2015.06.03 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/4512-314/15/DM
z 3 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 9 marca 2014 r. (data wpływu 17 marca 2015 r.), uzupełnionym w dniach 8 i 26 maja 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku realizowanych czynności oraz braku opodatkowania nieodpłatnych przekazań – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniach 8 i 26 maja 2015 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku realizowanych czynności oraz braku opodatkowania nieodpłatnych przekazań.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

I. Wnioskodawca działa w formie stowarzyszenia rejestrowego i jest wpisany do rejestru stowarzyszeń krajowego rejestru sądowego, jak również do rejestru przedsiębiorców krajowego rejestru sądowego. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany w żadnym rejestrze prowadzonym przez starostę, w szczególności, nie został wpisany do rejestru uczniowskich klubów sportowych. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT.

Zgodnie z postanowieniami statutu, celem Wnioskodawcy jest popularyzacja sportu, w szczególności dyscyplin związanych z jazdą na rowerze, propagowanie szeroko rozumianej rekreacji, propagowanie zdrowego trybu życia, w tym odżywiania. Wnioskodawca realizuje swoje cele poprzez: organizowanie imprez sportowo-rekreacyjnych, spotkań, wyjazdów, treningów, seminariów o charakterze sportowym, nawiązywanie kontaktów z organizacjami młodzieżowymi, kulturalnymi, sportowymi i innymi. Wnioskodawca prowadzi również działalność reklamową dla firm, klubów sportowych i innych stowarzyszeń. Ponadto, postanowienia statutu przewidują, że źródłami majątku Stowarzyszenia są składki członkowskie, darowizny, zapisy i spadki, środki pochodzące z ofiarności publicznej, dotacje, subwencje, udziały, lokaty oraz dochody z działalności gospodarczej. Statut stanowi również, że dochód z działalności gospodarczej Wnioskodawcy służy wyłącznie realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków.

Statut stanowi, że Wnioskodawca może prowadzić działalność gospodarczą na ogólnych zasadach, określonych w odrębnych przepisach, wyłącznie w rozmiarach służących realizacji celów statutowych. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, w zakresie: Pozostała działalność związana ze sportem 93.19.Z; Pozostała działalność sportowa i rekreacyjna 93.29.Z; Stosunki międzyludzkie (public relations) i komunikacja 70.21.Z; Działalność agencji reklamowych 73.11.Z; Pośrednictwo w sprzedaży miejsca na cele reklamowe w mediach elektronicznych (internet) 73.12.C; Pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach 47.19.Z; Działalność fizjoterapeutyczna 86.90.A; Pozostała działalność w zakresie opieki zdrowotnej, gdzie indziej niesklasyfikowana 86.90.E; Pozaszkolne formy edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych 85.51.Z; Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane 85.59.B; Działalność wspomagająca edukację 85.60Z i działalność klubów sportowych 93.12.Z.

Wnioskodawca zrzesza sympatyków i pasjonatów kolarskich, którzy reprezentują drużynę stworzoną przez członków Stowarzyszenia i startują w zawodach kolarskich. Są to różne imprezy na terenie całego kraju m.in. kolarstwo górskie, kolarstwo szosowe. Wnioskodawca organizuje także imprezy i wyścigi kolarskie dedykowane amatorom, dzieciom, a także profesjonalistom. Wszystkie imprezy organizowane przez Wnioskodawcę są bezpłatne dla widzów, natomiast osoby biorące udział w niektórych zawodach, muszą uiścić opłatę wpisową, która związana jest z pokryciem wydatków Wnioskodawcy.

II. Wnioskodawca, w związku z wypełnianiem zadań statutowych, wykonuje czynności związane z działalnością gospodarczą, do których zalicza się m.in.:

organizacja zawodów kolarskich bezpłatnych dla widzów, a płatnych dla uczestników (opłata startowa lub tzw. wpisowe);
organizacja innych zawodów i imprez sportowych bezpłatnych dla widzów, a płatnych dla uczestników (opłata startowa lub tzw. wpisowe);
odpłatna organizacja różnych imprez sportowych na zlecenie innych podmiotów;
nieodpłatne przekazanie na rzecz członków Stowarzyszenia m.in. sprzętu sportowego (kaski, koszulki, kalendarze, materiały promujące Stowarzyszenie);
organizacja nieodpłatnych szkoleń, kursów dla członków;
inne czynności zaliczane do działalności gospodarczej, ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym, z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Wszystkie wymienione powyżej czynności świadczone są na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że uzupełnia wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej poprzez uszczegółowienie pytań dotyczących lit. A), C), D) i E), natomiast w pozostałym zakresie, tj. odnośnie lit. B) i F) wniosku, cofa pytania.

Wnioskodawca jest klubem sportowym w rozumieniu ustawy o sporcie i tym samym spełnia przymiot podmiotowości określony w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług.

Czynności w zakresie organizacji zawodów kolarskich płatnych dla uczestników (opłata startowa lub tzw. wpisowe)”, Wnioskodawca wykonuje w realizacji celów statutowych na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

W odniesieniu do opisu zdarzenia przyszłego zawartego w lit. C), Wnioskodawca zauważył, że planuje organizację zawodów kolarskich polegających na wyścigach rowerowych, w których będą brali udział różni zawodnicy (dorośli, młodzież) po opłaceniu opłaty startowej lub wpisowego. Zawody te będą organizowane na zlecenie różnych podmiotów np. gminy, powiatu, województwa, osób fizycznych, osób prawnych lub spółek osobowych (dalej: zleceniodawcy). Wnioskodawca w obecnej chwili nie jest w stanie określić rodzaju podmiotów jakimi będą zleceniodawcy z uwagi, że wskazane zdarzenie jest zdarzeniem przyszłym. Wnioskodawca będzie otrzymywał od zleceniodawców wynagrodzenie, które będzie przeznaczone na pokrycie kosztów organizacji zawodów, a ewentualna nadwyżka zostanie przeznaczona na realizację celów statutowych wnioskodawcy.

Czynności te Wnioskodawca będzie wykonywał w realizacji celów statutowych, w wykonaniu umowy łączącej Wnioskodawcę ze zleceniodawcami, jednakże ostatecznym odbiorcą usług będą osoby uprawiające sport lub uczestniczące w wychowaniu fizycznym, czyli usługi te będą wykonywane na rzecz osób oprawiających sport lub biorących udział w wychowaniu fizycznym.

W zakresie czynności wskazanych w lit. D, Wnioskodawca wskazał, że składka członkowska pobierana jest na realizację celów statutowych Stowarzyszenia. Wnioskodawca przeznacza składki członkowskie m.in. na:

zakup sprzętu sportowego (w tym rowerów, kasków, koszulek oraz części zamiennych), który użycza członkom Stowarzyszenia (nie jest on przekazywany na własność, a jedynie do bezpłatnego używania z obowiązkiem zwrotu np.: po ustaniu członkostwa lub na wezwanie władz Stowarzyszenia),
opłatę startową lub tzw. wpisowe dla członków Stowarzyszenia biorących udział w zawodach kolarskich podczas których reprezentują Wnioskodawcę działającego jako klub sportowy (dalej: zawody członków),
pokrycie kosztów przejazdu członków stowarzyszenia na zawody członków,
pokrycie kosztów noclegu członków podczas wyjazdów na zawody członków.

Składki przeznaczane są również na zakup kalendarzy oraz materiałów promujących Stowarzyszenie.

Wszelkie nabycia rzeczy przez Wnioskodawcę finansowane są ze składek członkowskich, a także z zysków wypracowanych przez Wnioskodawcę z działalności gospodarczej.

Składki członkowskie przeznaczane są zatem na realizację celów statutowych Wnioskodawcy na rzecz osób uprawiających sport (członków Stowarzyszenia), a nie na cele osobiste członków Stowarzyszenia.

Od wszystkich przekazań Wnioskodawcy przysługuje prawo odliczenia podatku naliczonego.

Nie można przypisać konkretnych wydatków Stowarzyszenia bezpośrednio do składek wpłacanych przez członków, gdyż składki te nie stanowią odpłatności za konkretne świadczenia na rzecz członków.

Z kolei w zakresie czynności opisanych w lit. E, Wnioskodawca podkreślił, że organizuje szkolenia związane z tematyką sportową, m.in. dotyczące przygotowania motorycznego zawodników (członków stowarzyszenia) lub przygotowania wydolnościowego oraz inne szkolenia ściśle związane ze sportem. Osobą prowadzącą dane szkolenie jest członek Stowarzyszenia posiadający odpowiednią wiedzę, który nie otrzymuje wynagrodzenia za prowadzenie szkoleń. Stowarzyszenie nie ponosi żadnych kosztów związanych z organizacją szkolenia, a składka nie jest przeznaczana na organizację szkoleń.

Czynności te Wnioskodawca wykonuje w realizacji celów statutowych na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym (członkowie Stowarzyszenia).

Szkolenia mają na celu popularyzację sportu i poszerzenie wiedzy członków Stowarzyszenia, którzy reprezentują Stowarzyszenie (klub sportowy), biorąc czynny udział w zawodach kolarskich czyli podejmują aktywność polegającą na uprawianiu sportu, co należy zaliczyć do celów statutowych Stowarzyszenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy wykonując wskazane czynności na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym, Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług?

Czy w przypadku, gdyby Wnioskodawca dodał do statutu postanowienie, wskazujące wprost, że jest klubem sportowym działającym pod określoną nazwą (poza wymienieniem prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie działalności klubów sportowych - 93.12.Z PKD), to wykonując wskazane czynności na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym, korzystałby ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym we wniosku jak również doprecyzowanym w jego uzupełnieniu:

Ad 1. Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,
są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym - z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

W ocenie Wnioskodawcy, została spełniona pierwsza przesłanka zwolnienia, a mianowicie, czynności (usługi) wskazane w stanie faktycznym są ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym. Kolarstwo, a także inne formy aktywności fizycznej, w tym szkolenia związane z uprawianiem sportu, należy zaliczyć do usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy.

Kolejna przesłanka posiada charakter podmiotowy – tylko podmioty określone przez wskazany artykuł mają prawo do zwolnienia z podatku. W tym przypadku, Wnioskodawcę należy zaliczyć do kategorii klubu sportowego. Świadczy o tym przede wszystkim cel w jakim powstało Stowarzyszenie, jak również przedmiot działalności, do którego zalicza się m.in.: działalność klubów sportowych - 93.12.Z.

Wnioskodawca podkreślił, że ustawa o VAT nie zawiera definicji „klubu sportowego” i z tego względu należy odwołać się do przepisów ustawy o sporcie (dalej: sportu), w tym zakresie art. 3 sportu stanowi, że działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego, a klub sportowy działa jako osoba prawna. Jak wskazuje W.Cajsel, w komentarzu do ustawy o sporcie: „przepis art. 3 stanowi, że działalność sportowa może być prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego. Jednocześnie wskazano, że klub sportowy działa jako osoba prawna utworzona na podstawie ustawy lub odrębnych przepisów. Projekt ustawy nie wprowadza ograniczeń co do formy prawnej klubu sportowego, osoby zainteresowane same powinny decydować o formie klubu zgodnie z ich określonymi potrzebami i możliwościami. Kluby sportowe mogą zatem działać m.in. W formie spółek kapitałowych, tj. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjnej. W praktyce najczęstszą formą prawną klubów sportowych jest stowarzyszenie” (s. 8). (...) Poza tym przymiot osobowości prawnej posiada stowarzyszenie. Jak bowiem stanowi art. 17 ust. 1 ustawy z 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855 ze zm.) „stowarzyszenie uzyskuje osobowość prawną i może rozpocząć działalność z chwilą wpisania do krajowego rejestru sądowego”.

Dodatkowo, statut wyraźnie stanowi, że celem Wnioskodawcy jest popularyzacja sportu, w szczególności dyscyplin związanych z jazdą na rowerze, propagowanie szeroko rozumianej rekreacji. Z tego względu należy uznać, że Wnioskodawca posiadając w swoim statucie wskazane powyżej zapisy, w szczególności, że przedmiotem działalności jest działalność klubów sportowych, spełnia również przesłankę podmiotową opisaną w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT.

Pozostałe przesłanki opisywanego zwolnienia zostały – zdaniem Wnioskodawcy – również spełnione. Są to czynności konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim, a świadczący te usługi Wnioskodawca, nie jest nastawiony na osiąganie zysków – wszystkie zyski z działalności gospodarczej Wnioskodawca przeznacza na cele statutowe.

Usługi te są świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym i jednocześnie opisany katalog czynności nie zawiera usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

W ocenie Wnioskodawcy, wykonując wskazane czynności na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym, korzysta ze zwolnienia od podatku, określonego w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT.

Odnośnie poszczególnych czynności opisanych w punktach A, C, D i E wniosku, zdaniem Wnioskodawcy:

A – w stosunku do zawodników biorących udział w zawodach, świadczy odpłatną usługę, która jednakże z mocy art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy korzysta ze zwolnienia, gdyż spełnia wszystkie przesłanki wskazane w tym przepisie.

C – w stosunku do zleceniodawców będzie świadczył odpłatną usługę, która jednakże z mocy art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy korzystać będzie ze zwolnienia, gdyż spełnia wszystkie przesłanki wskazane w tym przepisie.

D – przekazanie wskazanych rzeczy (sprzętu sportowego, kalendarzy, materiałów reklamowych) nie następuje na cele osobiste członków Stowarzyszenia, a jedynie w wykonaniu celów statutowych. Wnioskodawca realizuje w ten sposób cel statutowy jakim jest popularyzacja sportu poprzez umożliwienie członkom Stowarzyszenia wzięcia udziału w zawodach kolarskich i reprezentację swojego klubu sportowego (Wnioskodawcy). Tym samym nie została spełniona przesłanka określona w art. 7 ust. 2 ustawy VAT (darowizna na cele osobiste) i czynności te nie podlegają w ogóle opodatkowaniu VAT.

E – organizacja szkoleń dla członków Stowarzyszenia nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż następuje nieodpłatnie, w wykonaniu celów statutowych Stowarzyszenia, a nie na cele osobiste członków.

Ad 2. Wnioskodawca uważa, że posiadając w statucie zapis, że celem Wnioskodawcy jest popularyzacja sportu, w szczególności dyscyplin związanych z jazdą na rowerze, propagowanie szeroko rozumianej rekreacji, propagowanie zdrowego trybu życia, w tym odżywiania oraz, że może prowadzić działalność gospodarczą w zakresie: działalność klubów sportowych - 93.12.Z, która to klasyfikacja stanowi przedmiot działalności stowarzyszenia, zgodnie z wpisem do krajowego rejestru sądowego, spełnia przesłankę podmiotową zwolnienia z podatku, określoną w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, a mianowicie – jest klubem sportowym. Dodatkowy zapis w statucie, którego treść stanowiłaby wprost, że Stowarzyszenie jest klubem sportowym, działającym pod określoną nazwą, nie miałby wpływu na możliwość skorzystania z wymienionego powyżej zwolnienia od podatku i stanowiłby wyłącznie dodatkowy argument, wskazujący, że Stowarzyszenie jest klubem sportowym.

W pozostałym zakresie, Wnioskodawca wskazuje na wnioski podniesione w ad 1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 7 ust. 2 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Stosownie do art. 7 ust. 3 cyt. ustawy przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Jak stanowi art. 7 ust. 4 ustawy przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z powyższego wynika, że definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Zatem, opodatkowanym świadczeniem usług jest każda transakcja podatnika w ramach jego działalności gospodarczej, która nie została wymieniona jako dostawa towarów, przy czym do uznania czynności za usługę konieczne jest istnienie odbiorcy usługi.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże na podstawie art. 146a pkt 1 ww. ustawy w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W obowiązujących przepisach dotyczących podatku od towarów i usług ustawodawca przewidział możliwość opodatkowania dostawy towarów lub świadczenia usług obniżonymi stawkami podatku a także zastosowanie zwolnienia.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 32 powołanej ustawy zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,
są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Stosownie do art. 43 ust. 17 cyt. ustawy zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Ponadto w świetle art. 43 ust. 18 ustawy zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Wskazać należy, że zastosowanie zwolnienia dla usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym doznaje pewnych ograniczeń – ze względu na cel tej usługi, jak również status usługodawcy i usługobiorcy. Podmiotami uprawnionymi do skorzystania z tego zwolnienia są podmioty będące klubem sportowym, związkiem sportowym lub związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych. Ponadto, świadczone usługi muszą być wykonywane na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Jednocześnie świadczone usługi muszą być ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim.

Niespełnienie chociażby jednej z wymienionych przesłanek (podmiotowej lub przedmiotowej) powoduje, że świadczenie usług nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie omawianej regulacji.

Powołany powyżej art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi odzwierciedlenie regulacji zawartych w art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347, s. 1 ze zm.), zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Zgodnie z brzmieniem ustawy, zwolnieniu podlegają usługi „ściśle” związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym. Przepisy ustawy nie zawierają definicji „ścisłego” związku usług ze sportem lub wychowaniem fizycznym. W pewnym zakresie do kwestii tej odniósł się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 16 października 2008 r. w sprawie C-253/07 Canterbury Hockey Club, Canterbury Ladies Hockey Club przeciwko The Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs, w którym to wyjaśnił, że świadczenie usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym „może być zwolnione tylko wtedy, gdy są one konieczne do dokonywania transakcji podlegających zwolnieniu, tj. uprawiania sportu lub wychowania fizycznego” (pkt 22). Ponadto TSUE podkreślił, że „Zwolnienie transakcji należy zatem ustalić w szczególności w zależności od charakteru świadczonych usług oraz ich związku ze sportem lub wychowaniem fizycznym” (pkt 23).

Zauważyć należy, że zwolnienie usług związanych ściśle ze sportem doznaje pewnego ograniczenia ze względu na status usługodawcy, a mianowicie, jak wynika z cyt. wyżej przepisu, ze zwolnienia może korzystać podmiot będący klubem sportowym, związkiem sportowym lub związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych.

Zarówno ustawa, jak i przepisy wykonawcze do niej, nie zawierają definicji klubu sportowego, związku sportowego, związku stowarzyszeń i innych osób prawnych.

Działalność klubów sportowych i związków sportowych regulują przepisy ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2014, poz. 715). Stosownie do art. 3 ust. 1 i 2 oraz art. 6 ust. 1 i 2 tej ustawy, działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego. Klub sportowy działa jako osoba prawna. Kluby sportowe, w liczbie co najmniej 3, mogą tworzyć związki sportowe. Związek sportowy działa w formie stowarzyszenia lub związku stowarzyszeń.

Definicję stowarzyszenia zawiera art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2001 r., Nr 79, poz. 855 ze zm.), zgodnie z którym stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych.

Stosownie do brzmienia ust. 2 powyższego artykułu, stowarzyszenie samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności.

Na podstawie ust. 3 tego artykułu, stowarzyszenie opiera swoją działalność na pracy społecznej członków; do prowadzenia swych spraw może zatrudniać pracowników.

Jak stanowi art. 22 ust. 1 tej ustawy, stowarzyszenia w liczbie co najmniej trzech mogą założyć związek stowarzyszeń. Założycielami i członkami związku mogą być także inne osoby prawne, z tym że osoby prawne mające cele zarobkowe mogą być członkami wspierającymi.

W myśl ust. 2 tego artykułu, do związków, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy.

Ustawa o podatku od towarów i usług, jak również przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają również definicji sportu. Zatem w celu ustalenia prawidłowego rozumienia tego pojęcia należy odnieść się do regulacji powołanej wyżej ustawy o sporcie.

Stosownie do brzmienia art. 2 ust. 1 tej ustawy, sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach.

Sport wraz z wychowaniem fizycznym i rehabilitacją ruchową składają się na kulturę fizyczną (art. 2 ust. 2 ww. ustawy).

Mając powyższe na uwadze powołane przepisy prawa, odnosząc się do czynności w zakresie organizacji zawodów kolarskich (pkt A), z tytułu których pobierana jest opłata startowa, stwierdzić należy, że w zakresie ww. usług zostały spełnione przesłanki uprawniające do zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług. Skoro bowiem usługi w zakresie organizacji zawodów kolarskich mają ścisły związek z uprawianiem sportu i są świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym przez klub sportowy, którego – jak wskazano – działalność nie ma charakteru zarobkowego, a zatem nienastawiona jest na osiąganie zysku, a „wszystkie zyski z działalności gospodarczej Wnioskodawca przeznacza na cele statutowe”, to usługi te korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług, przy uwzględnieniu ust. 18 tego artykułu.

W odniesieniu do opisu zdarzenia przyszłego dotyczącego organizacji zawodów kolarskich (pkt B), należy zauważyć, że jak wynika z wniosku, czynności te będą polegały na wyścigach rowerowych, w których będą brali udział różni zawodnicy (dorośli, młodzież) po opłaceniu opłaty startowej lub wpisowego. Zawody będą organizowane na zlecenie różnych podmiotów np. gminy, powiatu, województwa, osób fizycznych, osób prawnych lub spółek osobowych (dalej: zleceniodawcy). Wnioskodawca będzie otrzymywał od zleceniodawców wynagrodzenie, które będzie przeznaczone na pokrycie kosztów organizacji zawodów, a ewentualna nadwyżka zostanie przeznaczona na realizację celów statutowych Wnioskodawcy. Czynności będą wykonywane „w realizacji celów statutowych, w wykonaniu umowy łączącej Wnioskodawcę ze zleceniodawcami, jednakże ostatecznym odbiorcą usług będą osoby uprawiające sport lub uczestniczące w wychowaniu fizycznym, czyli usługi te będą wykonywane na rzecz osób oprawiających sport lub biorących udział w wychowaniu fizycznym”.

Odnosząc się do powyższego należy zauważyć, że powołany art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi odzwierciedlenie regulacji zawartych w art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347, s. 1 ze zm.), zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

W wyroku z dnia 21 lutego 2013 r. w sprawie C-18/12, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazał, że „W odniesieniu do art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy VAT należy stwierdzić, że przepis ten, według jego brzmienia, dotyczy uprawiania sportu i wychowania fizycznego w ogóle. Mając na względzie owo brzmienie, intencją rzeczonego przepisu nie jest przyznanie zwolnienia jedynie niektórym dziedzinom sportu”. Z wyroku tego wynika również, że art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy VAT, w celu jego stosowania nie wymaga, aby aktywność sportowa była podejmowana na określonym poziomie, na przykład zawodowym, ani też, aby ta aktywność była podejmowana w określony sposób, tj. regularnie lub w sposób zorganizowany.

Celem powołanego przepisu Dyrektywy jest wspieranie niektórych rodzajów działalności interesu publicznego, czyli usług mających ścisły związek z uprawianiem sportu lub z wychowaniem fizycznym, które są świadczone przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Przepis ten ma zatem na celu wspieranie podejmowania takiej aktywności przez szerokie warstwy społeczeństwa. Interpretacja tego przepisu ograniczająca zakres stosowania zwolnienia, jakie on przewiduje, do aktywności sportowej podejmowanej w sposób zorganizowany, systematyczny lub mający na celu udział w zawodach sportowych, byłaby sprzeczna z rzeczonym celem.

W konstatacji Trybunał stwierdził, że „ art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, iż niezorganizowana, niesystematyczna i niemająca na celu udziału w zawodach aktywność sportowa może być uznana za uprawianie sportu w rozumieniu tego przepisu ”.

Natomiast w orzeczeniu w sprawie C-253/07 Canterbury Hockey Club Europejski Trybunał Sprawiedliwości badał zakres pojęcia osoby uprawiającej sport lub uczestniczącej w wychowaniu fizycznym. W stanie faktycznym będącym przedmiotem sporu Canterbury Hockey Club uiszczał opłaty na rzecz England Hockey w zamian za określone usługi (…), oraz organizację rozgrywek pomiędzy drużynami.

Trybunał wskazał, że art. 13 część A ust. 1 lit. m) szóstej dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że w kontekście osób uprawiających sport obejmuje on także usługi świadczone osobom prawnym i stowarzyszeniom niemającym osobowości prawnej, jeżeli – co podlega badaniu sądu krajowego – usługi te są ściśle związane ze sportem i są konieczne do jego uprawiania, są świadczone przez organizację niemające celu zarobkowego, a faktycznymi beneficjentami tych usług są osoby uprawniające sport”.

Należy również podkreślić, że w ww. wyroku TSUE argumentował, że gdyby przepis gwarantujący zwolnienie dla usług ściśle związanych ze sportem „był interpretowany w ten sposób, że wymaga, aby dane usługi były świadczone bezpośrednio osobom fizycznym, które uprawiają sport w ramach struktury organizacyjnej wprowadzonej przez klub sportowy, zwolnienie przewidziane w tym przepisie zależałoby od istnienia stosunku prawnego pomiędzy usługodawcą a osobami uprawiającymi sport w ramach takiej struktury. Wykładnia taka skutkowałaby tym, że znaczna ilość świadczonych usług koniecznych do uprawiania sportu byłaby automatycznie i nieuchronnie wyłączona z tego zwolnienia, niezależnie od pytania, czy usługi te są ściśle związane z osobami uprawiającymi sport lub z klubami sportowymi i komu faktycznie przynoszą korzyść”.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że świadczona przez Wnioskodawcę, będącym – jak wskazano we wniosku – „klubem sportowym w rozumieniu ustawy o sporcie”, usługa organizacji zawodów kolarskich, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ostatecznymi jej beneficjentami „odbiorcą usług będą osoby uprawiające sport lub uczestniczące w wychowaniu fizycznym”, o ile Wnioskodawca nie będzie osiągał w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia będą przeznaczone w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Z wniosku wynika ponadto, że Wnioskodawca dokonuje nieodpłatnych przekazań na rzecz członków sprzętu sportowego (kaski, koszulki, kalendarze, materiały promujące Stowarzyszenie). Wnioskodawca wskazał, że pobierana na realizację celów statutowych składka członkowska przeznaczana jest m.in. na: zakup sprzętu sportowego w tym rowerów, kasków, koszulek oraz części zamiennych, który użycza członkom Stowarzyszenia – nie jest przekazywany na własność, a jedynie do bezpłatnego używania z obowiązkiem zwrotu po ustaniu członkostwa lub na wezwanie władz Stowarzyszenia. Składki przeznaczane są również na zakup kalendarzy oraz materiałów promujących Stowarzyszenie. Wszelkie nabycia rzeczy przez Wnioskodawcę finansowane są ze składek członkowskich, a także z zysków wypracowanych przez Wnioskodawcę z działalności gospodarczej. Składki członkowskie przeznaczane są na realizację celów statutowych Wnioskodawcy na rzecz osób uprawiających sport (członków Stowarzyszenia), a nie na cele osobiste członków Stowarzyszenia.

Od wszystkich przekazań Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Wnioskodawca wskazał, że nie można przypisać konkretnych wydatków Stowarzyszenia bezpośrednio do składek wpłacanych przez członków, gdyż składki te nie stanowią odpłatności za konkretne świadczenia na rzecz członków.

Ustosunkowując się do powyższego należy wskazać, że z powołanych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa, o ile podatnikowi przysługiwało prawo (w całości lub w części) do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów.

Ponadto za odpłatną dostawę towarów nie jest uznawane wykorzystanie na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki (pomimo, że podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od tych towarów).

Analizując kwestię opodatkowania nieodpłatnego przekazania należy określić, czy przekazywany towar ma wartość użytkową (konsumpcyjną) z punktu widzenia nabywcy. Jeżeli przekazywany nieodpłatnie towar nie miałby dla nabywcy żadnej wartości użytkowej (konsumpcyjnej) to wówczas przekazanie takiego towaru nie podlegałoby opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca wskazał, że dokonuje nieodpłatnych przekazań w wykonaniu celów statutowych, „przekazanie nie następuje na cele osobiste członków Stowarzyszenia”. Ponadto jak wynika z wniosku, członkowie biorący udział w zawodach kolarskich reprezentują Wnioskodawcę. Pomimo zatem, że składka członkowska wydatkowana jest na zakup sprzętu sportowego, z tytułu nabycia którego – jak wskazano – „przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego” to jednak dokonane w następstwie nieodpłatne przekazanie kasku czy koszulki nie przynosi bezpośredniej korzyści członkom Stowarzyszenia, realizowane jest na cele statutowe. Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca, składki „nie stanowią odpłatności za konkretne świadczenia na rzecz członków”. Zatem nieodpłatne przekazania kasków i koszulek na rzecz reprezentujących Stowarzyszenie członków, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług bowiem nie stanowi dostawy w rozumieniu art. 7 ust. 2 tej ustawy.

Z kolei dokonując analizy kwestii związanej z nieodpłatnym przekazaniem kalendarzy i materiałów promujących Stowarzyszenie należy zauważyć, że przy ocenie, czy nieodpłatnie przekazane towary podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT należy w pierwszej kolejności określić czy przekazywany towar ma wartość użytkową (konsumpcyjną) z punktu widzenia nabywcy. Jeżeli przekazywany nieodpłatnie towar nie miałby dla nabywcy żadnej wartości użytkowej (konsumpcyjnej) to wówczas przekazanie takiego towaru nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z tych też względów jeżeli przekazywane nieodpłatnie na rzecz członków kalendarze i materiały promujące Stowarzyszenie nie stanowią towarów, które mogą podlegać konsumpcji, lecz pełnią jedynie funkcję nośnika informacji, promocji oznacza to, że w wyniku dokonanej dostawy nie jest zaspokojona jakakolwiek potrzeba odbiorcy (członka Stowarzyszenia), nie pojawia się również wskutek tego przysporzenie majątkowe. W tym przypadku nieodpłatne przekazanie, z tytułu którego Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego („od wszystkich nieodpłatnych przekazań Wnioskodawcy przysługuje prawo odliczenia podatku naliczonego”), które dla członków nie będzie przedstawiało żadnej wartości użytkowej/konsumpcyjnej, nie będzie stanowić dostawy towarów i nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Dodać w tym miejscu należy jednak, że jeżeli ww. kalendarze i materiały będą miały dla nabywcy wartość użytkową (konsumpcyjną), to ich nieodpłatne przekazanie nie będzie podlegało opodatkowaniu jeżeli będą one spełniały definicję prezentów o małej wartości.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w świetle przywołanych przepisów, w tym w szczególności art. 5 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy nie będzie podlegała także organizacja nieodpłatnych szkoleń, kursów dla członków Stowarzyszenia (pkt E).

Zauważyć należy, że jak wskazano we wniosku, szkolenia związane są ze sportem, z tematyką sportową, dotyczą m.in. przygotowania motorycznego lub wydolnościowego zawodników (członków Stowarzyszenia). Wnioskodawca nie ponosi żadnych kosztów związanych z organizacją szkolenia, a składka członkowska nie jest przeznaczana na organizację szkoleń. Czynności te Wnioskodawca wykonuje „w realizacji celów statutowych” a szkolenia mają na celu popularyzację sportu i poszerzenie wiedzy członków, którzy reprezentują Stowarzyszenie (klub sportowy) biorąc czynny udział w zawodach kolarskich.

Mając powyższe na uwadze a w szczególności uwzględniając fakt, że organizacja szkoleń na rzecz członków reprezentujących Stowarzyszenie nie następuje na ich cele osobiste, uznać należy, że realizowane czynności – nieodpłatne przekazanie usług zgodnie z celami statutowymi – nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z kolei odnosząc się do pytania 2 należy wskazać, że jak wykazano powyżej, zastosowanie zwolnienia dla usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym doznaje pewnych ograniczeń – ze względu na cel tej usługi, jak również status usługodawcy i usługobiorcy. Podmiotami uprawnionymi do skorzystania z tego zwolnienia są podmioty będące klubem sportowym, związkiem sportowym oraz związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych. Ponadto, świadczone usługi muszą być wykonywane na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Jednocześnie świadczone usługi muszą być ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim. Niespełnienie chociażby jednej z przesłanek (podmiotowej lub przedmiotowej) powoduje, że świadczenie usług nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie ww. regulacji.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że z wykładni przepisu art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, aby móc skorzystać ze zwolnienia w nim przewidzianego, winien spełnić przesłanki o charakterze podmiotowym oraz przedmiotowym.

Zatem realizacja czynności ściśle określonych w art. 43 ust. 1 pkt 32 ww. ustawy przez Wnioskodawcę spełniającego jednocześnie przymiot podmiotowości w tym przepisie ustanowiony, będzie uprawniała do zastosowania zwolnienia od podatku.

Końcowo należy wskazać, że zgodnie z intencją Wnioskodawcy wyrażoną w uzupełnieniu wniosku interpretacja indywidualna dotyczy jedynie zagadnienia doprecyzowanego w uzupełnieniu. Ponadto przedmiotem interpretacji nie było zagadnienie związane z uprawnieniem do odliczenia podatku naliczonego, jak również weryfikacja statusu Wnioskodawcy jako klub sportowy – powyższe przyjęto jako element opisu zdarzeń przedstawionych we wniosku.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, a w odniesieniu do zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin