Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-1/4511-246/15/NL
z 24 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 maja 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 25 maja 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków związanych z organizacją imprez integracyjnych przeznaczonych dla:

• pracowników – jest prawidłowe,
• członków rodzin pracowników – jest nieprawidłowe,
• osób towarzyszących niebędących członkami rodzin pracowników – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2015 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją imprez integracyjnych dla pracowników, członków rodzin pracowników oraz osób towarzyszących niebędących członkami rodzin pracowników.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą (dalej: „Firma”) w zakresie produkcji opraw oświetleniowych (działalność przeważająca). Zamierza zorganizować imprezy integracyjne dla swoich pracowników, mające na celu ich wewnętrzną integrację. Imprezy organizowane będą np. z okazji karnawału, czy w postaci pikniku na świeżym powietrzu. Organizacja imprez służy promowaniu pozytywnej atmosfery wśród pracowników, tworzeniu obrazu środowiska pracy, na rozwoju którego zależy samym pracownikom, przełamywaniu barier społecznych, zwiększeniu wydajności pracy pracowników, lepszej komunikacji między nimi, a przez to mają one motywować

pracowników do lepszej pracy i przyczynić się do zwiększenia przychodów Firmy. Do programu imprez wprowadzane będą elementy zabaw integracyjnych oraz motywacyjnych, wystąpienia motywacyjne Właściciela i ustne pochwały. Właściciel zorganizuje powyższe spotkania dla swoich pracowników w wynajętych lokalach lub na świeżym powietrzu (teren rekreacyjny - boisko, lokal - sala balowa). Imprezy integracyjne będą trwały od popołudnia do późnych godzin nocnych, w związku z tym powstanie potrzeba spożycia standardowego posiłku (obiad, kolacja). Wnioskodawca przy okazji organizowania takich spotkań poniesie wydatki na zwyczajowe posiłki i napoje przeznaczone dla pracowników, serwowane w zwyczajowych porach ich spożywania. Posiłki i napoje będą zamawiane u zewnętrznej firmy cateringowej w przypadku spotkania w lokalu, jak i na świeżym powietrzu. Będą to standardowe posiłki, związane z zaspokojeniem podstawowych potrzeb pracowników i członków ich rodzin.

Koszt imprezy pokrywany będzie ze środków obrotowych Firmy nie zaś ze środków Zakładowego Funduszu Socjalnego. W imprezie integracyjnej będzie mógł uczestniczyć dobrowolnie każdy z pracowników Wnioskodawcy. Przy organizacji imprez zapraszani będą także najbliżsi członkowie rodzin pracowników, co służy bliższemu poznaniu się pracowników i wzmocnieniu ich integracji.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków na standardowy posiłek i napoje, serwowanych w lokalu i na świeżym powietrzu w formie cateringu z dowozem, poniesionych w trakcie imprez integracyjnych i przeznaczonych dla pracowników Firmy?
2. Czy Wnioskodawca prawidłowo będzie wyłączał z kosztów podatkowych wydatki poniesione na standardowy posiłek i napoje, serwowanych w lokalu i na świeżym powietrzu w formie cateringu z dowozem, poniesionych w trakcie imprez integracyjnych i przeznaczonych dla osób towarzyszących pracownikom Firmy (np. żona, mąż, dzieci, konkubent), stosując proporcję wydatków?
3. Czy dla zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków poniesionych na catering ma znaczenie czy imprezy te są organizowane w siedzibie Firmy, czy też poza siedzibą (wynajęty lokal, teren rekreacyjny, itp.)?
4. (pytania oznaczone we wniosku nr 1-3)
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków na standardowy posiłek i napoje, serwowane w lokalu i na świeżym powietrzu w formie cateringu, poniesionych w trakcie imprez integracyjnych i przeznaczonych dla pracowników Firmy. Dla zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków poniesionych na catering nie ma przy tym znaczenia, czy imprezy te są organizowane w siedzibie Firmy czy też poza jej siedzibą (wynajęty lokal, teren rekreacyjny, itp). Prawidłowym będzie również postępowanie zmierzające do wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na rzecz osób towarzyszących. Wyłączenie to będzie polegać na pomnożeniu kosztów organizacji imprezy przez proporcje równą udziałowi osób towarzyszących pracownikom Firmy w ogólnej liczbie osób uczestniczących w imprezie.

Organizacja imprez integracyjnych służy wzmacnianiu pozytywnej atmosfery wśród pracowników, tworzeniu przyjaznego środowiska pracy, na rozwoju którego zależy samym pracownikom, przełamywaniu barier społecznych, zwiększeniu wydajności zespołu i zacieśnianiu wewnętrznej współpracy, a przez to mają one motywować pracowników do lepszej pracy i przyczynić się do zwiększenia przychodów Firmy. Imprezy integracyjne trwają przeważnie od popołudnia, w związku z czym powstaje naturalna potrzeba spożycia standardowego posiłku przez pracowników, a jeżeli w imprezie udział bierze rodzina pracownika, także przez jej członków spożywanie posiłków integruje zespół i jednocześnie nie zaburza programu imprezy integracyjnej. Warto wskazać, że wspólna konsumpcja posiłku nie stanowi celu imprezy integracyjnej a jedynie towarzyszy imprezie integracyjnej. W imprezie integracyjnej może uczestniczyć dobrowolnie każdy pracownik Wnioskodawcy a jak wspomniano przy organizacji imprezy zaproszeni są także najbliżsi członkowie rodzin pracowników, co służy bliższemu poznaniu się pracowników, jak również umacnia w oczach pracowników rodzinny charakter Firmy, sprzyjający tworzeniu więzi międzyludzkich, umożliwia bliższe poznanie oraz wymianę doświadczeń. Pracownicy, którzy dobrze czują się w miejscu pracy, mają poczucie, że Firma ceni ich i akceptuje. Są wydajniejsi i zależy im na jak najlepszym wykonywaniu swoich obowiązków.

W ocenie Wnioskodawcy istnieje przyczynowo - skutkowy związek między kosztem organizacji takich spotkań a korzyścią w postaci otrzymanego w zamian bardziej zgranego i lepiej zmotywowanego, a przez to efektywnego personelu. Zdaniem Wnioskodawcy ponoszenie wydatków na organizację spotkań integracyjnych stanowi inwestycję w rozwój zasobów ludzkich i prowadzi do uzyskania spodziewanego efektu w postaci wzrostu efektywności pracy pracowników, a w konsekwencji wzrostu ekonomicznych przychodów Firmy. Istotne jest założenie Firmy, oparte na racjonalnych przesłankach, że taki wydatek może przynieść spodziewany efekt co ma miejsce w tym przypadku. Zdaniem Wnioskodawcy nie ma przy tym znaczenia, gdzie organizowana jest impreza, gdyż istotny jest cel, a miejsce spotkania ma znaczenie drugorzędne i jest często uzależnione od obiektywnych czynników. Udział w imprezie członków rodzin pracowników Firmy powoduje jeszcze głębszą i silniejszą integrację zespołu, poprzez wytworzenie bardziej swobodnej atmosfery i zwiększa poziom zadowolenia z wykonywanej pracy w miejscu, które akceptuje powszechnie uznane wartości rodzinne i społeczne.

Natomiast wydatki na organizacje imprezy w części proporcjonalnie przypadającej na członków rodzin pracowników Firma nie będzie uznawała za koszty uzyskania przychodów – na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatki te nie przyczynią się bowiem (nawet pośrednio) do osiągnięcia przez Firmę przychodów, ani też zachowania bądź zabezpieczenia źródła przychodów.

Podsumowując, mając na uwadze, że imprezy integracyjne i ponoszone w związku z nimi wydatki na posiłki i napoje dla pracowników mają na celu zwiększenie poziomu efektywności pracy, a w efekcie mają prowadzić do zwiększenia przychodów Firmy, oraz wydatki na organizację przedmiotowych spotkań nie zostały wskazane w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako wyłączone z kosztów uzyskania przychodów, zdaniem Wnioskodawcy, wydatki ponoszone na posiłki w związku z organizacją dla pracowników spotkań integracyjnych można w całości uznać za koszty uzyskania przychodów Firmy.

Wnioskodawca stwierdza, przy tym, że ww. wydatki w części proporcjonalnej dotyczącej osób towarzyszących nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze poźn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Koszty ponoszone przez Wnioskodawcę należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Kosztami podatkowymi są m.in. tzw. „koszty pracownicze”. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji np. w postaci organizacji dla nich spotkań szkoleniowo–integracyjnych (w tym wyjazdowych), spotkań integracyjnych grupy pracowników, spotkań okolicznościowych z okazji świąt lub innych ważnych wydarzeń. Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpłynie na zwiększenie efektywności ich pracy. „Kosztami pracowniczymi” mogą być więc także wydatki na organizację imprezy integracyjnej dla pracowników oraz członków ich rodzin.

W każdej sytuacji jednakże trzeba sprawdzić, jaki jest cel takiego spotkania. W przypadku, jeżeli wydatki poniesione zostały na zorganizowanie spotkania integracyjnego mającego na celu poprawę komunikacji wewnętrznej i motywacji do pracy poprzez zintegrowanie pracowników z firmą, budowanie zespołu, poprawy atmosfery pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami i w efekcie poprawę efektywności pracy a przez to zwiększenie przychodów osiąganych przez podatnika, to wówczas spełniają warunki, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i mogą zostać zakwalifikowane do kosztów podatkowych. Jeśli jednak spotkanie nie służy takiemu celowi, a przebywanie pracowników i członków ich rodzin ze sobą, czy konsumpcja są celem samym w sobie, to w takim przypadku nie można uznać, że wydatki poniesione na organizację takiej imprezy mają związek z przychodem, wobec czego nie stanowią one kosztu uzyskania przychodów.

W tym miejscu należy podkreślić, że obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 22 ust. 1 ww. ustawy. Zaznaczyć należy, że to organ podatkowy dokonuje analizy zakwalifikowanych przez podatnika do kosztów uzyskania przychodów wydatków, w oparciu o zgromadzony przez tychże podatników materiał dowodowy. Dowody powinny potwierdzać wystąpienie związku przyczynowo – skutkowego pomiędzy kosztami a przychodami Wnioskodawcy.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. Wnioskodawca zamierza zorganizować imprezy integracyjne dla pracowników, członków rodzin pracowników oraz osób im towarzyszących w celu promowania pozytywnej atmosfery wśród pracowników, tworzenia obrazu środowiska pracy na rozwoju którego zależy samym pracownikom, przełamywania barier społecznych, zwiększenia wydajności pracy pracowników, lepszej komunikacji między nimi, a przez to ma to motywować pracowników do lepszej pracy i przyczynić się do zwiększenia przychodów Firmy. Do programu imprez wprowadzane będą elementy zabaw integracyjnych oraz motywacyjnych, wystąpienia motywacyjne Wnioskodawcy i ustne pochwały.

Wnioskodawca przy okazji organizowania takich spotkań poniesie wydatki na zwyczajowe posiłki i napoje przeznaczone dla ww. osób, serwowane w zwyczajowych porach ich spożywania. Posiłki i napoje będą zamawiane u zewnętrznej firmy cateringowej zarówno w przypadku spotkania w lokalu jak i na świeżym powietrzu. Będą to standardowe posiłki, związane z zaspokojeniem podstawowych potrzeb pracowników. Koszt imprezy pokrywany będzie ze środków obrotowych Firmy nie zaś ze środków Zakładowego Funduszu Socjalnego. W imprezie integracyjnej będzie mógł uczestniczyć dobrowolnie każdy z pracowników Wnioskodawcy oraz wskazane we wniosku osoby im towarzyszące.

Mając powyższe na względzie oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że wydatki jakie Wnioskodawca zamierza ponosić w związku z organizowaniem imprez integracyjnych np. z okazji karnawału, bądź z tytułu innych imprez organizowanych na świeżym powietrzu – finansowanych ze środków obrotowych Firmy będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z cyt. art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże tylko w części przypadającej na pracowników oraz członków ich rodzin. W przypadku natomiast uczestnictwa w tych imprezach integracyjnych wskazanych we wniosku osób towarzyszących niebędących członkami rodzin pracowników, wydatki na organizację imprezy w części proporcjonalnie przypadającej na te osoby, nie będą mogły stanowić kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, bowiem wydatki te nie przyczynią (nawet pośrednio) do osiągnięcia przez Wnioskodawcę przychodów, ani też do zachowania bądź zabezpieczenia źródła tych przychodów. Należy zaznaczyć, że bez znaczenia w tej mierze jest, czy przedmiotowe imprezy odbywają się w siedzibie Firmy, czy też w lokalu zewnętrznym.

Wobec powyższego przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków związanych z organizacją imprez integracyjnych przeznaczonych dla:

• pracowników – jest prawidłowe,
• członków rodzin pracowników – jest nieprawidłowe,
• osób towarzyszących nie będących członkami rodzin pracowników – jest prawidłowe.
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.