2015.06.03 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/4512-333/15/RS
z 3 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770, z póżn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 17 marca 2015 r. (data wpływu 23 marca 2015 r.), uzupełnionym w dniu 28 maja 2015 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu rat leasingowych dotyczących samochodu marki Fiat Ducato oraz nabycia paliwa wykorzystywanego do jego napędu i olejów, części zamiennych, usług napraw, przeglądów awaryjnych i technicznych, wymiany ogumienia, przejazdu autostradami i innymi drogami płatnymi – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 28 maja 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu rat leasingowych dotyczących samochodu marki Fiat Ducato, nabycia paliwa wykorzystywanego do jego napędu, olejów, części zamiennych, usług napraw, przeglądów awaryjnych i technicznych, wymiany ogumienia, przejazdu autostradami i innymi drogami płatnymi.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest przedsiębiorstwem należącym do branży budowlano-montażowej. Przedmiotem działalności przedsiębiorstwa jest budowa, modernizacja i remonty sieci elektroenergetycznych. Ponieważ prowadzi działalność na terenie całego kraju niezbędne jest posiadanie odpowiedniego taboru samochodowego umożliwiającego realizację tych zadań. W tym celu w lutym 2015 r. przedsiębiorstwo nabyło w drodze leasingu nowy samochód ciężarowy marki Fiat Ducato, typu furgon. W ocenie Spółki, samochód ten znakomicie spełnia jej potrzeby. Jest wystarczająco pojemny bowiem posiada dwa rzędy siedzeń, by pomieścić brygadę elektromonterów (6-7 osób). W części ładunkowej oddzielonej trwałą przegrodą od kabiny pasażerskiej mieści się wyposażenie brygady w sprzęt ochrony osobistej, narzędzia, części zamienne, materiały i w razie potrzeby drobny sprzęt elektroenergetyczny. Samochód wyposażony jest w tachograf, urządzenie GPS - pozwalające na kontrolę przejazdów. Samochód będzie służył wyłącznie do działalności gospodarczej. Spełnia on wymagania Spółki pod względem ekonomicznym i dobrej organizacji pracy. Samochód z dwoma rzędami siedzeń jest najbardziej ekonomiczny w działalności Spółki. Brygada 6-7 osobowa przemieszcza się jednym samochodem na wyznaczone miejsce pracy. Skład brygady sześcio lub siedmioosobowy wymagany jest przez inwestorów, czyli Operatorów Energetyki, dla których głównie wykonuje prace. Czas dojazdu i szybkość wykonania robót jest podstawowym kryterium w doborze wykonawcy tak, by czas wyłączeń prądu dla odbiorców był jak najkrótszy.

Tymczasem w świetle aktualnie obowiązujących przepisów (tj. art. 86a ust. 9 pkt 1) okazuje się, że od takiego samochodu przysługuje tylko prawo do 50% odliczenia VAT. Spółka uważa to za krzywdzące i nieracjonalne. W jej przypadku użytkowanie samochodu z jednym rzędem siedzeń jest nieuzasadnione, gdyż wymaga „wysyłki” na budowę dwóch samochodów zamiast jednego. Zaliczanie 50% podatku w koszty spowoduje duże zwiększenie kosztów Spółki i pogorszenie Jej efektywności działania zwłaszcza, że - podobnie jak wiele firm budowlanych - uzyskuje bardzo niewielką rentowność działalności. Za 2014 r. rentowność sprzedaży usług wyniosła 0,16%, gdyż roboty wygrywane są w przetargach za najniższą cenę. Każde zwiększenie kosztów działania pogarsza sytuację ekonomiczną i płatniczą. Obecnie Spółka zmuszona jest zaciągnąć kredyty by wywiązać się ze zobowiązań wobec budżetu i kontrahentów.

Samochód z dwoma rzędami siedzeń będzie intensywnie eksploatowany, co powoduje, że zużycie paliwa i części będą znaczącą pozycją kosztową dodatkowo zawyżoną przez VAT (także przez wiele lat od rat leasingowych). Samochód ten - z uwagi na to, że jest nowy- będzie wiele lat wykorzystywany. W lutym 2014 r. Spółka kupiła ten sam rodzaj samochodu i w świetle obowiązujących wówczas przepisów miała i ma prawo do 100% odliczenia VAT (posiada stosowe zaświadczenie z okręgowej stacji kontroli pojazdów). Ustawodawca nie przewidział w działalności gospodarczej zastosowania samochodu ciężarowego z dwoma rzędami siedzeń stawiając podmioty gospodarcze takie jak Spółka w bardzo niekorzystnej sytuacji na rynku. Konsekwencją takiego podejścia do sprawy jest zagrożenie dalszego jej bytu, gdyż ustawodawca pozbawiając możliwości pełnego 100% odliczenia VAT przy zakupie i eksploatacji tego typu samochodu faktycznie „ukarał”.

W uzupełnieniu wniosku dodatkowo Spółka wskazała, że w dniu 25 lutego 2015 r. zawarła z firmą F. z siedzibą w miejscowości W. umowę leasingu, na podstawie której przyjęła do używania w działalności gospodarczej samochód ciężarowy Fiat Ducato Transporter. Umowa ta - zgodnie z art. 3 ust. 4 ustawy o rachunkowości - jest dla Spółki umową leasingu finansowego, a dla celów podatkowych umową leasingu operacyjnego. Samochód został zakupiony wyłącznie do używania w działalności gospodarczej. W związku z użytkowaniem tego samochodu Spółka ponosi:

wydatki związane z zapłatą rat leasingowych,
wydatki na paliwo i inne wydatki związane z eksploatacją samochodu, takie jak: oleje, części zamienne, naprawy, przeglądy awaryjne i techniczne, wymiana ogumienia, przejazd autostradami i innymi drogami płatnymi.

Samochód posiada dowód rejestracyjny, o którym mowa w art. 71 ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym. Dopuszczalna ładowność samochodu wynosi 1.195 kg , a masa całkowita 3.500 kg. Dane te są uwidocznione w dowodzie rejestracyjnym. Dla pojazdu prowadzona jest ewidencja przebiegu pojazdu zgodnie z art. 86 ust. 6 i 7 ustawy o podatku od towarów i usług. Okolicznością obiektywnie wykluczającą używanie przedmiotowego samochodu do celów prywatnych jest konstrukcja tego samochodu. Samochód ten w dużej części spełnia wymagania określone dla samochodów uznawanych przez ustawodawcę wyłącznie do działalności gospodarczej (art. 86a ust. 4 i 9 ustawy o VAT). Posiada tylko dodatkowy rząd siedzeń. Zmiana ta (dodatkowy rząd siedzeń) w żadnym przypadku nie zmienia celu przeznaczenia samochodu. Ponadto w Spółce obowiązuje zarządzenie Prezesa w sprawie zasad rozliczania VAT i prowadzenia ewidencji samochodów od dnia 1 kwietnia 2014 r., którego załącznikami są:

wykaz samochodów używanych wyłącznie do działalności gospodarczej,
regulamin korzystania z samochodów wyłącznie do celów służbowych.

Zarządzenie Prezesa wyklucza użycie przedmiotowego samochodu do celów prywatnych, gdyż zawarty jest w wykazie samochodów wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej. Jest to kontrolowane przez sekcję transportu aby nie dopuścić do użytkowania samochodu do celów prywatnych. Spółka nadzoruje używanie pojazdu ciężarowego Fiat Ducato przez sprawdzanie i rozliczanie kart drogowych i tachografu oraz zainstalowała urządzenie GPS do monitorowania trasy przejazdu, miejsc postoju i garażowania. Powyższe podlega ścisłej kontroli przez kierownika sekcji transportu. Nikt inny nie korzysta w Spółce z ww. pojazdu oprócz brygady elektromonterów, której pojazd został przydzielony. W godzinach pracy pojazd użytkowany jest na budowie, a po godzinach pracy jest garażowany w miejscu wyznaczonym przez Prezesa. Jeśli budowy są w pobliżu Spółki to pojazd jest garażowany na parkingu jej bazy. Jeśli natomiast budowy są odległe, np. w innych województwach to pojazd garażowany jest w pobliżu na terenie celowo wynajętym na czas budowy. Za wynajęcie pomieszczeń lub ogrodzonego terenu wnoszona jest stosowna opłata. Jest obowiązek zostawiania samochodu po godzinach pracy na parkingu bazy Spółki, bez możliwości jego pobrania, gdy zachodzą okoliczności jak wyżej. Spółka zachowuje należytą staranność, aby wykluczyć użycie pojazdu do celów prywatnych. Istnieje zarządzenie Prezesa o zakazie używania samochodów o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony do celów prywatnych. Ponadto sekcja transportu kontroluje zapisy urządzenia GPS pojazdu oraz sprawdza karty drogowe i zapisy tachografu. Pojazdy garażowane na terenie parkingu bazy są strzeżone przez firmę ochroniarską i nie jest możliwe pobranie pojazdu po godzinach pracy.

W związku z powyższym opisem, w uzupełnieniu wniosku, zadano pytanie.

Czy w sytuacji opisanej powyżej Spółka będzie mogła odliczać 100% podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących:

rat leasingowych,
zakupu paliwa i innych wydatków związanych z eksploatacją tego samochodu, jak na przykład: zakupu olejów, części zamiennych, napraw, przeglądów gwarancyjnych i technicznych, wymiany ogumienia, przejazdów autostradami i innymi drogami płatnymi?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma prawo odliczyć 100% podatku naliczonego zawartego w fakturach. Podstawą dla takiego stanowiska jest brzmienie:

art. 86a ust. 3 pkt 1 ustawy, który stwierdza, że ograniczenie odliczenia podatku do 50% kwoty podatku nie ma zastosowania, gdy pojazd samochodowy wykorzystywany jest do działalności gospodarczej (a tak jest i będzie),
art. 86 ust. 4 pkt 2 ustawy, który stanowi, że „samochody uznaje się za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, jeżeli konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarcza jest nieistotnej” (tak jest i będzie).

Niezwłocznie po uzyskaniu interpretacji samochód zostanie zgłoszony do urzędu skarbowego na druku VAT-26.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego w zakresie wydatków związanych z samochodami są uregulowane w art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług, który od dnia 1 kwietnia 2014 r. otrzymał, nadane ustawą z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 312 z póź. zm.), następujące brzmienie.

Zgodnie z ust. 1 pkt 1 ww. artykułu, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Przez pojazdy samochodowe - stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy - rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Natomiast na mocy art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r., poz. 1137, z póź. zm.), przez pojazd samochodowy rozumie się pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Stosownie do zapisu art. 86a ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Na podstawie ust. 3 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W świetle ust. 4 powołanego artykułu, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Jak stanowi ust. 5 ww. artykułu, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

przeznaczonych wyłącznie do:
1. odprzedaży,
2. sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
3. oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze – jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;
w odniesieniu do których:
1. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub
2. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Zgodnie z ust. 6 tegoż artykułu, ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

W myśl ust. 7 ww. artykułu, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;
dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;
stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;
wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:
1. kolejny numer wpisu,
2. datę i cel wyjazdu,
3. opis trasy (skąd – dokąd),
4. liczbę przejechanych kilometrów,
5. imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem
– potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;
liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

Stosownie do treści ust. 8 ww. artykułu, w przypadku gdy pojazd samochodowy jest udostępniany osobie niebędącej pracownikiem podatnika, wpis, o którym mowa w ust. 7 pkt 4:

jest dokonywany przez osobę, która udostępnia pojazd;
obejmuje:
1. kolejny numer wpisu,
2. datę i cel udostępnienia pojazdu,
3. stan licznika na dzień udostępnienia pojazdu,
4. liczbę przejechanych kilometrów,
5. stan licznika na dzień zwrotu pojazdu,
6. imię i nazwisko osoby, której udostępniony został pojazd.

W świetle ust. 9 powołanego artykułu, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:
1. klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub
2. z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;
pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:
1. agregat elektryczny/spawalniczy,
2. do prac wiertniczych,
3. koparka, koparko-spycharka,
4. ładowarka,
5. podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,
6. żuraw samochodowy

Zgodnie z ust. 10 powołanego artykułu, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9:

pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań;
pkt 3 stwierdza się na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Na podstawie ust. 12 ww. artykułu, podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

W myśl ust. 13 tegoż artykułu, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

Stosownie do treści art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

samochodów osobowych;
innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:
1. 1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,
2. 2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,
3. 3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Jak stanowi ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do dzia¬łalności gospodarczej.

W myśl ust. 3 tegoż artykułu, dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 1 pkt 2, są określane na pod¬stawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Pojazdy, które w dokumentach, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub liczby miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

Z treści wniosku wynika, że Spółka jest przedsiębiorstwem należącym do branży budowlano-montażowej. Przedmiotem jej działalności jest budowa, modernizacja i remonty sieci elektroenergetycznych. Ponieważ prowadzi działalność na terenie całego kraju niezbędne jest posiadanie odpowiedniego taboru samochodowego umożliwiającego realizację ww. zadań. W tym celu w dniu 25 lutego 2015 r. podpisała umowę leasingu, na podstawie której przyjęła do używania w działalności gospodarczej samochód ciężarowy marki Fiat Ducato Transporter. Umowa ta - zgodnie z art. 3 ust. 4 ustawy o rachunkowości - jest dla Spółki umową leasingu finansowego, a dla celów podatkowych umową leasingu operacyjnego. Samochód posiada dwa rzędy siedzeń, by pomieścić brygadę elektromonterów (6-7 osób). W części ładunkowej oddzielonej trwałą przegrodą od kabiny pasażerskiej mieści się wyposażenie brygady w sprzęt ochrony osobistej, narzędzia, części zamienne, materiały i w razie potrzeby drobny sprzęt elektroenergetyczny. Samochód wyposażony jest w tachograf, urządzenie GPS - pozwalające na kontrolę przejazdów. Samochód będzie służył wyłącznie do działalności gospodarczej. Spółka ponosi następujące wydatki związane z jego użytkowaniem: raty leasingowe, zakup paliwa, oleje, części zamienne, naprawy, przeglądy awaryjne i techniczne, wymianę ogumienia, przejazd autostradami i innymi drogami płatnymi. Pojazd posiada dowód rejestracyjny, o którym mowa w art. 71 ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym, z którego wynika, że jego dopuszczalna ładowność wynosi 1.195 kg, a masa całkowita 3.500 kg. Dla pojazdu prowadzona jest ewidencja przebiegu pojazdu zgodnie z art. 86 ust. 6 i 7 ustawy o podatku od towarów i usług. Okolicznością obiektywnie wykluczającą używanie ww. samochodu do celów prywatnych jest jego konstrukcja. W Spółce obowiązuje zarządzenie Prezesa w sprawie zasad rozliczania VAT i prowadzenia ewidencji samochodów od dnia 1 kwietnia 2014 r., którego załącznikami są: wykaz samochodów używanych wyłącznie do działalności gospodarczej oraz regulamin korzystania z samochodów wyłącznie do celów służbowych. Zarządzenie to wyklucza użycie przedmiotowego samochodu do celów prywatnych, gdyż zawarty jest on w wykazie samochodów wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej. W powyższym zakresie kontrola przeprowadzana jest przez sekcję transportu aby nie dopuścić do użytkowania samochodu do celów prywatnych. Spółka nadzoruje jego używanie przez sprawdzanie i rozliczanie kart drogowych i tachografu oraz zainstalowane urządzenie GPS do monitorowania trasy przejazdu, miejsc postoju i garażowania. Powyższe podlega ścisłej kontroli przez kierownika sekcji transportu. Nikt inny nie korzysta w Spółce z ww. pojazdu oprócz brygady elektromonterów, której został przydzielony. W godzinach pracy samochód użytkowany jest na budowie, a po godzinach pracy jest garażowany w miejscu wyznaczonym przez Prezesa. Jeśli budowy są w pobliżu Spółki, to pojazd jest garażowany na parkingu bazy Spółki. Jeśli natomiast budowy są odległe, np. w innych województwach, to pojazd garażowany jest w pobliżu na terenie celowo wynajętym na czas budowy. Spółka zachowuje należytą staranność, aby wykluczyć użycie pojazdu do celów prywatnych. Pojazdy garażowane na terenie parkingu bazy są strzeżone przez firmę ochroniarską i nie jest możliwe pobranie ich po godzinach pracy.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz powołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że – wbrew stanowisku Spółki - nie przysługuje jej prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od rat leasingowych, przy nabyciu paliwa do jego napędu, olejów, części zamiennych, napraw, przeglądów awaryjnych i technicznych, wymiany ogumienia, przejazdu autostradami i innymi drogami płatnymi. Pomimo, że z okoliczności sprawy wynika, że zostały ustalone przez Spółkę zasady jego używania, które wskazują, że można wykluczyć jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą m. in. poprzez prowadzoną ewidencję przebiegu ww. pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, Spółka jednak nie złożyła informacji o tym pojeździe na druku VAT-26. Zatem Spółce przysługuje prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego z tytułu ww. wydatków. Należy przy tym zaznaczyć, że w niniejszej sprawie nie ma zastosowania powołany przez nią w stanowisku przepis art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy, gdyż nie jest to żaden z pojazdów, o których mowa w ust. 9 ww. artykułu. Prawo w zakresie odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego, pomimo, że samochód ten posiada dwa rzędy siedzeń, będzie przysługiwało dopiero od dnia złożenia ww. informacji naczelnikowi urzędu skarbowemu. Ww. prawa przysługują pod warunkiem, że nie zachodzą/nie zajdą wyłączenia, o których mowa w art. 88 ustawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin