INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2011 r. (data wpływu 31 października 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 13 stycznia 2012 r. (data wpływu 17 stycznia 2012 r.) oraz pismem z dnia 6 lutego 2012 r. (data wpływu 9 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czasowego udostępnienia składników majątku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czasowego udostępnienia składników majątku. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 13 stycznia 2012 r. oraz pismem z dnia 6 lutego 2012 r. o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zajmująca się handlem hurtowym i detalicznym artykułami spożywczymi zawiera umowy z przedsiębiorcami prowadzącymi działalność gospodarczą, których przedmiotem jest zobowiązanie Agenta/Zleceniobiorcy do stałego i odpłatnego świadczenia na rzecz i w imieniu Spółki usług związanych z pozyskiwaniem klientów, zawieraniem w imieniu Spółki umów sprzedaży dystrybuowanych towarów, sprzedażą towarów, prowadzeniem negocjacji handlowych, przedstawianiem oferty handlowej Spółki, itp.

W celu realizacji ww. usług Spółka powierza Agentowi/Zleceniobiorcy niezbędne do ich wykonania składniki majątkowe, takie jak: zespół komputerowy, pomieszczenie, telefon komórkowy. Na tę okoliczność sporządzone są umowy najmu, na podstawie których Agent/Zleceniobiorca ma prawo wykorzystywać powierzone składniki w celu świadczenia usług względem Spółki, nie może udostępniać ich w jakikolwiek sposób osobom trzecim.

W obecnym, jak i przeszłym stanie faktycznym (mając na uwadze art. 5 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług) Spółka przekazanie składników majątkowych oraz innych świadczeń rozpoznaje jako świadczenie usług i opodatkowuje je wystawiając na Agenta/Zleceniobiorcę fakturę VAT za najem tych składników.

Istotą rozważania jest, czy tego rodzaju udostępnienie majątku stanowić może odrębną czynność opodatkowaną podatkiem VAT.

Spółka zamierza zastąpić umowy najmu na powierzone składniki swego majątku protokołami przekazania, na podstawie których Agent/Zleceniobiorca będzie miał prawo wykorzystywać powierzone składniki wyłącznie w celu świadczenia usług względem Spółki, nie będzie mógł wykorzystywać ich do świadczenia usług na rzecz innych podmiotów, do celów osobistych ani udostępniać w jakikolwiek sposób osobom trzecim. Przez cały okres trwania umowy agencyjnej, składniki te stanowić będą własność Spółki i zostaną jej zwrócone po zakończeniu świadczenia tej usługi.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka wskazała, iż w celu świadczenia usług przez Agentów/Zleceniobiorców wyłącznie na jej rzecz zostaną im przekazane następujące składniki majątku oraz świadczenia:

1. zespół komputerowy;
2. telefon komórkowy;
3. telefon stacjonarny, internet;
4. lokal do prowadzonej działalności, którego koszty najmu ponosi Spółka wraz z kosztami energii elektrycznej, klimatyzacji, ogrzewania, zużycia wody, odprowadzania ścieków i wywozu śmieci.

Z uwagi na fakt, że przedmiotem umów zawieranych przez Spółkę z przedsiębiorcami prowadzącymi działalność gospodarczą jest zobowiązanie Agenta/Zleceniobiorcy do stałego i odpłatnego świadczenia wyłącznie na rzecz Spółki usług związanych z pozyskiwaniem klientów, zawieraniem w imieniu Spółki umów sprzedaży dystrybuowanych towarów, sprzedażą towarów, prowadzeniem negocjacji handlowych, przedstawianiem oferty handlowej Spółki, itp., Zainteresowany uważa, że przekazanie wymienionych w pkt 1 składników majątkowych oraz świadczeń nie ma charakteru nieodpłatnego świadczenia pomimo nie pobierania przez Spółkę opłat za korzystanie z nich.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy czasowe udostępnienie składników majątku, a także przekazanie innych świadczeń służących jedynie do wykonywania działalności zleconej, stanowi odrębną czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle powyższych rozważań, takie udostępnienie składników majątku nie może mieć samodzielnej racji bytu i nie może być traktowane jako odrębne świadczenie usług. Nie mamy zatem do czynienia z odpłatnym bądź nieodpłatnym świadczeniem, o którym mowa w art. 8 ust. 1 i 2 ustawy. Tym samym czynności te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT (są poza zakresem ustawy).

W ocenie Spółki nie wszystkie wzajemne świadczenia między kontrahentami muszą stanowić odrębne czynności podlegające opodatkowaniu. W opisywanym przypadku jest to bowiem czynność związana z przedsiębiorstwem Spółki, wykorzystywana wyłącznie na potrzeby działalności gospodarczej Spółki, a nie do celów osobistych bądź gospodarczych Agenta/Zleceniobiorcy. Spółka uzyska wymierną korzyść w postaci przychodów z podstawowej działalności gospodarczej będących efektem świadczonych usług na rzecz Spółki.

Powyższe nie może wpłynąć również na prawo Spółki do pełnego odliczenia podatku VAT od zakupu składników majątkowych oraz usług najmu, telekomunikacyjnych, energii, itp., które to składniki oraz w części usługi wykorzystywane są przez Agenta/Zleceniobiorcę przy świadczeniu usług agencyjnych na rzecz Spółki.

Potwierdzeniem powyższego stanowiska jest otrzymana interpretacja indywidualna dotycząca powyższej kwestii, ale w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Nieodpłatnym jest świadczenie, którego spełnienie nie powoduje po stronie otrzymującego obowiązku wzajemnego świadczenia na rzecz dającego.

W związku z powyższym, w ocenie Spółki, udostępnienie wyżej wymienionych składników nie powoduje żadnych konsekwencji w zakresie podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Według art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Powyższego przepisu nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek (art. 7 ust. 3 ustawy).

Dla uznania nieodpłatnej dostawy za odpłatną dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione łącznie 2 przesłanki:

• następuje nieodpłatne przekazanie lub zużycie towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika oraz
• podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.
  
  

Oznacza to, że cel takiego przekazania pozostaje bez znaczenia, podobnie jak i podmiot, na rzecz którego jest ono dokonywane (przepis wskazuje jedynie przykładowe sytuacje, które mogą zostać uznane za odpłatną dostawę towarów).

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Interpretując powyższy przepis art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy, stwierdzić należy, iż opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności m.in. do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów.

A zatem tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia zastosowanie fikcji prawnej i objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony, to wówczas takie świadczenie usług będzie nieopodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Analizując natomiast treść powołanego art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, zauważyć należy, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Ponadto wskazać należy, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1) na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

Jednocześnie z powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podlega tylko takie nieodpłatne świadczenie usług na rzecz pracowników, które służy celom osobistym pracowników (ich celom bezpośrednio konsumpcyjnym), zatem nie ma żadnego związku z działalnością przedsiębiorstwa podatnika.

Należy zauważyć, iż pojęcie działalności gospodarczej zostało zawarte dla celów podatku od towarów i usług w art. 15 ust. 2 ustawy, zgodnie z którym działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wobec powyższego działalność gospodarcza obejmuje elementy składające się na jej przedmiot, tj. zarobkowa działalność wytwórcza, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, działalność rolników i osób wykonujących wolne zawody a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka zajmująca się handlem hurtowym i detalicznym artykułami spożywczymi zawiera umowy z przedsiębiorcami prowadzącymi działalność gospodarczą, których przedmiotem jest zobowiązanie Agenta/Zleceniobiorcy do stałego i odpłatnego świadczenia na rzecz i w imieniu Spółki usług związanych z pozyskiwaniem klientów, zawieraniem w imieniu Spółki umów sprzedaży dystrybuowanych towarów, sprzedażą towarów, prowadzeniem negocjacji handlowych, przedstawianiem oferty handlowej Spółki, itp.

W celu realizacji ww. usług Spółka powierza Agentowi/Zleceniobiorcy niezbędne do ich wykonania składniki majątkowe, takie jak: zespół komputerowy, pomieszczenie, telefon komórkowy. Na tę okoliczność sporządzone są umowy najmu, na podstawie których Agent/Zleceniobiorca ma prawo wykorzystywać powierzone składniki w celu świadczenia usług względem Spółki, nie może udostępniać ich w jakikolwiek sposób osobom trzecim.

Spółka zamierza zastąpić umowy najmu na powierzone składniki swego majątku protokołami przekazania, na podstawie których Agent/Zleceniobiorca będzie miał prawo wykorzystywać powierzone składniki wyłącznie w celu świadczenia usług względem Spółki, nie będzie mógł wykorzystywać ich do świadczenia usług na rzecz innych podmiotów, do celów osobistych ani udostępniać w jakikolwiek sposób osobom trzecim. Przez cały okres trwania umowy agencyjnej, składniki te stanowić będą własność Spółki i zostaną jej zwrócone po zakończeniu świadczenia tej usługi.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka wskazała, iż w celu świadczenia usług przez Agentów/Zleceniobiorców wyłącznie na jej rzecz zostaną im przekazane następujące składniki majątku oraz świadczenia:

1. zespół komputerowy;
2. telefon komórkowy;
3. telefon stacjonarny, internet;
4. lokal do prowadzonej działalności, którego koszty najmu ponosi Spółka wraz z kosztami energii elektrycznej, klimatyzacji, ogrzewania, zużycia wody, odprowadzania ścieków i wywozu śmieci.

Zainteresowany uważa, że przekazanie wymienionych składników majątkowych oraz świadczeń nie ma charakteru nieodpłatnego świadczenia pomimo nie pobierania przez Spółkę opłat za korzystanie z nich. Są to bowiem czynności związane z przedsiębiorstwem Spółki wykorzystywane wyłącznie na potrzeby działalności gospodarczej Spółki, a nie do celów osobistych bądź gospodarczych Agenta/Zleceniobiorcy.

Wskazać należy, iż dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o VAT, istotne jest ustalenie, czy świadczenie to ma związek z działalnością gospodarczą podatnika.

Przez usługi związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, należy rozumieć te usługi, które są wykonywane nieodpłatnie w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podmiotu, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa. W tym więc aspekcie winny być rozpatrywane działania podejmowane przez podmiot. A zatem, jeśli podjęte przez podmiot działania mają na celu przyniesienie korzyści prowadzonej działalności gospodarczej, tym samym są związane z jej prowadzeniem, a więc, jak to określa art. 8 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy, związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Usługi przekazania czasowego składników majątku przez Spółkę Agentom/Zleceniobiorcom w celu świadczenia usług względem Spółki, niewątpliwie są związane z działalnością gospodarczą Spółki, ponieważ Agent/Zleceniobiorca zobowiązany jest do stałego i odpłatnego świadczenia na rzecz i w imieniu Spółki usług związanych z pozyskiwaniem klientów, zawieraniem w imieniu Spółki umów sprzedaży dystrybuowanych towarów, sprzedażą towarów, prowadzeniem negocjacji handlowych, przedstawianiem oferty handlowej Spółki, itp.

Tym samym przyczynią się do zwiększania poziomu uzyskiwanych przez Spółkę przychodów.

Z uwagi na powyższe, w świetle art. 8 ust. 2 ustawy, czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ czasowe udostępnienie składników majątku Zainteresowanego związane jest z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem.

Reasumując, biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż czasowe przekazywanie składników majątku przez Wnioskodawcę Agentom/Zleceniobiorcom ma niewątpliwie związek z działalnością gospodarczą Spółki. Zatem przekazania te nie stanowią odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy i w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w stanowisku Wnioskodawcy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.