Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/4513-25/15/JK
z 15 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 11 czerwca 2015 r. (data wpływu 17 czerwca 2015 r.), uzupełnionym pismem z 28 sierpnia 2015 r. (data wpływu 1 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy:

• wyrobów węglowych – jest prawidłowe,
• wyrobów gazowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 czerwca 2015 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismem z dnia 28 sierpnia 2015 r., o wydanie indywidulanej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych i wyrobów gazowych.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Przedsiębiorstwo jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, przesyłania i dystrybucji ciepła. W ramach prowadzonej działalności Spółka posiada kotłownię zlokalizowaną na terenie, na którym posiada swoją siedzibę. W kotłowni spółka produkuje ciepło w postaci gorącej wody. Do produkcji ciepła wykorzystuje miał węglowy klasyfikowany do pozycji CN 2701. Dostawa miału węglowego wyłącznie na potrzeby kotłowni odbywa się na podstawie długoterminowych umów kompleksowych. W umowach tych zawarta jest klauzula, iż odbiorca będzie nabywał przedmiotowy miał węglowy w celu wykorzystania do produkcji ciepła (cele opałowe). Ciepło wyprodukowane w kotłowni służy do ogrzewania budynków mieszkalnych, usługowych i użyteczności publicznej za pośrednictwem sieci ciepłowniczej. Ciepło do ww. obiektów dostarczane jest na podstawie indywidualnych umów kompleksowych sprzedaży i dostarczania ciepła. Rozliczenia z odbiorcami ciepła prowadzone są na podstawie cen i stawek opłat zawartych w taryfie dla ciepła, która zatwierdzana jest przez prezesa URE. Do obsługi pracy kotłowni spółka zatrudnia własnych pracowników, wykonujących czynności związane z wytwarzaniem ciepła, którzy pracują w oparciu o harmonogram pracy w systemie równoważnego czasu pracy. Przedsiębiorstwo zgodnie z przepisami ustawy prawo energetyczne posiada finansowo i księgowo wyodrębnione koszty, przychody, należności i zobowiązania związane z wykonywaniem działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania ciepła oraz w zakresie pozostałej działalności gospodarczej. Ceny i stawki opłat za ciepło dla odbiorców zasilanych z kotłowni ustalane są na podstawie wydzielonych kosztów i przychodów wykonywania działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania ciepła, zgodnie z rozporządzeniem ministra gospodarki z dnia 17 września 2010 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń z tytułu zaopatrzenia w ciepło (Dz.U. Nr 194, poz. 129). Wartość produkcji sprzedanej (ciepła) w roku 2014 wyniosła 4.862.991,49 zł netto, natomiast wartość zakupionego miału węglowego do produkcji ciepła w 2014 r. wyniosła 1.509.933,50 zł netto. Udział zatem zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej ciepła (liczone bez podatku VAT) wyniósł 31,05%. Przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe w rozumieniu art. 31a ust. 8 ustawy o podatku akcyzowym - definiuje się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów akcyzowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział, przy czym zakład energochłonny nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony zespół składników, który mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo zdolne do samodzielnej realizacji zadania gospodarczego w postaci produkcji ciepła.

Przedsiębiorstwo posiada zezwolenie na uczestnictwo we wspólnotowym systemie handlu uprawnieniami do emisji na podstawie decyzji starosty z dnia 30 marca 2014 r. oraz ważną do 2 listopada 2019 r. decyzję starosty z dnia 2 listopada 2009 r. udzielającą pozwolenia na wprowadzanie gazów i pyłów do powietrza z instalacji usytuowanych na terenie ciepłowni.

Realizując plany inwestycyjne na 2015 r. przedsiębiorstwo przystąpiło do wykonania zadania:

1. budowa wewnętrznej instalacji gazowej do kotła gazowego,
2. wymiana kotła opalanego miałem węglowym na kocioł gazowy.

Na ww. przedsięwzięcia uzyskano pozwolenia na budowę w decyzjach wydanych przez starostę z dnia 4 lutego 2014 r. oraz z dnia 30 kwietnia 2014 r. W miejsce kotła opalanego miałem węglowym zostanie zainstalowany kocioł gazowy o mocy 2,8 MW o wyższej sprawności i emitujący mniej zanieczyszczeń do atmosfery. Inwestycja jest realizowana na podstawie umowy na roboty budowlane nr z dnia 26 marca 2015 r. Kocioł opalany będzie gazem ziemnym sklasyfikowanym do pozycji CN 2711. Termin realizacji inwestycji i oddania do eksploatacji – 15 czerwca 2015 r.

Ponadto przedsiębiorstwo posiada umowę przyłączeniową do sieci gazowej z dnia 5 czerwca 2012 r. zawartą ze Sp. z o.o. z deklarowaną ilością zużycia gazu w wysokości 250 m³/h.

W dniu 2 czerwca 2015 r. przedsiębiorstwo złożyło wniosek do Urzędu Regulacji Energetyki o zatwierdzenie taryfy dla ciepła. We wniosku uwzględniono wykorzystywanie wyrobów węglowych CN 2701 oraz wyrobów gazowych CN 2711 do produkcji ciepła. Przewiduje się wartość produkcji sprzedanej (ciepła) w 2015 r. w wysokości 6.129.065,65 zł. Koszt zakupu miału węglowego - 938.411,50 zł co stanowi 15,31% wartości produkcji sprzedanej. Koszt zakupu gazu - 1.660.808,84 zł co stanowi 27,10 % wartości produkcji sprzedanej.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku wskazano, że:

1. Wartość produkcji sprzedanej wykazana we wniosku ORD-IN z dnia 11 czerwca 2015 r. w wysokości 4.862.991,49 zł netto jest wartością produkcji sprzedanej zgodnie z definicją zawartą w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 sierpnia 2013 r. (Dz.U. poz. 1159, z późn. zm.), tj., stanowi przychód ze sprzedaży netto ciepła wyprodukowanego przez Wnioskodawcę. Przychód ten nie obejmuje podatku akcyzowego. Przedsiębiorstwo nie uzyskuje również dotacji do produkcji ciepła. ponieważ wartość zakupionego miału w roku 2014 wynosiła 1.509.933,50 zł netto, dlatego udział wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej ciepła kształtuje się na poziomie 31%.
2. Decyzją Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 23 lipca 2015 r. została wprowadzona taryfa dla ciepła, w kalkulacji której przedsiębiorstwo ujęło w kosztach planowanych po raz pierwszy paliwo gazowe. Taryfa zacznie obowiązywać od dnia 1 września 2015 r. zgodnie z umową z firmą gazowniczą koszt zakupu paliwa gazowego wyniesie 1.660.808,84 zł netto. Natomiast zgodnie z zawartymi umowami koszt zakupu miału - 938.411,50 zł netto. W związku z tym, że przewidywany przychód ze sprzedaży ciepła w 2015 r. przedsiębiorstwo zakłada w wysokości 6.129.065,65 zł netto wskaźniki udziału zakupu wyrobów gazowych i węglowych ukształtują się na poziomie 15% dla węgla i 27% dla gazu.
3. Wnioskodawca posiada wyłącznie jedno źródło zasilania w postaci ciepłowni i stanowi integralną całość w strukturze przedsiębiorstwa. 75% sprzedawanego ciepła kierowana jest na cele mieszkalnictwa.
4. Przedsiębiorstwo w wyniku działań inwestycyjnych dokonało likwidacji kotła węglowego co zostało potwierdzone decyzją UDT z dnia 16 czerwca 2015 r. W miejsce kotła węglowego został zainstalowany kocioł gazowy (decyzja dopuszczenia do eksploatacji UDT z dnia 7 sierpnia 2015 r.). w wyniku tych działań nominalna moc cieplna ciepłowni uległa zmniejszeniu z 21,3 MW na 16,9 MW.

W związku z powyższym przedsiębiorstwo uzyskało nową decyzję z dnia 18 sierpnia 2015 r. na wprowadzanie gazów i pyłów do powietrza. Decyzja obejmuje:

• instalację energetycznego spalania węgla kamiennego, w skład której wchodzą dwa kotły wodne o mocy cieplnej 5,82 MW każdy,
  
• instalacje energetycznego spalania gazu w skład której wchodzi kocioł wodny o mocy cieplnej 2,5 MW.

Wymienione powyżej procesy produkcji ciepła przez kotły wodne opalane węglem kamiennym są powiązane technologicznie z kotłem wodnym opalanym gazem.

Zmniejszenie mocy ciepłowni z 21,3 MW na 16,9 MW zgodnie z art. 49 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. skutkowało wydaniem przez starostę decyzji z dnia 25 sierpnia 2015 r. orzekającej o wygaszeniu decyzji z dnia 22 grudnia 2014 r. na uczestnictwo w handlu uprawnieniami do emisji CO².

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionych faktów przedsiębiorstwo może uznać, że spełnia przesłanki przewidziane w ustawie z 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11, z uwzględnieniem zmian wprowadzonych i zawartych w obwieszczeniu Marszałka Sejmu RP z dnia 29 kwietnia 2011 r. w sprawie jednolitego tekstu ustawy o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 108, poz. 626), art. 31a ust. 7 i art. 31b ust. 10, do zwolnienia od akcyzy jako zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe i gazowe do produkcji ciepła?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Mając na uwadze, że udział w produkcji ciepła z wyrobów węglowych CN 2701 stanowi 15,31% wartości sprzedanej wypełnia postanowienia art. 31a ust. 7 ustawy oraz udział w produkcji ciepła z wyrobów gazowych CN 2711 stanowi 27,10 % wartości produkcji sprzedanej wypełnia postanowienia art. 31b ust. 10 ustawy, należy uznać Wnioskodawcę jako zakład energochłonny zwolniony od akcyzy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• prawidłowe w zakresie zwolnienia z akcyzy wyrobów węglowych,
• nieprawidłowe w zakresie zwolnienia z akcyzy wyrobów gazowych.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2014 r., poz. 752, z późn. zm), dalej zwanej ustawą, wyroby węglowe, to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy. Zgodnie z treścią wskazanego załącznika do wyrobów akcyzowych zalicza się:

• węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla – jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN 2701;
• węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu – jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN 2702;
• koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy – jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN 2704 00.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy, finalny nabywca węglowy – podmiot, który:

1. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub
   
2. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe

- niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy – w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;
   
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
   
3. import wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
   
4. użycie wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;
   
5. użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego:
   
   
   
   1. nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1,
      
   2. uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
      
   3. jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości;
      
      
      
6. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
   
7. powstanie ubytków wyrobów węglowych.
   

Zgodnie zaś z art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe.

Zgodnie z art. 31a ust. 3 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

1. w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu – wystawienie przez podmiot sprzedający wyroby węglowe dokumentu dostawy lub faktury, jeżeli określa ona pozycję CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach i ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego;
2. w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego – udokumentowanie nabycia wewnątrzwspólnotowego fakturą wystawioną przez sprzedawcę wyrobów węglowych lub dokumentem dostawy potwierdzającym to nabycie i określającym przeznaczenie tych wyrobów;
3. w przypadku importu wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego – udokumentowanie importu dokumentami wymaganymi przez przepisy prawa celnego.

Podpis potwierdzający nabycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, może zostać złożony:

1. na dokumencie dostawy lub fakturze, o których mowa w ust. 3 pkt 1, lub
2. w umowie zawartej pomiędzy sprzedawcą wyrobów węglowych a finalnym nabywcą węglowym (art. 31a ust. 4 ustawy).

Stosownie do art. 31a ust. 7 ustawy, przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe rozumie się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, przesyłania i dystrybucji ciepła. Ciepło wytwarzane jest w kotłowni, która zlokalizowana jest w miejscu siedziby Wnioskodawcy i stanowi integralną całość w strukturze przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Wnioskodawca do produkcji ciepła wykorzystuje wyroby węglowe oraz od 2015 r. wyroby gazowe. Udział zakupów wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej za 2014 r. wyniósł 31,05%.

Mając na uwadze powyższe (przepisy prawa oraz opis sprawy) należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie spełniał warunki przewidziane dla zakładu energochłonnego, określone w art. 31a ust. 7 ustawy. W związku z tym Wnioskodawca wykorzystując wyroby węglowe do celów opałowych jako zakład energochłonny będzie mógł skorzystać ze zwolnienia od akcyzy z tytułu zużycia wyrobów węglowych do celów opałowych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia z akcyzy zużycia wyrobów węglowych jest prawidłowe.

Ponadto Wnioskodawca od 2015 r. posiada w swoich zasobach kocioł gazowy służący do wytwarzania ciepła.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy, wyroby gazowe to wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

W świetle art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy, finalny nabywca gazowy to podmiot, który:

1. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby gazowe, lub
   
2. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby gazowe
   
   
   
– niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym.

Na mocy art. 9c ust. 1 pkt 2 ustawy, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu.

Obrót wyrobami gazowymi w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Stosownie do art. 9c ust. 1 pkt 5 ustawy, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego:

1. uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
2. jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tych wyrobów finalnemu nabywcy gazowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że akcyza została zapłacona w należnej wysokości,
3. nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4, do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w art. 31b ust. 5-7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1-4.

W przypadku wyrobów gazowych, zgodnie z art. 11b ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z dniem:

1. nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
2. wydania wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu, w przypadku ich sprzedaży na terytorium kraju;
3. powstania długu celnego, w przypadku importu wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
4. użycia wyrobów gazowych przez podmioty w przypadkach, o których mowa w art. 9c ust. 1 pkt 4 lub 5.

Podatnikiem akcyzy, zgodnie art. 13 ust. 1 pkt 13 ustawy, jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący finalnym nabywcą gazowym - w przypadku, o którym mowa w art. 9c ust. 1 pkt 5.

Zgodnie z art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

W myśl art. 31b ust. 5 ustawy, w przypadku sprzedaży wyrobów gazowych w ramach zwolnień, o których mowa w ust. 1, ust. 2 pkt 2-8, ust. 3 pkt 2 i 3 oraz ust. 4, podmiotom, które użyją tych wyrobów do celów określonych w tych przepisach, warunkiem zwolnienia jest określenie w umowie zawartej między sprzedawcą a nabywcą, że wyroby te będą użyte do tych celów.

Zatem podmiot ubiegający się o prawo do skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy, powinien spełniać kumulatywnie obie przesłanki wynikające z ww. przepisu, to jest:

1. winien to być podmiot, który jest zakładem energochłonnym w rozumieniu definicji ustawowej zawartej w art. 31b ust. 10 ustawy oraz
   
2. w tym zakładzie energochłonnym powinien być wprowadzony w życie co najmniej jeden z następujących systemów:
   
   
   
   1. system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub
      
   2. do podwyższenia efektywności energetycznej.
      

Zgodnie z art. 31b ust. 10 ustawy, przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe rozumie się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 5% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Wnioskodawca podał przewidywany na 2015 r. udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej w wysokości 27%. Za rok 2014 Wnioskodawca nie może dokonać takiego wyliczenia, gdyż dopiero w 2015 r. zaczął wytwarzać ciepło za pomocą kotłowni gazowej i dopiero w roku 2015 po raz pierwszy ujmuje paliwo gazowe w kosztach planowanych.

Stosownie do powyższego w obecnym stanie Wnioskodawca nie wypełnia warunków do uznania go za zakład energochłonny, w rozumieniu art. 31b ust. 10 ustawy. Zgodnie bowiem z definicją zawartą w ww. przepisie aby dany podmiot mógł zostać uznany za zakład energochłonny udział zakupów wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej musi wynosić nie mniej niż 5%, w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Jak zaś wynika z opisu sprawy u Wnioskodawcy w roku 2014 r. nie został przekroczony powyższy pułap i dopiero w roku 2015 Wnioskodawca planuje, że udział zakupów wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej wyniesie 27%. Tym samym, jeżeli planowany udział zakupów wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej wyniesie u Wnioskodawcy w roku 2015 nie mniej niż 5%, to Wnioskodawca dopiero z dniem 1 stycznia 2016 r. nabędzie status zakładu energochłonnego, o którym mowa w art. 31b ust. 10 ustawy.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie spełnia warunku dla możliwości skorzystania w 2015 r. ze zwolnienia z akcyzy na podstawie art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy, tj. ze zwolnienia przewiedzianego dla zakładu energochłonnego wykorzystującego wyroby gazowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zastosowania zwolnienia z akcyzy do wyrobów gazowych jest nieprawidłowe.

Jednocześnie Organ zauważa, że na gruncie przepisów obowiązujących w dniu wydania interpretacji, w sytuacji gdy z dniem 1 stycznia 2016 r. Wnioskodawca nabędzie status zakładu energochłonnego, w rozumieniu art. 31b ust. 10 ustawy, i zarazem w zakładzie tym będzie wprowadzony w życie system prowadzący do osiągnięcia celów dotyczących ochrony środowiska lub podwyższenia efektywności energetycznej, do których zalicza się m.in.:

• Europejski System Handlu Emisjami zgodny z krajowymi przepisami o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych,
• system EMAS, o którym mowa w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) (Dz.U. Nr 178, poz. 1060),
• system zarządzania środowiskowego potwierdzony przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 14001:2004,

to Wnioskodawca będzie uprawniony do korzystania ze zwolnienia względem zużywanych wyrobów gazowych.

Reasumując: oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy zostaje ono za:

• prawidłowe w zakresie zwolnienia z akcyzy wyrobów węglowych,
• nieprawidłowe w zakresie zwolnienia z akcyzy wyrobów gazowych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.