Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/4511-410/15-2/KS
z 23 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 1 kwietnia 2015 r. (data wpływu 2 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania uzyskiwanych dochodów z najmu podatkiem liniowym – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania uzyskiwanych dochodów z najmu podatkiem liniowym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, uzyskuje przychody z najmu prywatnego. Jest właścicielką dwóch budynków, w których posiada łącznie możliwych do wynajęcia 33 lokale mieszkalne oraz dwa lokale na działalność gospodarczą. Lokale mieszkalne są bardzo małe, o niskim standardzie, mają powierzchnię do 20 m².

Lokale te wynajmowane są rotacyjnie, w zależności od sytuacji mieszkaniowej na rynku. Bardzo często zdarza się, że większość mieszkań nie jest wynajętych. Często zdarza się brak chętnych na wynajem. Budynki z lokalami nigdy nie były przez Wnioskodawczynię wykorzystywane do celów działalności gospodarczej.

Poza dochodami z najmu Wnioskodawczyni uzyskuje przychody z pracy zawodowej na podstawie umowy o pracę. W roku 2014 przeprowadzona została kontrola podatkowa za rok 2013 w podatku dochodowym, którą zostały objęte między innymi przychody Wnioskodawczyni z najmu opodatkowane wówczas jako dochody z najmu na zasadach ogólnych. W protokole pokontrolnym znalazł się zapis: „zgromadzony w toku kontroli materiał dowodowy nie jest wystarczający do uznania, że najem lokali spełnia przesłanki uznania go za działalość gospodarczą”.

Kierując się tym zapisem Wnioskodawczyni zgłosiła w styczniu 2015 r. wybór opodatkowania przychodów z najmu podatkiem zryczałtowanym, wcześniej występując z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej odnośnie prawidłowości uznania uzyskiwanych przychodów jako przychodów z najmu, a nie z działalności gospodarczej.

Interpretacja indywidualna została dla niej wydana w dniu 24 lutego 2015, zgodnie z którą przychody Wnioskodawczyni uzyskiwane z najmu zostały uznane za przychody z działalności gospodarczej. W związku z powyższym Wnioskodawczyni zgłosiła wpis do ewidencji działalności gospodarczej wybierając jednocześnie opodatkowanie dochodów z działalności podatkiem liniowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dochody Wnioskodawczyni uzyskane z najmu w związku z uznaniem ich w interpretacji jako działalności gospodarczej mogą być opodatkowane podatkiem liniowym od dnia zgłoszenia tej formy opodatkowania tj. w dniu założenia działalności tj. 05.03.2015 ?

Zdaniem Wnioskodawczyni ma ona prawo wyboru opodatkowania dochodów z działalności polegającej na wynajmie lokali na zasadzie podatku liniowego od dnia założenia działalności tj.05.03.2015. Wcześniej, tj. w okresie 01.2015-02.2015 r. Wnioskodawczyni wybrała opodatkowanie w formie ryczałtu będąc przekonana, że nie jest to działalność gospodarcza.

W związku z brakiem jednolitej interpretacji Wnioskodawczyni nie miała świadomości do dnia uzyskania interpretacji indywidualnej, że jej dochody zostaną zakwalifikowane jako działalność gospodarcza, co nie dało jej możliwości wyboru w takiej sytuacji formy opodatkowania podatkiem liniowym w wymagalnym prawnie terminie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
   
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
   
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Wskazać jednak należy, że treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ww. ustawy daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz, po trzecie, w sposób ciągły.

Innymi słowy podstawowe znaczenia dla określenia źródła przychodów z najmu ma sposób wykonywania tego najmu – jego profesjonalny, zarobkowy, zorganizowany i ciągły charakter oraz prowadzenie go na własny rachunek i ryzyko. Nie jest zaś decydująca okoliczność, że składniki majątku nie są wykorzystywane przez podatnika do celów działalności gospodarczej jak również fakt formalnej rejestracji czy też brak formalnej rejestracji działalności gospodarczej. Zatem każde działanie podatnika już od chwili gdy są spełnione przesłanki, określone w art. 5 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (a nie dopiero z chwilą jej rejestracji) stanowi w rozumieniu przepisów ww. ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą.

Biorąc pod uwagę treść wniosku oraz przytoczone przepisy prawa w tym zakresie należy jednoznacznie stwierdzić, że najem na tak szeroką skalę, spełnia wszystkie przesłanki uznania za działalność gospodarczą co wypełnia dyspozycję art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Najem, jaki prowadzi Wnioskodawczyni nie jest najmem okazjonalnym lecz jest prowadzony w sposób zorganizowany i ciągły. Prowadząc opisany we wniosku najem Wnioskodawczyni działa we własnym imieniu, a podejmowane czynności rodzą bezpośrednio dla Niej określone prawa i obowiązki. Niewątpliwie prowadzony przez Wnioskodawczynię najem ma zarobkowy charakter, czyli nastawiony na osiągnięcie zysku (dochodu), w postaci czynszu. Szeroki zakres najmu wskazuje, że nie może on być prowadzony inaczej niż w sposób zorganizowany i profesjonalny. O zorganizowanej działalności świadczyć może również konieczność pozyskiwania potencjalnego klienta (wynajmującego), poprzez udostępnianie informacji o posiadanej nieruchomości do wynajęcia. Tego rodzaju działania, przy wskazanej ilości wynajmowanych nieruchomości, nie mogą więc mieć ze swej istoty charakteru przypadkowego, incydentalnego. Wymagają one podejmowania szeregu zaplanowanych oraz przemyślanych działań i czynności.

Mając bowiem na uwadze profesjonalny, zarobkowy, zorganizowany i ciągły charakter prowadzonego najmu, podejmowane przez Wnioskodawczynię czynności wypełniają przesłanki definicji działalności gospodarczej. Zatem przychody uzyskiwane z tytułu najmu Wnioskodawczyni powinna zaliczyć do źródła przychodów – pozarolnicza działalność gospodarcza i opodatkować w sposób przewidziany dla tego źródła przychodów.

Jednocześnie nadmienić należy, że przychody z najmu przedmiotowych lokali, uzyskiwane jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej nie mogą być opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym, co wynika z art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni nie mogła zatem od 2015 r., dokonać skutecznego wyboru opodatkowania przychodów z najmu zryczałtowanym podatkiem dochodowym, ponieważ osiągała przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, a nie z tzw najmu prywatnego. Wnioskodawczyni nie mogła również skorzystać z możliwości ich opodatkowania w formie 19% stawki, o której mowa w art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do kwestii opodatkowania uzyskiwanych przez Wnioskodawczynię przychodów, z najmu w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy wskazać należy, że w myśl art. 9a ust. 1 tej ustawy, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza), są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów – pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

Stosownie do art. 30c ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Z przeanalizowanych powyżej przepisów wynika, że podstawową formą opodatkowania podatkiem dochodowym z działalności gospodarczej jest opodatkowanie według progresywnej skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wymieniona forma opodatkowania przysługuje z mocy ustawy i podatnik nie musi składać oświadczenia o jej wyborze. Złożenie stosownego oświadczenia – w wymienionym w przepisach terminie – jest natomiast warunkiem koniecznym dla możliwości skorzystania z opodatkowania w formie 19% stawki, o której mowa w art. 30c ust. 1 ww. ustawy. Przy tym, wybór sposobu opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w trakcie roku podatkowego jest możliwy tylko w przypadku rozpoczęcia prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, co nie ma miejsca w przedmiotowej sprawie. Wnioskodawczyni nie złożyła również do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania.

Wyjaśnić bowiem należy, że wybór sposobu opodatkowania (w wymienionym w przepisach terminie) dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ww. ustawy w trakcie roku podatkowego jest możliwy tylko w przypadku rozpoczęcia prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik prowadzi działalność gospodarczą w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Natomiast sam fakt dokonania rejestracji działalności gospodarczej nie przesądza zarówno kwestii zaliczenia uzyskiwanych przychodów do źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jak i tego, że dopiero od dnia formalnej rejestracji tej działalności Wnioskodawczyni rozpoczęła jej prowadzenie w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy.

W świetle powyższego prawnopodatkowa kwalifikacja tego zagadnienia podlega wyłącznie przepisom podatkowym, w rozpatrywanym przypadku przede wszystkim przepisom art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych okoliczność, że Wnioskodawczyni uprzednio nie dokonała formalnej rejestracji działalności lub dopiero po jakimś czasie od faktycznego rozpoczęcia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zarejestrowała tą działalność, nie wyklucza zakwalifikowanie przychodów uzyskanych przez Panią z tego tytułu do przychodów z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 powoływanej ustawy i to już od momentu, gdy prowadzona działalność spełniała przesłanki, o których mowa w art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy.

Mając na uwadze informacje przedstawione we wniosku oraz powołane przepisy uznać należy, że w sytuacji gdy Wnioskodawczyni przed 2015 r. faktycznie prowadziła działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a formalnej rejestracji tej działalności dokonała dopiero w trakcie 2015 r. to nie ma podstaw aby przypisać jej status podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego. Wnioskodawczyni nie złożyła również do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze sposobu opodatkowania w formie 19% stawki podatku. W konsekwencji Wnioskodawczyni nie mogła skutecznie wybrać opodatkowania dochodów z najmu dokonywanego w ramach działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ww. ustawy tzw. podatkiem liniowym.

A zatem stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa ( art . 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania ( art . 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi ( art . 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.