Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/4510-394/15-2/AM
z 25 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2015 r. (data 29 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z utrzymaniem użyczonych bezpłatnie Policji pomieszczeń oraz dostępu do telewizji przemysłowej i środków łączności, a także wydatków na ich konserwację - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z utrzymaniem użyczonych bezpłatnie Policji pomieszczeń oraz dostępu do telewizji przemysłowej i środków łączności, a także wydatków na ich konserwację.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

M. Sp. z o. o. jest czynnym podatnikiem VAT i wykonuje czynności związane wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną.

Na podstawie umowy zawartej pomiędzy M. Sp. z o. o. (dalej zwaną Spółka) i Komendantem Stołecznej Policji (dalej zwaną Policja), Spółka oddała nieodpłatnie w użytkowanie lokale znajdujące się na stacjach metra z przeznaczeniem na potrzeby organizacji Komisariatu Policji, tj. dla jednostek organizacyjnych policji (posterunków policyjnych).

W umowie Spółka zobowiązała się do zapewnienia na własny koszt możliwości korzystania przez Policję z telewizji przemysłowej na stacjach metra oraz do zapewnienia i utrzymania sprawności technicznej łączności przewodowej i radiowej łącznie z dostawą aparatów telefonicznych zaprogramowanych na możliwość korzystania z sieci radiowych oraz linii telefonicznych funkcjonujących w Spółce.

Urządzenia telewizji przemysłowej oraz infrastruktura łączności stanowią część wyposażenia infrastruktury stacji metra, którą Spółka użytkuje nieodpłatnie od Miasta (za pośrednictwem Zarządu Transportu Miejskiego.)

Z sieci urządzeń telewizji przemysłowej oraz z systemów łączności korzystają również pracownicy Spółki, w tym wewnętrzna służba ochrony.

Zgodnie z w/w umową Spółka ponosi koszy bieżącego utrzymania użyczonych dla Policji lokali w postaci ponoszenia opłat za energię elektryczną, ciepłą i zimną wodę oraz kosztów wentylacji pomieszczeń i odprowadzenia ścieków oraz odpadów. Dodatkowo Spółka ponosi również koszy konserwacji nieodpłatnie przekazanych lokali, infrastruktury telewizji przemysłowej oraz łączności, w tym na własny koszt dokonuje wymiany udostępnionych aparatów telefonicznych, o ile zajdzie taka potrzeba. Koszt aparatu telefonicznego nie przekracza kwoty 3.500 zł netto. Wartość aparatów telefonicznych ujmowana jest jednorazowo w koszty Spółki w momencie wydania.

W zamian za użyczenie lokali oraz środków łączności i dostępu do telewizji przemysłowej, Policja wykonuje zadania w zakresie ochrony, bezpieczeństwa ludzi oraz utrzymania bezpieczeństwa i porządku publicznego na terenie stacji metra, licząc od pierwszego stopnia schodów zejścia do stacji metra do bramek biletowych.

Na obszarze stacji metra, poniżej bramek biletowych, Spółka posiada własną, wewnętrzną służbę ochrony, która sprawuje ochronę fizyczną w tunelach i w infrastrukturze technicznej oraz na peronach stacji, zgodnie z decyzją Wojewody z dnia 29 sierpnia 2014 roku.

Zgodnie z w/w decyzją Wojewody, obiekty metra są wpisane do ewidencji obszarów, obiektów i urządzeń podlegających obowiązkowej ochronie przez specjalistyczne uzbrojone formacje ochronne lub odpowiednie zabezpieczenie techniczne.

Spółka nie nalicza podatku należnego VAT i nie wykazuje go w rejestrze sprzedaży oraz w deklaracji VAT z tytułu nieodpłatnego udostępniania pomieszczeń i infrastruktury łączności oraz telewizji przemysłowej na potrzeby Policji.

Spółka nie nalicza podatku należnego VAT również z tytułu wymiany i przekazań dla Policji aparatów telefonicznych lub innych drobnych urządzeń, których konieczność wymiany wynika z czynności konserwacyjnych, a ma na celu zapewnienie dostępu do środków łączności i telewizji przemysłowej.

Podatek VAT naliczony od zakupów związanych z utrzymaniem pomieszczeń, a także zakupu materiałów dotyczących konserwacji użyczonych lokali i infrastruktury jest odliczany przez Spółkę zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 86 ustawy o VAT.

Poniesione wydatki dotyczące utrzymania i konserwacji użyczonych pomieszczeń i infrastruktury Spółka zalicza do kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Pytanie 1.

Czy oddanie nieodpłatnie w użytkowanie przez Spółkę lokali znajdujących się na stacjach metra z przeznaczeniem na potrzeby organizacji Komisariatu Policji, tj. dla jednostek organizacyjnych policji (posterunków policyjnych) podlega obowiązkowi opodatkowania podatkiem należnym VAT i wykazywania przez Spółkę w rejestrze sprzedaży oraz w deklaracji VAT?

Pytanie 2.

Czy Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT od zakupu towarów i usług związanych z utrzymaniem i konserwacją pomieszczeń, sieci łączności i telewizji przemysłowej (w tym np. zakup drobnego sprzętu IT i aparatów telefonicznych o wartości poniżej 3500 zł) stanowiących przedmiot nieodpłatnego użyczenia dla Policji?

Pytanie 3.

Czy poniesione wydatki związane z utrzymaniem i konserwacją użyczonych dla Policji pomieszczeń, sieci łączności i telewizji przemysłowej (w tym np. zakup drobnego sprzętu IT i aparatów telefonicznych o wartości poniżej 3500 zł) stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku nr 3 w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wniosek w pozostałym zakresie, tj. ustawy o podatku od towarów i usług (pytanie nr 1 i 2) zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Stanowisko Spółki odnośnie pytania nr 3:

Zdaniem Spółki, koszty związane z utrzymaniem użyczonych bezpłatnie Policji pomieszczeń oraz dostępu do telewizji przemysłowej i środków łączności, a także wydatki ponoszone na ich konserwację (w tym np. zakup i wymiana drobnego sprzętu IT i aparatów telefonicznych o wartości poniżej 3.500 zł) stanowią koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ustawodawca z kosztów uzyskania przychodów wyłączył jedynie koszty odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oddanych do nieodpłatnego używania - za miesiące, w których składniki te były oddane do nieodpłatnego używania (art. l6 ust.1 pkt 63 ustawy PDOP).

Nie istnieją zatem przesłanki, aby wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na zużywane media oraz wydatki poniesione na konserwację pomieszczeń i infrastruktury łączności (w tym wymiana aparatów telefonicznych) oraz telewizji przemysłowej w celu zapewnienia sprawnego funkcjonowania tych obiektów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów będą przy tym zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia.

Koszty ponoszone przez podatnika należy zatem ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Dany podmiot gospodarczy ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków po wyłączeniu tych, których możliwość odliczenia jest wprost ograniczona w ustawie - zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że ich poniesienie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów każdy wydatek - poza wyraźnie wskazanymi w art. 16 ust. 1 ustawy - wymaga indywidualnej oceny pod kątem bezpośredniego lub pośredniego związku z przychodem i racjonalnością działania dla osiągnięcia tego przychodu. Kosztami uzyskania przychodów będą zatem wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, jeżeli są one racjonalnie uzasadnione, a każdy wydatek powinien być oceniany przede wszystkim z tego punktu widzenia. Wszystkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione koszty pozwalają na normalne funkcjonowanie przedsiębiorstwa, a w sensie podatkowym zabezpieczają źródło przychodów.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego na podstawie umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą i Komendantem Policji (dalej zwaną Policja), Spółka oddała nieodpłatnie w użytkowanie lokale znajdujące się na stacjach metra z przeznaczeniem na potrzeby organizacji Komisariatu, tj. dla jednostek organizacyjnych policji (posterunków policyjnych).

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji terminu "użyczenie".

Zgodnie z art. 710 i nast. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 poz. 121) przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Użyczenie zatem wyraźnie wyróżnia się przede wszystkim nieodpłatnością i realnym charakterem:

• umowa użyczenia dochodzi do skutku przez porozumienie stron połączone z wydaniem rzeczy przez użyczającego;
  

• świadczeniu użyczającego nie odpowiada świadczenie biorącego, biorący nie jest zobowiązany do żadnych świadczeń. Jest to umowa jednostronnie zobowiązująca, w której biorący korzysta z rzeczy cudzej w sposób określony przez użyczającego.
  
  
  

Tymczasem z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że umowa łącząca Wnioskodawcę z Policją to umowa dwustronnie zobowiązująca, przynosi obopólne korzyści. Świadczenia Spółki na rzecz Policji nie można zatem zakwalifikować jako świadczenia o charakterze nieodpłatnym, niezwiązanym z żadną formą ekwiwalentu. Dający rzecz (Wnioskodawca) zobowiązuje się do zapewnienia na własny koszt możliwości korzystania przez Policję z telewizji przemysłowej na stacjach metra oraz do zapewnienia i utrzymania sprawności technicznej łączności przewodowej i radiowej łącznie z dostawą aparatów telefonicznych zaprogramowanych na możliwość korzystania z sieci radiowych oraz linii telefonicznych funkcjonujących w Spółce.

Zgodnie z w/w umową Spółka ponosi koszy bieżącego utrzymania użyczonych dla Policji lokali w postaci ponoszenia opłat za energię elektryczną, ciepłą i zimną wodę oraz kosztów wentylacji pomieszczeń i odprowadzenia ścieków oraz odpadów. Dodatkowo Spółka ponosi również koszy konserwacji nieodpłatnie przekazanych lokali, infrastruktury telewizji przemysłowej oraz łączności, w tym na własny koszt dokonuje wymiany udostępnionych aparatów telefonicznych, o ile zajdzie taka potrzeba.

Natomiast otrzymujący (Policja) zobowiązany jest do świadczenia określonych usług na rzecz dającego, tj.: w zamian za użyczenie lokali oraz środków łączności i dostępu do telewizji przemysłowej, Policja wykonuje zadania w zakresie ochrony, bezpieczeństwa ludzi oraz utrzymania bezpieczeństwa i porządku publicznego na terenie stacji metra, licząc od pierwszego stopnia schodów zejścia do stacji metra do bramek biletowych.

Poniesienie zatem wydatków na utrzymanie i konserwację użyczonych dla Policji pomieszczeń, sieci łączności i telewizji przemysłowej wykazuje związek z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki. Wskazane wydatki mają wpływ na wielkość osiąganego przez Spółkę przychodu, wiążą się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów. W konsekwencji wydatki te stanowią koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.