Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-945/14/MK
z 26 stycznia 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 października 2014 r. (data wpływu), uzupełnionym w dniu 12 stycznia 2015 r. i 20 stycznia 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu odpłatnego odstąpienia lokalu mieszkalnego należącego do zasobów towarzystwa budownictwa społecznego oraz odpłatnego zbycia jego wyposażenia:


  • w części dotyczącej zbycia wyposażenia ww. lokalu – jest nieprawidłowe,
  • w pozostałym zakresie – jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 20 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu odpłatnego odstąpienia lokalu mieszkalnego należącego do zasobów towarzystwa budownictwa społecznego oraz odpłatnego zbycia jego wyposażenia.


Wniosek uzupełniono w dniu 12 stycznia 2015 r. i 20 stycznia 2015 r.


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Wnioskodawca podpisał w dniu 16 lutego 2004 r. umowę partycypacji w towarzystwie budownictwa społecznego (TBS) i wpłacił tytułem partycypacji w kosztach budownictwa mieszkalnego kwotę w wysokości 26532,24 zł. Otrzymane mieszkanie zostało przez Niego w pełni wyposażone, a najemcą została córka Wnioskodawcy. W związku ze zmianą miejsca zamieszkania przez córkę Wnioskodawca podpisał w dniu 13 marca 2014 r. umowę odstąpienia ww. mieszkania. Umowa opiewała na kwotę 70000,00 zł, z czego 35000 zł tytułem odstąpienia partycypacji i 35000,00 zł tytułem pozostawionego wyposażenia mieszkania, w którego skład wchodziły następujące składniki:


  1. meble kuchenne na wymiar nabyte w 2005 r.,
  2. kuchenka gazowo-elektryczna z elektronicznym programatorem piekarnika – 2008 r.,
  3. okap (okap podszafkowy elektryczny z filtrem węglowym – nie kominowy) – 2008 r.,
  4. zmywarka – 2008 r.,
  5. krzesła drewniane (szt. 2) i stół kuchenny – 2005 r.,
  6. zlewozmywak kuchenny – 2008 r.,
  7. bateria kuchenna – 2008 r.,
  8. szafa dwuskrzydłowa w przedpokoju z lustrami i ratanem wys. ok. 3 m – 2005 r.,
  9. komoda na obuwie – 2005 r.,
  10. oświetlenie halogenowe w przedpokoju (listwa przykręcona do sufitu) – 2005 r.,
  11. meble łazienkowe – szafka z koszem na bieliznę i szufladami, szafka z półkami, półki wiszące – 2005 r.,
  12. oświetlenie w łazience (kinkiet nad lustrem przykręcony na stałe do ściany i listwa przykręcona do sufitu) – 2005 r.,
  13. szafa trzyskrzydłowa w pokoju z ratanem wys. ok. 3 m – 2008 r.,
  14. żaluzje w oknach w 2 pokojach i kuchni – 2005 r.,
  15. karnisze w oknach w 2 pokojach i kuchni – 2005 r.,
  16. szafka stojąca na książki – 2008 r.,
  17. regały skręcane metalowe w piwnicy – 2010 r.,
  18. pralka z elektronicznym programatorem – 2005 r.,
  19. lodówka – 2005 r.,
  20. przeróbka instalacji elektrycznej w kuchni (przemieszczenie tzw. punktów – tj. gniazdek) – 2005 r.,
  21. montaż instalacji pod kablówkę i internet (zamontowanie nowych gniazdek) – 2008 r.,
  22. lustro w łazience (przyklejone do ściany) – 2005 r.,
  23. płytki na ścianach w łazience i kuchni – 2005 r.


Kwota za ww. wyposażenie mieszkania została wyznaczona na podstawie obecnej wartości rynkowej, ponieważ Wnioskodawca nie posiada już rachunków.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


Od jakiej kwoty Wnioskodawca jest zobowiązany odprowadzić podatek dochodowy za 2014 r.:


  • czy tylko od 35000,00 zł uzyskanych tytułem odstąpienia partycypacji pomniejszonych o koszty czyli kwotę wpłaconą do TBS (26532,24 zł),
  • czy też od pełnej kwoty 70000,00 zł pomniejszonej o koszty czyli kwotę wpłaconą do TBS (26532,24 zł)?


Zdaniem Wnioskodawcy, podatek powinien być odprowadzony od kwoty 35000,00 zł uzyskanych tytułem odstąpienia partycypacji pomniejszonej o poniesiony koszt w kwocie partycypacji – 26532,24 zł, ponieważ pozostałe 35000,00 zł uzyskał za pozostawione wyposażenie, które było zakupione kilka lat wcześniej.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się w części dotyczącej zbycia wyposażenia lokalu mieszkalnego za nieprawidłowe, w pozostałym zaś zakresie – prawidłowe.


Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów (art. 9 ust. 1a ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2014 r.).

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2014 r.).


Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 1 pkt 7 i pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są:


  • kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c),
  • odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, innych rzeczy (niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c)), jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.


Uwzględniając przy tym fakt, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji rzeczy należy odwołać się do definicji rzeczy zawartej w Kodeksie cywilnym, gdzie z art. 45 wynika, że rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Wyjaśnienia przy tym wymaga – za doktryną – że przedmiotami materialnymi nazywa się według powszechnego zdania takie części przyrody, w stanie pierwotnym lub przetworzonym, które są wyodrębnione spośród innych (naturalnie lub sztucznie) w sposób umożliwiający samoistne ich traktowanie w stosunkach społecznych i gospodarczych, wyrażonych przez prawo rzeczowe, zobowiązaniowe i inne.

Zgodnie zaś z art. 47 § 2 k.c. częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Innymi słowy, częścią składową rzeczy jest wszystko, ale niebędące rzeczą, co nie może być od rzeczy odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu (nie rzeczy) odłączonego. Przytoczony przepis używa takich określeń dla części składowej, aby ominąć słowo „rzecz”, a to dlatego, że część składowa nie może mieć charakteru samoistnego w obrocie, zaś cechą rzeczy jest właśnie ta samoistność. Jeśli więc nawet przed włączeniem do rzeczy jej składnik był rzeczą, to przez włączenie do rzeczy ten przymiot stracił.

Z kolei w art. 51 § 1 k.c. ustawodawca stwierdza, że przynależnościami są rzeczy ruchome potrzebne do korzystania z innej rzeczy (rzeczy głównej) zgodnie z jej przeznaczeniem, jeżeli pozostają z nią w faktycznym związku odpowiadającym temu celowi, przy czym przynależność nie traci tego charakteru przez przemijające pozbawienie jej faktycznego związku z rzeczą główną (§ 3).

Innymi słowy, przynależnością jest rzecz ruchoma potrzebna do korzystania z innej rzeczy (nazwanej rzeczą główną) zgodnie z jej przeznaczeniem, jeśli pozostaje z rzeczą główną w faktycznym związku odpowiadającym temu celowi. Ponadto przynależność, w odróżnieniu od części składowej, nie traci samodzielności faktycznej. Pozostaje cały czas rzeczą ruchomą i może być przedmiotem obrotu, niezależnie od losów rzeczy głównej.

Zatem, aby wyposażenie lokalu uzyskało atrybut części składowej nieruchomości powinno być połączone z tą rzeczą w taki sposób, że będzie istniała więź fizykalno-przestrzenna oraz więź funkcjonalna (gospodarcza), a połączenie będzie miało charakter trwały. Z tym, że przesłanki te muszą być spełnione łącznie. Jak dojdzie do takiego połączenia, to elementy wyposażenia tracą byt w sensie prawnym, gospodarczym i fizycznym oraz nie mogą samoistnie stanowić rzeczy, lecz powinny tworzyć z lokalem jedną całość.

W przeciwnym bowiem razie mamy do czynienia z wyposażeniem składającym się z rzeczy stanowiących przynależność rzeczy głównej (nieruchomości).

Z kolei na podstawie art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Zawarte w tym przepisie wyliczenie praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy jako odrębne źródło przychodów ma charakter otwarty, o czym świadczy użyte przez ustawodawcę sformułowanie „w szczególności”. Przyjęcie przez ustawodawcę otwartego katalogu tych przychodów pozwala na zaliczenie do tej kategorii wszystkich innych przychodów z praw majątkowych.

Ponadto zacytowana norma prawna nie podaje normatywnej definicji przychodów z praw majątkowych. Zatem tą kategorią został objęty każdy przychód osiągnięty przez podatnika w związku z posiadaniem przez niego praw o charakterze majątkowym.


Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca podpisał w dniu 16 lutego 2004 r. umowę partycypacji w towarzystwie budownictwa społecznego (TBS) i wpłacił tytułem partycypacji w kosztach budownictwa mieszkalnego kwotę w wysokości 26532,24 zł. Otrzymane mieszkanie zostało przez Niego w pełni wyposażone, a najemcą została córka Wnioskodawcy. W związku ze zmianą miejsca zamieszkania przez córkę Wnioskodawca podpisał w dniu 13 marca 2014 r. umowę odstąpienia ww. mieszkania. Umowa opiewała na kwotę 70000,00 zł, z czego 35000 zł tytułem odstąpienia partycypacji i 35000,00 zł tytułem pozostawionego wyposażenia mieszkania, w którego skład wchodziły następujące składniki:


  1. meble kuchenne na wymiar nabyte w 2005 r.,
  2. kuchenka gazowo-elektryczna z elektronicznym programatorem piekarnika – 2008 r.,
  3. okap (okap podszafkowy elektryczny z filtrem węglowym – nie kominowy) – 2008 r.,
  4. zmywarka – 2008 r.,
  5. krzesła drewniane (szt. 2) i stół kuchenny – 2005 r.,
  6. zlewozmywak kuchenny – 2008 r.,
  7. bateria kuchenna – 2008 r.,
  8. szafa dwuskrzydłowa w przedpokoju z lustrami i ratanem wys. ok. 3 m – 2005 r.,
  9. komoda na obuwie – 2005 r.,
  10. oświetlenie halogenowe w przedpokoju (listwa przykręcona do sufitu) – 2005 r.,
  11. meble łazienkowe – szafka z koszem na bieliznę i szufladami, szafka z półkami, półki wiszące – 2005 r.,
  12. oświetlenie w łazience (kinkiet nad lustrem przykręcony na stałe do ściany i listwa przykręcona do sufitu) – 2005 r.,
  13. szafa trzyskrzydłowa w pokoju z ratanem wys. ok. 3 m – 2008 r.,
  14. żaluzje w oknach w 2 pokojach i kuchni – 2005 r.,
  15. karnisze w oknach w 2 pokojach i kuchni – 2005 r.,
  16. szafka stojąca na książki – 2008 r.,
  17. regały skręcane metalowe w piwnicy – 2010 r.,
  18. pralka z elektronicznym programatorem – 2005 r.,
  19. lodówka – 2005 r.,
  20. przeróbka instalacji elektrycznej w kuchni (przemieszczenie tzw. punktów – tj. gniazdek) – 2005 r.,
  21. montaż instalacji pod kablówkę i internet (zamontowanie nowych gniazdek) – 2008 r.,
  22. lustro w łazience (przyklejone do ściany) – 2005 r.,
  23. płytki na ścianach w łazience i kuchni – 2005 r.


Kwota za wyposażenie mieszkania została wyznaczona na podstawie obecnej wartości rynkowej, ponieważ Wnioskodawca nie posiada już rachunków.

Stosownie do postanowień zawartych w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz.U. z 2013 r., poz. 255), przedmiotem działania Towarzystwa Budownictwa Społecznego, jest budowanie domów mieszkalnych i ich eksploatacja na zasadach najmu. Mieszkania te są własnością Towarzystwa a najemcy jedynie płacą czynsz, jednocześnie spłacając kredyt zaciągnięty przez Towarzystwo na ich budowę. Zgodnie z art. 29a ust. 1 ww. ustawy, osoba fizyczna może zawrzeć z towarzystwem umowę w sprawie partycypacji w kosztach budowy lokalu mieszkalnego, którego będzie najemcą. W przypadku zakończenia najmu i opróżnienia lokalu kwota partycypacji podlega zwrotowi najemcy, o czym stanowi ust. 3 przytoczonego artykułu.

Z powyższego wynika więc, że osoba partycypująca w kosztach budowy realizowanej przez Towarzystwo Budownictwa Społecznego nie nabywa prawa własności do lokalu mieszkalnego wybudowanego w ramach popierania budownictwa mieszkaniowego, lecz prawo do korzystania z niego na zasadach najmu. Dopiero po spełnieniu warunków, o których mowa w art. 33e-33k ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego, osoba, która zawarła umowę w sprawie partycypacji w kosztach budowy lokalu mieszkalnego budowanego przez TBS, będąc jednocześnie najemcą przedmiotowego lokalu, może stać się jego właścicielem.

Oznacza to, iż partycypacja stanowi jedynie udział w kosztach budowy, nie stanowi natomiast udziału we własności lokalu.

W tak przedstawionym stanie faktycznym mamy więc do czynienia z odpłatnym zbyciem praw wynikających z umowy partycypacji, czyli z odstąpieniem prawa majątkowego, oraz z odpłatnym zbyciem wyposażenia lokalu mieszkalnego, na które składają się rzeczy ruchome stanowiące przynależność rzeczy głównej (tj. tegoż lokalu), a także – odrębnie – części składowych, które Wnioskodawca zaliczył do wyposażenia, a które nie mogą stanowić rzeczy, czyli takich jego składników, które nie mogą być od rzeczy odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany tegoż odłączonego składnika.

Zatem składniki wyposażenia w postaci: oświetlenia halogenowego w przedpokoju, oświetlenia w łazience oraz płytek na ścianach w łazience i kuchni czy też lustra w łazience, zlewozmywaka kuchennego, baterii kuchennej bądź kuchenki gazowo-elektrycznej nie stanowią rzeczy w rozumieniu przytoczonych wyżej przepisów prawa cywilnego, a jedynie części składowe.

Z analizy ww. norm prawnych wynika również, że przeróbka instalacji elektrycznej w kuchni czy też montaż instalacji pod kablówkę i internet nie mogą być uznane za rzeczy.

Składniki te, stanowiące części składowe, oraz ww. przeróbka i montaż należy zaliczyć do nakładów poczynionych na ww. lokal mieszkalny.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że skoro nabycie składników wyposażenia tegoż mieszkania z wyłączeniem ww. nakładów, nastąpiło odpowiednio w 2005 r., 2008 r. i 2010 r., to oznacza, że ich odpłatne zbycie w dniu 13 marca 2014 r. nastąpiło po upływie pół roku, o czym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem nie stanowiło źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu, a co za tym idzie Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku zapłaty podatku z tytułu ewentualnej sprzedaży przedmiotowego wyposażenia lokalu mieszkalnego.

Natomiast uzyskany przychód, w części dotyczącej odpłatnego odstąpienia praw wynikających z umowy partycypacji oraz ww. nakładów należy zakwalifikować do źródła, o którym mowa w art. 18 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 7 przytoczonej ustawy, czyli jako kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W powołanym przepisie ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo - skutkowego, tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, bądź funkcjonowanie tego źródła. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że podatnik wykaże, iż zostały one w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów. Koszty poniesione przez podatnika należy zatem oceniać pod kątem ich celowości a więc dążenia do uzyskania przychodu a nie niezbędności.

A zatem kosztami uzyskania przychodów są wszelkie wydatki, które łącznie spełniają następujące warunki: zostały faktycznie poniesione w celu uzyskania przychodu, tzn. pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami oraz nie zostały wymienione w art. 23 ustawy zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów. Poza tym należy podkreślić, że koszty mają być bezwzględnie w sposób prawidłowy udokumentowane i poniesione przez podatnika a nie inne osoby.

Zatem jedynie wydatki poniesione w związku z zawarciem umowy partycypacji oraz poczynieniem ww. nakładów można zakwalifikować – pod warunkiem ich poniesienia przez Wnioskodawcę, a nie przez inne osoby (np. córkę) i należytego udokumentowania – jako wydatek poniesiony w celu uzyskania przychodu ze sprzedaży tego prawa, co w konsekwencji powoduje, że różnica pomiędzy kwotą uzyskaną z odpłatnego zbycia praw wynikających z umowy partycypacji oraz poczynionych nakładów, a wpłaconą kwotą partycypacji i poniesionymi przez Wnioskodawcę oraz należycie udokumentowanymi wydatkami tytułem ww. nakładów podlega opodatkowaniu.

Tym samym, osiągnięty w dniu 13 marca 2014 r. przychód, w części dotyczącej odpłatnego odstąpienia praw wynikających z umowy partycypacji oraz ww. nakładów, rozumiane jako odpłatne zbycie praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pomniejszony, zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy o koszty poniesione w celu uzyskania tego przychodu (tj. kwotę partycypacji i wydatki tytułem ww. nakładów, poniesione przez Wnioskodawcę oraz należycie udokumentowane), podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy podatkowej, łącznie z pozostałymi dochodami osiągniętymi w danym roku podatkowym (tj. 2014 r.) podlegającymi opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Jednocześnie tutejszy organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego zaistniałego, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Końcowo stwierdzić również należy, że upoważniony organ podatkowy, wydając interpretację przepisów prawa podatkowego, nie jest kompetentny do obliczania wysokości dochodu do opodatkowania bądź weryfikacji kwot podanych we wniosku, wobec czego tutejszy organ nie mógł ustosunkować się do przedstawionych przez Wnioskodawcę kwot czy obliczeń, a jedynie był uprawniony do wskazania zasad opodatkowania mających zastosowanie w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).


Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj