Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-724/15-2/MP
z 25 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2015 r. (data wpływu 15 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług pośrednictwa, świadczonych na rzecz Kontrahenta - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lipca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług pośrednictwa, świadczonych na rzecz Kontrahenta.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe :

Wnioskodawca jest bankiem uniwersalnym, działającym na podstawie zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego. Bank zamierza zawrzeć umowę pośrednictwa i współpracy (dalej: „Umowa”) z innym podmiotem - polskim rezydentem podatkowym - świadczącym na polskim rynku na rzecz przedsiębiorców usługi m.in. w zakresie rozliczania transakcji płatniczych (dalej: „Kontrahent”).

W ramach swojej działalności Kontrahent świadczy następujące usługi (dalej: „Usługi”):

1. usługi dotyczące obsługi transakcji płatniczych, przekazów oraz transferów pieniężnych tj. usługi związane akceptacją przez klientów transakcji płatniczych dokonywanych za pośrednictwem organizacji płatniczych, w szczególności transakcji dokonywanych za pośrednictwem kart płatniczych, obejmujących transakcje dokonywane w punktach sprzedaży oraz usługi świadczone w punktach zakupu związane z obsługą płatności, ze szczególnym uwzględnieniem dokonywanych za pośrednictwem Internetu (e-commerce) oraz płatności mobilnych;
   
2. usługi dotyczące punktów sprzedaży/terminali płatniczych, tj. usługi leasingu / wynajmu terminali płatniczych, usługi obsługi i serwisowania terminali; oraz
   
3. inne czynności możliwe do realizacji poprzez punkty sprzedaży/terminale płatnicze, związane z usługami opisanymi w pkt i lub ii powyżej, polegające np. na rozliczaniu transakcji szczególnego typu (obsługa transakcji doładowania telefonów komórkowych, wypłaty gotówki u sprzedawcy z autoryzacją za pomocą terminali płatniczych) albo usług dotyczących obsługi punktów sprzedaży/ terminali płatniczych.

W oparciu o postanowienia Umowy Bank zamierza świadczyć na rzecz Kontrahenta usługi pośrednictwa zmierzające do pozyskiwania przez Kontrahenta nowych klientów i w konsekwencji do zawarcia przez nich umów o świadczenie powyżej opisanych Usług przez Kontrahenta. Do czynności podejmowanych przez Bank w ramach realizacji Umowy należeć będą:

1. aktywne wyszukiwanie potencjalnych klientów
   
2. wstępną weryfikację potencjalnych klientów wyrażających chęć zawarcia umowy z Kontrahentem na świadczenie Usług;
   
3. potwierdzanie zainteresowania potencjalnych klientów świadczeniem na ich rzecz przez Kontrahenta Usług, nakierunkowanym na zawarcie przez potencjalnych klientów umów z Kontrahentem dotyczących świadczenia Usług;
   
4. prezentację oferty (tj. zasad i warunków świadczenia usług przez Kontrahenta, w tym z użyciem tabel opłat i prowizji, regulaminów świadczenia usług, etc.) Usług Kontrahenta potencjalnym klientom oraz ewentualnie udział w procesie negocjacji warunków pomiędzy Kontrahentem a potencjalnymi klientami np. w oparciu o instrukcje Kontrahenta;
   
5. podpisywanie w imieniu Kontrahenta umów na świadczenie Usług w oparciu o udzielone pełnomocnictwo; powyższe może nastąpić wyłącznie na prośbę Kontrahenta i z jednoczesnym uzgodnieniu z Bankiem;
   
6. podejmowanie różnego rodzaju działań o charakterze pomocniczym do czynności wskazanych w pkt (a) do (e) powyżej w oparciu o postanowienia Umowy mających na celu umożliwienie skorzystania przez potencjalnych klientów z Usług (np. przekazywanie pomiędzy stronami umów o Usługi dokumentów / umów, asysta w wypełnianiu wniosków o Usługi, pozyskiwanie dokumentacji niezbędnej do zawarcia przez strony umów na Usługi);
   
7. udostępnienie Kontrahentowi na jego prośbę zapisów i dokumentów dotyczących umów o Usługi.
   
   
   

Tytułem wynagrodzenia za świadczone usługi Kontrahent będzie zobowiązany zapłacić na rzecz Banku prowizję za pośrednictwo składającą się z następujących składowych określonych w Umowie jako:

1. Ustalona ryczałtowo (jako z góry określona kwota) opłata stanowiąca tzw. prowizję wstępną, płatną na rzecz Banku z góry przy podpisaniu Umowy;
2. Stała, ustalona ryczałtowo (jako z góry określona kwota) prowizja płatna w trakcie trwania Umowy w z góry określonym momencie,
3. Zmienna część prowizji, płatna miesięcznie i kalkulowana jako iloczyn stawki kwotowej oraz ilości zawartych za pośrednictwem Banku umów lub jako procentowo określony w umowie udział w zysku Kontrahenta z zawartych umów.
   
   
   

W ramach powyższych składowych prowizji za pośrednictwo wydzielone będą jej składowe odpowiadające:

• usługom Banku mającym na celu doprowadzenie do zawarcia pomiędzy Kontrahentem a jego potencjalnymi klientami umów dotyczących punktów sprzedaży, tj. w zakresie leasingu / wynajmu terminali płatniczych, usług obsługi i serwisowania terminali płatniczych oraz innych usług związanych z terminalami płatniczymi,
• usługom Banku mającym na celu doprowadzenie do zawarcia pomiędzy Kontrahentem a jego potencjalnymi klientami umów na świadczenie usług dotyczących obsługi transakcji płatniczych, przekazów oraz transferów pieniężnych.
  
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy usługa, która będzie świadczona przez Bank na rzecz Kontrahenta w ramach Umowy mająca na celu doprowadzenie do zawarcia pomiędzy Kontrahentem a potencjalnymi klientami umów na świadczenie Usług dotyczących punktów sprzedaży, tj. w zakresie leasingu / wynajmu terminali płatniczych, usług obsługi i serwisowania terminali płatniczych oraz innych usług związanych z terminalami płatniczymi stanowi usługę pośrednictwa do usług podlegających opodatkowaniu stawką podstawową VAT i w konsekwencji podlega opodatkowaniu stawką podstawową VAT?
2. Czy usługa, która będzie świadczona przez Bank na rzecz Kontrahenta w ramach Umowy mająca na celu doprowadzenie do zawarcia pomiędzy Kontrahentem a potencjalnymi klientami umów na świadczenie Usług innych niż wymienione w pytaniu nr 1, a więc działania Banku mające na celu doprowadzenie do zawarcia umowy w zakresie obsługi transakcji płatniczych, przekazów oraz transferów pieniężnych stanowi usługę pośrednictwa do usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT i w konsekwencji korzysta ze zwolnienia od podatku VAT ?
   
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy usługa, która będzie świadczona przez Bank na rzecz Kontrahenta w ramach Umowy mająca na celu doprowadzenie do zawarcia pomiędzy Kontrahentem a potencjalnymi klientami umów dotyczących punktów sprzedaży, tj. w zakresie leasingu / wynajmu terminali płatniczych, usług obsługi i serwisowania terminali płatniczych oraz innych usług związanych z terminalami płatniczymi stanowi usługę pośrednictwa do usług podlegających opodatkowaniu stawką podstawową VAT i w konsekwencji podlega opodatkowaniu stawką podstawową VAT.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy usługa, która będzie świadczona przez Bank na rzecz Kontrahenta w ramach Umowy mająca na celu doprowadzenie do zawarcia pomiędzy Kontrahentem a potencjalnymi klientami umów na świadczenie usług w zakresie obsługi transakcji płatniczych, przekazów oraz transferów pieniężnych stanowi usługę pośrednictwa do usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT i w konsekwencji korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania 1

Zakres czynności podlegających opodatkowaniu VAT został określony w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT. Na mocy wskazanego przepisu opodatkowaniu podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT). Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT. Tym samym, poprzez użycie definicji negatywnej, ustawodawca zdecydował, iż przez świadczenie usług powinno się rozumieć każdą transakcję, która nie może zostać uznana za dostawę towarów.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Tym samym, co do zasady, podstawową stawką VAT dla odpłatnej dostawy towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju jest stawka 23%.

Przepisy ustawy o VAT oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku. Przepisy art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz ust. 13 ustawy o VAT wprowadzają zwolnienie z opodatkowania VAT dla szerokiej grupy usług, które można zbiorczo określić mianem „usług finansowych”.

Jak wynika z analizy powyższych przepisów i zasad ogólnych, leasing czy najem terminali płatniczych, który ma być świadczony przez Kontrahenta na rzecz jego klientów nie korzystają ze zwolnienia od podatku VAT. Tym samym także, zdaniem Wnioskodawcy, usługi dotyczące punktów sprzedaży / terminali płatniczych, tj. w zakresie leasingu / najmu terminali płatniczych, usług obsługi i serwisowania terminali płatniczych, będą podlegać opodatkowaniu podstawową stawką VAT. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, świadczone przez niego usługi pośrednictwa w zawieraniu tychże umów, a więc umów dotyczących punktów sprzedaży / terminali płatniczych, będą opodatkowane podstawową stawką VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania 2

W świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego szczególnie istotna jest treść art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT, zgodnie z którym zwolnione od VAT są usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług.

Mając na uwadze brzmienie powołanego powyżej przepisu, dla określenia czy usługa, która ma być świadczona przez Bank na rzecz Kontrahenta w ramach Umowy może korzystać ze zwolnienia VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT, konieczne jest w pierwszej kolejności ustalenie, czy świadczone przez Kontrahenta Usługi w części dotyczącej obsługi transakcji płatniczych stanowią usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT.

Istotne jest, że ustawa o VAT nie wymienia wprost usług, które powinny być kwalifikowane jako „wszelkiego rodzaju transakcje płatnicze”. Ustawa o VAT ani też inne ustawy podatkowe nie zawierają również definicji tego pojęcia. Tym samym, aby ustalić zakres znaczeniowy tego terminu należy posiłkować się Słownikiem Języka Polskiego. Zgodnie z nim pojęcie „transakcja” oznacza „operację handlową dotyczącą kupna lub sprzedaży towarów lub usług; umowę handlową na kupno lub sprzedaż towarów lub usług; też: zawarcie takiej umowy” [http://sjp.pwn.pl/sjp/transakcja;2578480.html]. Z kolei pojęcie „płacić” zostało zdefiniowane jako „dawanie pieniędzy jako należność za pracę, za towar, uiszczanie długu, podatku itp.; ponoszenie przykrych konsekwencji czegoś” [http://sjp.pwn.pl/sjp/placic:2501161.html].

W świetle powyższego - łącznie - przez pojęcie „transakcja płatnicza”, należy więc rozumieć dawanie (przekazywanie) pieniędzy jako należności wynikającej z operacji handlowej dotyczącej w szczególności kupna towarów lub usług. W konsekwencji, powyższe oznacza, że pojęcie usług w zakresie „transakcji płatniczych” jest tożsame z zakresem Usług w części dotyczącej obsługi transakcji płatniczych, bowiem usługi prowadzą do rozliczenia transakcji dokonywanych przede wszystkim przy użyciu kart płatniczych, rozumianym jako uiszczanie wzajemnych należności wynikających z transakcji kupna / sprzedaży towarów lub usług pomiędzy poszczególnymi uczestnikami procesu uczestniczącymi w obsłudze płatniczej transakcji, w tym transakcji dokonywanej kartą płatniczą (w szczególności: terminal płatniczy — przedsiębiorca akceptujący płatność kartową, czy inną formę płatności np. biometryczną, jego Bank, oraz klient dokonujący transakcji oraz jego bank).

Takie stanowisko jest również zgodne z praktyką organów podatkowych. Jak wielokrotnie potwierdzono w interpretacjach podatkowych [Powyższe znajduje potwierdzenie w: interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 lutego 2014 r. (sygn. IPPP1/443-1322/13-2/PR), interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 30 grudnia 2013 r. (sygn. ITPP2/443-987/13/AK), interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 sierpnia 2013 r. (sygn. IPPPl/443-495/13-2/MPe), interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 października 2011 r. (sygn. IPPP2/443-837/11-4/MM), usługi związane z obsługą bezgotówkowych transakcji płatniczych wykonywanych przy użyciu m.in. kart płatniczych powinny korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy bezsprzecznym jest, że Usługi w części dotyczącej obsługi transakcji płatniczych objęte są zakresem zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT.

Drugim kluczowym elementem decydującym o możliwości zastosowania omawianego zwolnienia od VAT w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym jest ustalenie zakresu pojęciowego użytego w art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT terminu „pośrednictwo”. Pojęcie to nie zostało zdefiniowane na gruncie ustawy o VAT. Pojęcie to nie zostało zdefiniowane również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE z dnia 11 grudnia 2006 r., Nr L 347, poz. 1, dalej: „Dyrektywa 112”) w wyniku implementacji przepisów której powyższe zwolnienie zostało wprowadzone do polskiego prawa.

Z uwagi na brak definicji pojęcia „pośrednictwa” na gruncie Dyrektywy 112 za zasadne należy uznać odniesienie się do orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej („TSUE”) nawiązującego do wykładni tego terminu w odniesieniu do zwolnień wskazanych w art. 135 Dyrektywy 112.

Przykładowo, w wyroku w sprawie C-453/05 Volker Ludwig przeciwko Finanzamt Luckenwalde TSUE wskazał, że usługa pośrednictwa może obejmować między innymi:

• wskazywanie danej stronie umowy okazji do zawarcia takiej umowy;
  
• kontaktowanie się z drugą stroną i negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków świadczeń wzajemnych.
  
  

Celem takiej działalności, w opinii TSUE, ma być uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, podczas gdy sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy.

Również z orzeczenia TSUE w sprawie C-235/00 Commissioners of Customs Excise przeciwko CSC Financial Services Ltd. wynika, że celem usługi pośrednictwa jest uczynienie wszystkiego co możliwe, aby dwie strony zawarły umowę, przy czym pośrednik nie ma bezpośrednio własnego interesu w warunkach tej umowy.

Mając na uwadze powołane wyroki TUSE oraz inne orzeczenia w których TUSE odniósł się pojęcia „pośrednictwa” wskazać można na następujące kluczowe przesłanki kwalifikacji danej usługi jako pośrednictwa przy świadczeniu usług finansowych:

• usługa ta jest świadczona na rzecz strony transakcji finansowej i jest za nią wypłacane wynagrodzenie;
• pośrednik nie jest stroną transakcji;
• z punktu widzenia nabywcy usługi finansowej, usługi świadczone przez pośrednika stanowią element usługi finansowej;
• celem usługi jest dążenie do zawarcia umowy (przy czym pośrednik nie powinien mieć żadnego interesu w treści umowy).
  
  
  

Na gruncie orzecznictwa TSUE uzasadniony jest wniosek, że pojęcie „pośrednictwa” w odniesieniu do usług finansowych powinno być rozumiane szeroko i że obejmuje usługi sprzyjające skojarzeniu kontrahentów i mające na celu doprowadzenie do zawarcia umowy o świadczenie usług finansowych.

Wynikające z orzecznictwa TSUE wnioski znajdują również odzwierciedlenie w orzecznictwie polskich sądów administracyjnych, które referują do wyroków TSUE. Przykładowo w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego („NSA”) z dnia 26 czerwca 2013 r. (sygn. akt I FSK 923/12) wskazano, że : „Opierając się na treści orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydanych w sprawach o sygn. C-453/05, C-235/00, C-2/95, organ stwierdził, że usługa pośrednictwa finansowego powinna stanowić :

• usługę świadczoną na rzecz strony transakcji finansowej, za którą strona ta wypłaca wynagrodzenie;
• z punktu widzenia nabywcy usługi finansowej usługi świadczone przez pośrednika powinny stanowić element usługi finansowej;
• celem jest dążenie do zawarcia umowy (przy czym pośrednik nie ma żadnego interesu co do treści umowy);
• usługa pośrednictwa nie może mieć charakteru wyłącznie wykonywania czynności faktycznych związanych z umową (nie może to być wyłącznie udostępnianie informacji stronom transakcji finansowej). ”
  
  
  

Kwestia kwalifikacji usług jako usług pośrednictwa finansowego była również przedmiotem rozważań polskich organów podatkowych. Dokonując wykładni art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT organy podatkowe potwierdzały, że usługi pośrednictwa finansowego mogą przybrać formę [ Powyższe znajduje potwierdzenie w: interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 kwietnia 2014 r. (sygn. IPPP1/443-95/14-2/AP), interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 20 lutego 2014 r. (sygn. ITPP1/443-1233/13/KM), interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 22 lipca 2013 r. (sygn. ITPP2/443-422/13/EK), interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 23 maja 2011 r. (sygn. ILPP2/443-353/11-4/MN) oraz interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 czerwca 2011 r. (sygn. IPPP2/443-328/11-3/MM]:

• aktywnego nakłaniania klienta do zawarcia umowy;
• podejmowania działań zmierzających do pozyskania klientów zainteresowanych kredytem;
• wypełniania formularzy (tj. zgłoszenie do banku osoby zainteresowanej określonym produktem, stanowiące podstawę do rozpoczęcia procedury zawarcia umowy pomiędzy bankiem i osobą zainteresowaną):
• publikowania informacji dotyczących oferowanych przez bank produktów;
• przekazywania informacji na temat warunków, jakie klient powinien spełnić, by móc skorzystać z wybranego produktu bankowego z oferty banku;
• wskazywania sposobu zawarcia umowy.
  
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę wskazane powyżej definicje i sądowe wykładnie pojęcia „pośrednictwa”, należy uznać, że usługa, która będzie świadczona przez Bank na rzecz Kontrahenta w zakresie pośrednictwa w świadczeniu przez niego usług w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli (zatem Usług nie dotyczących punktów sprzedaży/ terminali płatniczych, tj. usługi leasingu / wynajmu terminali płatniczych, usługi serwisowe dotyczące terminali) powinna korzystać ze zwolnienia VAT.

Powyższe wynika z faktu, że Wnioskodawca będzie wykonywać różnego rodzaju czynności zmierzające do zawarcia umowy między Kontrahentem, a jego potencjalnymi klientami. Przede wszystkim działania Wnioskodawcy polegać będą na kojarzeniu stron transakcji tj. Kontrahenta jako podmiotu zainteresowanego sprzedażą oferowanych przez niego (produktów finansowych z klientem, czyli podmiotem zainteresowanym skorzystaniem z tych usług. Ponadto działania (Wnioskodawcy nie będą ograniczać się jedynie do czynności technicznych związanych z zawieraniem umowy, czyli m.in. do przekazywania informacji czy do czynności związanych z przetwarzaniem formularzy.

Jak wynika bowiem bezsprzecznie z zakresu czynności, które mają być wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta, czynności które mają być wykonywane przez Bank na podstawie Umowy nie będą ograniczać się wyłącznie do działań o charakterze marketingowym czy informacyjnym. Nadrzędnym celem wszystkich czynności Wnioskodawcy jest bowiem doprowadzenie do zawarcia umowy między Kontrahentem, a klientem. Usługa Wnioskodawcy obejmująca m.in. aktywne wyszukiwanie potencjalnych klientów zainteresowanych oferowanymi przez Kontrahenta usługami z zakresu obsługi transakcji płatniczych, wstępną weryfikację klientów, prezentację oferty Kontrahenta potencjalnym klientom, ewentualne negocjacje warunków umów pomiędzy Kontrahentem a potencjalnymi klientami (w oparciu o instrukcje Kontrahenta) lub udział w procesie negocjacji warunków pomiędzy Kontrahentem a potencjalnymi klientami, oraz ewentualnie, co najmniej w odniesieniu do niektórych klientów, podpisywanie w imieniu Kontrahenta umów na świadczenie Usług obsługi płatności w oparciu o udzielone pełnomocnictwo, co w sposób nierozerwalny wiąże się z usługą główną świadczoną przez Kontrahenta, czyli usługą dotyczącą transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że usługa, która będzie świadczona przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta wynikająca z Umowy polegająca na pośredniczeniu w zawieraniu umów na obsługę transakcji płatniczych, przekazów oraz transferów pieniężnych ma charakter usługi pośrednictwa do usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT świadczonych przez Kontrahenta i w konsekwencji jest zwolniona z opodatkowania VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.