Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/4512-413/15/APR
z 29 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2015 r. (data wpływu 17 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku rozliczania podatku należnego z tytułu wynajmu lokali użytkowych nabytych w ramach wspólności ustawowej na cele działalności gospodarczej prowadzonej przez męża - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku rozliczania podatku należnego z tytułu wynajmu lokali użytkowych nabytych w ramach wspólności ustawowej na cele działalności gospodarczej prowadzonej przez męża.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Pani mąż prowadzi samodzielną działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT. Pani nie jest zarejestrowana na dzień składania wniosku jako podatnik VAT czynny. Głównym przedmiotem działalności prowadzonej przez męża jest wykonywanie na zlecenie posadzek w obiektach przemysłowych oraz mieszkalnych. Od dnia 14 lipca 2015 r. dodatkową działalnością wykonywaną przez męża jest wynajem podmiotom gospodarczym lokali niemieszkalnych z przeznaczeniem na działalność handlową. W roku 2015 mąż jest zobowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych na zasadach określonych ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości ( Dz. U. 2013r. poz. 330 ze zm.). Od uzyskanego dochodu z tytułu prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej mąż jest zobowiązany do opłacania podatku dochodowego od osób fizycznych według stawki w wysokości 19%.

W dniu 14 lipca 2015 r. Pani wraz z mężem nabyli w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej, od czterech osób fizycznych – podatników VAT czynnych (zwanych dostawcami), trzy lokale użytkowe w B., które Pani mąż wynajmuje od dnia ich nabycia spółce akcyjnej. W akcie notarialnym z dnia 14 lipca 2015 r. zostało wskazane, że przedmiotowe lokale są nabywane w ramach prowadzonej przez Pani męża działalności gospodarczej. Na dzień nabycia ww. lokali oraz w dniu składania niniejszego wniosku Pani nie jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Sprzedaż przedmiotowych lokali wraz z częściami wspólnymi gruntu, została udokumentowana przez dostawców fakturami, w których jako nabywca został wymieniony Pani mąż prowadzący działalność. Były to następujące faktury:

1. faktura nr ... z dnia 14 lipca 2015 r., wartość sprzedaży ogółem netto 1.843.750,00 zł, podatek należny ogółem 424.062,49 zł, wartość sprzedaży ogółem brutto 2.267.812,49 zł (dostawca – A.Z.),
2. faktura nr ... z dnia 14 lipca 2015 r., wartość sprzedaży ogółem netto 1.843.750,00 zł, podatek należny ogółem 424.062,49 zł, wartość sprzedaży ogółem brutto 2.267.812,49 zł (dostawca – AJ. Z.),
3. faktura nr ... z dnia 14 lipca 2015 r., wartość sprzedaży ogółem netto 1.843.750,00 zł, podatek należny ogółem 424.062,49 zł, wartość sprzedaży ogółem brutto 2.267.812,49 zł (dostawca – D.Z.),
4. faktura nr ... z dnia 14 lipca 2015 r., wartość sprzedaży ogółem netto 1.843.750,00 zł, podatek należny ogółem 424.062,49 zł, wartość sprzedaży ogółem brutto 2.267.812,49 zł (dostawca – J.Z.).

Ww. faktury Pani mąż otrzymał w dniu 14 lipca 2015 r. oraz zaewidencjonował w ewidencji prowadzonej dla celów podatku od towarów i usług za lipiec 2015 r. Należności na rzecz dostawców za nabyte lokale zostały opłacone w całości w dniu 17 lipca 2015 r. Jednocześnie Pani mąż uznał, że wymienione powyżej faktury zostały wystawione przez dostawców z uwzględnieniem zasad określonych w art. 106e ust. 1-10 ustawy o podatku od towarów i usług. Nabywając ww. lokale w dniu 14 lipca 2015 r. mąż ustalił wspólnie z dostawcami, że należny czynsz za wynajem lokali dla S.A. za okres od dnia 1 lipca 2015 r. do dnia 31 lipca 2015 r. zostanie udokumentowany przez dostawców fakturami wystawionymi w pierwszych dniach lipca 2015 r. Ponadto wspólnie z dostawcami ustalił, że należny czynsz za wynajem lokali dla S.A. będzie uzyskiwał dopiero od dnia 1 sierpnia 2015 r. Pani mąż prowadzący działalność. W dniu 4 sierpnia 2015 r. wystawił dla S.A. pierwszą fakturę za wynajem ww. trzech lokali wskazując, że jest to należny czynsz za wynajem przez wnioskodawcę, za okres od dnia 1 sierpnia 2015 r. do dnia 31 sierpnia 2015 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy na Pani od miesiąca lipca 2015 r. spoczywa obowiązek naliczania oraz deklarowania należnego podatku od towarów i usług z tytułu wynajmu trzech lokali użytkowych dla S.A., które to lokale użytkowe nabyła Pani w ramach ustawowej wspólności majątkowej wraz z mężem prowadzącym działalność gospodarczą?

Zdaniem Wnioskodawcy, co do zasady opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – na podstawie art. 5 ust. l pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług – podlega sprzedaż między innymi usług najmu lokali użytkowych. Faktem jest, że nabyła Pani ww. trzy lokale w ramach ustawowej wspólności małżeńskiej wspólnie z mężem, jednak użytkuje te lokale oraz wynajmuje mąż, jako podatnik VAT czynny oraz przedsiębiorca prowadzący działalność. Od miesiąca sierpnia 2015 r. dokumentuje fakturą należy czynsz za wynajem, ze wskazaniem siebie (prowadzącego działalność) jako sprzedawcy oraz ze wskazaniem w fakturze, że usługa najmu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów według stawki podatku od towarów i usług w wysokości 23%. Faktury są i będą przez Pani męża rejestrowane w ewidencji sprzedaży prowadzonej dla celów podatku od towarów i usług. Reasumując powyższe należy uznać, że od miesiąca lipca 2015 r. nie spoczywa na Pani obowiązek naliczania oraz deklarowania należnego podatku od towarów i usług z tytułu wynajmu trzech lokali użytkowych dla S.A., które to lokale nabyła Pani w ramach ustawowej wspólności majątkowej z mężem prowadzącym działalność.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w ust. 2 ww. artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług – w świetle powyższych przepisów – jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność musi być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie czynność musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podkreślić należy, że istotną przesłanką do oceny statusu (jako podatnika) podmiotu będącego właścicielem nieruchomości, w przypadku wykonywania przez niego czynności dotyczących tej nieruchomości, jest zamiar wykorzystywania jej w celach gospodarczych w całym okresie posiadania, od nabycia począwszy. Ważny jest również faktyczny sposób wykorzystywania takiej nieruchomości. Wobec tego w przypadku braku obiektywnych przesłanek wskazujących na takie cele, ww. podmiot nie może być uznawany za podatnika.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że Pani nie wykorzystuje opisanych we wniosku trzech lokali użytkowych na cele działalności gospodarczej. Nie zostały one również nabyte przez Panią w takim zamiarze, lecz na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej przez męża. Z wniosku wynika bowiem, że lokale użytkuje i wynajmuje Pani mąż, jako przedsiębiorca prowadzący działalność i podatnik VAT czynny (należy czynsz na najem dokumentuje fakturą ze wskazaniem jako sprzedawcy siebie - prowadzącego działalność). Trudno zatem uznać Panią za podatnika podatku od towarów i usług w związku z najmem przedmiotowych lokali przez Pani męża w ramach jego działalności gospodarczej. Wobec powyższego należy stwierdzić, że usługi najmu ww. lokali, które Pani mąż wykonuje w ramach prowadzonej przez siebie działalności i dokumentuje fakturami VAT, nie skutkuje obowiązkiem rozliczania podatku należnego przez Panią.

Należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja nie ma mocy wiążącej dla małżonka Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.