Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/4513-183/15/MK
z 17 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z 29 października 2015 r. (data wpływu 2 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy wyrobów węglowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 listopada 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy wyrobów węglowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Przedmiotem wniosku jest zakup opału do kotłowni budynku administracyjnego. Budynek Administracyjny stanowi współwłasność Gminy R. 13,31 %, Gminy Miasto R. 21,8 %, Powiatu R. 62,75 % oraz Skarbu Państwa 2,14 %. Na podstawie porozumienia Gmina Miasto R. zarządza przedmiotową nieruchomością. Koszty centralnego ogrzewania comiesięcznie rozliczane są na poszczególnych właścicieli stosownie do posiadanych przez nich udziałów.

W budynku znajdują się pomieszczenia biurowe Gminy R., Gminy Miasta R., Starostwa Powiatowego i Urzędu Pracy, Nadzoru Budowlanego, Geodezji i Kartografii. Kotłownia znajduje się w Budynku Administracyjnym.

Na 10 pomieszczeń biurowych zawarte są umowy najmu, jednak nie naliczane są w nich opłaty za CO. Lokale wynajmowane są pod biura geodezyjne, kancelarię adwokacka, biuro poselskie, sklep, usługi internetowe, Wojewódzki Urząd Ochrony Środowiska, lokale mieszkalne 3 sztuki, ogrzewane są indywidualnie poza kotłownią budynku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina Miasto R. jako organ administracyjny zwolniona jest z akcyzy przy zakupie węgla na potrzeby ogrzania Budynku Administracyjnego ?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Dostawa węgla do powyższego budynku zwolniona jest od podatku akcyzowego bowiem nabywane przez Gminę wyroby węglowe zużywane są do celów ogrzania siedziby jednostek samorządowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. roku o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 752 ze zm.) zwaną dalej „ustawą”, wyroby akcyzowe oznaczają - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy przez wyroby węglowe rozumie się wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy. Zgodnie z treścią wskazanego załącznika do wyrobów akcyzowych zalicza się:

• węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgła - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowane do kodu CN ex 2701,
• węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN ex 2702,
• koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN ex 2704 00.
  
  

Z kolei w myśl art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy, finalny nabywca węglowy – podmiot, który:

1. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub
2. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe

-niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
3. import wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
4. użycie wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;
5. użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego:
1. nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1,
   
2. uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
   
3. jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości;
6. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
7. powstanie ubytków wyrobów węglowych.
   
   

W myśl art. 9a ust. 2 ustawy, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

1. sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r. poz. 121);
   
2. zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
   
3. wydanie w zamian za wierzytelności;
   
4. wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
   
5. darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
   
6. wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
   
7. przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
   
8. przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;
   
9. użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.
   
   

Jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej - art. 9a ust. 3 ustawy.

W przypadku sprzedaży wyrobów węglowych, zgodnie z art. 9a ust. 4 i 5 ustawy - sprzedawca wyrobów węglowych jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi węglowemu czy finalnemu nabywcy węglowemu. W przypadku sprzedaży wyrobów węglowych pośredniczącemu podmiotowi węglowemu sprzedawca może zażądać od niego przedstawienia potwierdzenia przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, a w razie odmowy jego przedstawienia może odmówić sprzedaży wyrobów węglowych po cenie nieuwzględniającej akcyzy.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 11 ustawy, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący finalnym nabywcą węglowym – w przypadku, o którym mowa w art. 9a ust. 1 pkt 5.

W tym miejscu podkreślić należy, że przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, zaś użycie tych wyrobów przez finalnego nabywcę jest przedmiotem opodatkowania jedynie w ściśle określonych przypadkach, o których mowa w art. 9a ust. 1 pkt 5 ustawy.

Zasadą jest zatem opodatkowanie obrotu wyrobami węglowymi, tym niemniej ustawodawca przewidział również określone wyłączenia od zasady opodatkowania obrotu wyrobami węglowymi.

Stosownie do art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych:

1. w procesie produkcji energii elektrycznej;
   
2. w procesie produkcji wyrobów energetycznych;
   
3. przez gospodarstwo domowe, organ administracji publicznej, jednostkę Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmiot systemu oświaty, o którym mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.), żłobek i klub dziecięcy, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz.U. z 2013 r. poz. 1457), podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. z 2013 r. poz. 217 oraz z 2014 r. poz. 24), jednostkę organizacyjną pomocy społecznej, o której mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2013 r. poz. 182, ze zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz.U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536, z późn. zm.);
   
4. do przewozu towarów i pasażerów koleją;
   
5. do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;
   
6. w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;
   
7. w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej;
   
8. przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe;
   
9. przez podmiot gospodarczy, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.
   
   

W myśl art. 31a ust. 3 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

1. w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu - wystawienie przez podmiot sprzedający wyroby węglowe dokumentu dostawy lub faktury, jeżeli określa ona pozycję CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach i ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego;
2. w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego - udokumentowanie nabycia wewnątrzwspólnotowego fakturą wystawioną przez sprzedawcę wyrobów węglowych lub dokumentem dostawy potwierdzającym to nabycie i określającym przeznaczenie tych wyrobów;
3. w przypadku importu wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego - udokumentowanie importu dokumentami wymaganymi przez przepisy prawa celnego.
   
   

Zgodnie z art. 31a ust. 4 ustawy, podpis potwierdzający nabycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, może zostać złożony:

1. na dokumencie dostawy lub fakturze, o których mowa w ust. 3 pkt 1, lub
2. w umowie zawartej pomiędzy sprzedawcą wyrobów węglowych a finalnym nabywcą węglowym.
   
   

Zatem podmiot korzystający ze zwolnienia w trybie art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy, zobligowany jest nadać nabywanym wyrobom węglowym określone przeznaczenie, tj. w rozpatrywanym przypadku muszą być one przeznaczone przez organ administracji publicznej do celów opałowych.

Ze złożonego Wniosku wynika, że Wnioskodawca (Gmina Miasto R.) zamierza nabywać wyroby węglowe na potrzeby ogrzewania budynku administracyjnego, w którym znajdują się pomieszczenia biurowe Gminy R., Gminy Miasta R., Starostwa Powiatowego i Urzędu Pracy, Nadzoru Budowlanego oraz Geodezji i Kartografii.

Budynek administracyjny stanowi współwłasność Gminy R. 13,31 %, Gminy Miasto R. 21,8 %, Powiatu R. 62,75 % oraz Skarbu Państwa 2,14 %.

10 pomieszczeń biurowych znajdujących się w budynku jest wynajmowanych, jednakże posiadają swoje indywidualne ogrzewanie poza kotłownią budynku.

Na tle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące możliwości nabycia z zastosowaniem zwolnienia od akcyzy dla wyrobów węglowych przeznaczonych do celów opałowych przez organ administracji publicznej, o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy.

Mając zatem na uwadze opis sprawy jak i przywołane przepisy należy ustalić czy Wnioskodawca jest uprawniony do nabywania wyrobów węglowych z zastosowaniem zwolnienia z akcyzy w oparciu o przepis art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy jako organ administracji publicznej.

Powołany wyżej przepis ustawy zwalnia od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych przez organy administracji publicznej. Jednocześnie ustawa nie zawiera definicji legalnej tego pojęcia.

Należy zauważyć, że zgodnie art. 5 § 2 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 267 ze zm), ilekroć w przepisach Kodeksu postępowania administracyjnego jest mowa o organach administracji publicznej - rozumie się przez to ministrów, centralne organy administracji rządowej, wojewodów, działające w ich lub we własnym imieniu inne terenowe organy administracji rządowej (zespolonej i niezespolonej), organy jednostek samorządu terytorialnego oraz organy i podmioty wymienione w art. 1 pkt 2.

W myśl art. 5 § 2 pkt 6 tej ustawy, ilekroć w przepisach Kodeksu postępowania administracyjnego jest mowa o organach jednostek samorządu terytorialnego - rozumie się przez to organy gminy, powiatu, województwa, związków gmin, związków powiatów, wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starostę, marszałka województwa oraz kierowników służb, inspekcji i straży działających w imieniu wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starosty lub marszałka województwa, a ponadto samorządowe kolegia odwoławcze.

W myśl postanowień art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 1515), gmina posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Samorządowe osoby prawne nie mają własnych struktur organizacyjnych, a nałożone na nie zadania wykonują za pośrednictwem urzędu. Tym samym Urząd Gminy należy rozumieć jako wydzieloną część gminy, realizującą zadania w jej imieniu i na jej rzecz. Jest to rodzaj wewnętrznej jednostki organizacyjnej gminy. Każde działanie podejmowane przez urząd gminy w rzeczywistości nie jest jego działaniem, lecz działaniem samej gminy.

Zgodnie z art. 11a ustawy organami gminy są rada gminy i wójt (burmistrz, prezydent miasta).

W myśl zaś art. 33 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym wójt wykonuje zadania przy pomocy urzędu gminy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę stwierdzić należy, że nabywane przez Wnioskodawcę (finalnego nabywcę węglowego) wyroby węglowe zużywane przez niego do celów opałowych mogą korzystać ze zwolnienia od akcyzy, o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy.

Podkreślić jednak należy, że warunkiem takiego zwolnienia jest wystawienie przez podmiot sprzedający wyroby węglowe dokumentu dostawy lub faktury, jeżeli określa ona pozycję CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach i ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego. Ponadto podpis potwierdzający nabycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, może zostać złożony na dokumencie dostawy lub fakturze, o których mowa w ust. 3 pkt 1, lub w umowie zawartej pomiędzy sprzedawcą wyrobów węglowych a finalnym nabywcą węglowym. Spełnienie powyższych warunków jest wystarczające dla zastosowania zwolnienia od akcyzy w stosunku do wyrobów węglowych nabywanych przez uprawniony podmiot wymieniony w art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym.

Ustawa o podatku akcyzowym nie precyzuje na jaką dokładnie działalność prowadzoną przez podmiot uprawniony, wymieniony w art. 31a ust. 1 pkt 3, mają być przeznaczone wyroby węglowe nabyte ze zwolnieniem od podatku akcyzowego. Nabycie wyrobów węglowych przez podmiot uprawniony i przeznaczenie ich przez ten podmiot do celów opałowych jest zatem wystarczające dla zastosowania zwolnienia od akcyzy i bez znaczenia jest fakt, że z wytworzonej na skutek użycia tych wyrobów energii cieplnej skorzystają także inne podmioty. Dokonując w tym przypadku analizy zasadności zastosowanego przez sprzedawcę zwolnienia powinien być pod uwagę brany jedynie status nabywcy i wskazany przez niego cel opałowy.

Tym samym skoro wyroby węglowe będą nabywane do celów opałowych przez podmiot uprawniony do zwolnienia od akcyzy w myśl art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy (Gminę Miasto R.) i będą przez nią zużywane do celów opałowych w celu dostarczenia ciepła do budynku administracyjnego stanowiącego jego współwłasność, to podlegają one zwolnieniu z akcyzy z uwagi na status podmiotu. Nabycie wyrobów węglowych przez podmiot uprawniony i przeznaczenie ich przez ten podmiot do celów opałowych jest zatem wystarczające dla zastosowania zwolnienia od akcyzy.

Reasumując Gmina jest uprawniona do nabycia w ramach zwolnienia z akcyzy, o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy, wyrobów węglowych zużywanych przez nią do celów opałowych we własnej kotłowni usytuowanej w budynku administracyjnym. Warunkiem zastosowania tego zwolnienia jest nabycie wyrobów węglowych przez uprawniony podmiot (Gminę), zużycie wyrobów węglowych przez Gminę do celów opałowych we własnej kotłowni znajdującej się w budynkach administracyjnym oraz spełnienie warunku o którym mowa w art. 31a ust. 3 pkt 1 z uwzględnieniem art. 31a ust. 4 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, zmiany stanu prawnego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu sprawy niż przedstawiony we wniosku, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.