Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP1/4512-557/15-2/RG
z 3 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2015 r. (data wpływu 29 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowej stawki podatku VAT dla sprzedaży biletów wstępu w celu wzięcia udziału w grze –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu z dnia 28 października 2015 r. (data wpływu 29 października 2015 r.) został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowej stawki podatku VAT dla sprzedaży biletów wstępu w celu wzięcia udziału w grze.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka cywilna zajmuje się organizacją gier przewidzianych dla zespołów składających się z 2-5 osób. Celem gry jest rozwiązanie przez zespół szeregu zagadek przy wykorzystaniu spostrzegawczości i logicznego myślenia oraz znalezieniu różnorodnych kodów i otwarcia kłódek w określonym czasie przewidzianym na wykonanie zadania (jest to 45 minut), pozwalających finalnie na odnalezienie klucza i wydostanie się z pokoju zagadek.

Gra nie wymaga żadnej specjalistycznej wiedzy. Oparta jest na spostrzegawczości, koncentracji, komunikacji zespołowej oraz umiejętności wykorzystywania odnalezionych przedmiotów i wskazówek. Każda otwarta kłódka przybliża do zwycięstwa w zabawie.

Aby skorzystać z gry, klienci kupują bilet wstępu dla grupy od 2 do 5 osób. Bilet taki można kupić również w formie vouchera i przekazać go osobie trzeciej w formie prezentu. Sprzedaż biletów prowadzona jest w miejscu prowadzenia działalności gospodarczej jak również przez internet. Bilet zakupiony przez internet wymaga samodzielnego wydruku dokumentu, któremu Wnioskodawca nadaje unikatowy numer. Bilet upoważnia klienta do udziału w grze przy wykorzystaniu wcześniej przygotowanego zaplecza.

W siedzibie Wnioskodawcy będącej jednocześnie miejscem prowadzenia działalności gospodarczej znajdują się trzy tematyczne pokoje zagadek.

Wnioskodawca zakwalifikował ten sposób spędzania czasu zgodnie ze Słownikiem Wyrazów Obcych prof. …. jako rekreację: „(…) wytchnienie, odpoczynek, rozrywka(...)”.

W chwili obecnej Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług wynikającego z przepisu art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). Istnieje prawdopodobieństwo, że w bieżącym roku podatkowych próg kwalifikujący Wnioskodawcę do zwolnienia z podatku zostanie przekroczony.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy na podstawie art. 41 ust. 2, załącznik nr 3 poz. 186 (w związku z art. 146a pkt 2) ustawy o podatku od towarów i usług, Spółka może zastosować do sprzedaży biletów obniżoną stawkę 8%?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do skorzystania z obniżonej stawki 8%, ponieważ sprzedaje bilety wstępu na usługę związaną z rekreacją.

Załącznik nr 3, poz. 186 do ustawy o VAT mówi, iż obniżoną stawką mogą zostać opodatkowane „Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu”.

Wnioskodawca zakwalifikował sprzedawaną usługę jako rekreację, definiowaną w Słowniku Wyrazów Obcych prof. …. jako „(...) wytchnienie, odpoczynek, rozrywka (...)”.

W analogicznej kwestii opodatkowania sprzedaży biletów wstępu, indywidualną interpretację wydała Izba Skarbowa w Poznaniu (sygnatura ILPP1/4512-1-125/15-2/AW). Opisany w niej stan faktyczny dotyczy podmiotu gospodarczego zajmującego się takim samym rodzajem działalności i tak samo jak Wnioskodawca rozszerzającego działalność o sieć franczyzową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zatem dla prawidłowego określenia wysokości stawki podatku od towarów i usług od czynności, których przedmiotem są poszczególne towary lub usługi, w niektórych przypadkach ustawodawca odsyła do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, powołując w przepisach dotyczących obniżonych stawek podatku oraz w załącznikach do ustawy symbole PKWiU.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.), którą dla celów podatku od towarów i usług stosuje się od 1 stycznia 2011 r.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem działalności Spółki jest organizacja gier, których celem jest rozwiązanie przez zespół szeregu zagadek przy wykorzystaniu spostrzegawczości i logicznego myślenia oraz znalezieniu różnorodnych kodów i otwarcia kłódek w określonym czasie przewidzianym na wykonanie zadania. Aby skorzystać z gry, klienci kupują bilet wstępu dla grupy od 2 do 5 osób. Bilet upoważnia klienta do udziału w grze przy wykorzystaniu wcześniej przygotowanego zaplecza. Wnioskodawca zakwalifikował ten sposób spędzania czasu zgodnie ze słownikiem Wyrazów obcych prof. Władysława Kopalińskiego jako rekreację: „(…) wytchnienie, odpoczynek, rozrywka(...)”.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą określenia wysokości stawki podatku VAT dla sprzedaży biletów wstępu w celu wzięcia udziału w grze.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku lub zwolnienie od podatku.

Zastosowanie obniżonych stawek podatku lub zwolnienia od podatku możliwe jest jednak tylko wówczas, gdy wynika to wprost z ustawy lub przepisów wykonawczych do ustawy.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

W załączniku nr 3 do ustawy stanowiącym „Wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7%” (w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. – 8%), pod pozycją 186 zostały wymienione „Pozostałe usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu” – bez względu na symbol PKWiU.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że pozycja 186 załącznika nr 3 do ustawy stanowi uzupełnienie regulacji zawartych w pozycjach 179, 182-185 tego załącznika, które wyznaczają zakres stosowania obniżonej stawki podatku dla niektórych usług związanych m.in. z rekreacją.

Powyższe pozycje dotyczą:

• poz. 179 – usług związanych z działalnością obiektów sportowych – PKWiU 93.11.10.0;
  

• poz. 182 – usług kulturalnych i rozrywkowych – wyłącznie w zakresie wstępu:
  • na widowiska artystyczne, włączając przedstawienia cyrkowe,
    
  • do obiektów kulturalnych
    
  • bez względu na symbol PKWiU;

• poz. 183 – usług związanych z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne – bez względu na symbol PKWiU;
  

• poz. 184 – usług bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałych usług w zakresie kultury wyłącznie w zakresie wstępu – bez względu na symbol PKWiU;
  

• poz. 185 – wstępu na imprezy sportowe – bez względu na symbol PKWiU.
  
  

W tym miejscu należy również wskazać, że przepisy ustawy nie zawierają definicji pojęcia „rekreacja”, aby zatem poznać jego znaczenie należy sięgnąć do wykładni językowej. Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje rekreację jako „aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu”. Wielki Słownik Języka Polskiego (http://www.wsjp.pl/) za rekreację uznaje „ruchową aktywność w czasie wolnym od pracy, mającą służyć zdrowiu i dobremu samopoczuciu”, „Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem” Władysława Kopalińskiego (Świat Książki, Warszawa 2000) definiuje rekreację jako „odpoczynek, rozrywka, wytchnienie, pochodzące od łacińskiego »recreatio« czyli powrót do zdrowia, sił”.

Mając na uwadze powyższe definicje oraz brzmienie poz. 179, 182-185 załącznika nr 3 do ustawy – na potrzeby stosowania art. 41 ust. 2 w związku z poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy – za rekreację należy uznać różne formy aktywności mające służyć wypoczynkowi i zdrowiu. Tak rozumianą rekreację obejmują w szczególności zajęcia takie jak fitness czy aerobik, ale również taką aktywność, jak np.: korzystanie z sauny.

Należy jednakże zwrócić uwagę, że ustawodawca objął obniżoną stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8% pozostałe usługi związane z rekreacją, lecz wyłącznie w zakresie wstępu. Ustawodawca nie określił jednak ani form, ani kategorii „wstępu”, do których ma zastosowanie obniżona stawka podatku w wysokości 8%.

Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje pojęcie wstępu wskazując m.in., że jest to „możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś”.

Zatem pod pojęciem „wstępu” w rozumieniu poz. 182-186 załącznika nr 3 do ustawy należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). I tak np. z nabyciem biletu wstępu do teatru związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, w przypadku parku rozrywki – możliwość korzystania z określonych urządzeń, sali tanecznej – możliwość tańczenia, na imprezę sportową – możliwość obejrzenia rozgrywanych na danym obiekcie zawodów, „na siłownię” – możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów, do parku narodowego – możliwość oglądania obiektów przyrodniczych znajdujących się na jego terenie.

Powyższa interpretacja przepisów ustawy jest zgodna z linią orzeczniczą prezentowaną przez sądy administracyjne, w szczególności ze stanowiskiem wyrażonym przez NSA w wyroku z dnia 30 stycznia 2014 r., sygn. akt I FSK 311/13.

Należy jednakże zaznaczyć, że w ww. wyroku Naczelny Sąd Administracyjny zauważył m.in., że: „(...) sformułowanie »usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu« odnosi się do kart wstępu na siłownię, które upoważniają do korzystania z urządzeń i przyrządów tam się znajdujących. Natomiast sformułowanie »wyłącznie w zakresie wstępu« należy rozumieć w ten sposób, że wszystkie usługi świadczone przez siłownię, które nie są związane z normalnym typowym jej użytkowaniem, takie jak usługi restauracyjne na terenie klubu, zakup napojów, odżywek, czy też usługi instruktora, nie są objęte stawką obniżoną. Opodatkowane są zaś stawką podstawową”.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku Zainteresowany organizuje gry w specjalnych pokojach. W związku z tym, Spółka zamierza wprowadzić do sprzedaży bilety wstępu, które będą upoważniały do udziału w grze. Wnioskodawca zakwalifikował ten sposób spędzania czasu zgodnie ze słownikiem Wyrazów obcych prof. Władysława Kopalińskiego jako rekreację: „(…) wytchnienie, odpoczynek, rozrywka (...)”.

W ocenie tut. Organu, charakter świadczonych przez Wnioskodawcę, wymienionych w opisie sprawy usług, oceniany przez pryzmat przywołanej wyżej definicji „rekreacji” wskazuje, że usługi te można sklasyfikować jako „usługi związane z rekreacją”. Powyższe wynika z faktu, że w rozpatrywanej sprawie każdy z uczestników gry musi wykazać się aktywnością i kreatywnością aby rozwiązać różnego rodzaju zagadki.

Jak zaznaczono powyżej, dla usług związanych z rekreacją (wyłącznie w zakresie wstępu) – na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy – stosuje się stawkę podatku obniżoną do wysokości 8%.

Podsumowując, w analizowanej sprawie Wnioskodawca dla sprzedaży biletów wstępu w celu wzięcia udziału w grze będzie mógł zastosować obniżoną stawkę 8%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tutejszy Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.