportem (ceny te różnią się od cen, jakie obowiązują danego dnia np. na stacji benzynowej i po jakiej towary i usługi nabywają klienci detaliczni);
      
   2. opłata serwisowa” doliczana przez Q. do ceny, o której mowa w punkcie i. (opłata ta ustalana jest przez Q. i może być zmienna).
   Jednocześnie producenci i dostawcy paliw oraz prowadzący punkty oferujące usługi związane z transportem nie mają wpływu na cenę, jaką Spółka płaci Q. za towary i usługi nabywane za pośrednictwem kart paliwowych.
   
6. Dostawca uczestniczy również w procesach towarzyszących korzystaniu z kart paliwowych, w tym:
   
   1. dobór odpowiedniej karty paliwowej na postawę analizy potrzeb Spółki,
      
   2. określanie warunków tankowań (np. ustalanie limitu tankowań),
      
   3. zgłaszaniu reklamacji dotyczących jakości nabywanych przez Spółkę na podstawie kart paliwowych towarów i usług,
      
   4. blokowaniu kart paliwowych w konsekwencji naruszenia postanowień umownych.
7. Jedynie Q. może dochodzić roszczeń od Spółki z tytułu nabycia towarów i usług za pomocą kart paliwowych. Nie mają prawa dochodzić roszczeń od Spółki z tego tytułu producenci i dostawcy paliw oraz prowadzący punkty oferujące usługi związane z transportem.
   
8. Każda z kart paliwowych, którymi dysponuje Wnioskodawca jest przypisana do określonego samochodu ciężarowego/osobowego należącego do Spółki i zarejestrowanego na jej rzecz. Numer rejestracyjny pojazdu jest uwidoczniony na karcie paliwowej.
   
   

Podsumowując system używania kart paliwowych przez Spółkę oparty jest na umowie z Dostawcą, która stanowi, iż Spółka za pośrednictwem kart paliwowych może w imieniu i na rachunek Dostawcy nabywać towary/usługi ściśle określone w tej umowie. Spółka nabywa własność towarów/usług w momencie zapłaty za nie Dostawcy.

Jednocześnie należy wspomnieć, że Minister Finansów za pośrednictwem organu upoważnionego do wydawania interpretacji - Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie przyznał w interpretacji indywidualnej z dnia 14 stycznia 2015 r. (nr IPPP1/443-1454/14-2/KC), wydanej na wniosek Q., że:

1. Transakcje dokonywane pomiędzy Q. i jej klientami dokonującymi zakupów na podstawę kart paliwowych stanowią czynności podlegające opodatkowaniu VAT, tj. odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT, w konsekwencji czego Q. jest zobowiązana do wystawienia faktury i wykazania podatku należnego z tytułu tych transakcji.
2. Q. przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego na fakturach VAT wystawianych na rzecz Q. dokumentujących nabycie towarów i usług zakupionych za pośrednictwem kart paliwowych w punktach prowadzonych przez producentów i dostawców paliw oraz prowadzących punkty oferujące usługi związane z transportem.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy dostawy realizowane przez Dostawcę na rzecz Spółki stanowią odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT wg właściwych stawek podatku?
2. Czy Spółka ma prawo do obniżenia podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego wykazanego na fakturach VAT wystawianych przez Q. na rzecz Spółki dokumentujących nabycie towarów i usług (w tym paliwa) zakupionych za pośrednictwem kart paliwowych wystawionych na samochody ciężarowe i związanych z użytkowaniem samochodów ciężarowych?
3. Czy Spółka w stanie prawnym od 1 kwietnia 2014 r. ma prawo do obniżenia podatku należnego o 50% kwoty podatku naliczonego wykazanego na fakturach VAT wystawianych przez Q. na rzecz Spółki dokumentujących nabycie towarów i usług (poza paliwem) zakupionych za pośrednictwem kart paliwowych wystawionych na samochody osobowe i związanych z użytkowaniem samochodów osobowych przeznaczonych do „użytku mieszanego”?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko wnioskodawcy w zakresie pytania 1:

Świadczenia realizowane przez Q. na rzecz Spółki stanowią odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług, które jest opodatkowane VAT wg właściwych stawek podatku VAT.

Stanowisko wnioskodawcy w zakresie pytania 2:

Zdaniem Wnioskodawcy ma on prawo do obniżenia podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego wykazanego na fakturach VAT wystawianych przez Q. na rzecz Spółki dokumentujących nabycie towarów i usług (w tym paliwa) zakupionych za pośrednictwem kart paliwowych wystawionych na samochody ciężarowe i związanych z użytkowaniem samochodów ciężarowych.

Stanowisko wnioskodawcy w zakresie pytania 3:

Zdaniem Wnioskodawcy w stanie prawnym od 1 kwietnia 2014 r. ma on prawo do obniżenia podatku należnego o 50% kwoty podatku naliczonego wykazanego na fakturach VAT wystawianych przez Q. na rzecz Spółki dokumentujących nabycie towarów i usług (poza paliwem) zakupionych za pośrednictwem kart paliwowych wystawionych na samochody osobowe i związanych z użytkowaniem samochodów osobowych przeznaczonych do „użytku mieszanego”.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania 1

Wnioskodawca zgadza się ze stanowiskiem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wyrażonym w interpretacji indywidualnej z dnia 14 stycznia 2015 r. nr IPPP1/443-1454/14-2/KC, w związku z którym transakcje dokonywane pomiędzy Q. i jej klientami polegające na dokonywaniu zakupów za podstawie kart paliwowych stanową czynności podlegające opodatkowaniu VAT, tj. odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT, w konsekwencji czego Q. jest zobowiązana do wystawienia faktury i wykazania podatku należnego z tytułu tych transakcji. Zdaniem Spółki stanowisko takie znajduje potwierdzenie w przepisach ustawy o VAT.

Ustawa o VAT w art. 5 ust 1 określa, że czynności opodatkowane VAT to m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Odpłatna dostawa towarów i świadczenie usług przez Q. na rzecz Spółki.

Przez dostawę towarów, w oparciu o przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Rozwinięciem art. 7 ust. 1 jest art. 7 ust. 8 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Poprzez treść art. 7 ust. 8 ustawodawca uregulował sposób opodatkowania takich transakcji, w których uczestniczą więcej niż 2 podmioty, a towar będący przedmiotem transakcji między tymi podmiotami jest wydawany przez pierwszego dostawcę bezpośrednio na rzecz ostatniego (finalnego) nabywcy. Potocznie tego typu transakcje nazywane są transakcjami łańcuchowymi. W ich ramach przyjmuje się, że każdy z podmiotów uczestniczących w łańcuchu dostaw wykonał czynność opodatkowaną VAT (odpłatną dostawę towarów) i w rezultacie jest zobowiązany do naliczenia podatku należnego i wystawienia faktury dla dokonanej przez siebie dostawy towarów. Przy czym nie jest relewantne w tym zakresie, że podmioty będące w „środku łańcucha” fizycznie nie otrzymują tego towaru.

Analogiczne przepisy występują w ustawie o VAT w odniesieniu do świadczenia usług.

Za świadczenia usług uznaje się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Wynika to z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Art. 8 ust. 2a ustawy o VAT odnosi się do opodatkowania VAT w sytuacji, w której podatnik nabywa usługę, a następnie w stanie nieprzetworzonym zbywa ją na rzecz swojego kontrahenta. Podatnik ten traktowany jest na podstawie art. 8 ust. 2a najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. W efekcie on jest podmiotem, który wykonał czynność opodatkowaną.

W ocenie Wnioskodawcy, powyżej przywołane przepisy mają zastosowanie w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, gdyż wszystkie wskazane w nim podmioty (tj. podmioty, od których Q. nabywa towary i usługi, sama Q. oraz Spółka) uczestniczą w transakcjach łańcuchowych w rozumieniu systemu VAT, a przedmiotem tych transakcji są towary lub usługi.

Q przekazuje Spółce karty paliwowe, które umożliwiają Spółce, za pośrednictwem Q., zakup paliwa lub innych towarów oraz usług związanych z eksploatacją samochodu. Mimo tego, że fizyczne wydanie towarów czy też faktyczne świadczenie usług ma miejsce pomiędzy pierwszym podmiotem w łańcuchu (np. prowadzącym stację benzynową) a ostatnim podmiotem (Spółką), Q. jako drugi podmiot w łańcuchu występuje w tym wypadku zarówno jako nabywca, jak i dostawca, biorący zgodnie z przywołanymi przepisami udział w łańcuchu dostaw i świadczeniu usług. W tym kontekście bez znaczenia pozostaje fakt, że Q. nie dysponuje fizycznie towarami, co wynika wprost ze szczególnego przepisu art. 7 ust. 8 Ustawy o VAT.

Charakter działań Q. potwierdza jej kluczową rolę w łańcuchu dostaw i świadczeniu usług. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, za pośrednictwem Q. Spółka może korzystać z danego katalogu towarów i usług w określonych cenach. Q. negocjuje warunki w zakresie oferowanych za pośrednictwem kart paliwowych towarów i usług ze swoimi partnerami handlowymi, a następnie przedstawia swoją ofertę w tym zakresie Spółce i określa z nią zasady współpracy w zakresie dostaw tych towarów i usług. Zakres zadań Q. obejmuje również uczestnictwo w procesach towarzyszących korzystaniu z kart paliwowych, takich jak: dobór odpowiedniej karty paliwowej na podstawie analizy potrzeb Spółki, określanie warunków tankowań (np. ustalanie limitu tankowań), zgłaszaniu reklamacji dotyczących jakości nabywanych przez Spółkę na podstawie kart paliwowych towarów i usług.

Ponadto Q. ustala ze Spółką politykę cenową, która ma zastosowanie w przypadku nabycia towarów/usług za pośrednictwem kart paliwowych oraz jest uprawniona do zablokowania kart paliwowych w konsekwencji naruszenia postanowień umownych.

Charakter zadań Q. w ramach stosunku umownego łączącego ją ze Spółką wskazuje, że Q. ma w tej relacji uprawnienia decyzyjne co do istotnych elementów związanych z dostawą towaru/świadczeniem usługi. Ponadto, jak wynika z OZU, w zakresie korzystania z kart paliwowych towary i usługi nabywane są przez Spółkę w imieniu i na rachunek Q., w konsekwencji od momentu skorzystania z karty paliwowej do uregulowania należności przez Spółkę, Q. jest właścicielem towarów i usług nabytych na podstawie kart paliwowych. Niewątpliwie zatem Q. jest w tym zakresie dostawcą tych towarów i usług w rozumieniu przepisów o VAT.

Powyższe wnioski dotyczące tego, że Spółka bierze udział w dostawach towarów/świadczeniu usług znajdują potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE), tj. : przykładowo w wyroku z dnia 14 lipca 2011 r. w sprawie C-464/10 państwo belgijskie przeciwko Pierre’owi Henflingowi, Raphaëlowi Davinowi i Koenraadowi Tanghe’owi, działającym w charakterze syndyków masy upadłości Tieré Franco-Belge SA oraz w wyroku z dnia 3 maja 2012 r. w sprawie C-520/10 Lebara Ltd. przeciwko Commissioners for Her Majestys Revenue and Customs.

TSUE wskazał w powołanych powyżej wyrokach, że kluczowe, dla uznania, że drugi podmiot w trójpodmiotowym łańcuchu dostaw dokonuje transakcji podlegającej opodatkowaniu VAT są takie jego uprawnienia jak:

• możliwość odmowy sprzedaży,
  
• nakładanie na kupującego własnych regulaminów,
  
• posiadanie przez pośrednika stosownych zezwoleń lub koncesji.
  
  

(Wyrok w sprawie C-464/10 (państwo belgijskie przeciwko Pierre’owi Henflingowi, Raphaëlowi Davinowi i Koenraadowi Tanghe’owi, działającym w charakterze syndyków masy upadłości Tieré Franco-Belge SA).

TSUE zwrócił ponadto uwagę, że w przypadkach, gdy cena, jaką obciążany jest trzeci podmiot w łańcuchu, nie jest tożsama z ceną zapłaconą pierwszemu podmiotowi wówczas dochodzi do opodatkowanej VAT dostawy towaru/świadczenia usług zarówno pomiędzy pierwszym i drugim podmiotem, jak i między drugim i trzecim podmiotem w łańcuchu (Wyrok w sprawie C-520/10 (Lebara Ltd. przeciwko Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs).

Przenosząc kryteria wskazane przez TSUE na grunt przedstawionego stanu faktycznego należy ponownie przywołać następujące okoliczności towarzyszące stosunkom umownym funkcjonującym między Spółką i Q., mianowicie:

1. W określonych w OZU przypadkach Q. ma prawo do odmowy sprzedaży towarów/usług poprzez zablokowanie możliwości korzystania z kart paliwowych,
2. Q. nakłada na Spółkę swój regulamin w postaci OZU,
3. Q. posiada koncesję na obrót paliwami,
4. Cena, którą płaci Q. na rzecz jej partnerów handlowych różni się od ceny jaką Spółka płaci do Q.
   
   

Zdaniem Spółki, powyższe potwierdza, że spełnione zostały przesłanki, aby uznać, że - na gruncie stanu faktycznego będącego przedmiotem niniejszego wniosku - w ramach transakcji wykonywanych za pośrednictwem kart paliwowych Q. pełni rolę zarówno nabywcy towarów i usług, jak również ich dostawcy. W rezultacie, w ramach opisanego modelu Spółka korzystając z kart paliwowych nabywa od Q. towary i usługi opodatkowane VAT, które powinny być udokumentowane fakturą VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania 2

W zakresie pytania 2 Wnioskodawca dąży do ustalenia, czy ma on prawo do obniżenia podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego wykazanego na fakturach VAT wystawianych przez Q. na rzecz Spółki dokumentujących nabycie towarów i usług (w tym paliwa) zakupionych za pośrednictwem kart paliwowych wystawionych na samochody ciężarowe i związanych z użytkowaniem samochodów ciężarowych.

Prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

Zgodnie z zasadną neutralności VAT utrwaloną w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w takim zakresie, w jakim towary i usługi, od których podatek ten został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W ramach odstępstwa od powyższej zasady od 1 kwietnia 2014 r. funkcjonuje w polskim systemie VAT przepis z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT. Ogólnie rzecz ujmując, na jego podstawie w odniesieniu do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zostało ograniczone do 50%.

Jednakże, jak stanowi art. 86a ust 3 ustawy o VAT, przepis art. 86a ust. 1 ustawy o VAT nie ma zastosowania m.in. w przypadku gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. O tym, jakie pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika stanowi art. 86a ust. 4 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, pojazdy samochodowe uznaje się za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika przykładowo, gdy konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne. Przykłady takich pojazdów podane zostały przez ustawodawcę w art. 86a ust. 9 ustawy o VAT w postaci takiego oto katalogu:

1. pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:
   
   1. klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub
      
   2. z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;
2. pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
   
3. pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń (agregat elektryczny/spawalniczy, do prac wiertniczych, koparka, koparko-spycharka, ładowarka, podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych, żuraw samochodowy) - jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.
   
   

Zgodnie z art. 86a ust. 10 ustawy o VAT, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w art. 86a ust. 9 ustawy o VAT stwierdza się:

1. w przypadku pkt 1 i 2 - na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań;
2. w przypadku pkt 3 - na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.
   
   

Art. 86a ust. 2 ustawy o VAT stanowi, że do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, co do których prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jest ograniczone, zalicza się wydatki dotyczące:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową;
3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.
   
   

Jednakże dalej idące ograniczenie możliwości obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego zawarte zostało w art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej. Na jego podstawie obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

1. samochodów osobowych;
   
2. innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:
   
   1. 1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,
      
   2. 2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,
      
   3. 3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.
   
   
   

Ograniczenie to nie dotyczy jednak pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej, co wynika z art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej.

Zgodnie z opisem stanu faktycznego, samochody ciężarowe, o których mowa w niniejszym wniosku to pojazdy samochodowe wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, o których mowa w art. 86a ust. 4 ustawy o VAT. W opinii Wnioskodawcy, Spółce przysługuje zatem pełne prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w odniesieniu do wydatków związanych z tymi samochodami ciężarowymi, w tym takich wydatków jak koszty nabycia, eksploatacji i paliwa.

Powyższej konkluzji nie zmienia zdaniem Spółki okoliczność, że Spółka nabywa towary i usługi związane z samochodami ciężarowymi za pośrednictwem kart paliwowych. Zgodnie ze stanowiskiem przedstawionym do pytania 1, korzystając z kart paliwowych Spółka nabywa od Q. towary i usługi opodatkowane VAT które powinny być udokumentowane fakturą VAT. W związku z tym, w odniesieniu do wydatków poniesionych za pośrednictwem kart paliwowych związanych z samochodami ciężarowymi Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty Dodatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktur wystawianych na rzecz Spółki przez Q. w związku z tymi transakcjami.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania 3

W zakresie pytania 3 Wnioskodawca dąży do ustalenia, czy w stanie prawnym od 1 kwietnia 2014 r. ma on prawo do obniżenia podatku należnego o 50% kwoty podatku naliczonego wykazanego na fakturach VAT wystawianych przez Q. na rzecz Spółki dokumentujących nabycie towarów i usług (poza paliwem) zakupionych za pośrednictwem kart paliwowych wystawionych na samochody osobowe i związanych z użytkowaniem samochodów osobowych przeznaczonych do „użytku mieszanego”.

Mając na uwadze uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania 1, Spółka uważa, że korzystając z kart paliwowych nabywa od Q. towary i usługi opodatkowane VAT, które powinny być udokumentowane fakturą VAT.

Jak wspomniano powyżej, od 1 kwietnia 2014 r. funkcjonuje w polskim systemie VAT przepis z art . 86a ust. 1 ustawy o VAT, na podstawę którego w odniesieniu do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w art . 86a ust. 2 ustawy o VAT prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zostało ograniczone do 50%.

W rezultacie, zdaniem Spółki w stanie prawnym od 1 kwietnia 2014 r. przysługuje jej prawo do obniżenia podatku należnego o 50% kwoty podatku naliczonego wykazanego na fakturach VAT wystawianych przez Q. na rzecz Spółki dokumentujących nabycie towarów i usług poza paliwem) zakupionych za pośrednictwem kart paliwowych wystawionych na samochody osobowe i związanych z użytkowaniem samochodów osobowych przeznaczonych do „użytku mieszanego”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto wskazać należy, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w części wniosku dotyczącej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie uznania przeprowadzanych transakcji za odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do zakupów dokonywanych za pośrednictwem kart paliwowych (pytania oznaczone we wniosku nr od 1 do 3), natomiast w części wniosku dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do zakupów paliwa dokonywanych za pośrednictwem kart paliwowych w stanie prawnym od 1 lipca 2015 r. (pytanie oznaczone we wniosku nr 4) wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.