2015.08.14 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-492/15-2/IGo
z 14 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 19 maja 2015 r. (data wpływu 21 maja 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu udzielenia licencji (pytanie nr 1) - jest prawidłowe;
ustalania wartości sprzedaży oraz podatku VAT należnego z tytułu udzielenia licencji w oparciu o Prognozy Sprzedaży oraz możliwości dokonania korekty po otrzymaniu Zestawienia Sprzedaży (pytanie nr 2 i 3) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 maja 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podatkowego z tytułu udzielenia licencji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej jako: „Spółka” lub “Wnioskodawca”) jest członkiem międzynarodowej grupy Y (dalej jako: „Y ” lub „Grupa”) będącej światowym liderem w branży rozrywki rodzinnej. Zakres działalności Y obejmuje m.in. aktywność medialną, parki rozrywki, produkcję filmową, produkty konsumenckie i kanały interaktywne.

Z uwagi na ogromną popularność i rozpoznawalność postaci z szerokiego portfolio produkcji kinowych i telewizyjnych Y , oznaczenie różnorodnych produktów konsumenckich ich wizerunkami znacząco przyczynia się do wzrostu poziomu sprzedaży tych produktów. Stąd wiele podmiotów, również w Polsce, jest zainteresowanych współpracą z Grupą. Obecnie Spółka planuje rozpocząć negocjacje ze spółką z Grupy, z siedzibą w Wielkiej Brytanii, które mają umożliwić rozszerzenie działalności Spółki o udzielanie licencji na korzystanie ze znaków towarowych oraz innych treści medialnych będących własnością Grupy, obejmujących w szczególności różnorodne elementy produkcji filmowych i telewizyjnych stworzonych przez Y , np. wizerunki głównych bohaterów. W tym celu Spółka zamierza podpisywać umowy z kontrahentami (dalej jako: „Licencjobiorcy”), w ramach których udzielać będzie prawa do umieszczania wspomnianych elementów na produktach wytwarzanych i dystrybuowanych przez Licencjobiorców (dalej jako: „Umowy Licencyjne”). Szacuje się, że w najbliższym czasie Spółka może podpisać nawet kilkaset takich Umów Licencyjnych.

Umowy Licencyjne będą zawierane na czas określony i będą rozliczane w okresach rozliczeniowych. Spółka przewiduje, że co do zasady rozliczenia te będą dokonywane w oparciu o okresy kwartalne. Nie można jednak wykluczyć, że w niektórych przypadkach mogą zostać ustalone odmienne warunki rozliczeń pomiędzy Spółką a Licencjobiorcą, jednak okresy te nie będą dłuższe niż rok. Z tytułu zawartej Umowy Licencyjnej, Licencjobiorca będzie zobowiązany do wypłacenia Wnioskodawcy wynagrodzenia (dalej jako: „Opłata Licencyjna”) skalkulowanego jako określony procent osiągniętych w danym okresie rozliczeniowym przychodów netto ze sprzedaży produktów oznaczonych znakami towarowymi należącymi do Y . Tak obliczona wysokość Opłaty Licencyjnej będzie pomniejszana o część Opłaty przypadającej na produkty zwrócone Licencjobiorcy w danym okresie rozliczeniowym. Po zakończeniu każdego okresu rozliczeniowego, Licencjobiorca będzie zobowiązany do przedstawienia Spółce szczegółowego zestawienia ilości produktów sprzedanych i zwróconych w danym okresie (dalej jako: „Zestawienie Sprzedaży”), na podstawie którego Spółka będzie kalkulować wysokość Opłaty Licencyjnej oraz wystawiać fakturę sprzedażową za dany okres.

Licencjobiorcy będą dokonywać rozliczenia z Wnioskodawcą w oparciu o jeden z przedstawionych poniżej modeli kalkulacyjnych:

Model 1

W tym modelu wartość zobowiązania umownego stron będzie składać się z dwóch czynników:

tzw. kwoty Minimum Gwarantowanego, tj. określonej w umowie minimalnej kwoty wynagrodzenia należnego Spółce, niezależnego od poziomu sprzedaży, który faktycznie zostanie zrealizowany przez Licencjobiorcę w trakcie całego okresu umowy; oraz
wartości Opłat Licencyjnych wynikających z Zestawień Sprzedaży.

Minimum Gwarantowane będzie fakturowane i rozłożone na częściowe płatności, wymagalne i płatne na rzecz Wnioskodawcy w określonych odstępach czasu, począwszy od zawarcia umowy. Po zakończeniu każdego okresu rozliczeniowego Wnioskodawca będzie porównywał kwotę Minimum Gwarantowanego, która została jak do tej pory zafakturowana, ze skumulowaną kwotą Opłaty Licencyjnej należnej za cały dotychczasowy okres trwania umowy. Jeżeli w danym okresie rozliczeniowym skumulowana wartość Opłaty Licencyjnej nie przekroczy zafakturowanej do tej pory kwoty Minimum Gwarantowanego, Spółka nie będzie wystawiała faktury VAT z tytułu Opłat Licencyjnych w danym okresie. W przeciwnym wypadku, Wnioskodawca rozpocznie wystawianie dodatkowych faktur na rzecz Licencjobiorcy, tym razem w oparciu o Zestawienia Sprzedaży i wynikające z nich Opłaty Licencyjne (w części przekraczającej zafakturowaną do tej pory kwotę Minimum Gwarantowanego). Oznacza to, że w momencie podpisywania umowy nie będzie znana ostateczna wartość, na jaką będzie opiewać zobowiązanie umowne pomiędzy stronami. Wynikać ono będzie bowiem z sumy kwoty Minimum Gwarantowanego i ewentualnej nadwyżki Opłat Licencyjnych wynikającej z zaraportowanej Wnioskodawcy wartości sprzedaży ponad kwotę Minimum Gwarantowanego.

Model 2

W tym przypadku Wnioskodawca także zakłada uwzględnienie w umowie kwoty Minimum Gwarantowanego. W tym modelu jednak kwota ta będzie wymagalna i płatna w całości, z momentem podpisania umowy (Wnioskodawca wystawi z góry fakturę na całą wartość Minimum Gwarantowanego). W przypadku, gdy skumulowana wartość Opłat Licencyjnych wynikających z Zestawień Sprzedaży przekroczy wartość Minimum Gwarantowanego, Wnioskodawca rozpocznie wystawianie dodatkowych faktur na rzecz Licencjobiorcy. Oznacza to, że podobnie jak w modelu pierwszym, w momencie podpisywania umowy nie będzie znana ostateczna wartość, na jaką będzie opiewać zobowiązanie umowne pomiędzy stronami. Wynikać ono będzie bowiem z połączenia kwoty Minimum Gwarantowanego i ewentualnej nadwyżki skumulowanych Opłat Licencyjnych wynikającej z zaraportowanej Wnioskodawcy wartości sprzedaży ponad kwotę zafakturowanego Minimum Gwarantowanego.

Model 3

Trzeci z planowanych przez Wnioskodawcę modeli zakłada rozliczenie w oparciu o Opłaty Licencyjne wynikające z Zestawień Sprzedaży z jednoczesnym określeniem Minimum Gwarantowanego, które w przypadku nieosiągnięcia odpowiedniego poziomu sprzedaży będzie rozliczone na koniec okresu obowiązywania umowy. Oznacza to, że w umowie określony zostanie, jaki procent ze sprzedaży, będzie stanowił Opłatę Licencyjną na rzecz Wnioskodawcy, a także zostanie skonkretyzowana kwota Minimum Gwarantowanego. Opłata Licencyjna będzie obliczana w oparciu o Zestawienia Sprzedaży dostarczane przez kontrahentów Wnioskodawcy i płatna w oparciu o faktury wystawiane przez Wnioskodawcę po zakończeniu każdego okresu rozliczeniowego. W przypadku, gdy Opłaty Licencyjne z tytułu zaraportowanej w trakcie roku sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy nie osiągną na koniec okresu umownego co najmniej wartości Minimum Gwarantowanego, wówczas Wnioskodawca wystawi dodatkową fakturę, której kwota wynikać będzie z różnicy pomiędzy Minimum Gwarantowanym, a Opłatami Licencyjnymi z tytułu sprzedaży zaraportowanej przez Licencjobiorcę w trakcie roku.

Model 4

Zgodnie z czwartym modelem rozliczeniowym, umowy zawierane przez Wnioskodawcę będą rozliczane wyłącznie w oparciu o Opłaty Licencyjne wynikające z Zestawień Sprzedaży. Oznacza to, że w umowie określone zostanie, jaki procent ze sprzedaży będzie stanowił Opłatę Licencyjną na rzecz Wnioskodawcy. Opłata ta będzie obliczana w oparciu o Zestawienia Sprzedaży dostarczane przez kontrahentów Wnioskodawcy i płatna w oparciu o faktury wystawiane przez Wnioskodawcę po zakończeniu każdego okresu rozliczeniowego. Oznacza to, że w momencie podpisania umowy Wnioskodawcy znany będzie jedynie odsetek wartości sprzedaży, który będzie stanowił zobowiązanie umowne, jednak konkretyzacja tej kwoty będzie następować każdorazowo, w oparciu o dostarczone przez kontrahenta Zestawienie Sprzedaży, na podstawie którego Wnioskodawca obliczy Opłatę Licencyjną oraz wystawi fakturę po zakończeniu każdego okresu rozliczeniowego.

Ze względów biznesowych, określenie wysokości Opłaty Licencyjnej (a tym samym kwoty należnej z tytułu wyświadczenia przez Spółkę usługi licencji), a następnie wystawienie faktury VAT, może nastąpić dopiero po przekazaniu przez Licencjobiorcę prawidłowego Zestawienia Sprzedaży. Wysokość Opłaty Licencyjnej uzależniona jest bowiem od obrotów Licencjobiorcy oraz ilości zwróconych produktów, które są możliwe do określenia dopiero po zakończeniu danego okresu rozliczeniowego. Ponadto, zgodnie z wewnętrzną procedurą Grupy, po przekazaniu Zestawień Sprzedaży przez Licencjobiorcę, podlegają one jeszcze wewnętrznej weryfikacji przez Y .

Wnioskodawca chciałby podkreślić, że terminowość sporządzania i przekazywania Spółce okresowych Zestawień Sprzedaży jest uzależniona w głównej mierze od działań Licencjobiorcy. Z dotychczasowej praktyki Grupy wynika, że przekazywanie przez Licencjobiorców wspomnianych Zestawień Sprzedaży może następować nawet kilka miesięcy po zakończeniu okresu rozliczeniowego, którego te Zestawienia dotyczą. W konsekwencji, po zakończeniu okresu rozliczeniowego, z przyczyn zupełnie od siebie niezależnych, Spółka może nie dysponować danymi, na podstawie których możliwa byłaby dokładna kalkulacja Opłaty Licencyjnej. W takiej sytuacji Spółka nie byłaby w stanie określić kwoty należnej z tytułu usługi udzielenia licencji oraz podatku VAT należnego już w momencie zakończenia okresu rozliczeniowego, którego dotyczy dana Opłata Licencyjna.

W celu ograniczenia powyższego ryzyka, Wnioskodawca planuje sporządzać szacunkowe plany sprzedaży (dalej jako: „Prognozy Sprzedaży”) w odniesieniu do poszczególnych umów z Licencjobiorcami. Prognozy Sprzedaży będą przygotowywane w oparciu o plany sprzedaży dostarczane Spółce przez Licencjobiorców oraz analizy rynku. Wnioskodawca dołoży więc wszelkich starań, aby sporządzane przez niego Prognozy Sprzedaży były jak najbardziej zbliżone do wartości sprzedaży, która jest możliwa do osiągnięcia przez Licencjobiorcę w danym okresie.

W przypadku opóźnień w dostarczeniu Zestawień Sprzedaży, Spółka będzie kalkulowała kwotę podatku VAT należnego z tytułu wyświadczonej w danym okresie rozliczeniowym usługi licencji na podstawie Prognoz Sprzedaży. Spółka planuje podjąć wszelkie możliwe kroki, aby kwota szacowanego wynagrodzenia należnego Spółce od Licencjobiorcy za dany okres rozliczeniowy nie okazała się niższa, niż rzeczywista wartość wynagrodzenia, która zostanie finalnie ustalona przez Spółkę w przyszłości po otrzymaniu Zestawienia Sprzedaży od Licencjobiorcy. W tym celu szacunkowa wartość sprzedaży określona w Prognozach Sprzedaży będzie każdorazowo podwyższana przez Spółkę o ustalony procent i dopiero ta wartość będzie podstawą kalkulacji podatku VAT należnego.

Jak już wcześniej wspomniano, dopiero po otrzymaniu prawidłowego Zestawienia Sprzedaży od Licencjobiorcy Spółka jest w stanie określić kwotę Opłaty Licencyjnej i wystawić fakturę VAT. W przypadku, gdy po zakończeniu okresu rozliczeniowego nie jest możliwe określenie wartości wynagrodzenia za usługę wyświadczoną przez Spółkę na rzecz Licencjobiorcy, a tym samym określenie kwoty podatku VAT należnego, Spółka planuje deklarować podatek VAT na bazie Prognoz Sprzedaży (powiększanych o ustalony procent). Następnie, po otrzymaniu i pozytywnym zweryfikowaniu Zestawień Sprzedaży za poszczególne okresy rozliczeniowe, Spółka będzie wystawiać Licencjobiorcy fakturę, która dokumentować będzie ostateczną wysokość Opłaty Licencyjnej należnej za dany okres rozliczeniowy (z odpowiednim uwzględnieniem wartości ew. Minimum Gwarantowanego oraz skumulowanych Opłat Licencyjnych). Ewentualną różnicę pomiędzy szacunkową kwotą podatku VAT należnego zadeklarowanego na podstawie Prognoz Sprzedaży oraz kwotą podatku skalkulowanego od faktycznej wysokości Opłaty Licencyjnej, Spółka planuje raportować w deklaracji VAT składanej za okres, w którym przeprowadzona zostanie pozytywna weryfikacja danych zawartych w Zestawieniu Sprzedaży. Spółka będzie prowadzić szczegółową dokumentację, z której wynikać będzie wysokość podatku zadeklarowanego na podstawie Prognoz Sprzedaży oraz podatku faktycznie należnego od zafakturowanych Opłat Licencyjnych. Ewentualne różnice (na plus i na minus) w wartości podatku VAT należnego będą rozliczane przez Spółkę na podstawie dokumentów księgowych innych niż faktura VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym obowiązek podatkowy w podatku VAT z tytułu udzielenia licencji powstanie na zasadach określonych w art. 19a ust. 3 ustawy o VAT, tj. z chwilą upływu każdego okresu rozliczeniowego ustalonego przez strony w Umowach Licencyjnych?
Czy w przypadku niedostarczenia przez Licencjobiorcę Zestawienia Sprzedaży przed upływem terminu do złożenia deklaracji VAT za dany okres rozliczeniowy, Spółka postąpi prawidłowo wykazując wartość sprzedaży oraz podatek VAT należny z tytułu udzielenia licencji w oparciu o Prognozy Sprzedaży (zakładając, że wartość sprzedaży deklarowana przez Spółkę na podstawie Prognoz Sprzedaży, powiększonych o ustalony procent, nie będzie niższa od wysokości rzeczywistej sprzedaży za dany okres, która zostanie ustalona w przyszłości po otrzymaniu Zestawienia Sprzedaży od Licencjobiorcy)?
Czy po otrzymaniu Zestawienia Sprzedaży dotyczącego okresu, w stosunku do którego Spółka rozliczyła już podatek VAT na podstawie Prognozy Sprzedaży, Spółka będzie uprawniona do wykazania ewentualnej różnicy pomiędzy kwotą podatku zadeklarowaną na podstawie Prognozy Sprzedaży a kwotą podatku skalkulowaną od faktycznej wysokości Opłaty Licencyjnej w deklaracji za okres, w którym nastąpi pozytywna weryfikacja prawidłowości danych zawartych w Zestawieniu Sprzedaży?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Pytanie nr 1

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w opisywanym zdarzeniu przyszłym, obowiązek podatkowy w podatku VAT dla usług udzielenia licencji będzie powstawał z chwilą wykonania usługi, a więc, co do zasady, w ostatnim dniu każdego okresu rozliczeniowego ustalonego w Umowie Licencyjnej pomiędzy Spółką a Licencjobiorcą.

Zgodnie bowiem z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, ze zm.) (dalej jako: „Ustawa o VAT”), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 powyższej Ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie natomiast do przepisów art. 8 ust. 1, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W świetle tych przepisów, udzielenie licencji na korzystanie z praw do treści medialnych Y w zamian za Opłaty Licencyjne należy uznać za świadczenie usług w rozumieniu przepisów Ustawy o VAT.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 Ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W myśl ust. 2 powołanego przepisu, w odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę.

W treści art. 19a ust. 3 Ustawy o VAT wskazano natomiast, że usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest rozliczyć kwotę podatku należnego VAT z tego tytułu w momencie powstania obowiązku podatkowego. Przepis art. 19a ust. 1 formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usługi co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym została wyświadczona usługa i powinien być rozliczony za ten okres. Natomiast w odniesieniu do usług przyjmowanych częściowo, o których mowa w ust. 2 powołanego artykułu, należy wskazać, że obowiązek podatkowy - w przypadku wykonania usługi częściowej - powstaje właśnie w tej części.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca planuje rozszerzyć swoją działalność o udzielanie licencji na umieszczanie treści medialnych z portfolio Y na różnorodnych produktach konsumenckich. Świadcząc taką usługę na terenie kraju Spółka będzie działać jako podatnik, a tym samym będzie zobowiązana do rozliczenia podatku VAT należnego. Wnioskodawca planuje zawierać Umowy Licencyjne na czas określony i rozliczać ich wykonanie w ustalonych okresach rozliczeniowych. Co do zasady, Spółka przewiduje, że będą to okresy kwartalne, chociaż nie można wykluczyć sytuacji, że strony Umowy Licencyjnej ustalą między sobą odmienne okresy rozliczeniowe, nie dłuższe jednak niż rok.

Wnioskodawca będzie udzielał licencji terminowej, w odniesieniu do której całkowita wysokość wynagrodzenia nie będzie znana w momencie jej udzielenia, a okresowe Opłaty Licencyjne uzależnione będą od określonego zdarzenia, tj. będą stanowić procent od zrealizowanej w danym okresie przez Licencjobiorcę sprzedaży produktów oznaczonych znakami towarowymi należącymi do Y . Wysokość Opłaty Licencyjnej będzie pomniejszana o część Opłaty przypadającą na produkty zwrócone Licencjobiorcy. W przypadku niektórych Umów Licencyjnych, wysokość Opłaty Licencyjnej za dany okres może być również zmniejszana o część kwoty tzw. Minimum Gwarantowanego, która została już zafakturowana na rzecz Licencjobiorcy.

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w opisywanym zdarzeniu przyszłym, obowiązek podatkowy w podatku VAT dla usług udzielenia licencji będzie powstawał na zasadach określonych w przepisie art. 19a ust. 1 w związku z art. 19a ust. 3 zdanie pierwsze Ustawy o VAT, a więc zgodnie z ustalonymi w umowie terminami rozliczeń. Z uwagi na fakt, że Umowy Licencyjne będą przewidywać, że rozliczenia pomiędzy Spółką a Licencjobiorcą będą dokonywane, co do zasady, na bazie kwartalnej (chociaż Spółka dopuszcza również inne terminy rozliczeń), obowiązek podatkowy w podatku VAT z tytułu udzielenia licencji, będzie powstawał dla Spółki z chwilą upływu każdego okresu rozliczeniowego, np. kwartału.

Z uwagi na fakt, że okresy rozliczeniowe ustalone w Umowach Licencyjnych będą obejmowały okresy krótsze niż rok, zatem drugie zdanie zawarte w art. 19a ust. 3 ustawy o VAT nie będzie miało zastosowania w zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem niniejszego zapytania.

Pytanie nr 2

Wnioskodawca chciałby wskazać, że w opisanym zdarzeniu przyszłym kwota wynagrodzenia Spółki należna od Licencjobiorcy może być określona tylko na podstawie prawidłowych Zestawień Sprzedaży za dany okres rozliczeniowy i dopiero po ich otrzymaniu Spółka może wystawić fakturę VAT. Jednocześnie należy podkreślić, że przepisy w art. 19a Ustawy o VAT nie uzależniają powstania obowiązku podatkowego od wystawienia faktury czy otrzymania dokumentów od kontrahentów. Tym samym, w ocenie Spółki, w przypadku braku danych umożliwiających jej ustalenie kwoty rzeczywistego wynagrodzenia za wyświadczoną usługę, będzie ona zobowiązana do wypracowania takiego systemu określania należnych kwot z tytułu świadczonych usług, który pozwoliłby realizować obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług zgodnie z ustawowymi terminami.

W celu uniknięcia sytuacji, w której Spółka, na skutek czynników od niej niezależnych, nie byłaby w stanie określić wysokości podatku VAT należnego do zapłaty, Spółka planuje sporządzać szacunkowe Prognozy Sprzedaży, które będą oparte o plany sprzedażowe przedstawione przez Licencjobiorców oraz analizy rynku dostępne dla Spółki. W przypadku opóźnień w dostarczeniu Zestawień Sprzedaży, Spółka będzie kalkulowała kwotę podatku VAT należnego z tytułu wyświadczonej w danym okresie rozliczeniowym usługi licencji na podstawie Prognoz Sprzedaży.

Ponadto (jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego), nie chcąc narazić na uszczuplenie należności publicznoprawnej, Spółka każdorazowo będzie dobrowolnie deklarować na podstawie Prognoz Sprzedaży wyższą kwotę podatku VAT, poprzez powiększenie wartości planowanej sprzedaży o ustalony procent. Jednocześnie Wnioskodawca podejmie wszystkie możliwe kroki, aby sporządzane przez niego Prognozy Sprzedaży były jak najbardziej zbliżone do wartości sprzedaży, która jest możliwa do osiągnięcia przez Licencjobiorcę w danym okresie, a tym samym, aby kwota podatku VAT deklarowana na podstawie Prognoz Sprzedaży, jak najlepiej odzwierciedlała kwotę podatku skalkulowaną w oparciu o faktyczną wysokość Opłaty Licencyjnej, która powinna być zafakturowana w danym okresie rozliczeniowym. Spółka będzie prowadziła szczegółową dokumentację kwot podatku VAT należnego zadeklarowanych na podstawie Prognoz Sprzedaży.

Zdaniem Wnioskodawcy, z perspektywy interesu skarbu państwa korzystniejsze okazałoby się otrzymywanie zwiększonych wpłat podatku VAT, szacowanych na podstawie Prognoz Sprzedaży niejako z góry, tj. przed otrzymaniem ostatecznych Zestawień Sprzedaży, w porównaniu do otrzymywania regularnych niższych wpłat VAT, które następnie byłyby korygowane przez cały okres obowiązywania Umowy Licencyjnej. Spółka dołoży starań, aby precyzyjnie szacować i deklarować przewidywaną wysokość Opłat Licencyjnych, a także będzie weryfikować swoje wcześniejsze szacunki, aby zapewnić jak najwyższą trafność swoich prognoz.

Wnioskodawca chciałby podkreślić, że polskie przepisy podatkowe przewidziały metodę szacowania przychodu przez podatnika, np. w przypadku rozliczeń z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalania wartości przychodów z tytułu praw otrzymanych bezpłatnie lub częściowo odpłatnie. Metoda taka została dopuszczona przez ustawodawcę w celu objęcia opodatkowaniem powyższych przychodów, wobec braku dowodów księgowych, z których wynikałaby ich faktyczna wartość. W konsekwencji, w opinii Spółki, w analizowanym zdarzeniu przyszłym zadeklarowanie wartości sprzedaży oraz podatku należnego VAT z tytułu wyświadczenia usług licencji na podstawie szacunków sporządzonych przez Spółkę, nie stałoby w sprzeczności z zasadami polskiego systemu podatkowego.

W świetle powyżej przytoczonych argumentów, Spółka stoi na stanowisku, że w przypadku braku Zestawienia Sprzedaży dokumentującego wysokość faktycznej sprzedaży zrealizowanej przez Licencjobiorcę w danym okresie rozliczeniowym, a w konsekwencji wobec braku możliwości skalkulowania rzeczywistej wartości Opłaty Licencyjnej na moment złożenia deklaracji VAT za dany okres, Spółka będzie postępowała prawidłowo deklarując wartość sprzedaży oraz podatek VAT należny z tytułu usługi udzielenia licencji na podstawie Prognoz Sprzedaży, powiększanych o ustalony procent.

Pytanie nr 3

W świetle art. 29a Ustawy o VAT, podstawą opodatkowania (z zastrzeżeniem przepisów szczególnych), jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej (...). Treść tego przepisu jednoznacznie wskazuje, że podstawa opodatkowania musi być wartością skonkretyzowaną, tj. ustaloną na podstawie faktycznych danych dostępnych dla stron transakcji.

W analizowanym zdarzeniu przyszłym, czynnikiem determinującym określenie wysokości wynagrodzenia przysługującego Wnioskodawcy z tytułu udzielenia licencji, poza postanowieniami umowy dotyczącymi kwoty Minimum Gwarantowanego, jest przekazanie przez Licencjobiorcę prawidłowego Zestawienia Sprzedaży. Dopiero na podstawie danych zawartych w tym Zestawieniu, tj. na podstawie wysokości faktycznej sprzedaży oraz ilości zwróconych produktów, oznaczonych znakami towarowymi należącymi do Y , jest możliwa kalkulacja wynagrodzenia, tj. procentu od wartości sprzedaży produktów Licencjobiorcy, pomniejszonej o otrzymane przez niego zwroty i ostatecznej wysokości Opłaty Licencyjnej. Ponadto, Licencjobiorcy nie wyrażają zgody na akceptację faktur VAT (a w konsekwencji akceptację kwoty wynagrodzenia należnego Spółce), które nie są wystawione w oparciu o dane wynikające z Zestawień Sprzedaży. W konsekwencji, do momentu otrzymania Zestawienia Sprzedaży i weryfikacji danych w nim zawartych, nie jest znana kwota, którą Spółka ma otrzymać od Licencjobiorcy z tytułu udzielenia licencji.

W opinii Wnioskodawcy, Prognozy Sprzedaży, zawierające jedynie przybliżoną wartość sprzedaży, która według przewidywań Spółki jest możliwa do zrealizowania przez danego Licencjobiorcę, nie stanowi faktycznych danych, na bazie których Spółka jest w stanie ustalić podstawę opodatkowania VAT. Analogicznie kwota podatku VAT należnego, deklarowana przez Spółkę na bazie Prognoz Sprzedaży również stanowić będzie jedynie estymację faktycznego zobowiązania podatkowego. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, w analizowanym zdarzeniu przyszłym, dopóki nie będą znane wartości faktycznej sprzedaży Licencjobiorcy, nie będzie możliwe precyzyjne ustalenie podstawy opodatkowania w podatku VAT za dany okres rozliczeniowy. Dopiero w momencie otrzymania i weryfikacji Zestawienia Sprzedaży Spółka będzie w stanie skalkulować ostateczną wysokość kwoty, którą ma otrzymać od Licencjobiorcy (tj. Opłaty Licencyjnej), a tym samym określić wartość podstawy opodatkowania podatkiem VAT i kwoty należnego podatku VAT.

Z uwagi na fakt, że Spółka będzie na bieżąco, tj. po zakończeniu każdego okresu rozliczeniowego, deklarować i płacić podatek VAT należny w wysokości co do zasady przewyższającej kwotę podatku, która jest faktycznie należna od Opłaty Licencyjnej, Spółka będzie dokonywała nadpłaty podatku VAT należnego. Wnioskodawca chciałby jeszcze raz podkreślić, że działania te mają na celu zapewnienie wpływów do budżetu z tytułu podatku VAT w wysokości nie niższej niż wynikałaby z wartości faktycznej sprzedaży. W konsekwencji powyższych działań, mogą wystąpić różnice pomiędzy kwotą podatku VAT zadeklarowaną przez Spółkę na podstawie Prognoz Sprzedaży (podwyższonej o ustalony procent) oraz kwotą skalkulowaną od faktycznej wysokości Opłaty Licencyjnej.

Zdaniem Spółki, z uwagi na fakt, że zobowiązanie podatkowe będzie przez nią nadpłacane, dodatnia różnica w podatku VAT już zapłaconym a będącym faktycznie do zapłaty powinna zostać rozliczona w deklaracji za okres, w którym zaistniały warunki do ustalenia podstawy opodatkowania, tj. za okres, w którym Spółka przeprowadzi pozytywną weryfikację danych zawartych w Zestawieniu Sprzedaży.

Tym samym w przypadku, gdy rzeczywista wysokość Opłaty Licencyjnej, obliczona na podstawie danych z Zestawień Sprzedaży i udokumentowana przez Spółkę fakturą VAT, będzie niższa niż wartość Prognoz Sprzedaży (powiększonej o ustalony procent), a w konsekwencji szacunkowa kwota podatku VAT pierwotnie zadeklarowana przez Spółkę okaże się wyższa niż kwota faktycznie należnego podatku VAT, Spółka planuje wykazać tę różnicę w okresie, w którym została przeprowadzona pozytywna weryfikacja danych zawartych w Zestawieniu Sprzedaży. Spółka stoi bowiem na stanowisku, że w świetle art. 29a Ustawy o VAT dopiero w tym momencie będzie możliwe określenie podstawy opodatkowania z tytułu wyświadczenia usług licencji w zakończonym okresie, którego dotyczy dane Zestawienie Sprzedaży.

Ponadto, Wnioskodawca nie przewiduje w takim przypadku wystawiania faktury korygującej, gdyż wystawienie faktury VAT i wykazanie ewentualnej różnicy w kwotach podatku już zapłaconego i podatku należnego do zapłaty będzie miało miejsce w tym samym czasie. W konsekwencji, udokumentowanie różnicy podatku VAT fakturą korygującą doprowadziłoby do sytuacji, w której w tym samym momencie wystawione byłyby zarówno pierwotna faktura VAT jak i faktura korygująca do tej faktury, co byłoby działaniem bezzasadnym na gruncie przepisów Ustawy o VAT.

Rozliczenie ewentualnych różnic w kwotach podatku VAT należnego (wynikających z nadwyżki kwoty podatku VAT zadeklarowanego pierwotnie na bazie Prognozy Sprzedaży nad rzeczywistą kwotę podatku VAT ustalonego finalnie po otrzymaniu przez Spółkę Zestawienia Sprzedaży) będzie dokonywane przez Spółkę na podstawie wewnętrznych dokumentów księgowych, niestanowiących faktur VAT (jednocześnie, Spółka będzie wystawiała odpowiednie faktury sprzedaży na rzecz poszczególnych Licencjobiorców).

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, że będzie uprawniona do wykazania ewentualnej różnicy pomiędzy kwotą podatku zadeklarowaną na podstawie Prognozy Sprzedaży a kwotą podatku skalkulowaną od faktycznej wysokości Opłaty Licencyjnej w deklaracji za okres, w którym Spółka dokona pozytywnej weryfikacji danych zawartych w Zestawieniu Sprzedaży, gdyż to właśnie w tym okresie, zdaniem Spółki, będzie możliwa kalkulacja rzeczywistej (finalnej) wartości podstawy opodatkowania związanej z wyświadczeniem usługi udzielenia licencji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe w części dotyczącej momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu udzielenia licencji (pytanie nr 1) oraz nieprawidłowe w części dotyczącej ustalania wartości sprzedaży oraz podatku VAT należnego z tytułu udzielenia licencji w oparciu o Prognozy Sprzedaży oraz możliwości dokonania korekty po otrzymaniu Zestawienia Sprzedaży (pytanie nr 2 i 3).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z póżn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przez sprzedaż z kolei rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ww. ustawy).

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W art. 19a ust. 3 ustawy o VAT wskazano, że usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

Zgodnie z art . 19a ust . 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Zgodnie z art. 106i ust. 1 ustawy fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy (art. 106i ust. 2 ustawy).

Natomiast, stosownie do art. 106i ust. 7 ustawy faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed:

dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi;
otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty.

Przy czym w myśl art. 106i ust. 8 ustawy przepis ust. 7 pkt 1 nie dotyczy wystawiania faktur w zakresie dostawy i świadczenia usług, o których mowa w art. 19a ust. 3, 4 i ust. 5 pkt 4, jeżeli faktura zawiera informację, jakiego okresu rozliczeniowego dotyczy.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyżej wskazany przepis art. 19a ust. 1 formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi. Oznacza to, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i za ten okres powinien być rozliczony. Natomiast w odniesieniu do usług przyjmowanych częściowo, o których mowa w ust. 2 powołanego artykułu obowiązek podatkowy – w przypadku wykonania usługi częściowej – powstaje właśnie w tej części. Poza tym, należy zwrócić uwagę, że dla powstania obowiązku podatkowego na zasadach ogólnych nie ma znaczenia chwila wystawienia faktury.

Określenie momentu powstania obowiązku podatkowego wymaga od wykonawcy danej usługi prawidłowego określenia momentu jej wykonania. Ustawa o VAT nie definiuje tego momentu, ani w żaden sposób nie precyzuje, jakimi kryteriami należy posługiwać się dla jego określenia. Należy jednak wskazać, że o faktycznym wykonaniu usługi decyduje jej charakter. Z kolei o charakterze i o dacie wykonania tej usługi decydują strony umowy cywilnoprawnej, chyba że moment ten jest określany przez obowiązujący przepis prawa regulujący zasady wykonywania danego rodzaju usług.

Stosownie do art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Z powyższej zasady wynika, że strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez obowiązujące przepisy prawa, w tym także przepisy prawa podatkowego.

Z przedstawionych okoliczności wynika, że Spółka planuje rozpocząć negocjacje ze spółką z Grupy, z siedzibą w Wielkiej Brytanii, które mają umożliwić rozszerzenie działalności Spółki o udzielanie licencji na korzystanie ze znaków towarowych oraz innych treści medialnych będących własnością Grupy, obejmujących w szczególności różnorodne elementy produkcji filmowych i telewizyjnych stworzonych przez Y , np. wizerunki głównych bohaterów. W tym celu Spółka zamierza podpisywać umowy z kontrahentami (dalej jako: „Licencjobiorcy”), w ramach których udzielać będzie prawa do umieszczania wspomnianych elementów na produktach wytwarzanych i dystrybuowanych przez Licencjobiorców (dalej jako: „Umowy Licencyjne”).

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi m.in. moment powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług z tytułu udzielenia licencji.

Mając na uwadze cytowane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że dla usług udzielania licencji na korzystanie ze znaków towarowych oraz innych treści medialnych będących własnością Grupy, obejmujących w szczególności różnorodne elementy produkcji filmowych i telewizyjnych stworzonych przez Y , obowiązek podatkowy będzie powstawał z chwilą wykonania usługi.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi udzielania licencji. Wnioskodawca planuje zawierać Umowy Licencyjne na czas określony i rozliczać ich wykonanie w ustalonych okresach rozliczeniowych. Co do zasady, Spółka przewiduje, że będą to okresy kwartalne, chociaż nie można wykluczyć sytuacji, że strony Umowy Licencyjnej ustalą między sobą odmienne okresy rozliczeniowe, nie dłuższe jednak niż rok.

Należy wskazać, że w art. 19a ust. 3 ustawy ustawodawca wprowadził unormowanie w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego w odniesieniu do „usługi, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń”, czyli takiej usługi ciągłej, która jest zwykle wykonywana przez pewien czas natomiast rozliczenie należności za nią następuje w ramach ustalonego okresu. Skoro zatem strony umowy ustaliły płatność za usługę udzielania licencji w okresach rozliczeniowych a Wnioskodawca jest zobowiązany do określonego zachowania (udzielania licencji) przez czas trwania usługi to obowiązek podatkowy dla Wnioskodawcy powstanie zgodnie z dyspozycją art. 19a ust. 3 ustawy.

Z uwagi na fakt, że Umowy Licencyjne będą przewidywać, że rozliczenia pomiędzy Spółką a Licencjobiorcą będą dokonywane, co do zasady, na bazie kwartalnej (chociaż Spółka dopuszcza również inne terminy rozliczeń), obowiązek podatkowy w podatku VAT z tytułu udzielenia licencji, będzie powstawał dla Spółki z chwilą upływu każdego okresu rozliczeniowego, np. kwartału.

Zaś fakturę dokumentującą świadczenie przedmiotowych usług należy wystawić, zgodnie z art. 106i ust. 1 ustawy, nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wykonano usługę, tj. nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po danym okresie rozliczeniowym, np. kwartale.

Tym samym Wnioskodawca zaprezentował prawidłowe stanowisko w zakresie pytania nr 1.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również tego czy Spółka postępuje prawidłowo wykazując wartość sprzedaży oraz podatek VAT należny z tytułu udzielenia licencji w oparciu o Prognozy Sprzedaży.

W związku z takim problemem, należy podkreślić, że specyfika okoliczności przedstawionych w sprawie nie może być przyczyną, która pozwalałaby ustalić obowiązek podatkowy contra legem, wbrew obowiązującym normom prawnym.

Moment powstania obowiązku podatkowego wymaga od świadczącego usługi prawidłowego określenia momentu wykonania tej usługi. Ustawa o VAT nie definiuje tego momentu, ani w żaden sposób nie precyzuje jakimi kryteriami należy posługiwać się dla jego określenia. Tym bardziej, ani ustawa VAT ani rozporządzenia wykonawcze do niej nie posługują się terminem Prognozy Sprzedaży – nie regulują tej kwestii.

Jak już wskazano, o faktycznym wykonaniu dostawy decyduje jej charakter. Z kolei o charakterze i o dacie wykonania tej dostawy decydują strony umowy cywilnoprawnej, chyba że moment ten jest określany przez obowiązujący przepis prawa regulujący zasady wykonywania danego rodzaju dostaw.

To Wnioskodawca zobowiązany jest w omawianych okolicznościach do ustanowienia takiego systemu dochodzenia i określania wysokości należnych kwot z tytułu udzielania licencji, który pozwoliłby realizować obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług zgodnie z ustawowymi terminami.

Należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że w przypadku braku danych umożliwiających Spółce ustalenie kwoty rzeczywistego wynagrodzenia za wyświadczoną usługę, będzie ona zobowiązana do wypracowania takiego systemu określania należnych kwot z tytułu świadczonych usług, który pozwoliłby realizować obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług zgodnie z ustawowymi terminami. Niemniej jednak nie można zgodzić się, że właściwym postępowaniem będzie sporządzanie szacunkowe Prognozy Sprzedaży, które będą oparte o plany sprzedażowe przedstawione przez Licencjobiorców oraz analizy rynku dostępne dla Spółki, gdyż taki tryb postępowania nie wynika wprost z przepisów podatkowych w zakresie podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest nieprawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również tego czy po otrzymaniu Zestawienia Sprzedaży dotyczącego okresu, w stosunku do którego Spółka rozliczyła już podatek VAT na podstawie Prognozy Sprzedaży, Spółka będzie uprawniona do wykazania ewentualnej różnicy pomiędzy kwotą podatku zadeklarowaną na podstawie Prognozy Sprzedaży a kwotą podatku skalkulowaną od faktycznej wysokości Opłaty Licencyjnej w deklaracji za okres, w którym nastąpi pozytywna weryfikacja prawidłowości danych zawartych w Zestawieniu Sprzedaży.

Jak już wspomniano, zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Na podstawie art. 29a ust. 10 ustawy, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Jak wynika z art. 29a ust. 13 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29a ust. 14 ustawy).

Na mocy art. 106j ust. 1 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

- podatnik wystawia fakturę korygującą.

Należy wskazać, że faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest bowiem doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Faktury korygujące wystawia się w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym.

Faktury korygujące generalnie można podzielić na te, które powodują zmniejszenie obrotu i kwoty podatku należnego oraz na te, które wywołują skutki odwrotne, tj. w wyniku ich wystawienia wartość obrotu i kwoty podatku należnego ulega podwyższeniu.

Rozliczenie podwyższonej kwoty obrotu i podatku należnego powinno nastąpić z uwzględnieniem przyczyny powodującej konieczność dokonania korekty zwiększającej wartość podatku VAT należnego. Regulacje w zakresie powstania obowiązku podatkowego, prowadzą do wniosku, że moment rozliczenia faktury korygującej będzie uzależniony od przyczyny wystawienia faktury korygującej.

W przypadku, gdy konieczność korekty wynika np. z błędnego podania w fakturze pierwotnej kwoty podatku należnego (przyczyna korekty istniała w momencie wystawienia faktury pierwotnej), wówczas korekta powinna być dokonana wstecz, tzn. należy rozliczyć fakturę korygującą w rozliczeniu za okres, w którym została rozliczona faktura pierwotna, w której zaniżono kwotę podatku należnego.

W przypadku gdy faktura pierwotna dokumentująca dostawę towarów lub świadczenie usługi została wystawiona prawidłowo, tzn. w momencie wystawienia faktury pierwotnej nie istniały żadne przesłanki świadczące o ewentualnych pomyłkach (w cenie, stawce lub kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury), co oznacza, że zdarzenie tworzące obowiązek podatkowy zostało w sposób prawidłowy ujęte i rozliczone przez podatnika, to zdarzenie następujące po wystawieniu powyższej faktury pierwotnej (np. podwyższenie ceny dostawy lub usługi w wyniku podpisania aneksu do umowy), które ma wpływ na zwiększenie wartości podstawy opodatkowania i podatku należnego, nie powoduje powstania u podatnika obowiązku korygowania wcześniejszego rozliczenia. Zatem faktura korygująca powinna zostać rozliczona na bieżąco w deklaracji podatkowej za okres zaistnienia ww. zdarzenia skutkującego zwiększeniem podstawy opodatkowania i podatku.

Natomiast, jeżeli podwyższenie ceny dostawy lub usługi zostało spowodowane okolicznościami istniejącymi już w dacie wystawienia faktury pierwotnej (lecz np. nieprzekazanymi do wiadomości podatnika), to należy uznać, że faktura pierwotna była nieprawidłowa już w momencie jej wystawienia, co powoduje konieczność rozliczenia faktury korygującej w deklaracji VAT-7 złożonej za okres, w którym została rozliczona faktura pierwotna.

W sytuacji konieczności wystawienia faktury korygującej powodującej zmniejszenie kwoty podatku należnego, korekta ta winna być rozliczona pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Jak wskazano w odpowiedzi na pytanie 2 wykazanie wartości sprzedaży i podatku należnego w oparciu o Prognozy Sprzedaży jest nieprawidłowe, jednakże gdyby zaistniały okoliczności powodujące zmianę wysokości wykazanej podstawy opodatkowania Wnioskodawca obowiązany jest wystawić fakturę korygującą odzwierciedlającą faktyczną wartość sprzedaży.

Przy czym faktury korygujące in plus należy – mając na uwadze przyczyny wystawienia faktury korygującej - uwzględnić bądź w okresie rozliczeniowym, w którym została rozliczona faktura pierwotna bądź na bieżąco, zaś faktury korygujące in minus z uwzględnieniem regulacji zawartej w art. 29 ust. 13 ustawy o VAT, tj. za okres rozliczeniowy, w którym uzyskano potwierdzenie odbioru faktury korygującej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin