Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-1718/14/RS
z 10 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2013 r. (data wpływu 17 grudnia 2014 r.), uzupełnionym w dniach 2 marca i 2 kwietnia 2015 r. (daty wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości w postępowaniu egzekucyjnym– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniach 2 marca i kwietnia 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości w postępowaniu egzekucyjnym.

We wniosku oraz jego uzupełnieniach przedstawiono następujący stan faktyczny.

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w miejscowości x prowadzi postępowanie egzekucyjne do nieruchomości dłużnika Pani Beaty Sz. położonej w miejscowości P., ul. B. X nr 8, dla której ww. Sąd Rejonowy VI Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą oznaczoną nr KW. Nieruchomość stanowi lokal niemieszkalny o charakterze usługowo-handlowym „Apteka" składający się z dwóch izb w postaci magazynu na parterze, dwóch izb w postaci wc na parterze, dwóch izb w postaci korytarza na parterze, jednej izby w postaci sali sprzedaży na parterze, jednej izby w postaci biura na parterze, jednej izby w postaci laboratorium na parterze, dwóch izb w postaci pokoju - biura na parterze, jednej izby w postaci archiwum na piętrze, jednej izby w postaci pokoju socjalnego na piętrze oraz pięciu pomieszczeń piwnicy o łącznej powierzchni 209,65 m². Z lokalem związany jest udział 432/1000 części nieruchomości, który stanowi prawo użytkowania wieczystego oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. W przedmiotowym lokalu dłużnik prowadził działalność gospodarczą w postaci apteki. W toku postępowania egzekucyjnego dłużnik zmienił przeznaczenie nieruchomości poprzez ustanowienie samodzielnego lokalu mieszkalnego nr 8A w budynku nr 8 o powierzchni 53,40 m², przedstawiając zaświadczenie Starostwa Powiatowego w miejscowości P. z dnia 5 sierpnia 2014 r. oraz ustanowienie samodzielnego lokalu innego niż mieszkalny nr 8B w budynku nr 8 o powierzchni 144,71 m². Przeprowadzone zmiany przeznaczenia nieruchomości nie zostały ujawnione w księdze wieczystej.

Postępowanie egzekucyjne prowadzone jest na etapie przygotowania do licytacji publicznej nieruchomości. Z informacji uzyskanej z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 26 czerwca 2013 r. znak: xxxxxxx/xxxxxxx/xxxx ustalono, że dłużnik prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą - zgłoszony do ubezpieczenia przez Panią B. Sz. ul. O. 7 w miejscowości P., a także podlega stosunkowi pracy.

Nieruchomość będąca przedmiotem egzekucji została nabyta przez dłużnika na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej pod firmą: Firma Usługowa „L." B. Sz. z siedzibą w miejscowości P. pod adresem ul. O. 7 w miejscowości P., wpisanej do ewidencji działalności gospodarczej przez Burmistrza, od małżonków Pani Ewy W.-T. i Pana G. T., na podstawie aktu notarialnego sporządzonego przed notariuszem w dniu 22 sierpnia 2007 r., Repertorium A Numer xxxx/xxxx za cenę 286.000,00 zł. Z uwagi na rodzaj nieruchomości dłużnika w postaci lokalu niemieszkalnego, do której została skierowana egzekucja zachodzi wątpliwość dotycząca ewentualnej konieczności naliczenia VAT do ceny uzyskanej przy sprzedaży licytacyjnej nieruchomości oraz jego właściwej wysokości procentowej.

Należy zauważyć, że w akcie notarialnym brak informacji dotyczącej odprowadzenia podatku od towarów i usług z tytuły zawarcia umowy. Ponadto, pobrano opłatę w wysokości 2% podatku od czynności cywilnoprawnych w myśl art. 7 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 9 września 2000 r. w kwocie 5.720,00 zł - § 13 ww. aktu notarialnego. Dłużniczka współpracuje z organem egzekucyjnym, w szczególności złożyła oświadczenia, że w związku z nabyciem nieruchomości położonej w miejscowości P., ul. B. X nr 8 nie odprowadzała podatku od towaru i usług. Oświadczyła również, że dokonywała nakłady na remont i dostosowanie lokalu do potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej w wysokości około 40.000,00 zł (§ 8 ww. aktu notarialnego) oraz że kwota z tego tytułu nie przekroczyła 30% wartości zakupionej nieruchomości, za którą zapłaciła 286.000,00 zł. Dłużniczka oświadczyła, że nieruchomość nie była przedmiotem umowy najmu oraz umowy dzierżawy. Z uwagi na oświadczenie dłużnika dotyczącego VAT oraz mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny zajętej nieruchomości prosi Pan o udzielenie informacji czy we wskazanych okolicznościach wymagane jest naliczenie VAT do ceny wywołania, a w przypadku takiej konieczności o wskazanie stawki procentowej podatku oraz przytoczenie podstawy prawnej. Jeżeli nie ma obowiązku naliczenia VAT od ceny wywołania prosi również Pan o wskazanie stosownej podstawy prawnej takiego stanowiska.

Dostawa na rzecz dłużnika ww. nieruchomości nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ sprzedaży tej dokonywały osoby fizyczne, które pozostawały w małżeńskiej wspólności ustawowej. W toku postępowania egzekucyjnego nie ustalił Pan obowiązku zbywcy nieruchomości – małżeństwa Pani Ewy W.-T. i Pana G. T. – dokonania sprzedaży nieruchomości objętej podatkiem od towarów i usług. Dłużnik złożył oświadczenie że ww. nieruchomość nabył na podstawie aktu notarialnego i że nie była wystawiona z tego tytułu faktura VAT. Przedmiotem dostawy w ramach prowadzonego postępowania egzekucyjnego będzie zarówno lokal mieszkalny jak i lokal niemieszkalny. Wyodrębnienie samodzielności poszczególnych lokali nie wymagało prac budowlanych. Wyodrębnienie nastąpiło poprzez przeprowadzenie stosownego postępowania administracyjnego, ponieważ przedmiotowe lokale pierwotnie posiadały samodzielność. Nie ma Pan wiedzy jaki był cel dłużnika wyodrębnienia poszczególnych lokali. Dłużnik mieszka w nieruchomości położonej w miejscowości P., przy ul. O. 7, która nie stanowi jego własności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy istnieje obowiązek naliczenia VAT od ceny wywołania przy sprzedaży nieruchomości w drodze licytacji publicznej ?

W przypadku istnienia takiego obowiązku prosi Pan wskazanie właściwej stawki procentowej podatku oraz przytoczenie stosownej podstawy prawnej. Jeżeli nie ma obowiązku naliczenia podatku o wskazanie stosownej podstawy prawnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie zgromadzonych w aktach postępowania egzekucyjnego dokumentów, w opisanych okolicznościach, nie ma obowiązku naliczenia VAT do ceny wywołania, a w przypadku zbycia do ceny uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości dłużnika w drodze licytacji publicznej, a przez to nie ma obowiązku przekazania właściwemu Urzędowi Skarbowemu podatku z tytułu ewentualnej ceny uzyskanej ze sprzedaży licytacyjnej nieruchomości dłużnika. Stanowisko takie znajduje uzasadnienie w treści art. 43 ust.1 pkt 10 i 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto uzasadnienie takiego stanowiska potwierdza również fakt nie naliczenia VAT z tytułu przeniesienia własności nieruchomości dokonanej aktem notarialnym z dnia 22 sierpnia 2007 r. i nie ujawnienia podatku w przedmiotowej umowie a także potwierdzenie tego faktu poprzez złożone w toku postępowania egzekucyjnego oświadczenia przez dłużnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Jak stanowi art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Towarami – w myśl art. 2 pkt 6 powołanej ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższych przepisów wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z cytowanego przepisu wynika, że aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części, do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu. Oznacza to, że jeżeli podatnik wybuduje obiekt lub zmodernizuje go ponosząc przy tym nakłady na ulepszenie przekraczające 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (po wybudowaniu lub ulepszeniu) zostanie oddany do użytkowania w rozumieniu przepisów budowlanych i wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych, nie jest to równoznaczne z jego zasiedleniem. W takim przypadku oddanie do użytkowania nie nastąpi bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce, gdy nowowybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub oddany w dzierżawę, czy najem, gdyż nastąpi wówczas wykonanie czynności podlegającej opodatkowaniu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a powołanej ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Na podstawie ust. 7a tegoż artykułu, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego i powołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że okoliczności sprawy wskazują, że nabyty w dniu 22 sierpnia 2007 r. przez dłużnika na potrzeby działalności gospodarczej lokal niemieszkalny o charakterze usługowo-handlowym, z którego wyodrębniono w dniu 5 sierpnia 2014 r. lokal mieszkalny oraz lokal niemieszkalny, był wykorzystywany w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w której dłużnik działał w charakterze podatnika tego podatku. Planowana dostawa ww. lokali (niemieszkalnego i mieszkalnego) będzie dokonana w ramach ich pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ww. ustawy, a więc nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W związku z tym, że przy nabyciu dłużnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego jak i nie ponosił wydatku na ulepszenie tych lokali, ich zbycie będzie korzystało ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. W konsekwencji - uwzględniając zapis art. 29a ust. 8 ustawy - dostawa udziałów w prawie wieczystego użytkowania gruntu związanych z tymi lokalami będzie zwolniona od podatku. Zatem nie będzie Pan zobowiązany do naliczenia i odprowadzenia podatku od towarów i usług z tytułu powyższych dostaw.

Jednocześnie należy wskazać, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.