Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-1433/14/EK
z 10 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 listopada 2014 r. (data wpływu 17 listopada 2014 r.), uzupełnionym w dniu 26 stycznia 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku przy sprzedaży siarczanu magnezu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 listopada 2014 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 26 stycznia 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku przy sprzedaży siarczanu magnezu.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jako producent nawozów mineralnych, dążąc do rozszerzenia gamy oferowanych produktów, wdrożył do produkcji nowy wyrób o handlowej nazwie M., będący związkiem chemicznym siarczanu magnezu z domieszkami. Zgodnie z obowiązującą procedurą wynikającą z rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) - wprowadzenie do obrotu na obszarze Unii Europejskiej nowego związku chemicznego, wymaga zarejestrowania i uzyskania zgody. Nowe związki rejestruje się w Europejskiej Agencji Chemikaliów (ECHA). Wnioskodawca stosowne dokumenty złożył w dniu 28 lutego 2014 r., a w dniu 11 marca 2014 r. uzyskał potwierdzenie faktu zarejestrowania i nadania w systemie REACH nr referencyjnego: xxx.

Wobec faktu, iż produkowany przez Wnioskodawcę związek chemiczny - siarczan magnezu, pod handlową nazwą M. - jest efektem prostej syntezy kopaliny w postaci węglanu magnezu i technicznego (nie oczyszczonego) kwasu siarkowego, został zarejestrowany i dopuszczony do obrotu wyłącznie jako nawóz mineralny i tylko w takiej formie, jako produkt końcowy lub komponent do produkcji innych nawozów wieloskładnikowych może być sprzedawany. Ze względu na właściwości fizyczne (granulat o niskim stopniu rozpuszczalności) i chemiczne (domieszki tlenków krzemu, siarczanu żelaza, siarczanu wapnia) nie może być wykorzystywany jako zamiennik krystalicznego, siedmiowodnego siarczanu magnezu, który ma w gospodarce szersze zastosowanie.

Biorąc powyższe pod uwagę wprowadzając do obrotu produkt o handlowej nazwie M. Wnioskodawca zakwalifikował wyrób w systemie PKWiU, jako nawóz, gdzie indziej nie skwalifikowany kod: 20.15.7. Przy podejmowaniu tej decyzji Wnioskodawca kierował się również rozporządzeniem (WE) nr 2003/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. w sprawie nawozów, w którym załącznik nr 1 - wykaz typów nawozów WE - w pozycji nr 5 jednoznacznie kwalifikuje związek chemiczny siarczan magnezu jako nawóz WE (załącznik nr 5).

Z chwilą wprowadzenia nowego produktu do obrotu (koniec września 2014 r.) zgłoszona została przez jednego z klientów wątpliwość, czy został on prawidłowo zakwalifikowany według systemu PKWiU, a tym samym czy zastosowano prawidłowo stawkę VAT (obniżona stawka w wysokości 8% wg załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług), a nie powszechnie obowiązującej stawki w wysokości 23%?

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca wskazał, że:

1. Ustawa z 10 lipca 2007 roku o nawozach i nawożeniu rozróżnia:
   
   
   1. „nawóz WE”, są to nawozy spełniające wymagania określone w rozporządzeniu nr 2003/2003;
      
   2. nawozy mineralne, są to nawozy nieorganiczne, produkowane w drodze przemian chemicznych, fizycznych lub przerobu surowców mineralnych;
      
   3. nawozy naturalne, tzn. obornik gnojówka i gnojownica oraz pochodzące od zwierząt gospodarczych odchody przeznaczone do rolniczego wykorzystania;
      
   4. nawozy organiczne, tzn. nawozy wyprodukowane z substancji organicznych lub mieszanin substancji organicznych, w tym komposty, a także komposty wyprodukowane z wykorzystaniem dżdżownic;
      
   5. nawozy organiczno-mineralne, czyli mieszaniny nawozów organicznych i mineralnych.

Produkowane przez Wnioskodawcę nawozy, w świetle wyżej cytowanych zapisów ustawy o nawozach i nawożeniu są nawozami mineralnymi - powstającymi w procesie chemicznej przemiany surowców mineralnych (fosforyt, magnezyt, sól potasowa) i związków chemii nieorganicznej (siarczan amonu, kwas siarkowy, kwas fosforowy) oraz ich fizycznego przetwarzania (mielenie, granulowanie i suszenie) oraz co istotne, przeznaczone są wyłącznie do stosowania w rolnictwie.

2. Wnioskodawca wprowadzając do obrotu nowy wyrób czyli siarczan magnezu o handlowej nazwie M., zastosował obniżoną stawkę VAT 8%, analogiczną jak dla pozostałych swoich wyrobów, kierując się następującymi przesłankami:
   
   
   1. jest to „nawóz WE”,
      
   2. produkowany jest wg takiej samej technologii jak pozostałe nawozy,
      
   3. przeznaczony jest ze względu na swoje właściwości fizyko-chemiczne wyłącznie do wykorzystania w rolnictwie,
      
   4. nie jest nawozem naturalnym,

a tym samym zostały spełnione warunki do zakwalifikowania go do grupy wyrobów ujętych w pozycji 63 załącznika nr 3 do ustawy o VAT.

3. Wobec wątpliwości zgłoszonych przez jednego z odbiorców, co do prawidłowości zakwalifikowania przedmiotowego nawozu w systemie PKWiU. Wnioskodawca ze względów ostrożnościowych skorygował stawkę VAT do wielkości podstawowej 23%.

Jednakże w dalszym ciągu Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wprowadzony do obrotu produkt - siarczan magnezu o handlowej nazwie M. - winien być objęty obniżoną stawką VAT, analogicznie jak wszystkie inne produkowane przez Wnioskodawcę nawozy mineralne. Zwracając się o indywidualną interpretację podatkową, Wnioskodawca prosi o udzielenie odpowiedzi, czy stanowisko spółki jest prawidłowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca prawidłowo zastosował obniżoną stawkę VAT 8% (wg załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług), a nie powszechnie obowiązującą stawkę w wysokości 23%, dla wyżej opisanego związku chemicznego - siarczanu magnezu, jako nawozu mineralnego?

Zdaniem Wnioskodawcy, zastosowanie obniżonej stawki VAT 8% jest w pełni uzasadnione, ponieważ produkowany przez Wnioskodawcę związek chemiczny - siarczan magnezu pod handlową nazwą M. - spełnia wymogi przewidziane dla nawozów mineralnych sklasyfikowanych w systemie PKWiU w grupowaniu 20.15.7.

Produkt został dopuszczony do obrotu jako nawóz mineralny, a jego właściwości fizyko-chemiczne nie pozwalają na wykorzystanie do innych celów niż nawożenie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi przepis art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Stawka podatku, na postawie art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, prawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

Na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Stosownie do treści art. 41 ust. 2a ustawy dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy, stawka podatku wynosi 5%.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod pozycją 63 wskazano na „Nawozy, gdzie indziej niesklasyfikowane, z wyłączeniem nawozów naturalnych” (PKWiU ex 20.15.7).

W myśl art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex - rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie ww. oznaczenia przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania danej stawki preferencyjnej tylko do towarów/usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług)”.

Zatem, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT lub zwolnienie dotyczy wyłącznie danego wyrobu lub usługi z danego grupowania.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca sprzedaje i będzie sprzedawał siarczan magnezu o nazwie handlowej M., jako nawóz mineralny. Produkt (związek chemiczny) mieści się w grupowaniu PKWiU 20.15.7. Wnioskodawca wskazał, że produkowany związek chemiczny - siarczan magnezu, pod nazwą handlową M. - nie jest nawozem naturalnym.

Z treści powołanych przepisów wynika, że z preferencyjnej stawki podatku mogą korzystać nawozy, gdzie indziej niesklasyfikowane, z wyłączeniem nawozów naturalnych, klasyfikowane w PKWiU w grupowaniu 20.15.7.

Wnioskodawca zakwalifikował wyrób w systemie PKWiU w grupowaniu 20.15.7, jako nawóz, gdzie indziej nie skwalifikowany. Przy podejmowaniu tej decyzji Wnioskodawca kierował się również rozporządzeniem (WE) nr 2003/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. w sprawie nawozów.

Odnosząc treść przytoczonych powyżej przepisów do opisu sprawy stwierdzić należy, że o ile nawóz mineralny (siarczanu magnezu) o nazwie handlowej M., mieści się w grupowaniu PKWiU 20.15.7, a podana klasyfikacja jest prawidłowa, dostawa tego towaru podlega opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku od towarów i usług 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z poz. 63 załącznika nr 3 do ustawy.

Nadmienia się, że niniejszej interpretacji udzielono wyłącznie w oparciu o grupowanie wskazane przez Wnioskodawcę, a w przypadku ustalenia w toku ewentualnego postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej odmiennego od przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionego we wniosku produktu (związku chemicznego) czy też uznania, że przedmiotowy siarczan magnezu zakwalifikowany jest jako nawóz naturalny) interpretacja indywidualna nie wywrze skutków prawnych.

Końcowo zauważa się, że analiza i weryfikacja wskazanej we wniosku klasyfikacji towarów do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia a w przypadku zdarzenie przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.