Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/4512-603/15/AK
z 2 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2015 r. (data wpływu 11 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• miejsca świadczenia i opodatkowania usług sprzedaży kodów do gier - jest prawidłowe,

• prawa do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 9 ustawy z tytułu nabycia na terytorium kraju kodów do gier– jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia i opodatkowania usług sprzedaży kodów do gier oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 9 ustawy z tytułu ich nabycia na terytorium kraju.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zamierza Pan rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej założonej na własne imię i nazwisko. Firma będzie między innymi świadczyła usługi polegające na sprzedaży kodów aktywacyjnych do gier komputerowych. Kod aktywacyjny to tekstowy ciąg znaków, który wpisany w określonym programie komputerowym pozwala na aktywowanie gry oraz pobranie jej np. na komputer. Kody będą miały postać tekstową lub zdjęć z opakowań (zawierających dodatkowo nośnik CD, książeczkę). Będzie Pan nabywał kody w postaci tekstowej lub gotowych zdjęć (bez nośnika CD, opakowania, książeczki) oraz gier w postaci pudełkowej w celu zeskanowania kodów aktywacyjnych. Kody będą nabywane na terytorium Polski od innych podmiotów gospodarczych, będących podatnikami podatku od towarów i usług. Przedmiotowe usługi nie wiążą się z udzielaniem licencji przez sprzedawcę. Licencji udziela producent gry w momencie aktywacji klucza. Sprzedaż kodów do gier odbywała się będzie między innymi:

1. Za pośrednictwem globalnych serwisów (internetowych marketów kodów aktywacyjnych). Na ich stronach będzie Pan miał utworzone konto sprzedawcy. Kody przeznaczone do sprzedaży umieszczane będą w bazie internetowego marketu kodów aktywacyjnych, który naliczy swoją marżę i sprzeda kody do konsumentów końcowych. Dostarczanie kodu aktywacyjnego gry do klienta docelowego będzie następować poprzez pobranie pliku (w przypadku zdjęć) lub kodu tekstowego ze strony serwisu internetowego, po dokonaniu całej płatności za złożone zamówienie. Po sprzedaży kodów przez serwis, będzie Pan wystawiał fakturę na rzecz marketu kodów aktywacyjnych. Internetowe markety kodów aktywacyjnych posiadają siedzibę w krajach trzecich. Internetowy market kodów aktywacyjnych będzie wystawiał konsumentowi końcowemu fakturę na zakup kodu do gry. Nie będzie Pan bezpośrednim sprzedawcą dla konsumenta końcowego. Jednak z regulaminu marketów kodów aktywacyjnych wynika, iż sprzedawca (w tym przypadku Pan) podczas transakcji nawiązuje umowę z konsumentem a nie z tymi firmami (tj. marketami kodów aktywacyjnych). Firmy te są pośrednikami, a faktury za sprzedane usługi są wystawiane na rzecz tych firm z siedzibą w krajach trzecich (w opisanym przypadku w Hongkongu). Pan ustala cenę dla konsumenta końcowego. W przypadku jednego z serwisów, ustala Pan cenę, która obejmuje ich prowizję. Gdy kod zostanie sprzedany, od otrzymanej kwoty zostanie odliczona prowizja.
2. Poprzez zeskanowanie kodu aktywacyjnego z pudełka i umieszczenie go w serwisie - markecie kodów aktywacyjnych.

Jak wynika z uzyskanych przez Pana informacji, internetowe markety kodów aktywacyjnych posiadają oddziały w Polsce. Oddziały te nie biorą udziału w transakcjach, ponieważ faktury są wystawiane na rzecz firm z krajów trzecich.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy miejscem świadczenia usługi sprzedaży kodów do gier będzie miejsce, gdzie znajduje się siedziba globalnego serwisu internetowego? Czy sprzedaż kodów do gier podlega opodatkowaniu w miejscu zamieszkania konsumenta końcowego kodu do gry?
2. Czy miejscem świadczenia usługi zeskanowych z pudełek kodów do gier będzie miejsce, gdzie znajduje się siedziba globalnego serwisu internetowego? Czy sprzedaż kodów do gier podlega opodatkowaniu w miejscu zamieszkania konsumenta końcowego kodu do gry?
3. Czy w opisanym stanie faktycznym będzie Panu przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego z tytułu zakupionych na terytorium Polski kodów do gier?

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone usługi sprzedaży internetowych gier komputerowych spełniają przesłanki wymienione w art. 8 ust. 1 ustawy, bowiem są usługami niebędącymi dostawą towarów, a ich sprzedaż na rzecz podmiotów z krajów trzecich powinna być udokumentowana fakturą, na której nie wykaże podatku należnego, gdyż stosownie do art. 106e ust. 5 pkt 2 p.t.u., na fakturach dokumentujących transakcje opodatkowane na terytorium kraju trzeciego, nie trzeba podawać NIP nabywcy oraz - tak jak na fakturach dla kontrahentów unijnych - stawki podatku, sumy wartości sprzedaży netto i kwoty podatku od tej sumy.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 p.t.u., przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak wynika natomiast z definicji zawartej art. 2 pkt 26 p.t.u., przez usługi elektroniczne rozumie się usługi świadczone za pomocą środków komunikacji elektronicznej, o których mowa w art. 7 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23 marca 2011, str. 1).

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. rozporządzenia Rady (UE), do usług świadczonych drogą elektroniczną, o których mowa w dyrektywie 2006/112/WE, należą usługi świadczone za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie - ze względu na ich charakter - jest zasadniczo zautomatyzowane i wymaga minimalnego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ww. rozporządzenia Rady, ustęp 1 obejmuje w szczególności:

1. ogólnie dostawy produktów w formie cyfrowej, łącznie z oprogramowaniem, jego modyfikacjami lub nowszymi wersjami;
2. usługi umożliwiające lub wspomagające obecność przedsiębiorstw lub osób w sieci elektronicznej, takich jak witryna lub strona internetowa;
3. usługi generowane automatycznie przez komputer i przesyłane poprzez Internet lub sieć elektroniczną w odpowiedzi na określone dane wprowadzone przez usługobiorcę;
4. odpłatne przekazywanie prawa do wystawiania na aukcji towarów lub usług za pośrednictwem witryny internetowej działającej jako rynek online, na którym potencjalni kupujący przedstawiają swoje oferty przy wykorzystaniu automatycznych procedur oraz na którym strony są informowane o dokonaniu sprzedaży za pomocą poczty elektronicznej generowanej automatycznie przez komputer;
5. pakiety usług internetowych oferujące dostęp do informacji, w których element telekomunikacyjny ma charakter pomocniczy i drugorzędny (to znaczy pakiety wykraczające poza oferowanie samego dostępu do Internetu i obejmujące inne elementy, takie jak strony, które umożliwiają dostęp do aktualnych wiadomości, informacji meteorologicznych lub turystycznych, gier, umożliwiają hosting witryn internetowych, dostęp do grup dyskusyjnych; itp.);
6. usługi wyszczególnione w załączniku I.

W załączniku nr I wskazano natomiast, iż obejmuje on punkt 4 załącznika II do dyrektywy 2006/112/WE:

1. uzyskiwanie dostępu i pobieranie muzyki na komputery i telefony komórkowe;
2. uzyskiwanie dostępu i pobieranie sygnałów dźwiękowych, urywków nagrań, dzwonków i innych dźwięków;
3. uzyskiwanie dostępu do filmów i ich pobieranie;
4. pobieranie gier na komputery i telefony komórkowe;
5. uzyskiwanie dostępu do automatycznych gier online, które wymagają użycia Internetu lub innych podobnych sieci elektronicznych, gdy gracze są od siebie oddaleni,
6. odbieranie programów radiowych lub telewizyjnych rozpowszechnianych za pomocą sieci radiowej lub telewizyjnej, Internetu lub podobnej sieci elektronicznej, tj. słuchanie lub oglądanie programów w momencie wybranym przez użytkownika, na jego indywidualne życzenie, na podstawie katalogu programów wybranych przez dostawcę usług medialnych, np. telewizja lub wideo na życzenie;
7. odbieranie programów radiowych lub telewizyjnych rozpowszechnianych za pomocą Internetu lub podobnej sieci elektronicznej (streaming IP), chyba że są one nadawane jednocześnie z ich transmisją lub retransmisją za pomocą sieci radiowych lub telewizyjnych;
8. dostawa treści audio i audiowizualnych za pomocą sieci komunikacyjnych, które to treści nie są udostępniane przez dostawcę usług medialnych i nie są objęte jego odpowiedzialnością redakcyjną;
9. dalsza dostawa treści audio i audiowizualnych należących do dostawcy usług medialnych, lecz dostarczanych przez inny podmiot za pomocą sieci komunikacyjnych.

Na podstawie natomiast art. 28b ust. 1 p.t.u., miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej. Od tej zasady ustawodawca przewidział szereg wyjątków, w tym w art. 28k p.t.u. który stanowi, iż miejscem świadczenia usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych i usług elektronicznych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Zdaniem Pana, w świetle przywołanych przepisów miejsce świadczenia usługi dla celów p.t.u. będzie w kraju siedziby internetowego marketu kodów aktywacyjnych, tj. w kraju trzecim, a Pan będzie zobowiązany wystawić w związku ze sprzedażą kodów aktywacyjnych fakturę, która nie będzie zawierała podatku należnego.

Ad 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, w nawiązaniu do przywołanych powyżej przepisów, miejscem świadczenia usługi polegającej na sprzedaży zeskanowanych kodów aktywacyjnych z pudełka poprzez serwis będzie uzależnione od miejsca siedziby internetowego marketu kodów aktywacyjnych.

Ad.3.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku świadczenia usług sprzedaży kodów aktywacyjnych do gier oraz zeskanowanych kluczy aktywacyjnych w opisanym stanie faktycznym, w których miejsce opodatkowania znajduje się w kraju trzecim będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabytych na terytorium kraju kodów aktywacyjnych do tych gier, co wynika z poniższych przepisów:

• art. 86 ust. 1 p.t.u., zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124,
• art. 86 ust. 9 p.t.u., na podstawie którego podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą czynności zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 oraz pkt 37-41, wykonywanych na terytorium kraju, w przypadku gdy miejscem świadczenia tych usług zgodnie z art. 28b lub art. 281 jest terytorium państwa trzeciego lub gdy usługi dotyczą bezpośrednio towarów eksportowanych, pod warunkiem że podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• prawidłowe - w zakresie miejsca świadczenia i opodatkowania usług sprzedaży kodów do gier,
• nieprawidłowe – w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia na terytorium kraju kodów do gier na podstawie art. 86 ust. 9 ustawy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Świadczeniem usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W świetle regulacji przepisu art. 28b ust. 2 ustawy, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

W myśl art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania przepisów regulujących miejsce świadczenia przy świadczeniu usług:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:





1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;




2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Jak stanowi art. 28k ustawy, miejscem świadczenia usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych i usług elektronicznych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu

Zgodnie z art. 2 pkt 26 ustawy, przez usługi elektroniczne rozumie się usługi świadczone za pomocą środków komunikacji elektronicznej, o których mowa w art. 7 rozporządzenia 282/2011.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ww. rozporządzenia, do „usług świadczonych drogą elektroniczną”, o których mowa w dyrektywie 2006/112/WE, należą usługi świadczone za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie - ze względu na ich charakter - jest zasadniczo zautomatyzowane i wymaga minimalnego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe.

Stosownie do art. 7 ust. 2 rozporządzenia 282/2011, ustęp 1 obejmuje w szczególności:

1. ogólnie dostawy produktów w formie cyfrowej, łącznie z oprogramowaniem, jego modyfikacjami lub nowszymi wersjami;
2. usługi umożliwiające lub wspomagające obecność przedsiębiorstw lub osób w sieci elektronicznej, takich jak witryna lub strona internetowa;
3. usługi generowane automatycznie przez komputer i przesyłane poprzez Internet lub sieć elektroniczną w odpowiedzi na określone dane wprowadzone przez usługobiorcę;
4. odpłatne przekazywanie prawa do wystawiania na aukcji towarów lub usług za pośrednictwem witryny internetowej działającej jako rynek online, na którym potencjalni kupujący przedstawiają swoje oferty przy wykorzystaniu automatycznych procedur oraz na którym strony są informowane o dokonaniu sprzedaży za pomocą poczty elektronicznej generowanej automatycznie przez komputer;
5. pakiety usług internetowych oferujące dostęp do informacji, w których element telekomunikacyjny ma charakter pomocniczy i drugorzędny (to znaczy pakiety wykraczające poza oferowanie samego dostępu do Internetu i obejmujące inne elementy, takie jak strony, które umożliwiają dostęp do aktualnych wiadomości, informacji meteorologicznych lub turystycznych, gier, umożliwiają hosting witryn internetowych, dostęp do grup dyskusyjnych; itp.);
6. usługi wyszczególnione w załączniku I.

Załącznik I wymienia następujące usługi:

1. Punkt 1 załącznika II do dyrektywy 2006/112/WE:




1. tworzenie i hosting witryn internetowych;
   
2. automatyczna konserwacja oprogramowania, zdalnie i online;
   
3. zdalne zarządzanie systemami;
   
4. hurtownie danych online, umożliwiające elektroniczne przechowywanie i wyszukiwanie konkretnych danych;
   
5. dostarczanie online przestrzeni na dysku na żądanie.




2. Punkt 2 załącznika II do dyrektywy 2006/112/WE:





1. uzyskiwanie dostępu online i pobieranie oprogramowania (w szczególności programy w zakresie zamówień publicznych/księgowości, programy antywirusowe) oraz jego uaktualnień;
   
2. oprogramowanie blokujące pojawianie się banerów reklamowych;
   
3. sterowniki do pobierania, takie jak programy ustawiające interfejsy komputera i urządzeń peryferyjnych (np. drukarek);
   
4. automatyczna instalacja online filtrów na witrynach internetowych;
   
5. automatyczna instalacja online zabezpieczeń typu firewall.





3. Punkt 3 załącznika II do dyrektywy2006/112/WE:




1. uzyskiwanie dostępu i pobieranie motywów pulpitów;
   
2. uzyskiwanie dostępu i pobieranie obrazów, fotografii i wygaszaczy ekranu;
   
3. zawartość książek w formie cyfrowej i innych publikacji elektronicznych;
   
4. prenumerata gazet i czasopism online;
   
5. dzienniki logowania i statystyki odwiedzania stron internetowych;
   
6. wiadomości, informacje o sytuacji na drogach oraz prognozy pogody online;
   
7. informacje generowane automatycznie online przez oprogramowanie po wprowadzeniu przez klienta określonych danych, takich jak dane prawne lub finansowe (w szczególności stale uaktualniane kursy giełdowe);
   
8. dostarczanie przestrzeni reklamowej, szczególnie banerów reklamowych na stronach lub witrynach internetowych;
   
9. korzystanie z wyszukiwarek i katalogów internetowych.




4. Punkt 4 załącznika II do dyrektywy 2006/112/WE:





1. uzyskiwanie dostępu i pobieranie muzyki na komputery i telefony komórkowe;
   
2. uzyskiwanie dostępu i pobieranie sygnałów dźwiękowych, urywków nagrań, dzwonków i innych dźwięków;
   
3. uzyskiwanie dostępu do filmów i ich pobieranie;
   
4. pobieranie gier na komputery i telefony komórkowe;
   
5. uzyskiwanie dostępu do automatycznych gier online, które wymagają użycia Internetu lub innych podobnych sieci elektronicznych, gdy gracze są od siebie oddaleni.





5. Punkt 5 załącznika II do dyrektywy 2006/112/WE:





1. automatyczne nauczanie na odległość, którego funkcjonowanie wymaga użycia Internetu lub podobnej sieci elektronicznej, wymagające niewielkiego bądź niewymagające żadnego udziału człowieka, łącznie z klasami wirtualnymi, z wyjątkiem sytuacji, gdzie Internet lub podobna sieć elektroniczna wykorzystywana jest jako proste narzędzie służące komunikowaniu się nauczyciela z uczniem;
   
2. ćwiczenia wypełniane przez ucznia on-line i sprawdzane automatycznie, bez udziału człowieka.

Natomiast art. 7 ust. 3 rozporządzenia zawiera katalog usług, które nie są zaliczane do „usług świadczonych drogą elektroniczną”:

1. usługi nadawcze radiowe i telewizyjne,;
2. usługi telekomunikacyjne;
3. towary, w przypadku których zamawianie i obsługa zamówienia odbywa się elektronicznie;
4. płyty CD-ROM, dyskietki i podobne nośniki fizyczne;
5. materiały drukowane, takie jak książki, biuletyny, gazety i czasopisma;
6. płyty CD i kasety magnetofonowe;
7. kasety wideo i płyty DVD;
8. gry na płytach CD-ROM;
9. usługi świadczone przez specjalistów, takich jak prawnicy i doradcy finansowi, którzy udzielają swym klientom porad za pomocą poczty elektronicznej;
10. usługi edukacyjne, w ramach których treść kursu przekazywana jest przez nauczyciela za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej (tzn. przez zdalne połączenie);
11. usługi fizyczne off-line naprawy sprzętu komputerowego;
12. hurtownie danych off-line;
13. usługi reklamowe, w szczególności w gazetach, na plakatach i w telewizji;
14. usługi centrum wsparcia telefonicznego;
15. usługi edukacyjne obejmujące wyłącznie kursy korespondencyjnie, takie jak kursy za pośrednictwem poczty;
16. konwencjonalne usługi aukcyjne, przy których niezbędny jest bezpośredni udział, niezależnie od sposobu składania ofert;
17. usługi telefoniczne z elementem wideo, znane też pod nazwą usług wideofonicznych;
18. dostęp do Internetu i stron ... ... ...;
19. usługi telefoniczne świadczone przez Internet.

Z powyższego wynika, że warunkiem koniecznym uznania usługi za usługę elektroniczną jest to, aby była ona świadczona za pomocą Internetu lub podobnej sieci elektronicznej. Warunek ten jednak nie jest wystarczający do uznania usługi za usługę elektroniczną w rozumieniu powołanych przepisów. Istotne jest wystąpienie następujących cech świadczonych usług:

• realizacja za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej,
• świadczenie jest zautomatyzowane, a udział człowieka jest niewielki,
• ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe.

Dopiero łączne spełnienie powyższych warunków pozwala na zaklasyfikowanie usługi jako usługi elektronicznej.

Ponadto usługi te nie mogą być objęte wyłączeniami zawartymi w art. 7 ust. 3 ww. rozporządzenia.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl ust. 2 pkt 1 lit. a) omawianego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione lub niepodlegające opodatkowaniu, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Jak stanowi art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Przepis ten wprowadza dwa podstawowe warunki prawa do odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług związanych z usługami „eksportowymi”, a także z dostawą towarów za granicę. Pierwszym z nich jest to, aby hipotetycznie – w przypadku wykonywania tych samych usług w kraju podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady zatem usługi świadczone poza terytorium kraju powinny mieć charakter sprzedaży opodatkowanej. Drugi z tych warunków dotyczy posiadania przez podatnika dokumentów, z których wynika związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju. Powinny to być dokumenty potwierdzające dokonanie określonych czynności opodatkowanych poza terytorium kraju i ich związek z importem lub nabyciem towarów i usług na terenie kraju.

Jak stanowi art. 106a ustawy, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

1. sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;
   
2. dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej – posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:





1. państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
   
2. państwa trzeciego.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Jak stanowi art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
   
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
   
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
   
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
   
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt lit. b;
   
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
   
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
   
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
   
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
   
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
    
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
    
12. stawkę podatku;
    
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
    
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
    
15. kwotę należności ogółem.

Faktura powinna zawierać dodatkowo, w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy „odwrotne obciążenie” (art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy).

Zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 1 ustawy, faktura może nie zawierać, w przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 2 lit. a - danych określonych w ust. 1 pkt 10 i 12-14.

Jak stanowi art. 106e ust. 5 pkt 2 ustawy, faktura może nie zawierać, w przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 2 lit. b - danych określonych w ust. 1 pkt 5 i 12-14.

Analiza okoliczności faktycznych sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa pozwala stwierdzić, że czynności, które zamierza Pan wykonywać polegające na sprzedaży kodów do gier za pośrednictwem globalnych serwisów (internetowych marketów kodów aktywacyjnych) oraz zeskanowanych kodów aktywacyjnych z pudełka będą stanowiły usługi, o których mowa w art. 2 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług. Skoro kontrahenci będą podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy i będą mieli siedziby w krajach innych niż Polska, miejscem świadczenia i opodatkowania usług, które zamierza Pan świadczyć - zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy - będzie terytorium kraju, w którym usługobiorcy będą posiadali siedziby. W konsekwencji, usługi te nie będą podlegały opodatkowaniu na terytorium Polski.

W tej sytuacji, zgodnie z cytowanym przepisem art. 106b ust. 1 pkt 1 w zw. art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy, świadczenie przedmiotowych usług powinien Pan udokumentować fakturą, bez wykazania stawki i kwoty podatku zawierającą adnotację „odwrotne obciążenie”.

W związku ze świadczeniem ww. usług będzie Panu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów kodów na terenie kraju, jednakże nie – jak wskazano we wniosku - na podstawie art. 86 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług, a na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 tej ustawy. Przedstawione okoliczności wskazują bowiem, że gdyby świadczenie tych usług odbywało się w Polsce uprawniłoby do odliczenia podatku naliczonego (ich świadczenie nie korzystałoby ze zwolnienia od podatku). Warunkiem będzie jednak posiadanie przez Pana dokumentów wskazujących na związek odliczonego podatku z tymi czynnościami oraz niezaistnienie przesłanek wynikających z art. 88 ustawy.

Pomimo że prawidłowo stwierdził Pan, że będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, ze względu na podanie błędnej podstawy prawnej statuującej to prawo, oceniając całościowo stanowisko w tym zakresie uznano je za nieprawidłowe.

Końcowo zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku okoliczności, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.