2015.04.03 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/443-629a/14/AT
z 3 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione w rozszerzonym wniosku z dnia 16 stycznia 2015 r. (data wpływu 19 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

stanu faktycznego odnoszącego się do uznania dostawy elementów metalowych na rzecz kontrahenta z Holandii, po uprzednim chromowaniu tych elementów na terytorium Niemiec, a następnie przetransportowanych na Węgry celem dokonania na tym towarze usług, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów oraz możliwości zastosowania na tę okoliczność stawki 0% – jest prawidłowe;
zdarzenia przyszłego odnoszącego się do uznania dostawy elementów metalowych na rzecz kontrahenta z Holandii, po uprzednim chromowaniu tych elementów na terytorium Niemiec, a następnie przetransportowanych na Węgry celem dokonania na tym towarze usług, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów oraz możliwości zastosowania na tę okoliczność stawki 0% – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dostawy elementów metalowych na rzecz kontrahenta z Holandii, po uprzednim chromowaniu tych elementów na terytorium Niemiec, a następnie przetransportowanych na Węgry celem dokonania na tym towarze usług, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów oraz możliwości zastosowania na tę okoliczność stawki 0%.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi sprzedaż chromowanych elementów metalowych dla kontrahentów mających siedzibę w Holandii. Kontrahenci w ramach zamówienia wskazują globalną ilość, rodzaj i wartość elementów, które zgadzają się zakupić. Wnioskodawca, na podstawie otrzymanego zamówienia, przygotowuje elementy metalowe, a następnie przekazuje je do Niemiec celem ich chromowania. Po wykonaniu usługi przez podmiot niemiecki, ze względu na wielkość zamówienia towar zostanie odebrany przez kontrahenta holenderskiego w zamówionych przez niego partiach za uprzednią tygodniową notyfikacją o czasie i wielkości pojedynczego odbioru. Wykonujący usługę podmiot niemiecki w żadnym czasie nie nabędzie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel podczas wykonania usługi. W czasie wykonywania usługi chromowania elementy metalowe nie staną się własnością podmiotu niemieckiego. Ostateczna dostawa zamówionych elementów nastąpi z terytorium Niemiec na terytorium Holandii, gdyż podmiot wykonujący usługi na terytorium Niemiec jest odpowiedzialny za wykonanie usług wobec Wnioskodawcy, a strony transakcji ustaliły warunki transakcji w ten sposób, że przeniesienie prawa do dysponowania elementami metalowymi na rzecz kontrahentów holenderskich następować będzie w momencie odbioru przez nabywcę tych elementów z firmy chromującej.

Elementy metalowe zamawiane przez kontrahentów mają charakter zindywidualizowany i będą dostarczane wyłącznie tym odbiorcom. W momencie rozpoczęcia transportu towarów z Polski Wnioskodawca będzie w posiadaniu informacji zarówno jakie towary i dla jakiego konkretnego podmiotu holenderskiego będą przedmiotem dostawy. Na podstawie zamówienia ramowego, kontrahent zamawia większą partię elementów, a następnie ze względów technicznych składa zamówienia końcowe na odbiór ich partiami, w zależności od swoich potrzeb produkcyjnych. W konsekwencji elementy metalowe są od początku do końca przeznaczone dla konkretnego odbiorcy, a proces zamówień ma jedynie na celu optymalizację procesu produkcji.

Wnioskodawca jest w Polsce zarejestrowany jako podatnik VAT-UE. Również podmioty holenderskie w momencie dostawy podsiadają właściwe numer identyfikacyjne dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Dostawa towarów dla podmiotu holenderskiego realizowana jest w taki sposób, że transport towarów z Polski do Niemiec leży w gestii Wnioskodawcy i to On organizuje oraz opłaca ten transport. Natomiast transport towarów z Niemiec leży w gestii nabywcy towarów i to nabywca odpowiedzialny jest za jego organizację.

Jeśli chodzi o potwierdzenie wywozu towarów z Polski do Niemiec, to Wnioskodawca będzie posiadać zamówienie ramowe, dokumenty przewozowe (CMR) oraz specyfikację dostawy, potwierdzone przez podmiot chromujący z Niemiec (podpis i data). Na dokumentach przewozowych oraz specyfikacjach wskazane zostaną dane sprzedawcy (Wnioskodawca), dane nabywcy (kontrahent z Holandii) oraz odbiorcy (firmy chromującej z Niemiec) oraz numery zamówień ramowych od nabywcy z Holandii i ilość wysłanych towarów według rodzaju.

Jeśli chodzi natomiast o potwierdzenie wywozu towaru z Niemiec, to w pierwszej kolejności należy wskazać, że mogą wystąpić następujące sytuacje:

towar transportowany jest z Niemiec do Holandii,
towar transportowany jest z Niemiec na Węgry (od momentu odbioru towaru z Niemiec, towar cały czas jest własnością podmiotu z Holandii, podmiot z Węgier jedynie wykonuje usługi na tych towarach na zlecenie podmiotu z Holandii, nie następuje więc przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel z podmiotu holenderskiego na podmiot węgierski, zamówienie na ten towar jest z Holandii).

W przypadku transportu towaru z Niemiec do Holandii, Wnioskodawca będzie dysponować: zamówieniem na daną partię towaru oraz dokumentem przewozowym ze specyfikacją dostawy, potwierdzonym przez nabywcę z Holandii (przesłane do Wnioskodawcy elektronicznie faxem lub mailem). Na dokumencie przewozowym wskazany będzie wysyłający (firma chromująca z Niemiec), nabywca (kontrahent z Holandii) oraz odbiorca (kontrahent z Holandii).

W przypadku natomiast transportu towaru z Niemiec na Węgry, Wnioskodawca będzie dysponować: zamówieniem na daną partię towaru od podmiotu z Holandii oraz dokumentem przewozowym ze specyfikacją dostawy, podpisanym przez podmiot z Węgier (przesłane Wnioskodawcy elektronicznie faxem lub mailem). Na dokumencie przewozowym wskazany będzie wysyłający (firma chromująca z Niemiec), nabywca (kontrahent z Holandii) oraz odbiorca (podmiot z Węgier). Jako podmiot transportujący wskazany jest podmiot z Węgier.

Wszystkie ww. dokumenty Wnioskodawca będzie posiadał do 25-go dnia następnego miesiąca, po miesiącu, w którym towar został odebrany od podmiotu chromującego w Niemczech.

Dodatkowo Wnioskodawca będzie posiadał dowody zapłaty za dostarczone towary od nabywcy z Holandii.

Wnioskodawca dodatkowo odniósł się do następujących dwóch zapisów przedstawionych okoliczności sprawy:

„Po wykonaniu usługi przez podmiot niemiecki (...) towar zostanie odebrany przez kontrahenta holenderskiego” – oznacza to, że transport z Niemiec leży w gestii podmiotu z Holandii, natomiast faktycznie towar może transportować inny podmiot wskazany przez nabywcę (np. przewoźnik);
„Ostateczna dostawa zamówionych elementów nastąpi z terytorium Niemiec na terytorium Holandii” – w tym zakresie Wnioskodawca chciałby rozszerzyć stan faktyczny, bowiem transport towarów może wystąpić także z Niemiec na Węgry (zgodnie z uzupełnieniem).

Towar poddawany chromowaniu w Niemczech jest sprzedawany do podmiotu z Holandii, stanowi on własność podmiotu z Holandii i podmiot holenderski ma prawo dysponowania tym towarem jak właściciel, ale towar ten jest transportowany z Niemiec na Węgry, gdzie podmiot węgierski wykonuje na towarze usługi na rzecz podmiotu holenderskiego. Z punktu widzenia Wnioskodawcy towar zamawia podmiot z Holandii i jemu też sprzedaje towar.

Podmiot holenderski zamawia towar u Wnioskodawcy i życzy sobie, aby po chromowaniu został on dostarczony do spółki węgierskiej. Wnioskodawca nie posiada wiedzy na temat dalszych losów tego towaru, ponieważ towar stanowi wtedy własność podmiotu holenderskiego i to on decyduje, co się z nim dzieje. Po chromowaniu towar odbiera spółka węgierska. Wnioskodawca posiada list przewozowy (CMR), potwierdzający transport towaru na Węgry.

Podmiot holenderski nie jest zarejestrowany do transakcji wewnątrzwspólnotowych na Węgrzech. Do swoich transakcji na Węgrzech podaje NIP holenderski.

Kwestia mająca być przedmiotem interpretacji dotyczy sytuacji, w której towar poddawany chromowaniu w Niemczech jest sprzedawany do podmiotu z Holandii, stanowi on własność tego podmiotu i podmiot ten ma prawo dysponować nim jak właściciel, ale towar ten jest transportowany z Niemiec na Węgry, gdzie podmiot węgierski wykonuje na towarze usługi na rzecz podmiotu holenderskiego. Z punktu widzenia Wnioskodawcy, zamówienie na towar otrzymuje On od podmiotu z Holandii i sprzedaje jemu towar.

W związku z powyższym opisem w rozszerzonym wniosku zadano następujące pytania:

Czy sprzedaż chromowanych elementów metalowych przedstawiona w rozszerzonym stanie faktycznym stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w myśl art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?
W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie pierwsze, czy przedstawiona w rozszerzonym stanie faktycznym transakcja, jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, umożliwia zastosowanie przez Wnioskodawcę stawki VAT 0%, na podstawie art. 42 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem posiadania przed upływem terminu do złożenia deklaracji dowodów, że towary zostały wywiezione z terytorium kraju?

Zaznaczono, że pytania dotyczą zarówno zaistniałego stanu faktycznego, jak i zdarzenia przyszłego.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawiona w rozszerzonym stanie faktycznym transakcja powinna być uznana za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w rozumieniu art. 13 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a Wnioskodawca w związku z tą transakcją będzie miał prawo zastosować stawkę VAT 0%, na podstawie art. 42 ust. 1 tej ustawy.

W ocenie Wnioskodawcy, zostały spełnione wszystkie warunki do uznania transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Po pierwsze, towary zostaną wywiezione z terytorium kraju (z Polski) na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej (na Węgry). Po drugie, towary zostaną wywiezione z terytorium Polski w związku z dostawą towarów (w związku z przeniesieniem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), ponieważ ich wywiezienie nastąpi w związku ze sprzedażą towarów na rzecz podmiotu z Holandii. Po trzecie, nabywca towarów, czyli podmiot holenderski, jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym w Holandii do transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Według Wnioskodawcy, spełnione są również warunki stosowania stawki 0%, określone w art. 42 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług:

dostawa została dokonana na rzecz podmiotu holenderskiego posiadającego nadany w Holandii numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych;
podatnik będzie posiadał w swojej dokumentacji dowody, że towary zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, a w szczególności list przewozowy (CMR) potwierdzający wywóz towaru z Niemiec na Węgry;
Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego:

stanu faktycznego odnoszącego się do uznania dostawy elementów metalowych na rzecz kontrahenta z Holandii, po uprzednim chromowaniu tych elementów na terytorium Niemiec, a następnie przetransportowanych na Węgry celem dokonania na tym towarze usług, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów oraz możliwości zastosowania na tę okoliczność stawki 0% – jest prawidłowe;
zdarzenia przyszłego odnoszącego się do uznania dostawy elementów metalowych na rzecz kontrahenta z Holandii, po uprzednim chromowaniu tych elementów na terytorium Niemiec, a następnie przetransportowanych na Węgry celem dokonania na tym towarze usług, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów oraz możliwości zastosowania na tę okoliczność stawki 0% – jest prawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m. in. odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które – myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy – co do zasady – rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7 (art. 13 ust. 6 ustawy).

W świetle art. 22 ust. 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku:

towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy (pkt 1);
(…);
towarów niewysyłanych ani nietransportowanych – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy (pkt 3) (…).

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 31 grudnia 2013 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Stosownie do treści art. 42 ust. 1 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r.), wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem, że:

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

W myśl art. 42 ust. 3 ustawy, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
(uchylony),
specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,
(uchylony)

z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

W myśl art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Zgodnie z art. 42 ust. 12 ustawy, jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie został spełniony przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za:

okres kwartalny - podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za ten okres; podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za następny okres rozliczeniowy ze stawką właściwą dla dostawy danego towaru na terytorium kraju, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres rozliczeniowy nie posiada dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2;
okres miesięczny - podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za ten okres; podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za kolejny po następnym okresie rozliczeniowym okres rozliczeniowy ze stawką właściwą dla dostawy danego towaru na terytorium kraju, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatnik za ten kolejny po następnym okresie rozliczeniowym okres rozliczeniowy nie posiada dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2.

W przypadkach, o których mowa w ust. 12, otrzymanie dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, upoważnia podatnika do wykazania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów ze stawką 0% w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za okres rozliczeniowy, w którym dostawa ta została dokonana, i dokonania korekty deklaracji podatkowej oraz odpowiednio informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1 (art. 42 ust. 12a ustawy).

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca, na podstawie otrzymanego zamówienia, przygotowuje elementy metalowe, a następnie przekazuje je do Niemiec celem ich chromowania. Po wykonaniu usługi przez podmiot niemiecki, ze względu na wielkość zamówienia towar zostanie odebrany przez kontrahenta holenderskiego w zamówionych przez niego partiach za uprzednią tygodniową notyfikacją o czasie i wielkości pojedynczego odbioru. Wykonujący usługę podmiot niemiecki w żadnym czasie nie nabędzie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel podczas wykonania usługi. W czasie wykonywania usługi chromowania elementy metalowe nie staną się własnością podmiotu niemieckiego. Ostateczna dostawa zamówionych elementów nastąpi z terytorium Niemiec na terytorium Holandii, gdyż podmiot wykonujący usługi na terytorium Niemiec jest odpowiedzialny za wykonanie usług wobec Wnioskodawcy, a strony transakcji ustaliły warunki transakcji w ten sposób, że przeniesienie prawa do dysponowania elementami metalowymi na rzecz kontrahentów holenderskich następować będzie w momencie odbioru przez nabywcę tych elementów z firmy chromującej. Wnioskodawca jest w Polsce zarejestrowany jako podatnik VAT-UE. Również podmioty holenderskie w momencie dostawy podsiadają właściwe numer identyfikacyjne dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Dostawa towarów dla podmiotu holenderskiego realizowana jest w taki sposób, że transport towarów z Polski do Niemiec leży w gestii Wnioskodawcy i to On organizuje oraz opłaca ten transport. Natomiast transport towarów z Niemiec leży w gestii nabywcy towarów i to nabywca odpowiedzialny jest za jego organizację.

Dla potwierdzenia wywozu towarów z Polski do Niemiec Wnioskodawca będzie posiadać zamówienie ramowe, dokumenty przewozowe (CMR) oraz specyfikację dostawy, potwierdzone przez podmiot chromujący z Niemiec (podpis i data). Na dokumentach przewozowych oraz specyfikacjach wskazane zostaną dane sprzedawcy (Wnioskodawca), dane nabywcy (kontrahent z Holandii) oraz odbiorcy (firmy chromującej z Niemiec) oraz numery zamówień ramowych od nabywcy z Holandii i ilość wysłanych towarów według rodzaju.

Jeśli chodzi natomiast o potwierdzenie wywozu towaru z Niemiec, to mogą wystąpić następujące sytuacje:

towar transportowany jest z Niemiec do Holandii,
towar transportowany jest z Niemiec na Węgry (od momentu odbioru towaru z Niemiec, towar cały czas jest własnością podmiotu z Holandii, podmiot z Węgier jedynie wykonuje usługi na tych towarach na zlecenie podmiotu z Holandii, nie następuje więc przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel z podmiotu holenderskiego na podmiot węgierski, zamówienie na ten towar jest z Holandii).

Wszystkie ww. dokumenty Wnioskodawca będzie posiadał do 25-go dnia następnego miesiąca, po miesiącu, w którym towar został odebrany od podmiotu chromującego w Niemczech.

Dodatkowo Wnioskodawca będzie posiadał dowody zapłaty za dostarczone towary od nabywcy z Holandii.

Podmiot holenderski nie jest zarejestrowany do transakcji wewnątrzwspólnotowych na Węgrzech. Do swoich transakcji na Węgrzech podaje NIP holenderski.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia odnosząca się do uznania dostawy elementów metalowych na rzecz kontrahenta z Holandii, po uprzednim chromowaniu tych elementów na terytorium Niemiec, a następnie przetransportowanych na Węgry celem dokonania na tym towarze usług, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów oraz możliwości zastosowania na tę okoliczność stawki 0%.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe oraz cytowane regulacje z zakresu podatku od towarów i usług należy wskazać, że jeżeli nastąpiło/nastąpi rzeczywiste przemieszczenie towarów z terytorium Polski na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, w celu przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, to tym samym transakcja ta spełnia/spełni przesłanki uznania jej za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Zatem opisaną we wniosku dostawę towaru dla podmiotu z Holandii, po uprzednim chromowaniu tych elementów na terytorium Niemiec (gdzie doszło do przeniesienia prawa dysponowania towarem jak właściciel przez nabywcę z Holandii), a następnie przetransportowanych na Węgry celem dokonania na tym towarze usług należy traktować jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy.

W kwestii prawa Wnioskodawcy do zastosowania na wskazane okoliczności dostawy towaru stawki 0% wskazać należy, że istotne znaczenie dla zastosowania tej stawki ma powiązanie posiadanych przez Wnioskodawcę dokumentów z nabywcą z Holandii. Okoliczności sprawy wskazują, że podmiot holenderski ma prawo do dysponowania towarem jak właściciel od momentu odbioru towaru z Niemiec (odbiór towaru w Niemczech potwierdzony został przez podmiot chromujący). Ponadto podmiot z Węgier (podpisując dokument przewozowy ze specyfikacją dostawy w związku z transportem towaru z Niemiec na Węgry), wykonuje usługi na zlecenie nabywcy z Holandii, na którego rzecz przeszła własność towaru.

Skoro zatem, w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca w rezultacie dokonał/dokona dostawy na rzecz podatnika z Holandii zarejestrowanego dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych – przy czym towar ten zostanie wywieziony na Węgry – to jeżeli Wnioskodawca przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy (wskazano na fakt posiadania wskazanych we wniosku dokumentów do 25. dnia następnego miesiąca, po miesiącu, w którym towar został odebrany od podmiotu chromującego w Niemczech) posiadał/będzie posiadał w swojej dokumentacji opisane we wniosku dokumenty, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy z Holandii (tu: dokumenty potwierdzone przez podmiot chromujący z Niemiec, gdzie przeszło prawo własności towaru na podmiot z Holandii oraz dokumenty związane z odebranym towarem przez podmiot z Węgier, działający na zlecenie nabywcy z Holandii), będąc zarejestrowany jako czynny podatnik VAT UE, ma/będzie miał prawo do zastosowania stawki VAT w wysokości 0%, na podstawie art. 41 ust. 3 w zw. z art. 42 ust. 1 ustawy. Ewentualne późniejsze otrzymanie tych dokumentów wymaga natomiast odpowiedniego uwzględnienia dyspozycji art. 42 ust. 12 i 12a ustawy.

Końcowo zaznacza się, że interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, co oznacza, że jeżeli w toku przeprowadzonego postępowania podatkowego lub kontrolnego zostanie ustalony inny stan interpretacja nie wywoła skutku prawnego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin