2015.04.29 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/4511-116/15/MU
z 29 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2015 r. (data wpływu 2 lutego 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 kwietnia 2015 r. (data wpływu 15 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanego odszkodowania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lutego 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanego odszkodowania. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 kwietnia 2015 r. (data wpływu 15 kwietnia 2015 r.).

We wniosku tym oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny

Wnioskodawca w dniu 12 lipca 2013 r. otrzymał odszkodowanie za 1/4 działki nr 148/1 powstałej z podziału działki nr 148, która stała się z mocy prawa, własnością województwa XXX na podstawie decyzji Wojewody xxx z dnia 18 lipca 2012 r. o zwolnieniu na realizację inwestycji drogowej w której zezwolono na przebudowę i rozbudowę drogi wojewódzkiej. Powyższa decyzja stała się ostateczna w dniu 14 września 2012 r. W dniu 5 maja 2013 r. ustalono odszkodowanie na kwotę 8.734 zł za całość działki. Wnioskodawca otrzymał 1/4 kwoty tj. 2184 zł. Urząd skarbowy nie wymagał od tej kwoty podatku. Problemy pojawiły się po uzyskaniu kolejnej kwoty odszkodowania za działkę nr 80/3 powstałą z podziału działki 80/1, która również stała się własnością województwa xxx na podstawie tej samej decyzji wojewody na realizację tej samej inwestycji drogowej. Kwota odszkodowania wyniosła 10.330 zł, z której 1/4 kwoty tj. 2.583 zł została przyznana Wnioskodawcy.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że działki nr 80/3 oraz 148/1 otrzymał wraz z rodzeństwem w spadku po zmarłej w dniu 2 stycznia 2009 r. matce, co zostało potwierdzone postanowieniem Sądu z dnia 9 listopada 2009 r. oraz po zmarłej matce ich matki, potwierdzone postanowieniem Sądu z dnia 10 lipca 2014 r.

Podziału ww. działek dokonano na podstawie Decyzji Wojewody xxx z dnia 18 lipca 2012 r. o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej pt. Przebudowa i rozbudowa drogi xxx nr xxx na odcinku xxx.

Wypłata odszkodowania nastąpiła na podstawie art. 104 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego oraz przepisów ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych. Decyzja Wojewody xxx - na działkę nr 148/1 - została wydana w dniu 28 sierpnia 2013 r. natomiast na działkę nr 80/3 w dniu 5 lutego 2015 r. Wyceny odszkodowań dokonali, na zlecenie Wojewody, rzeczoznawcy majątkowi w dniu 5 maja 2013 r. – za działkę nr 148/1 oraz w dniu 1 grudnia 2014 r. - za działkę 80/3.

Za datę wszczęcia postępowania wywłaszczeniowego Wnioskodawca uznaje zawiadomienie o wszczęciu postępowania z dnia 6 sierpnia 2012 r. xxx Urzędu Wojewódzkiego na podstawie art. 61 § 4 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego związku z art. 11d ust. 5 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, w której zawiadomiono, że na wniosek z dnia 19 kwietnia 2012 r. Dyrektora xxx Zarządu Dróg Wojewódzkich występującego w imieniu województwa xxx, Wojewoda xxx w dniu 18 lipca 2012 r. wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej pn. Przebudowa i rozbudowa drogi wojewódzkiej nr xxx na odcinku xxx i przeznaczył pod tą inwestycję działki powstałe w wyniku podziału. Wartość działki nr 148 decyzją naczelnika urzędu skarbowego z dnia 10 czerwca 2010 r. wyniosła 30.000 zł z czego Wnioskodawcy przypadła kwota 5.625 zł stanowiąca równowartość 3/16 części spadku. Prowadzone postępowanie dotyczące opodatkowania spadku zostało umorzone.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy z tytułu otrzymanych odszkodowań w łącznej wysokości 4.767 zł (tj. 1/4 kwot 8.734 zł oraz 10.330 zł) należy odprowadzić podatek?

Wnioskodawca uważa, że z tytułu wypłaconych odszkodowań powinien być zwolniony z zapłaty podatku. Wnioskodawca nadmienia, że nie zamierzał sprzedać tej ziemi, ziemia została zajęta na podstawie decyzji wojewody.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2014 r. przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r. przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca w dniu 12 lipca 2013 r. otrzymał odszkodowanie za 1/4 działki nr 148/1 powstałej z podziału działki nr 148, która stała się z mocy prawa, własnością województwa xxx na podstawie decyzji Wojewody xxx z dnia 18 lipca 2012 r. o zwolnieniu na realizację inwestycji drogowej w której zezwolono na przebudowę i rozbudowę drogi wojewódzkiej. Powyższa decyzja stała się ostateczna w dniu 14 września 2012 r. W dniu 5 maja 2013 r. ustalono odszkodowanie na kwotę 8.734 zł za całość działki. Wnioskodawca otrzymał 1/4 kwoty tj. 2184 zł. Urząd skarbowy nie wymagał od tej kwoty podatku. Problemy pojawiły się po uzyskaniu kolejnej kwoty odszkodowania za działkę nr 80/3 powstałą z podziału działki 80/1, która również stała się własnością województwa xxx na podstawie tej samej decyzji wojewody na realizację tej samej inwestycji drogowej. Kwota odszkodowania wyniosła 10.330 zł, z której 1/4 kwoty tj. 2.583 zł została przyznana Wnioskodawcy.

Podziału ww. działek dokonano na podstawie Decyzji Wojewody xxx z dnia 18 lipca 2012 r. o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej pt. Przebudowa i rozbudowa drogi xxx nr xxx na odcinku xxx.

Odszkodowanie stanowi co do zasady przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie oznacza to jednak, że wszystkie odszkodowania podlegają opodatkowaniu. Niektóre z nich, wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych określonym w art. 21 ust. 1 ustawy, korzystają ze zwolnienia od podatku. Jednakże należy podkreślić, iż korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłaconego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50 % od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Mając na względzie powyższe zauważyć należy, że wskazana przez Wnioskodawcę ustawa z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 687 z późn. zm.) została wymieniona w art. 2 pkt 11 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014 r., poz. 518 z późn. zm.) jako ustawa w zakresie dotyczącym gospodarki nieruchomościami.

W myśl art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 11f ust. 1 pkt 6, stają się z mocy prawa własnością odpowiednich jednostek samorządu terytorialnego w odniesieniu do dróg wojewódzkich, powiatowych i gminnych - z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.

Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 4a ww. ustawy decyzję ustalającą wysokość odszkodowania za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, wydaje organ, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej.

Odszkodowanie za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, przysługuje dotychczasowym właścicielom nieruchomości, użytkownikom wieczystym nieruchomości oraz osobom, którym przysługuje do nieruchomości ograniczone prawo rzeczowe - art. 12 ust. 4f tejże ustawy.

Istotne znaczenie dla ustalenia skutków podatkowych otrzymania ww. odszkodowania ma treść art. 12 ust. 5 ww. ustawy, który stanowi, iż do ustalenia wysokości i wypłacenia odszkodowania, o którym mowa w ust. 4a, stosuje się odpowiednio przepisy o gospodarce nieruchomościami, z zastrzeżeniem art. 18.

Zgodnie natomiast z art. 18 ust. 1 ww. ustawy, wysokość odszkodowania, o którym mowa w art. 12 ust. 4a, ustala się według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej przez organ I instancji oraz według jej wartości z dnia, w którym następuje ustalenie wysokości odszkodowania.

W myśl postanowień art. 23 ww. ustawy – w sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale (tj. rozdziale 3 zawierającym ww. przepisy) stosuje się przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami.

W świetle zacytowanych wyżej przepisów oraz przedstawionego stanu faktycznego należy uznać, iż opisane we wniosku odszkodowanie wypłacane jest stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami, co oznacza, że została spełniona jedna z przesłanek wynikających z art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkująca zwolnienie od podatku dochodowego uzyskanego z tego tytułu przychodu.

Jednakże z analizy art. 21 ust. 1 pkt 29 cytowanej ustawy wynika, że przedmiotowe zwolnienie nie będzie przysługiwało, w sytuacji gdy łącznie spełnione zostaną następujące warunki:

nabycie na własność nieruchomości nastąpiło w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego lub przed odpłatnym zbyciem nieruchomości,
cena jej nabycia była o co najmniej 50% niższa od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia.

Zatem w przypadku, gdy spełniony zostanie tylko jeden z warunków albo niespełniony żaden z nich, uzyskany przychód będzie korzystał ze zwolnienia.

W przedstawionym stanie faktycznym, nabycie przez Wnioskodawcę nieruchomości - działek nastąpiło nieodpłatnie tj. w drodze spadku, co tym samym nie pozwala na ustalenie jej ceny nabycia. Powyższe zaś w świetle art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nakazuje uznać, iż negatywna przesłanka zwolnienia przedmiotowego nie została w tym przypadku spełniona.

W związku z tym, otrzymane przez Wnioskodawcę odszkodowanie korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego.

Końcowo wyjaśnić należy, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest przepisem szczególnym w stosunku do zwolnienia wynikającego ze wskazanego przez Wnioskodawcę art. 21 ust. 1 pkt 3 tej ustawy. Skoro w rozpoznawanej sprawie ustalono, że odszkodowanie wypłacone zostało stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami, to wobec przepisu szczególnego regulującego zwolnienie, nie może mieć zastosowania ogólne unormowanie w zakresie zwolnienia przychodów z odszkodowań na podstawie przepisów ustawy.

Jednocześnie mając na uwadze, iż opisane we wniosku nieruchomości stanowiły współwłasność Wnioskodawcy i rodzeństwa, zaznacza się, że zgodnie z art. 14k § 1 ustawy Ordynacja podatkowa zastosowanie się do niniejszej interpretacji przed jej zmianą lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego tę interpretację nie może szkodzić – również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej – tylko Wnioskodawcy.

Wobec powyższego każdy z rodzeństwa, chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinien wystąpić z odrębnymi wnioskami o jej wydanie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin