INERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 30.03.2012 r. (data wpływu 02.04.2012 r.) uzupełnione pismem z dnia 04.06.2012r. (data wpływu 04.06.2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przejęcia długu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02.04.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przejęcia długu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 29 marca 2012 roku, uprawomocnił się wyrok sądowy w sprawie rozwodu Wnioskodawcy, co powoduje zaistnienie rozdzielności majątkowej pomiędzy Wnioskodawcą i jego byłą żoną. Jako majątek wspólny posiadają mieszkanie z udziałem własności 50 do 50 procent, które zakupili na kredyt hipoteczny uzyskany w 2006 roku w jednym z banków. Obecna wartość rynkowa mieszkania oraz wysokość pozostałego do spłaty kapitału po przeliczeniu przez kurs waluty, czyli CHF, w zasadzie się bilansują. Są, to kwoty wynoszące po około 420 tysięcy złotych. Była żona Wnioskodawcy chciałaby zachować to mieszkanie.

Bank posiada procedurę zwolnienia z długu jednego z kredytobiorców, jednak taka operacja rodzi w przypadku Wnioskodawcy, jako osoby której umorzony zostaje dług, obowiązek podatkowy, który powoduje zwolnienie Wnioskodawcy z długu bankowego. Miejsce Wnioskodawcy jako dłużnika ma zająć inna osoba wstępująca do długu, z którą Wnioskodawca podpisze umowę cywilną przejęcia długu bankowego.

Wnioskodawca ma zamiar notarialnie przekazać nieodpłatnie swoją część własności tego mieszkania na rzecz byłej żony, co umożliwi mu pozbycie się najpierw długu bankowego, później własności nieruchomości i rozwiązanie sytuacji majątkowej pozostającej po zakończonym małżeństwie. Wnioskodawca zwraca się z uprzejmą prośbą o interpretacje takiej sytuacji podatkowej.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż:

1. Kredyt oraz zakup mieszkania odbył się w 2006 roku. Mieszkanie otrzymali do zamieszkania w 2008 roku. Dwa lata trwała jego budowa.
2. Kredyt w stosunku 50-50% posiada Wnioskodawca i jego była żona.
3. Bank, po pozytywnie rozpatrzonym wniosku o zwolnienie z długu Wnioskodawcy, wpisze do długu przyszłego męża byłej żony Wnioskodawcy. Wnioskodawca zawrze umowę cywilno-prawną z ww. osobą w postaci umowy potwierdzonej notarialnie.
4. Przed notariuszem Wnioskodawca zrzeknie się własności swojej części mieszkania (połowy) na rzecz swojej byłej żony. Operacja będzie miała charakter podziału majątku z byłego małżeństwa.
   
   

Wnioskodawca wskazał, iż po tych krokach, pozostaje stan:

• Wnioskodawca nie ma kredytu ani nie jest właścicielem 50% mieszkania,
• w 100% była żona Wnioskodawcy jest właścicielem mieszkania,
• kredyt posiadają: była żona Wnioskodawcy i jej przyszły mąż.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w sytuacji kiedy Wnioskodawca nie uzyskuje wymiernych korzyści w postaci przychodu, ponieważ wyzbywa się nieodpłatnie swojej części własności mieszkania na rzecz byłej żony będzie ciążył na Wnioskodawcy obowiązek podatkowy zaistniały z wcześniejszego zwolnienia Wnioskodawcy przez bank z długu...

Zdaniem Wnioskodawcy, jeśli nie uzyskuje wymiernych korzyści w postaci posiadania własności mieszkania, to zwolnienie Wnioskodawcy z długu nie powinno rodzić obowiązku podatkowego, ponieważ umorzona kwota nie będzie dla Wnioskodawcy rzeczywistym przychodem. Wnioskodawca wskazał, iż takie stanowisko przyjmują również osoby pracujące w dziale podatku dochodowego w urzędzie skarbowym Wnioskodawcy, czyli US Warszawa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Osoba trzecia może wstąpić na miejsce dłużnika, który zostaje z długu zwolniony (przejęcie długu) – art. 519 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z § 2 tego przepisu, przejęcie długu może nastąpić:

1. przez umowę między wierzycielem a osobą trzecią za zgodą dłużnika; oświadczenie dłużnika może być złożone którejkolwiek ze stron;
2. przez umowę między dłużnikiem a osobą trzecią za zgodą wierzyciela; oświadczenie wierzyciela może być złożone którejkolwiek ze stron; jest ono bezskuteczne, jeżeli wierzyciel nie wiedział, że osoba przejmująca dług jest niewypłacalna.
   
   

Według art. 522 k.c. umowa o przejęcie długu powinna być pod nieważnością zawarta na piśmie. To samo dotyczy zgody wierzyciela na przejęcie długu. Przejęcie długu może nastąpić zarówno pod tytułem odpłatnym lub nieodpłatnym.

Wskazać ponadto należy, iż istotą kodeksowej konstrukcji umowy przejęcia długu są następujące przesłanki: nabycie długu przez przejemcę jako jego własnej powinności, zwolnienie dotychczasowego dłużnika i zachowanie tożsamości przejmowanego zobowiązania. Zatem osoba trzecia, przejmująca dług, staje się zobowiązana za dług dotychczasowego dłużnika; na skutek przejęcia długu zostaje on zwolniony od obowiązku świadczenia wobec wierzyciela, a przejmujący dług, tak zwany przejemca, staje się dłużnikiem. Przejęcie długu zatem nie narusza treści istniejącego dotychczas stosunku zobowiązaniowego, a jedynie powoduje zmianę osoby dłużnika.

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca jest współwłaścicielem nieruchomości, którą zakupił wraz z żoną za kredyt hipoteczny uzyskany w 2006r. W dniu 29 marca 2012 r. uprawomocnił się wyrok sądowy w sprawie rozwodu Wnioskodawcy. Żona Wnioskodawcy chciałaby zachować mieszkanie. Bank posiada procedurę zwolnienia z długu jednego z kredytobiorców. Miejsce Wnioskodawcy jako dłużnika ma zająć inna osoba wstępująca do długu, z którą Wnioskodawca podpisze umowę cywilną przejęcia długu bankowego (przyszły mąż żony Wnioskodawcy). Ponadto Wnioskodawca ma zamiar notarialnie przekazać nieodpłatnie swoją część własności mieszkania na rzecz byłej żony.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na mocy art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są inne źródła.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Natomiast stosownie do art. 20 ust 1 wyżej wymienionej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie "w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Zatem, przedmiotową kwotę zadłużenia, co do której zobowiązanie do spłaty przeniesiono na osobę trzecią, które to zobowiązanie ciążyło uprzednio na Wnioskodawcy, należy zakwalifikować do podlegających opodatkowaniu przychodów z innych źródeł, o których mowa o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Reasumując stwierdzić należy, że w wyniku przejęcia zadłużenia mieszkania przez osobę trzecią po stronie Wnioskodawcy wystąpi realna korzyść majątkowa. Jego dług zostanie przejęty przez osobę trzecią, czyli nastąpi zmiana dłużnika – strony stosunku zobowiązaniowego. W związku z powyższym kwota długu spłacona przez osobę trzecią na rzecz wierzyciela Wnioskodawcy podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 9, w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.