Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/443-687b/14/AT
z 4 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2014 r. (data wpływu 3 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w części dotyczącej odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktury dokumentującej nabycie dwóch zużytych transformatorów sprzedanych przez zbywcę jako środki trwałe – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktury dokumentującej nabycie dwóch zużytych transformatorów sprzedanych przez zbywcę jako środki trwałe.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. Jest czynnym „płatnikiem” VAT. Zajmuje się skupem złomu. W … 2014 r. po wzięciu udziału w przetargu nieograniczonym na sprzedaż urządzeń elektrycznych kupił dwa transformatory prostownikowe …. Zgodnie z ofertą przetargu transformatory były zużyte, uszkodzone. Sprzedawca po akceptacji oferty przedłożył fakturę VAT, w treści której zawarł informację, że dokonał sprzedaży środków trwałych w postaci transformatorów i naliczył 23% VAT.

Tranformatory zostały rozebrane i sprzedane w następujący sposób:

1. pozostały olej z transformatorów – na fakturę sprzedaży z podstawową stawką VAT;
2. pozostałe części transformatorów jako złom – stosując zasadę odwrotnego obciążenia.

Wnioskodawca zamierza również dokonać zakupu kadłuba do złomowania. Sprzedający zamierza wystawić fakturę z 23% VAT, klasyfikując sprzedawany towar jako „statki i pozostałe konstrukcje pływające przeznaczone do złomowania (PKWiU 38 .11.41) nie ujęte w załączniku nr 11 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r o podatku od towarów i usług. Kadłub również zostanie sprzedany jako surowce wtórne metalowe w procedurze odwrotnego obciążenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy, gdy w sytuacji kiedy Wnioskodawca kupił zużyte środki trwałe, ma prawo odliczyć VAT od wystawionej faktury zakupu?

Kupione środki trwałe z zasady nie nadają się do dalszej odsprzedaży i będą sprzedawane jako surowce wtórne w procedurze odwrotnego obciążenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, co do możliwości odliczenia VAT zawartego w wystawionej fakturze sprzedaży, nie ma przesłanek wynikających z ustawy z dnia 11 marca 2004 ro podatku od towarów i usług ograniczających możliwość odliczenia, nawet wówczas, gdy nabywca towaru potwierdzonego fakturą zakupu wystawioną na zasadach ogólnych sprzeda ten towar w procedurze odwrotnego obciążenia.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Z powyższego wynika, że warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy zasada wyłącza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych oraz niepodlegających opodatkowaniu. Ustawodawca stworzył podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

I tak, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z kolei, w myśl art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze – w części dotyczącej tych czynności.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W dalszej części zajętego w sprawie stanowiska Wnioskodawca ponownie odwołał się do treści art. 86 ust. 1 ustawy, stwierdzając na tym tle, że z przepisu tego wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć, zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn., których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza, zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Kwotę podatku naliczonego stanowi: kwota podatku należnego z tytułu dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 lub 7 podatnikiem jest ich nabywca (art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. b ustawy).

Jak stanowi art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 86 ust. 10b pkt 3 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 4 lit. a, b i d - powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem, że podatnik uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu tych transakcji w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek. Na mocy art. 86 ust. 10c ustawy, przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczonej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi.

Inne szczególne przypadki powstania prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (w odniesieniu do importu towarów, małego podatnika, podatnika dokonującego okazjonalnie wewnątrzwspólnotowej dostawy nowych środków transportu oraz w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów) regulują przepisy art. 86 ust. 10d-10h ustawy.

Katalog przesłanek wyłączających prawo podatnika do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku zawiera art. 88 ustawy. Zaznaczyć należy, że na podstawie art. 88 ust. 4 powołanej ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani, jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Odwrotne obciążenie, które przenosi obowiązek podatkowy na nabywcę nadal jest sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT, towary wymienione w załączniku nr 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r o podatku od towarów i usług nie korzystają ze zwolnienia z VAT wskazanego w art. 43 ustawy, a nabywane towary nadal służą wykonywaniu czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że niniejsza interpretacja – zgodnie z żądaniem Wnioskodawcy wyrażonym w pytaniu określającym zakres złożonego wniosku – dotyczy wyłącznie kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem dwóch transformatorów sprzedanych przez zbywcę jako środki trwałe (stan faktyczny). Nie odniesiono się natomiast do kwestii planowanego zakupu kadłuba do złomowania, albowiem w tym zakresie nie przedstawiono pytania, jak również nie zajęto stanowiska w sprawie. Jednocześnie przedmiotem interpretacji nie była sprzedaż transformatorów oraz planowana sprzedaż ww. kadłuba, gdyż również w tym zakresie nie postawiono pytań.

Wskazać należy, że w dniu 1 stycznia 2014 r. obowiązywały przepisy, wprowadzone od dnia 1 października 2013 r. na mocy ustawy z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. poz. 1027), zmieniające m.in. dotychczasowe zasady stosowania mechanizmu „odwrotnego obciążenia”.

W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. kwestia ta przedstawiała się następująco:

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15,
3. dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia VAT na podatnika, na rzecz którego jest dokonywana dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy.

W załączniku 11 do ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 października 2013 r. (w tym w stanie prawnym obowiązującym w dniu 1 stycznia 2014 r.), stanowiącym wykaz towarów o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, ustawodawca wskazał:

1. 24.10.12.0 Żelazostopy;
2. 24.10.14.0 Granulki i proszek z surówki, surówki zwierciadlistej lub stali;
3. 24.10.31.0 Wyroby płaskie walcowane na gorąco, o szerokości >= 600 mm, ze stali niestopowej;
4. 24.10.32.0 Wyroby płaskie walcowane na gorąco, o szerokości < 600 mm, ze stali niestopowej;
5. 24.10.35.0 Wyroby płaskie walcowane na gorąco, o szerokości >= 600 mm, z pozostałej stali stopowej, z wyłączeniem wyrobów ze stali krzemowej elektrotechnicznej;
6. 24.10.36.0 Wyroby płaskie walcowane na gorąco, o szerokości < 600 mm, z pozostałej stali stopowej z wyłączeniem wyrobów ze stali krzemowej elektrotechnicznej;
7. 24.10.41.0 Wyroby płaskie walcowane na zimno, o szerokości >= 600 mm, ze stali niestopowej;
8. 24.10.43.0 Wyroby płaskie walcowane na zimno, o szerokości >= 600 mm, z pozostałej stali stopowej, z wyłączeniem wyrobów ze stali krzemowej elektrotechnicznej;
9. 24.10.51.0 Wyroby płaskie walcowane, o szerokości >= 600 mm, ze stali niestopowej, platerowane, powlekane lub pokrywane;
10. 24.10.52.0 Wyroby płaskie walcowane, o szerokości >= 600 mm, z pozostałej stali stopowej, platerowane, powlekane lub pokrywane;
11. 24.10.61.0 Pręty walcowane na gorąco, w nieregularnie zwijanych kręgach, ze stali niestopowej;
12. 24.10.62.0 Pozostałe pręty ze stali, nieobrobione więcej niż kute, na gorąco walcowane, ciągnione lub wyciskane, włączając te, które po walcowaniu zostały skręcone;
13. 24.10.65.0 Pręty walcowane na gorąco, w nieregularnie zwijanych kręgach, z pozostałej stali stopowej;
14. 24.10.66.0 Pozostałe pręty z pozostałej stali stopowej, nieobrobione więcej niż kute, na gorąco walcowane, ciągnione lub wyciskane, włączając te, które po walcowaniu zostały skręcone;
15. 24.10.71.0 Kształtowniki otwarte, nieobrobione więcej niż walcowane na gorąco, ciągnione na gorąco lub wyciskane, ze stali niestopowej;
16. 24.10.73.0 Kształtowniki otwarte, nieobrobione więcej niż walcowane na gorąco, ciągnione na gorąco lub wyciskane, z pozostałej stali stopowej;
17. 24.31.10.0 Pręty ciągnione na zimno oraz kątowniki, kształtowniki i profile, ze stali niestopowej;
18. 24.31.20.0 Pręty ciągnione na zimno oraz kątowniki, kształtowniki i profile, z pozostałej stali stopowej;
19. 24.32.10.0 Wyroby płaskie walcowane na zimno, ze stali, o szerokości < 600 mm, niepokrywane;
20. 24.32.20.0 Wyroby płaskie walcowane na zimno, ze stali, o szerokości < 600 mm, platerowane, powlekane lub pokrywane;
21. 24.33.11.0 Kształtowniki otwarte, formowane lub profilowane na zimno, ze stali niestopowej;
22. 24.34.11.0 Drut ciągniony na zimno, ze stali niestopowej;
23. 24.44.12.0 Miedź nierafinowana; anody miedziane do rafinacji elektrolitycznej;
24. 24.44.13.0 Miedź rafinowana i stopy miedzi, nieobrobione plastycznie; stopy wstępne miedzi;
25. 24.44.21.0 Proszki i płatki z miedzi i jej stopów;
26. 24.44.22.0 Płaskowniki, pręty, kształtowniki i walcówka, z miedzi i jej stopów;
27. 24.44.23.0 Druty z miedzi i jej stopów;
28. ex 24.45.30.0 Pozostałe metale nieżelazne i wyroby z nich; cermetale; popiół i pozostałości zawierające metale i związki metali - wyłącznie odpady i złom metali nieszlachetnych;
29. 38.11.49.0 Wraki przeznaczone do złomowania inne niż statki i pozostałe konstrukcje pływające;
30. 38.11.51.0 Odpady szklane;
31. 38.11.52.0 Odpady z papieru i tektury;
32. 38.11.54.0 Pozostałe odpady gumowe;
33. 38.11.55.0 Odpady z tworzyw sztucznych;
34. 38.11.58.0 Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal;
35. 38.12.26.0 Niebezpieczne odpady zawierające metal;
36. 38.12.27 Odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne;
37. 38.32.2 Surowce wtórne metalowe;
38. 38.32.31.0 Surowce wtórne ze szkła;
39. 38.32.32.0 Surowce wtórne z papieru i tektury;
40. 38.32.33.0 Surowce wtórne z tworzyw sztucznych;
41. 38.32.34.0 Surowce wtórne z gumy.

W myśl art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Kwotę podatku naliczonego stanowi: suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu: nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Jednocześnie podkreślić należy, że zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. b ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi: kwota podatku należnego z tytułu dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 lub 7 podatnikiem jest ich nabywca.

Jak stanowi art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 86 ust. 10b ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w:

1. ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny;
2. ust. 2 pkt 4 lit. c - powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem że podatnik:
   
   
   1. otrzyma fakturę dokumentującą dostawę towarów, stanowiącą u niego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy,
      
   2. uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek;
      
      
3. ust. 2 pkt 4 lit. a, b i d - powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem że podatnik uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu tych transakcji w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek.

Na mocy art. 86 ust. 10c ustawy, przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczonej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi.

Inne szczególne przypadki powstania prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (w odniesieniu do importu towarów, małego podatnika, podatnika dokonującego okazjonalnie wewnątrzwspólnotowej dostawy nowych środków transportu oraz w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów) regulują przepisy art. 86 ust. 10d-10h ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a (art. 86 ust. 13 ustawy).

Katalog przesłanek wyłączających prawo podatnika do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku zawiera art. 88 ustawy.

Zaznaczyć należy, że na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Stosownie do treści art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze – w części dotyczącej tych czynności.

Natomiast zgodnie z art. 88 ust. 4 powołanej ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

W myśl art. 106e ust. 4 pkt 1, faktura nie zawiera w przypadku dostawy towarów lub usług, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8, jest nabywca towaru lub usługobiorca – danych określonych w ust. 1 pkt 12-14.

Natomiast w art. 106e ust. 1 pkt 12-14 wskazano odpowiednio, że faktura powinna zawierać:

• stawkę podatku;
• sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
• kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku.

W złożonym wniosku poinformowano, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. Jest czynnym „płatnikiem” VAT. zajmuje się skupem złomu. W …. 2014 r., po wzięciu udziału w przetargu nieograniczonym na sprzedaż urządzeń elektrycznych, kupił dwa transformatory prostownikowe …. Zgodnie z ofertą przetargu transformatory były zużyte, uszkodzone. Sprzedawca po akceptacji oferty przedłożył fakturę VAT, w treści której zawarł informację, że dokonał sprzedaży środków trwałych w postaci transformatorów i naliczył 23% VAT.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa w powiązaniu z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym należy stwierdzić, że prawo do odliczenia przysługuje Wnioskodawcy w zakresie wskazanym w przepisie art. 86 ust. 1 ustawy (w zakresie związanym z czynnościami opodatkowanymi) w odniesieniu do kwoty podatku naliczonego, wynikającej z otrzymanej faktury dokumentującej nabycie dwóch transformatorów sprzedanych przez zbywcę jako środki trwałe (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a), pod warunkiem że nie wystąpiły okoliczności wskazane w art. 88, w tym zwłaszcza w art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy w zw. z art. 106e ust. 4 pkt 1 ustawy. Zaznacza się, że w okolicznościach przedstawionego stanu faktycznego sprzedawca wystawił fakturę na okoliczność sprzedaży środków trwałych sklasyfikowanych w PKWiU 38.11.41, stosując stawkę 23% VAT, co wskazuje, że czynność ta nie była objęta tzw. mechanizmem odwrotnego obciążenia, w przypadku którego nieuprawnione byłoby odliczenie podatku naliczonego z tej faktury. Wskazać należy, że w sytuacji odwrotnego obciążenia podstawą do odliczenia jest kwota podatku należnego, stanowiącego kwotę podatku naliczonego z tytułu dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 podatnikiem jest ich nabywca – art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. b ustawy. Tym samym posiadana przez Wnioskodawcę faktura nie uprawniałaby w takiej sytuacji do stosownego odliczenia. Niemniej jednak – jak wskazano powyżej – okoliczności transakcji dokonanej pomiędzy Wnioskodawcą a sprzedawcą dwóch transformatorów (potraktowanej przez tego sprzedawcę jako dostawa środków trwałych) nie uprawniają tutejszego organu do weryfikacji, w tym do podważenia charakteru tej czynności, albowiem wykracza to poza legitymację prawną do wydawania indywidualnych interpretacji określoną w rozdziale 1a ustawy Ordynacja podatkowa. Zwrócić należy uwagę, że szczegółowa weryfikacja po uprzedniej analizie wszelkich okoliczności towarzyszących opisanej sytuacji możliwa jest w toku stosownego postepowania przeprowadzonego przez właściwy organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej.

Wobec tego, o ile nabywane towary służą wykonywaniu czynności opodatkowanych i nie wystąpiła sytuacja, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy (na co wskazują okoliczności sprawy), Wnioskodawca miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z wskazanej faktury, pod jednoczesnym warunkiem, że nie wystąpiły przesłanki wskazane w art. 88 ustawy (przesłanki inne, niż wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy).

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe w okolicznościach, gdy dokonana przez dostawcę sprzedaż dwóch transformatorów stanowiących środki trwałe nie została dokonana na warunkach mechanizmu odwrotnego obciążenia. Tym samym Wnioskodawca uprawniony jest do stosownego odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktury dokumentującej nabycie tych transformatorów (tu: transformatorów stanowiących środki trwałe sprzedającego). Okoliczności tej nie zmienia fakt określonego potraktowania przez Wnioskodawcę tych transformatorów w aspekcie zastosowanej procedury odwrotnego obciążenia VAT w związku z ich sprzedażą po uprzednim rozebraniu.

Informuje się, że w zakresie pytania Wnioskodawcy dotyczącego prawidłowości postepowania sprzedającego zużyte transformatory w przedmiocie opodatkowania dokonanej przez niego dostawy w dniu 4 lutego 2015 r. wydano odrębne rozstrzygnięcie znak ITPP3/443-687a/14/AT.

Końcowo wskazuje się, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków podatkowo-prawnych względem dostawcy transformatorów na rzecz Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzeń.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.