INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, reprezentowanego przez Pełnomocnika, doradcę podatkowego, przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2012 r. (data wpływu 17 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania usług wykonywanych w Belgii w części dotyczącej:

• opodatkowania ww. usług wyłącznie w Polsce – jest prawidłowe,

• zastosowania przewidzianej w umowie z Królewstwem Belgii metody zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 17 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania usług wykonywanych w Belgii.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna od 10 stycznia 2011 r. Przedmiotem tej działalności są usługi konserwacji i naprawy pojazdów. Jako formę opodatkowania podatkiem dochodowym, Wnioskodawca wybrał ryczałt ewidencjonowany (stawka dotycząca świadczonych usług 8,5%). Miejsce zamieszkania oraz miejsce prowadzenia działalności oraz siedziba firmy znajdują się w Polsce. Wnioskodawca nie posiada żadnego zakładu za granicą.

Oprócz sporadycznego świadczenia usług w kraju na rzecz podmiotów krajowych, Wnioskodawca podpisał umowę z firmą belgijską. Zgodnie z tą umową, kiedy Wnioskodawca dostaje zlecenie od zagranicznego kontrahenta, jedzie do Belgii i wykonuje w miejscach wskazanych przez tego kontrahenta usługi, na które wystawia fakturę VAT. Pobyt w Belgii trwa zwykle około tygodnia.

Wnioskodawca do tej pory (do końca października 2011 r.), zlecenia takie otrzymywał w marcu, maju, sierpniu, wrześniu oraz październiku 2011 r. Od uzyskanych przychodów od kontrahenta w Belgii odprowadza zaliczki na podatek dochodowy, tak jak w przypadku przychodów w kraju, w formie ryczałtu według stawki właściwej dla usług 8,5%.

Wnioskodawca na 2012 r. znowu podpisze umowę z tym samym zleceniodawcą, ale zleceń może mieć o wiele więcej. W związku z tym, z tytułu zleceń w Belgii przebywał będzie w Belgii więcej niż 180 dni w roku. Wnioskodawca nie będzie jednak zmieniał miejsca stałego zamieszkania, ani meldunku, jak również nie zaprzestanie świadczenia usług w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Gdzie powinny być opodatkowane przychody z działalności gospodarczej w części dotyczącej usług wykonywanych w Belgii...

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na powyższe pytanie w zakresie zdarzenia przyszłego. Odnośnie odpowiedzi w zakresie zaistniałego stanu faktycznego, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.). Jest to tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy. W konsekwencji, całość uzyskiwanych dochodów, (w tym dochody uzyskiwane z tytułu świadczenia usług na terytorium Belgii, czy innych państw) podlega, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce. Przepis art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). W przypadku Belgii, jest to podpisana w Warszawie dnia 20 sierpnia 2001 r. Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 2004 r. Nr 211, poz. 2139), dalej Konwencja.

Zasady opodatkowania zysków przedsiębiorstw regulują przepisy art. 7 Konwencji (oraz przepisy artykułów 7 innych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania).

Wynika z nich, że jeżeli przedsiębiorstwo z jednego z Umawiających się Państw wykonuje działalność w Drugim z Umawiających się Państw (np. polskie przedsiębiorstwo wykonuje działalność w Belgii), poprzez położony tam zakład, zyski tego przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w tym Drugim Państwie (w takiej mierze, w jakiej można przypisać je temu zakładowi) - zob. art. 7 ust. 1 Konwencji.

A zatem o tym, czy uzyskiwane z tytułu usług wykonywanych w Belgii dochody podlegają opodatkowaniu w Belgii decyduje fakt, czy usługi te wykonywane są przez położony na terytorium Belgii zakład (analogicznie ma się rzecz w przypadku świadczenia usług na terytorium innych państw unijnych). Pojęcie zakładu definiuje art. 5 Konwencji.

Wynika z niego, że zakładem jest, między innymi, plac budowy lub prace montażowe, jeśli trwają dłużej niż dwanaście miesięcy (art. 5 ust. 3 Konwencji).

W konsekwencji dochody, o których mowa w pytaniu, podlegać będą opodatkowaniu podatkiem dochodowym wyłącznie w Polsce. W przypadkach takich ma zastosowanie określona w umowie z danym państwie metoda unikania podwójnego opodatkowania (w przypadku Belgii jest to metoda zaliczenia - art. 23 ust. 2 Konwencji).

Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca posiada miejsce zamieszkania w Polsce oraz przebywa w kraju przez większą część roku, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca nie posiada w Belgii własnego zakładu, w związku z czym zgodnie z art. 7 Konwencji z dnia 20 sierpnia 2011 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatku od dochodu i majątku, zyski uzyskiwane przez Wnioskodawcę ze świadczenia usług w Belgii podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• prawidłowe – w części dotyczącej opodatkowania usług wykonywanych w Belgii wyłącznie w Polsce,

• nieprawidłowe - w części dotyczącej zastosowania przewidzianej w umowie z Królewstwem Belgii metody zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu.
  
  

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361), osoby fizyczne jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

• posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych), lub

• przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
  
  

Przepisy art. 3 ust. 1 i 1a ustawy, stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Warszawie w dniu 20 sierpnia 2001 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 211, poz. 2139), zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność gospodarczą poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej można przypisać je temu zakładowi.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 Konwencji, określenie „zakład" oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.

W myśl art. 5 ust. 2 Konwencji, określenie „zakład” obejmuje w szczególności: siedzibę zarządu;

1. filię;
2. biuro;
3. fabrykę;
4. warsztat;
5. kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom albo każde inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.
   
   

Określenie "zakład" obejmuje także plac budowy, prace konstrukcyjne, prace montażowe lub instalacyjne tylko wówczas, gdy trwają one dłużej niż dwanaście miesięcy (art. 5 ust. 3 Konwencji).

Jak już wskazano, przedsiębiorstwo mające siedzibę w jednym Państwie, a prowadzące działalność na terytorium drugiego, co do zasady, podlega opodatkowaniu w państwie swojej siedziby. Państwu, w którym prowadzona jest działalność, służy prawo do opodatkowania zysków osiąganych przez przedsiębiorstwo pochodzące z innego kraju, pod warunkiem, że przedsiębiorstwo to prowadzi działalność w tym państwie w formie zakładu. W przeciwnym przypadku, dochody przedsiębiorstwa zagranicznego podlegają opodatkowaniu w państwie jego siedziby.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca mieszka i prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w Polsce. W Belgii wykonuje usługi na zlecenie zagranicznego kontrahenta. Wnioskodawca nie posiada zakładu za granicą.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, iż skoro Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w Polsce i nie posiada zakładu w rozumieniu art. 5 cyt. Konwencji, to dochód osiągany z tytułu takiej działalności - zgodnie z tą umową – będzie podlegać opodatkowaniu wyłącznie w państwie rezydencji, tj. w Polsce. W takim przypadku nie nastąpi podwójne opodatkowanie przychodu, a zatem nie należy stosować przewidzianej w umowie metody zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu. Całość uzyskiwanego z działalności gospodarczej dochodu, będzie podlegać bowiem opodatkowaniu tylko w Polsce, na zasadach przewidzianych w polskim prawie podatkowym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.