INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Flint Group Polska, przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2012 r. (data wpływu 2 kwietnia 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 5 lipca 2012 r. (data wpływu 9 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 kwietnia 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 5 lipca 2012 r. poprzez doprecyzowanie opisanego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni, Spółka (zw. dalej Spółką lub Kupującym) jest podmiotem należącym do międzynarodowej grupy dostarczającej wszelkiego rodzaju komponenty niezbędne do drukowania. Grupa produkuje i sprzedaje produkty konwencjonalne, farby i powłoki utrwalane strumieniami elektronowymi, chemię dla przygotowalni, zaawansowane technologicznie drukarskie obciągi offsetowe i wałki do druku, pigmenty, dodatki do tuszy oraz inne aplikacje zabarwiające.

Spółka zajmuje się dystrybucją farb drukarskich, lakierów i podobnych im powłok nabywanych od pozostałych spółek z grupy.

W ramach restrukturyzacji biznesowej grupy, do której należy Wnioskodawczyni z datą 15 stycznia 2011 r. zawarła umowę „Asset sale and transfer agreement” (umowa sprzedaży i przeniesienia aktywów) ze spółką matką (zwana dalej „Sprzedającym”), na mocy której Wnioskodawczyni nabyła szereg aktywów. Zarówno Sprzedający jak i Kupujący są zaangażowani w działalność gospodarczą polegającą na mieszaniu i sprzedaży farb drukarskich Sheetfed (technologia arkuszowego druku offsetowego) do klientów spoza terytorium Austrii („biznes”). Zgodnie z preambułą do umowy Sprzedający chce zbyć aktywa związane z biznesem, zaś Kupujący chce je nabyć. Aktywa zgodnie z definicjami zawartymi w umowie oznaczają aktywa trwałe (zwane w umowie tangibles), w tym zapasy, urządzenia techniczne i maszyny jak również księgi i ich zapisy, oraz wartości niematerialne i prawne (zwane w umowie intangibles) rozumiane jako umowy z kontrahentami, oraz wszelkie inne umowy pisemne lub ustne z wyłączeniem kontraktów pracowniczych, wartość goodwill, oraz wszystkie inne prawa, które są wyłącznie używane lub wykonywane w związku z biznesem i umowami. Biznes zdefiniowany został w umowie jako działalność gospodarcza wykonywana przez Sprzedającego włącznie z aktywami.

Przedmiotem umowy była:

• sprzedaż majątku trwałego i obrotowego (zapasów, urządzeń mechanicznych i maszyn) jak również ksiąg handlowych i ich zapisów,

• sprzedaż zdefiniowanych przez umowę jako wartości niematerialne i prawne umów z klientami oraz wszelkich praw i obowiązków wynikających z umów z klientami jak również będącej składnikiem goodwill listy klientów spoza terytorium Austrii.
  
  

Podsumowując, na podstawie powyższej umowy Sprzedający przeniósł na Wnioskodawczynię część swojego biznesu składającą się z wartości niematerialnych i prawnych (intangibles) obejmujących umowy z klientami spoza terenu Austrii, prawa i obowiązki wynikające z tychże umów oraz „goodwill” (obejmujący listę klientów), jak również związane z wyżej wymienionymi wartościami niematerialnymi i prawnymi trwałe i obrotowe składniki majątku (tangibles). W odniesieniu do intangibles nabywanych przez Spółkę w uproszczeniu można stwierdzić, iż nabyła ona tzw. kapitał kliencki, na który składają się umowy przejęte przez Spółkę, baza klientów, relacje z nimi jak również kanały dystrybucji.

Z tytułu zawieranej transakcji Sprzedającemu przysługiwało wynagrodzenie za przeniesione w ramach transakcji aktywa - osobno za trwałe i obrotowe składniki majątku, osobno za wartości niematerialne i prawne.

Poza obowiązkami wynikającymi z przejętych umów, Spółka przejęła wyłącznie aktywa, nie przejęła żadnych zobowiązań, w związku z czym zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowa transakcja nie będzie prowadzić do przeniesienia na Spółkę przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisu art. 4a pkt 3 PDOP, jak również nie będzie prowadzić do przeniesienia na Spółkę zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 PDOP.

Aby sfinansować transakcję, Wnioskodawczyni otrzymała pożyczkę od spółki matki. W związku z tym faktem Wnioskodawczyni nie dokonywała fizycznie zapłaty należności wynikającej z umowy, lecz skompensowała wzajemnie swoją wierzytelność wynikającą z zawartej umowy pożyczki o wypłatę kwoty pożyczki z kwotą wierzytelności drugiej strony, wynikającą z Asset sale and transfer agreement.

Po nabyciu ww. aktywów oraz wstąpieniu w prawa i obowiązki wynikające z zawartych przez Sprzedającego z klientami umów, Spółka uzyskuje przychody ze sprzedaży swoich towarów do pozyskanych w ramach ww. umowy klientów.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że:

1. Jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT działającym pod nr:…, zarejestrowanym również do dokonywania transakcji wewnątrzwspólnotowych.
2. Przedmiotem umowy, o której mowa we wniosku nie było przedsiębiorstwo, ponieważ Sprzedająca zbyła jedynie część swojego „biznesu" (tj. majątek trwały i obrotowy w postaci zapasów, urządzeń mechanicznych i maszyn oraz ksiąg handlowych i ich zapisów, jak również zdefiniowane przez umowę jako wartości niematerialne i prawne umowy z klientami i wszelkie prawa i obowiązki wynikające z tych umów wraz z "goodwill" obejmującym listę klientów) dotyczącą klientów spoza Austrii i nadal funkcjonuje w ramach swojego przedsiębiorstwa. Ta część "biznesu", będąca przedmiotem umowy nie spełnia jednak zdaniem Wnioskodawczyni warunków do uznania za zorganizowaną część przedsiębiorstwa sprzedającego z uwagi na brak elementów charakterystycznych dla zorganizowanej części przedsiębiorstwa wynikających z definicji, o której mowa w art. 2 ust. 27e ustawy o podatku od towarów i usług. W szczególności umowa nie przenosi zobowiązań związanych ze sprzedawaną częścią biznesu Sam tytuł umowy oznacza bowiem umowę sprzedaży i przeniesienia aktywów. Potwierdza to preambuła, zgodnie z którą sprzedający chce sprzedać i przenieść aktywa, które w punkcie 1 umowy obejmującym definicje są zdefiniowane jako aktywa trwałe i obrotowe (tangibles) oraz wartości niematerialne i prawne (intangibles) stanowiące część biznesu. „Biznes" zaś oznacza działalność gospodarczą wykonywaną przez sprzedającego stanowiącą aktywa („Business" means business carried on by the Seller, comprising Assets). Punkt 4 umowy stanowi zaś, iż „o ile nie wynika to wyraźnie z umowy, Kupujący nie przejmuje zobowiązań Sprzedającego". Tych wyraźnych postanowień odmiennych natomiast w umowie brak. Ponadto brak było organizacyjnego wyodrębnienia części biznesu w funkcjonującym przedsiębiorstwie sprzedającego. Na podstawie powyższego nie zachodzą zdaniem Wnioskodawczyni przesłanki, o których mowa w art. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.
3. Sprzedająca nie posiadała w momencie zawarcia umowy ani siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski.
4. Wnioskodawczyni w chwili zawarcia transakcji będącej przedmiotem wniosku nie posiadała stałego miejsca prowadzenia działalności w rozumieniu art. 11 Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z 15.03.2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w innym kraju niż siedziba działalności gospodarczej. Nie posiada takiego miejsca również obecnie.
5. Trwałe i obrotowe składniki majątku, które Wnioskodawczyni nabyła od spółki matki zostały częściowo transportowane z terytorium innego państwa członkowskiego do Polski przez firmę spedycyjną działającą na rzecz nabywcy częściowo zaś przez dostawcę.
6. Sprzedający był podatnikiem podatku od wartości dodanej, zarejestrowanym do transakcji wewnątrzwspólnotowych pod nr ….
7. Nabyte trwałe składniki majątku służą działalności gospodarczej Wnioskodawczyni. Obrotowe składniki majątku, tj. zapasy zostały przez Wnioskodawczynię zbyte.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Spółka prawidłowo potraktowała zakup bazy klienckiej jako import usług, zaś zakup trwałych i obrotowych składników majątku jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów...

Zdaniem Wnioskodawczyni, postąpiono prawidłowo traktując zakup bazy klienckiej jako import usług, zaś zakup trwałych i obrotowych składników majątku jako wewnątrzwspólnotowe nabycie usług. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Stosownie do treści art. 6 pkt 1 ustawy o VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zgodnie z zawartą w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT definicją zorganizowanej części przedsiębiorstwa przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa należy rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Wnioskodawczyni co prawda nabyła pewną organizacyjnie i funkcjonalnie wyodrębnioną część przedsiębiorstwa Sprzedającego odnoszącą się do klientów spoza terytorium Austrii, jednakowoż nabyła same aktywa, nie przejmując jednocześnie zobowiązań. W związku z powyższym zobowiązana była naliczyć podatek należny od nabywanych towarów i usług, jak również uprawniona była do jego odliczenia stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy, stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części oraz wszelkie postaci energii.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, zgodnie z którą usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, iż definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Usługami w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług jest obszerny krąg czynności, obejmujący swym zakresem zarówno czynności określone przez stosowne klasyfikacje statystyczne, jak i cały szereg innych świadczeń, które nie są ujęte w tych klasyfikacjach.

Dana czynność podlega opodatkowaniu tym podatkiem wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy czynnością (zaniechaniem), a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania usługi. Wynagrodzenie musi być należne za jej wykonanie.

Zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
   
   

Wobec powyższego należy zauważyć, że potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawsze wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:

• po pierwsze, podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel, tak więc na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa,

• po drugie, po nabyciu towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym nie gra tu roli, kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary w wyniku dokonanej dostawy mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
  
  

Przez import usług, na podstawie art. 2 pkt 9 ustawy, rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy stanowi, iż podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Stosownie do postanowień ust. 2 ww. artykułu ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Natomiast według art. 17 ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, również osoba prawna niebędąca takim podatnikiem, zarejestrowana jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97.

Przy czym, dla analizy kwestii importu usług istotne jest ustalenie miejsca świadczenia usług.

Dla celów określenia miejsca świadczenia usług ustawodawca odrębnie zdefiniował pojęcie podatnika. I tak zgodnie z art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania rozdziału 3, działu V:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n.

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej (art. 28b ust. 2 ustawy).

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni jest podmiotem należącym do międzynarodowej grupy dostarczającej wszelkiego rodzaju komponenty niezbędne do drukowania. Jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT działającym pod nr: …, zarejestrowanym również do dokonywania transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Spółka zajmuje się dystrybucją farb drukarskich, lakierów i podobnych im powłok nabywanych od pozostałych spółek z grupy. W ramach restrukturyzacji biznesowej grupy, do której należy Wnioskodawczyni z datą 15 stycznia 2011 r. zawarła umowę ze spółką matką, na mocy której Wnioskodawczyni nabyła szereg aktywów. Zarówno Sprzedający jak i Kupujący są zaangażowani w działalność gospodarczą polegającą na mieszaniu i sprzedaży farb drukarskich Sheetfed (technologia arkuszowego druku offsetowego) do klientów spoza terytorium Austrii („biznes”). Zgodnie z ww. umową Sprzedający chce zbyć aktywa związane z biznesem, zaś Kupujący chce je nabyć. Przedmiotem umowy była sprzedaż majątku trwałego i obrotowego (zapasów, urządzeń mechanicznych i maszyn) jak również ksiąg handlowych i ich zapisów. Ponadto sprzedaż zdefiniowanych przez umowę jako wartości niematerialne i prawne umów z klientami oraz wszelkich praw i obowiązków wynikających z umów z klientami jak również będącej składnikiem goodwill listy klientów spoza terytorium Austrii.

Na podstawie powyższej umowy Sprzedający przeniósł na Wnioskodawczynię część swojego biznesu składającą się z wartości niematerialnych i prawnych (intangibles) obejmujących umowy z klientami spoza terenu Austrii, prawa i obowiązki wynikające z tychże umów oraz „goodwill” (obejmujący listę klientów), jak również związane z wyżej wymienionymi wartościami niematerialnymi i prawnymi trwałe i obrotowe składniki majątku (tangibles).

Z tytułu zawieranej transakcji Sprzedającemu przysługiwało wynagrodzenie za przeniesione w ramach transakcji aktywa - osobno za trwałe i obrotowe składniki majątku, osobno za wartości niematerialne i prawne.

Jak wskazała Wnioskodawczyni przedmiotem umowy, o której mowa we wniosku nie było przedsiębiorstwo, ani zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Sprzedająca nie posiadała w momencie zawarcia umowy ani siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski.

Wnioskodawczyni w chwili zawarcia transakcji będącej przedmiotem wniosku nie posiadał stałego miejsca prowadzenia działalności w rozumieniu art. 11 Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z 15.03.2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w innym kraju niż siedziba działalności gospodarczej. Nie posiada takiego miejsca również obecnie.

Trwałe i obrotowe składniki majątku, które Wnioskodawczyni nabyła od spółki matki zostały częściowo transportowane z terytorium innego państwa członkowskiego do Polski przez firmę spedycyjną działającą na rzecz nabywcy częściowo zaś przez dostawcę.

Sprzedający był podatnikiem podatku od wartości dodanej, zarejestrowanym do transakcji wewnątrzwspólnotowych pod nr ….

Nabyte trwałe składniki majątku służą działalności gospodarczej Wnioskodawczyni. Obrotowe składniki majątku, tj. zapasy zostały przez Wnioskodawczynię zbyte.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą, czy Spółka prawidłowo potraktowała zakup bazy klienckiej jako import usług, zaś zakup trwałych i obrotowych składników majątku jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Analizując okoliczności sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa należy stwierdzić, iż zakup bazy klienckiej wypełnia definicję usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i ze względu na jej odpłatny charakter podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Miejscem świadczenia i opodatkowania usług świadczonych przez Sprzedającego (Spółkę matkę), wobec faktu, że Wnioskodawczyni spełnia definicję podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy, zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy, jest terytorium kraju, w którym Spółka posiada siedzibę działalności gospodarczej, tj. Polska. W konsekwencji, mając na uwadze art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, Wnioskodawczyni zobowiązana była z tytułu nabycia bazy klienckiej do rozpoznania importu usług.

W przypadku natomiast nabycia trwałych i obrotowych składników majątku należy uznać, że w wyniku dokonanej dostawy Spółka uzyskała prawo do rozporządzania towarami jak właściciel. Nabywcą towarów w przedmiotowej sprawie był podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy. Nabywane towary, jak wskazała Wnioskodawczyni, miały służyć działalności gospodarczej, a dokonującym dostawy towarów była Spółka matka, będąca podatnikiem podatku od wartości dodanej. Przedmiotowe składniki zostały przemieszczone z terytorium innego państwa członkowskiego na terytorium kraju. Wobec powyższego w przedmiotowej sprawie nastąpiło wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.