INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13.03.2012 r. (data wpływu 23.03.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych uzupełnionym pismem (data wpływu 11.06.2012 r. złożonym na wezwanie Nr IPPB1/415-301/12-2/IF z dnia 21.05.2012 r. (data nadania 05.06.2012 r., data doręczenia 29.05.2012 r.) w zakresie kwalifikacji przychodów z tytułu świadczenia usług adwokackich z urzędu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23.03.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji przychodów z tytułu świadczenia usług adwokackich z urzędu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny

Wnioskodawca jest adwokatem wykonującym wolny zawód w indywidualnej kancelarii adwokackiej. W ramach wykonywanego zawodu niejednokrotnie jest Wnioskodawca powoływany przez Sądy bądź przez Okręgową Radę Adwokacką do pełnienia funkcji obrońcy lub pełnomocnika wyznaczonego z urzędu.

Za świadczenie zastępstwa procesowe z urzędu Sądy w rozstrzygnięciach końcowych orzekają o przyznaniu wynagrodzenia na rzecz Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy świadczenie pomocy prawnej z urzędu tj. na podstawie postanowienia sądu albo rady adwokackiej jest przychodem z działalności gospodarczej i przychód z tego tytułu powinien być wykazany w książce przychodów i rozchodów (i Wnioskodawca sam powinien odprowadzić za siebie do urzędu skarbowego zaliczkę na podatek dochodowy od wynagrodzenia otrzymanego od sądu), czy przychód ten powinien być zaliczony do działalności wykonywanej osobiście ( i w konsekwencji zaliczkę powinien pobrać sąd jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, zaś podatek z przychodów z tego tytułu powinien być rozliczany rocznie oddzielnie od przychodów z działalności gospodarczej)...

W ocenie Wnioskodawcy, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) źródłami przychodów są m. in.:

• pkt 2 – działalność wykonywana osobiście,

• pkt 3 – pozarolnicza działalność gospodarcza.
  
  

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy, przez działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą należy rozumieć działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1,2 i 4-9.

Z kolei przepis art. 13 pkt 6 ww. ustawy stanowi, iż za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów o których mowa w pkt 9.

Pozarolnicza działalność gospodarcza oraz działalność wykonywana osobiście stanowią zatem odrębne źródło przychodu. W konsekwencji, według Wnioskodawcy, przychody adwokatów z tytułu świadczenia z urzędu, na zlecenie sądu, pomocy prawnej, należy kwalifikować do przychodów, o których mowa w powoływanym wyżej art. 13 pkt 6 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. przychody z tytułu świadczenia z urzędu pomocy prawnej jako przychody działalności wykonywanej osobiście nie powinny być wykazywane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, bez względu na fakt, iż wystawia On z tego tytułu fakturę VAT.
2. przychody z tytułu świadczenia pomocy prawnej powinny być wykazywane oddzielnie od przychodów z działalności gospodarczej do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym w zeznaniu rocznym, tj. według obowiązującej w danym roku skali podatkowej.
3. zaliczka na podatek dochodowy od przychodów z tytułu świadczenia z urzędu pomocy prawnej powinna być pobierana przez sąd.
   
   

Wnioskodawca zaznacza, iż w ten sposób uniknie podwójnego opodatkowania tych przychodów raz jako przedsiębiorca raz jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenie w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002, r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.