Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-2/4510-682/15/AK
z 18 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 października 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 15 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy do obliczania przez Spółkę wielkości dostępnego limitu zwolnienia podatkowego powinna zostać przyjęta kwota wydatków inwestycyjnych faktycznie poniesionych przez Spółkę w związku z realizacją inwestycji na terenie Strefy w całym okresie obowiązywania Zezwoleń, tj. również kwota wydatków inwestycyjnych przewyższająca minimalną wielkość nakładów inwestycyjnych określonych w poszczególnych Zezwoleniach (uwzględniając wskaźnik maksymalnej intensywności pomocy publicznej oraz zasady dyskontowania - stan faktyczny) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 października 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy do obliczania przez Spółkę wielkości dostępnego limitu zwolnienia podatkowego powinna zostać przyjęta kwota wydatków inwestycyjnych faktycznie poniesionych przez Spółkę w związku z realizacją inwestycji na terenie Strefy w całym okresie obowiązywania Zezwoleń, tj. również kwota wydatków inwestycyjnych przewyższająca minimalną wielkość nakładów inwestycyjnych określonych w poszczególnych Zezwoleniach (uwzględniając wskaźnik maksymalnej intensywności pomocy publicznej oraz zasady dyskontowania).

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka (dalej także: „Wnioskodawca”) prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”, „Strefa”) w oparciu o zezwolenie z 21 grudnia 2004 r. (dalej: „Zezwolenie I”) oraz zezwolenie z 14 czerwca 2006 r. (dalej: „Zezwolenie II”; dalej łącznie: „Zezwolenia”).

Spółka korzysta z pomocy publicznej w formie zwolnienia podatkowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „ustawa o PDOP”).

Zezwolenia zostały udzielone Spółce na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Strefy, rozumianej, jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie Strefy i objętych wskazanymi w Zezwoleniach pozycjami Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

W Zezwoleniu I ustalono następujące warunki prowadzenia działalności gospodarczej:

• poniesienie wydatków inwestycyjnych o łącznej wartości co najmniej 10.838.322 PLN w terminie do 30 września 2005 r.,
• zatrudnienie co najmniej 45 nowych pracowników w terminie do 30 kwietnia 2005 r. i utrzymanie tego zatrudnienia do 31 grudnia 2010 r.
  
  

W Zezwoleniu II (po uwzględnieniu zmian wynikających z decyzji Ministra Gospodarki z 19 czerwca 2008 r., dalej: „Decyzja”) określone zostały następujące warunki prowadzenia działalności gospodarczej:

• poniesienie wydatków inwestycyjnych o łącznej wartości co najmniej 38.459.000 PLN w terminie do 30 czerwca 2008 r.,
• zatrudnienie co najmniej 115 nowych pracowników w terminie do 31 grudnia 2007 r. i utrzymanie tego zatrudnienia do dnia 31 grudnia 2013 r.
  
  

Spółka wywiązała się z warunków zapisanych w treści Zezwoleń, co zostało potwierdzone także przez podmiot zarządzający SSE w trakcie prowadzonych przez niego kontroli.

W Zezwoleniach nie została określona ani data zakończenia inwestycji, ani też maksymalna wartość nakładów inwestycyjnych, które mogą zostać rozpoznane jako koszty kwalifikujące się dla celów objęcia pomocą publiczną.

W ramach inwestycji objętych Zezwoleniami, Wnioskodawca zobowiązał się do wybudowania zakładu produkcyjnego oraz jego późniejszej rozbudowy, jak również do rozbudowy i doposażenia parku maszynowego znajdującego się na terenie ww. zakładu produkcyjnego. W konsekwencji, inwestycje na terenie SSE były prowadzone przez Spółkę wieloetapowo.

Wydatki inwestycyjne ponoszone przez Spółkę w ramach uzyskanych Zezwoleń spełniają kryteria określone w § 6 odpowiednich Rozporządzeń Strefowych.

Pomimo, że faktyczna kwota wydatków inwestycyjnych poniesionych w ramach Zezwoleń przekroczyła kwotę minimalną nakładów inwestycyjnych zapisaną w poszczególnych Zezwoleniach, Spółka jeszcze do niedawna ponosiła wydatki inwestycyjne, w związku z realizacją przedsięwzięć, na których realizację zostały udzielone Spółce Zezwolenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do obliczania przez Spółkę wielkości dostępnego limitu zwolnienia podatkowego powinna zostać przyjęta kwota wydatków inwestycyjnych faktycznie poniesionych przez Spółkę w związku z realizacją inwestycji na terenie Strefy w całym okresie obowiązywania Zezwoleń, tj. również kwota wydatków inwestycyjnych przewyższająca minimalną wielkość nakładów inwestycyjnych określonych w poszczególnych Zezwoleniach (uwzględniając wskaźnik maksymalnej intensywności pomocy publicznej oraz zasady dyskontowania)? (stan faktyczny)

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka ma prawo uznać całość wydatków inwestycyjnych, tj. również w wartości przewyższającej minimalną kwotę określoną w poszczególnych Zezwoleniach, za koszty kwalifikowane inwestycji. Tym samym, Spółka jest uprawniona do skorzystania z pomocy publicznej kalkulowanej w oparciu o rzeczywistą wartość poniesionych przez Spółkę w okresie obowiązywania Zezwoleń wydatków kwalifikowanych, a nie w oparciu o wynikającą z Zezwoleń wartość minimalną tych wydatków.

Zgodnie z przepisami art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP, wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Jednocześnie, na podstawie art. 17 ust. 4 ustawy o PDOP zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Podstawą do skorzystania z pomocy publicznej jest uzyskanie zezwolenia na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 1994 r., Nr 123, poz. 600 ze zm., dalej „ustawa o SSE”).

Zgodnie natomiast z art. 16 ust. 2 ustawy o SSE, w brzmieniu obowiązującym w okresie otrzymania przez Spółkę Zezwoleń, zezwolenie miało określać przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

1.zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników,

2.dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę.

Z dniem 4 sierpnia 2008 r. ustawą z dnia 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2008 r. Nr 118, poz. 746 dalej: „Ustawa zmieniająca”) zostały do art. 16 ust. 2 ustawy o SSE dodane punkty: 3 i 4, na podstawie których wymaganymi elementami zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE stały się:

3.wskazanie terminu zakończenia inwestycji,

4.wskazanie maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji i dwuletnich kosztów kwalifikowanych pracy.

Niemniej jednak, zgodnie z art. 4 ust. 1 Ustawy zmieniającej, zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE wydane przed dniem wejścia w życie ustawy zmieniającej zachowały moc. W konsekwencji, mimo, że posiadane przez Spółkę Zezwolenia nie miały określonego terminu zakończenia inwestycji, ani nie wskazywały i maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych, Zezwolenia te po wejściu w życie Ustawy zmieniające pozostały ważne i nie wymagały uzupełnienia lub zmiany.

W oparciu o wprowadzony do ustawy o SSE przepisy zostały wydane nowe przepisy wykonawcze regulujące zasady prowadzenia działalności na trenie specjalnej strefy ekonomicznej, w tym rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. z 2008 r., Nr 232, poz. 1548). Zgodnie z § 8 ww. rozporządzenia, do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie tego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, wprowadzone w 2008 r. przepisy dotyczące maksymalnej wielkości kosztów kwalifikowanych inwestycji nie dotyczą prowadzonych przez Spółkę inwestycji na terenie SSE na podstawie Zezwoleń, ponieważ wyżej przytoczone przepisy weszły w życie po dacie, w której Spółka uzyskała te Zwolnienia, a przepisy przejściowe wprowadzające przedmiotowe zmiany przewidują stosowanie przepisów dotychczasowych do zezwoleń wydanych przed ich wejściem w życie.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość takiego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych oraz mającego zastosowanie w stosunku do danego przedsiębiorcy wskaźnika maksymalnej intensywności pomocy publicznej. Rodzaj wydatków inwestycyjnych mogących stanowić podstawę do kalkulacji przysługującego zwolnienia z tytułu prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej został określony przez Radę Ministrów w stosownych rozporządzeniach ustanawiających poszczególne strefy ekonomiczne (w odniesieniu do zezwoleń wydanych przed 30 grudnia 2008 r.).

Zgodnie z § 4 ust. 1 Rozporządzeń Strefowych, maksymalna intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej zasadniczo wynosi 50 % na obszarach należących do województwa.

W myśl § 3 ust. 1 pkt 1 Rozporządzeń Strefowych, pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych stanowi pomoc regionalną z tytułu kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą.

Jednocześnie zgodnie z § 6 Rozporządzeń Strefowych, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy w szczególności na zakup albo wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych pod warunkiem zaliczenia ich - zgodnie z odrębnymi przepisami - do składników majątku podatnika, rozbudowę lub modernizację istniejących środków trwałych, zakup wartości niematerialnych i prawnych.

Zgodnie z powyżej przytoczonymi przepisami, które znajdują zastosowanie w odniesieniu do stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę, aby dany wydatek zakwalifikować do objęcia pomocą:

• musi to być koszt inwestycji,
• musi być faktycznie poniesiony w trakcie obowiązywania Zezwoleń,
• musi być poniesiony w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy,
• musi spełniać wszystkie inne warunki w § 6 Rozporządzeń Strefowych.
  
  

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki, jeżeli poniesione przez niego nakłady inwestycyjne spełniają wskazane warunki, stanowią one tym samym wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną. Minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych koniecznych do poniesienia przez Spółkę w związku z działalnością na terenie SSE określają Zezwolenia. Kwoty wskazane w Zezwoleniach stanowią dolny limit, w związku z którym Wnioskodawca jest uprawniony do korzystania z pomocy publicznej, co oznacza, że rzeczywiste nakłady inwestycyjne nie mogą być niższe niż określone w Zezwoleniach.

Uwzględniając powyższe, w celu wywiązania się z wymogów określonych w Zezwoleniach, w ramach działalności prowadzonej na terenie SSE, Spółka zobowiązana była do poniesienia wydatków inwestycyjnych w wysokości co najmniej:

• 10.838.322 PLN w terminie do 30 września 2005 r. (Zezwolenie I), oraz
• 38.459.000 PLN w terminie do 30 czerwca 2008 r. (Zezwolenie II).

Jak zostało wskazane w stanie faktyczny, Spółka spełniła oba powyższe warunki.

Zdaniem Spółki, taki sposób określenia warunków Zezwoleń oznacza, że ustawodawca nie tylko dopuścił możliwość, ale wręcz przewidział, że wartość poniesionych wydatków inwestycyjnych przekroczy kwotę określoną w poszczególnych Zezwoleniach.

Dokonując bowiem językowej wykładni zwrotu „co najmniej” nie można wyprowadzić innego wniosku niż ten, że przedsiębiorca realizujący inwestycję na terenie SSE jest zobowiązany do poniesienia wydatków inwestycyjnych w kwocie nie mniejszej niż określona w zezwoleniu, ale może ponieść nakłady w wysokości wyższej. W przypadku Spółki oznaczało to, że minimalna wartość nakładów to:

• 10.838.322 PLN w terminie do 30 września 2005 r. (Zezwolenie I), oraz
• 38.459.000 PLN w terminie do 30 czerwca 2008 r. (Zezwolenie II).
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, ww. kwoty stanowią minimalny pułap wydatków inwestycyjnych, jakie Spółka powinna ponieść, aby być uprawnioną do korzystania z pomocy publicznej w formie zwolnienia z PDOP. W konsekwencji powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku gdy poniesie on koszty inwestycji w kwocie wyższej od wskazanej w poszczególnych Zezwoleniach, przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w przepisach Rozporządzenia Strefowego, będzie on uprawniony do korzystania z pomocy publicznej liczonej w oparciu o faktycznie poniesione wydatki inwestycyjne, a nie wskazane w Zezwoleniach minimalne wartości nakładów. Jednocześnie należy podkreślić, że wartość pomocy publicznej udzielonej Spółce na działalność w SSE nie może - przekroczyć wartości dopuszczalnej regionalnej pomocy publicznej w związku z realizacją danej inwestycji.

Reasumując, do obliczenia przez Spółkę wysokości dochodu zwolnionego od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP, powinna zostać przyjęta kwota wydatków inwestycyjnych faktycznie poniesionych przez Spółkę w związku z realizacją inwestycji na terenie Strefy w całym okresie obowiązywania Zezwoleń, tj. również kwota wydatków inwestycyjnych przewyższająca minimalną wielkość nakładów inwestycyjnych określonych w poszczególnych Zezwoleniach.

Spółka chciałaby wskazać, że stanowisko analogiczne do przedstawionego przez nią we wniosku jest zgodne ze stanowiskiem prezentowanym przez władze skarbowe w interpretacjach indywidulanych wydanych w zbliżonych stanach faktycznych, czego przykładem są:

• interpretacja indywidualna z 21 lipca 2015 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPB-1-3/4510-206/15/PC, w której organ podatkowy uznał stanowisko podatnika za prawidłowe w pełnym zakresie i odstąpił od uzasadnienia prawnego stanowiska, a tym samym potwierdził że (...) w żadnym z aktów prawnych mających zastosowanie do sytuacji prawnej Spółki w związku z uzyskanym przez nią Zezwoleniem zmienionym Decyzją, nie występowały przepisy ograniczające wielkość kwalifikowanych wydatków inwestycyjnych wyłącznie do wielkości wskazanej w Zezwoleniu. Nie obowiązywały również regulacje, które nakazywałyby wskazanie terminu zakończenia inwestycji. Spółka stoi wobec tego na stanowisku, że uprawniona jest do obliczania limitu maksymalnej pomocy publicznej w oparciu o wszelkie kwalifikowane wydatki inwestycyjne w rozumieniu Rozporządzenia Strefowego poniesione w związku z budową i późniejszą rozbudową zakładu w SSE, co było podstawą do uzyskania Zezwolenia. Uprawnienie to dotyczy, (...), okresu od daty uzyskania Zezwolenia, aż do zakończenia okresu, na który zostało ono udzielone. Tak ustaloną wysokość wydatków kwalifikowanych dla określenia limitu pomocy, Spółka winna pomnożyć przez współczynnik określający maksymalną intensywność pomocy dla danego obszaru obowiązujący w dacie uzyskania Zezwolenia;
• interpretacja indywidualna z 8 kwietnia 2014 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPB3/423-8/14-2/KS, w której organ podatkowy uznał, że (...) Kwota wskazana w zezwoleniu stanowi dolny limit, w związku z którym, Spółka jest uprawniona do korzystania z pomocy publicznej, co oznacza, że rzeczywiste nakłady inwestycyjne nie mogą być niższe niż określone w zezwoleniu. W sytuacji więc, gdy Wnioskodawca przekroczy kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w zezwoleniu, fakt ten nie wykluczy dalszego uzyskiwania pomocy regionalnej i zwolnienia z opodatkowania dochodem na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w przepisach rozporządzenia).;
• interpretacja indywidualna z 31 lipca 2013 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, sygn. IPTPB3/423-190/13-2/GG, w której organ podatkowy stwierdził, że (...) w Zezwoleniu nie zostało wprowadzone ograniczenie w zakresie maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji, zdaniem Spółki ma Ona prawo do ujęcia w podstawie kalkulacji wysokości zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych całości poniesionych przez Nią w okresie obowiązywania Zezwolenia wydatków inwestycyjnych spełniających warunki z § 6 ust. 1 Rozporządzenia, w tym również przewyższających kwotę minimalną określoną w Zezwoleniu. Jedynym ograniczeniem w przedmiotowym przypadku jest określona w przepisach wartość dopuszczalnej regionalnej pomocy publicznej w związku z realizacją danej inwestycji.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.