Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4514-373/15/DP
z 8 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 września 2015 r. (data wpływu do Organu – 28 września 2015 r.), uzupełnionym 24 listopada 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania umowy pożyczki otrzymanej przez Wnioskodawcę – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2015 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania umowy pożyczki otrzymanej przez Wnioskodawcę.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 10 listopada 2015 r. znak: IBPB-2-1/4514-373/15/DP wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 24 listopada 2015 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca chce pożyczyć od córki kwotę 170.000,00 zł jako przelew z jednego rachunku na drugi, aby jeszcze w 2015 r. kupić działkę budowlaną.

Córka Wnioskodawcy ma wspólny rachunek bankowy z mężem, na którym większość środków pochodzi ze sprzedaży domu jej męża (zięcia Wnioskodawcy).

Wnioskodawca zwróci swojej córce ww. kwotę po sprzedaży swojej działki pod drogę publiczną Gminie L., co nastąpić może w 2016 r.

W uzupełnieniu wniosku z 24 listopada 2015 r. (data wpływu do Biura) Wnioskodawca wskazał m.in., że ma dwie niepełnosprawne wnuczki i dlatego chce szybko postawić dom w sąsiedztwie domu córki. Wnioskodawca ma około 180.000,00 zł własnych środków na rozpoczęcie budowy.

W związku z powyższym po przeformułowaniu zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca winien zapłacić podatek (lub ponieść inne koszty) jeśli pożyczy od córki kwotę 170.000,00?

Jaki druk winien wypełnić do urzędu skarbowego, aby nie ponieść żadnych kosztów – podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo bez ponoszenia kosztów pożyczyć ww. kwotę, aby przyspieszyć budowę domu. W 2016 r. Wnioskodawca chce sprzedać dwie działki – jedną Gminie L. pod drogę a drugą pod usługi publiczne (wartość obu działek ~ 2.000.000,00 zł) i zwrócić pożyczkę w całości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy oceny stanowiska Wnioskodawcy jedynie w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania umowy pożyczki otrzymanej przez Wnioskodawcę.

W pozostałym zakresie wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2015 r., poz. 626, ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Na podstawie art. 4 pkt 7 cyt. ustawy obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, przy umowie pożyczki ciąży na biorącym pożyczkę.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że pożyczka pieniędzy podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 9 pkt 10 lit. b) ww. ustawy zwalnia się od podatku pożyczki udzielone w formie pieniężnej na podstawie umowy zawartej między osobami, o których mowa w art. 4a ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2015 r. poz. 86 i 211), w wysokości przekraczającej kwotę, określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, pod warunkiem:

• złożenia deklaracji w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych właściwemu organowi podatkowemu w terminie 14 dni od daty dokonania czynności,
• udokumentowania otrzymania przez biorącego pożyczkę pieniędzy na rachunek bankowy, albo jego rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem pocztowym.
  
  

Zgodnie z art. 4a ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2015 r., poz. 86, ze zm.), zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę (…).

Według art. 9 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 9.637 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

W myśl art. 14 ust. 2 cyt. ustawy, zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

Stosownie do art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy, do I grupy podatkowej zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Zwolnienie zawarte w art. 9 pkt 10 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ma charakter warunkowy, co oznacza, że umowa pożyczki pieniężnej będzie zwolniona od podatku od czynności cywilnoprawnych, tylko wtedy, gdy:

• umowa została zawarta pomiędzy osobami wymienionymi w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, tj. np. pomiędzy rodzicem a dzieckiem,
• pożyczkobiorca złoży deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych (PCC-3) właściwemu organowi podatkowemu w terminie 14 dni od dnia dokonania czynności,
• pożyczkobiorca udokumentuje otrzymanie pieniędzy na rachunek bankowy albo jego rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem pocztowym.
  
  

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca chce pożyczyć od swojej córki 170.000,00 zł. Przedmiotowa pożyczka będzie dokonana w formie przelewu ze wspólnego rachunku bankowego córki Wnioskodawcy i jej męża na rachunek bankowy Wnioskodawcy.

Z analizy powołanego powyżej art. 9 pkt 10 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że dla skorzystania ze zwolnienia bez znaczenia pozostaje kwestia związana np. z rachunkiem bankowym, z którego wypłacona zostanie kwota pożyczki, w szczególności czy jest to wyłącznie rachunek bankowy pożyczkodawcy, rachunek wspólny pożyczkodawcy i jego małżonka, czy też rachunek bankowy małżonka pożyczkodawcy, do którego posiada upoważnienie.

W konsekwencji stwierdzić należy, że jeżeli Wnioskodawca złoży w stosownym terminie właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, tj. w terminie 14 dni od daty dokonania czynności (pożyczki), a kwota pieniężna, stanowiąca przedmiot pożyczki, zostanie wpłacona na jego rachunek bankowy, wówczas czynność ta korzystała będzie ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 9 pkt 10 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Umowa pożyczki, o której mowa we wniosku, zawarta bowiem zostanie między osobami, o których mowa w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, tj. między ojcem (Wnioskodawcą) i córką. Tym samym jeżeli zostaną spełnione ww. warunki Wnioskodawca jako pożyczkobiorca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych od opisanej we wniosku pożyczki.

Wskazać również należy, że dla powyższego rozstrzygnięcia pozostaje bez znaczenia fakt, że pieniądze przelane zostaną ze wspólnego rachunku bankowego córki i zięcia Wnioskodawcy. W treści wniosku wskazano bowiem, że stronami umowy pożyczki będzie Wnioskodawca i jego córka, a z samego tylko zaistnienia okoliczności związanych z rachunkiem bankowym, z którego przelane zostaną środki pieniężne nie można wywodzić, że również zięć Wnioskodawcy będzie pożyczkodawcą.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. Curie-Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.