Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-473/15-2/JF
z 24 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 czerwca 2015 r. (data wpływu 8 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego ze świadczeniem usługi finansowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 czerwca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego ze świadczeniem usługi finansowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka sp. z o.o. dokonuje kupna i sprzedaży kontraktów terminowych (futures, derywaty) dla klienta w Stanach Zjednoczonych w celu zabezpieczenia jego pozycji otwartej pozostawionej poza godzinami otwarcia giełdy. Kontrakt terminowy jest umową zawartą między dwiema stronami, w której jedna ze stron (kupujący) zobowiązuje się kupić, a druga ze stron (sprzedający) zobowiązuje się sprzedać w przyszłości ściśle określony instrument bazowy.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że Spółka świadczy usługi w zakresie transakcji na instrumentach finansowych.

Usługi wykonywane są w kraju, tj. w Polsce, zaś nabywcą jest podmiot zagraniczny ze Stanów Zjednoczonych.

W związku z wykonywaną usługą Wnioskodawca wystawia FV, w której rozpoznaje usługę.

Kontrakt terminowy Futures jest instrumentem finansowym pochodnym. Jest umową zawartą pomiędzy sprzedającym (kupującym) a giełdą lub izbą rozliczeniową, w której sprzedający (kupujący) zobowiązuje się sprzedać (kupić) określony instrument bazowy za określoną cenę w określonym terminie.

Przeważającą działalnością gospodarczą Spółki jest zarządzanie rynkami finansowymi.

Podsumowując, stwierdzić należy, że w swojej działalności gospodarczej Wnioskodawca zajmuje się usługami, których przedmiotem są instrumenty finansowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo odliczenia podatku naliczonego związanego z wykonywanymi przez niego usługami?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 oraz z 2011 r. Nr 106, poz. 622 i Nr 131, poz. 763), instrumentami finansowymi są również instrumenty pochodne.

Przez pojęcie instrumentów pochodnych, zgodnie z art. 3 pkt 28a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi rozumie się opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości instrumentów finansowych, walut, stóp procentowych, rentowności, indeksów finansowych, wskaźników finansowych, towarów, zmian klimatycznych, stawek frachtowych, poziomów emisji, stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, a także innych aktywów, praw, zobowiązań, indeksów lub wskaźników (instrumentów bazowych) oraz instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego.

Instrumenty pochodne wprowadzono ze względu na ograniczenie ryzyka związanego ze zmianami cen towarów, a ściślej zabezpieczaniem przed wzrostem lub spadkiem cen towarów. Instrument pochodny to taki instrument, którego wartość zależy od wartości innego instrumentu - bazowego. Może nim być akcja, obligacja lub waluta. Zdarza się, że za instrument podstawowy przyjmuje się indeks pochodzący z rynku finansowego.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 41 Ustawy o VAT (ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwalnia się od podatku usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 oraz z 2011 r. Nr 106, poz. 622 i Nr 131, poz. 763), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie.

Zgodnie z art. 86 ust. 9 ustawy o VAT, podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą czynności zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 oraz pkt 37-41, wykonywanych na terytorium kraju, w przypadku gdy miejscem świadczenia tych usług zgodnie z art. 28b lub art. 281 jest terytorium państwa trzeciego lub gdy usługi dotyczą bezpośrednio towarów eksportowanych, pod warunkiem że podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Mając na uwadze przepisy ustawy o VAT stwierdzić należy, że warunkiem odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług związanych z usługami świadczonymi poza terytorium kraju jest to, aby w razie wykonywania ich w kraju podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia na zasadach ogólnych.

Jest to przede wszystkim wymóg, aby podatek naliczony związany był z czynnościami opodatkowanymi (niezwolnionymi). Istnieje jednak pewna grupa czynności, które świadczone poza terytorium kraju dają prawo do odliczenia, mimo że świadczone w kraju byłyby czynnościami zwolnionymi, niedającymi w związku z tym prawa do odliczenia.

Jest to specyficzna sytuacja, w której czynności składające się na istotę tych usług są faktycznie wykonywane w kraju, lecz z uwagi na osobę nabywcy usługi te, zgodnie z przepisami ustawy, uznawane są za świadczone na terytorium państwa trzeciego. Dotyczy to także przypadków, gdy czynności te są faktycznie wykonywane na terytorium kraju, lecz dotyczą bezpośrednio towarów eksportowanych.

Odliczenie przysługuje w związku z wykonywaniem usług (czy to na rzecz przedsiębiorców, czy to na rzecz konsumentów), których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r. poz. 94 z późn. zm.), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie, o ile miejsce ich świadczenia znajduje się w państwie trzecim lub jeśli dotyczą towarów eksportowanych.

Kontrakt terminowy (futures) jest instrumentem finansowym typu transakcja pochodna. Zatem usługi jakie wykonywane są przez Wnioskodawcę, polegające na kupnie i sprzedaży kontraktów futures, zaliczają się do usług, o jakich stanowi art. 43 ust. 1 pkt 41.

A zatem jednocześnie stwierdzić należy że usługi, które świadczone są poza terytorium kraju dają Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku związanego z nabyciem towarów i usług w kraju (art. 86 ust. 9 ustawy o VAT), mimo tego że świadczone w kraju byłyby czynnościami zwolnionymi, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przy usługach, jakie wykonuje powinien mieć prawo odliczenia podatku naliczonego

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie należy dodać, że tekst jednolity ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi został opublikowany w Dz. U. z 2014 r. nr 94 z póżn. zm.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.