Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/4510-161/15-4/KJ
z 4 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2015 r. (data wpływu 13 maja 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 lipca 2015 r. (data wpływu 30 lipca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat licencyjnych –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 maja 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), pismem z dnia 17 lipca 2015 r., nr IPTPB3/4510-161/15-2/KJ (doręczonym w dniu 21 lipca 2015 r.) wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie dnia 30 lipca 2015 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (data nadania 28 lipca 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym. W najbliższej przyszłości polska spółka kapitałowa (dalej: „Licencjodawca”) w ramach swojej działalności gospodarczej udzieli Wnioskodawcy licencji na korzystanie za wynagrodzeniem z zarejestrowanych znaków towarowych (dalej: „Znaki”), stanowiących u Licencjodawcy podlegające amortyzacji wartości niematerialne i prawne.

Znaki wykorzystywane będą przez Wnioskodawcę w prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej. Celem zakupu przez Wnioskodawcę licencji na korzystanie ze Znaków będzie dążenie do zwiększenia uzyskiwanych przychodów, dzięki silnej pozycji rynkowej Znaków.

Opłaty licencyjne skalkulowane będą na warunkach rynkowych i będą płatne w regularnych okresach rozliczeniowych, nie dłuższych niż rok. Opłaty licencyjne będą uzależnione od wysokości przychodów z licencji (będą ustalone w oparciu o wielkość przychodów uzyskiwanych przez Wnioskodawcę z tytułu korzystania ze Znaków w ramach licencji).

W piśmie z dnia 28 lipca 2015 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. Podstawowym przedmiotem działalności jest organizacja usług turystycznych. Według klasyfikacji PKD przedmiotem przeważającej działalności przedsiębiorcy jest działalność organizatorów turystyki (kod 79.12.Z).
2. Wnioskodawca nabędzie prawo do używania słowno-graficznych znaków towarowych od dnia zawarcia umowy licencyjnej na czas nieokreślony. Wnioskodawca będzie miał prawo do używania znaków towarowych bez ograniczeń terytorialnych. Licencja będzie miała charakter niewyłączny.
3. Wnioskodawca będzie używał znaków towarowych dla celów bezpośrednio lub pośrednio związanych z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą, w szczególności do oznaczania sprzedawanych przez Wnioskodawcę produktów i usług, w ofertach, korespondencji, w działalności reklamowej i marketingowej itp.
4. Zakupiona licencja nie będzie stanowić u Wnioskodawcy wartości niematerialnej i prawnej.
5. Opłaty licencyjne nie będą zwiększały wartości początkowej licencji.
6. Wysokość opłat licencyjnych ustalana będzie jako procent całkowitego przychodu uzyskanego przez Wnioskodawcę z tytułu posługiwania się znakami towarowymi w danym okresie rozliczeniowym. Wysokość opłaty będzie zatem wynikiem iloczynu przychodów generowanych przez Wnioskodawcę w związku z wykorzystywanymi znakami towarowymi oraz ustalonego rynkowo wskaźnika procentowego.
7. Wysokość opłat licencyjnych, tj. wartość procentowa, o której mowa w punkcie powyżej, ustalona zostanie na poziomie rynkowym, z uwzględnieniem regulacji art. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. 2014 r., poz. 851, z późn. zm.).
8. Przedmiotem licencji są prawa ochronne na znaki towarowe.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z opisanym zdarzeniem przyszłym opłaty licencyjne na rzecz Licencjodawcy z tytułu korzystania ze Znaków będą kosztami uzyskania przychodów Wnioskodawcy, które – jako koszty niezwiązane bezpośrednio z przychodami – będą potrącane w dacie ich poniesienia zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, opłaty licencyjne na rzecz Licencjodawcy z tytułu korzystania ze Znaków będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów, które – jako koszty niezwiązane bezpośrednio z przychodami – będą potrącane w dacie poniesienia zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.).

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z utrwalonym w interpretacjach organów podatkowych oraz orzecznictwie sądów administracyjnych poglądem, zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uzależnione jest od spełnienia następujących warunków:

• poniesienia wydatku przez podatnika,
  

• istnienia związku wydatku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  

• poniesienia wydatku w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.
  
  

Ponadto, wydatek nie może być kwalifikowany do kategorii wydatków wyraźnie wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów mocą art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż grunty lub prawa wieczystego użytkowania gruntów środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części. Wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Na podstawie art. 16b ust. 1 pkt 5 ww. ustawy, licencje o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania i wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu stanowią wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji.

W świetle przytoczonych uregulowań, nabyta przez Wnioskodawcę od Licencjodawcy licencja na korzystanie ze Znaków, wykorzystywana w działalności gospodarczej Wnioskodawcy, stanowić będzie – co do zasady – wartość niematerialną i prawną Wnioskodawcy.

Jak stanowi art. 16g ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych, stanowi cena nabycia tych praw; jeżeli wynagrodzenie (opłaty) wynikające z umowy licencyjnej albo z umowy o przeniesienie innych praw majątkowych jest uzależnione od wysokości przychodów z licencji lub praw uzyskanych przez licencjobiorcę albo nabywcę, przy ustalaniu wartości początkowej praw majątkowych, w tym licencji, nie uwzględnia się tej części wynagrodzenia.

Opłaty licencyjne należne Licencjodawcy z tytułu udzielenia licencji na korzystanie ze Znaków uzależnione będą od wysokości przychodów z licencji (prawa do używania Znaków) uzyskanych przez Wnioskodawcę. W konsekwencji, ze względu na uregulowanie art. 16g ust. 14 ww. ustawy, opłaty licencyjne nie będą powiększały wartości początkowej licencji udzielonej przez Licencjodawcę.

Wnioskodawca wykorzystywać będzie Znaki w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Celem zakupu przez Wnioskodawcę licencji na korzystanie ze Znaków będzie dążenie do zwiększenia uzyskiwanych przychodów dzięki silnej pozycji rynkowej Znaków. Ponadto, opłaty licencyjne nie będą zwiększały wartości początkowej licencji. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, spełnione będą wszystkie przesłanki dla uznania opłat licencyjnych na rzecz Licencjodawcy za koszty uzyskania przychodów.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 18 marca 2014 r. (nr ITPB4/423-18/14/AM), w której organ stwierdził, że „mając (...) na uwadze okoliczność, że należne opłaty licencyjne ustalone zostały jako wyrażone w procentach od przychodu osiąganego przez Spółkę z wykorzystaniem Znaków oraz treść art. 16g ust. 14 Ustawy, stwierdzić należy, że przedmiotowe opłaty nie będą wpływały na wartość początkową licencji, gdyż w przypadku, gdy wynagrodzenie (opłaty) wynikające z umowy licencyjnej jest uzależnione od wysokości przychodów z licencji przez licencjobiorcę, przy ustalaniu wartości początkowej licencji, nie uwzględnia się tej części wynagrodzenia. Powyższe skutkuje tym, że przedmiotowe opłaty nie będą odniesione w koszty uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne na podstawie art. 15 ust. 6 Ustawy, zgodnie z którym kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16”.

Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Art. 15 ust. 4e ww. ustawy precyzuje, że za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W ocenie Wnioskodawcy, wydatki w postaci opłat licencyjnych za korzystanie ze Znaków nie będą bezpośrednio związane z określonymi przychodami. Jako koszty tzw. „pośrednie’, opłaty licencyjne będą zatem potrącane w dacie poniesienia w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca przywołuje m.in. interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 25 lipca 2014 r. (nr IBPBI/2/423-498/14/IŻ), w której potwierdzono, że „ opłaty licencyjne ponoszone na rzecz Licencjodawcy na podstawie umów licencyjnych za korzystanie ze Znaków, z racji tego, że nie zwiększają wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej Spółki, stanowią koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami; w konsekwencji powinny one zostać zaliczone do kosztów podatkowych Wnioskodawcy w dacie ich poniesienia, stosownie do regulacji zawartych w art. 15 ust 4d w zw. z art. 15 ust. 4e ustawy, tj. w dniu, na który zostały ujęte w księgach rachunkowych jako koszt bilansowy”.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca zwraca się z prośbą o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej przez Spółkę oceny swego stanowiska.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.