Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/4512-513/15/AW
z 4 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 15 maja 2015 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku przeniesienia prawa własności działki gruntu o nr 2381/2, zabudowanej częściowo płytami chodnikowymi wchodzącymi w skład chodnika, w zamian za odszkodowanie - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku przeniesienia prawa własności działki gruntu o nr 2381/2, zabudowanej częściowo płytami chodnikowymi wchodzącymi w skład chodnika, w zamian za odszkodowanie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Województwo, na podstawie decyzji Wojewody z dnia 6 sierpnia 2001 r., stało się z dniem 1 stycznia 1999 r. właścicielem nieruchomości położonej w miejscowości P. przy ul. G., oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr 2381. W wykonaniu decyzji Burmistrza miejscowości P. z dnia 15 marca 2013 r., zatwierdzającej podział ww. nieruchomości, powstały działki o nr: 2381/1, 2381/2, 2381/3, 2381/4, 2381/5, 2381/6 i 2381/7, obręb P. 8, gmina P.

Na podstawie ww. decyzji oraz zgodnie z art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, na własność Gminy P. przeszła z mocy prawa działka nr 2381/2 o powierzchni 0,1759 ha wydzielona jako grunt pod drogi o funkcji dróg gminnych, co nastąpiło w oparciu o zapisy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w brzmieniu nadanym uchwałą Rady Miejskiej w P. z dnia 8 lipca 2003 r. (oznaczona została symbolem 11KD - ulica klasy dojazdowej, projektowana kategoria: gminna).

Z tytułu utraty działki nr 2381/2, która przeszła na własność Gminy P, zgodnie z decyzją Burmistrza miejscowości P., Województwu przysługuje odszkodowanie w wysokości uzgodnionej między właścicielem a właściwym organem.

Z dniem przejścia własności działki nr 2381/2 na Gminę P. działka ta zabudowana była częściowo płytami chodnikowymi (o pow. ok. 1-1,5 m2), wchodzącymi w skład chodnika zlokalizowanego w zdecydowanej większości na sąsiedniej działce nr 2381/7, stanowiącego dojście do posadowionego na tej działce (2381/7) budynku. Wspomniany chodnik wybudowany został przed dniem 1 stycznia 1999 r., a więc przed dniem, w którym Województwo nabyło własność działki nr 2381 (po podziale na działki o nr: 2381/1, 2381/2, 2381/3, 2381/4, 2381/5, 2381/6 i 2381/7), stąd Województwu w związku z wybudowaniem chodnika jako budowli nie przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jak również nie ponosiło wydatków na jego ulepszenie.

W związku z faktem, że ww. opisany stan faktyczny wypełnia przesłanki zastosowania normy prawnej wymienionej w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), wprowadzającej zwolnienie od podatku VAT przy dostawie budynków, budowli lub ich części, to dostawa na rzecz Gminy P. własności zabudowanej działki gruntu nr 2381/2 korzysta z ww. zwolnienia podatkowego przy wypłacie odszkodowania za nieruchomość.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wnioski przedstawione przez Województwo dotyczące zastosowania odpowiednich przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia dostawy budynków, budowli lub ich części od podatku VAT są prawidłowe?

Zdaniem Wnioskodawcy, do ww. odszkodowania należnego za działkę nr 2381/2, która przeszła na własność Gminy P. na mocy decyzji Burmistrza P., nie dolicza się podatku od towarów i usług w oparciu o zwolnienie wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ działka ta w chwili przeniesienia własności zabudowana była częściowo płytami chodnikowymi wchodzącymi w skład chodnika zlokalizowanego w zdecydowanej większości na sąsiedniej działce nr 2381/7, stanowiącego dojście do posadowionego na tej działce (2381/7) budynku, a Województwu w związku z wybudowaniem chodnika jako budowli nie przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jak również nie ponosiło wydatków na jego ulepszenie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, pod pojęciem dostawy towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa, prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Zatem, jeśli przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel następuje za odszkodowaniem, to stanowi odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W tym przypadku odszkodowanie pełni funkcję wynagrodzenia, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną.

Zaznaczyć należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega samo odszkodowanie, lecz stanowiące dostawę towarów przeniesienie własności w zamian za wynagrodzenie przyjmujące formę odszkodowania.

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku lub zwolnień od podatku.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W art. 2 pkt 14 ustawy ustawodawca określił, co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z treści powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt, bądź go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę lub najem, bowiem zarówno sprzedaż, dzierżawa, czy najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30 % wartości początkowej tych obiektów.

W myśl ust. 7a tego artykułu, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że opisane we wniosku przeniesienie z mocy prawa prawa własności nieruchomości na rzecz Gminy w zamian za odszkodowanie nie było zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ z treści wniosku nie wynika, aby doszło do pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 tej ustawy, części chodnika zlokalizowanej na działce nr 2381/2. Wobec tego, o ile – jak wskazano we wniosku – chodnik ten stanowił na dzień dostawy jego części (której prawo własności przysługiwało Województwu) budowlę, to skoro Województwu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w stosunku do tej budowli oraz nie poniosło wydatków na jej ulepszenie, ww. zbycie objęte było zwolnieniem od podatku przewidzianym w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji, w świetle zapisów art. 29a ust. 8 ustawy, zwolniona od podatku była również dostawa gruntu, na którym ww. obiekt był posadowiony.

Jednocześnie należy wskazać, że analiza przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r., poz. 1409, z późn. zm.) nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym niniejszej interpretacji udzielono przy założeniu, że część chodnika, o której mowa we wniosku, stanowiła na dzień dokonania przedmiotowej transakcji część budowli w rozumieniu ww. ustawy Prawo budowlane.

Ponadto informuje się, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Końcowo wskazuje się, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów. Wobec powyższego załączone do wniosku dokumenty nie były przedmiotem merytorycznej analizy, a oceny stanowiska Województwa dokonano wyłącznie na podstawie opisu stanu faktycznego zawartego we wniosku.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.