Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4511-477/15/BJ
z 17 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 października 2015 r. (data wpływu do Biura – 14 października 2015 r.), uzupełnionym 1 grudnia 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty wypadkowej otrzymywanej z Niemiec – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 października 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty wypadkowej otrzymywanej z Niemiec.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 20 listopada 2015 r. znak: IBPB-2-1/4511-477/15/BJ wezwano Wnioskodawcę o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono 1 grudnia 2015 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2010 roku Wnioskodawca pracował w Niemczech i w tymże roku zawarł umowę ubezpieczenia wypadkowego z firmą ubezpieczeniową nr polisy ub. (…), zakres ubezpieczenia: ubezpieczenie wypadkowe – wszystkie wypadki codziennego życia – ochrona – max.

W 2011 roku Wnioskodawca uległ wypadkowi i po zakończonym długotrwałym leczeniu i rehabilitacji ubezpieczyciel, zgodnie z umową, wypłaca Wnioskodawcy należne świadczenie, tj. dożywotnią rentę wypadkową.

Renta ta wpływa na osobiste konto bankowe Wnioskodawcy i bank, jako płatnik, pobiera zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od ww. świadczenia.

W piśmie z 27 listopada 2015 r. (data wpływu do Biura – 1 grudnia 2015 r.), stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że jego miejsce zamieszkania dla celów podatkowych – rezydencja podatkowa (ośrodek interesów życiowych i gospodarczych) znajduje się w Polsce. Otrzymywana renta wypadkowa jest świadczeniem wypłacanych z tytułu ubezpieczenia osobowego. Umowa ubezpieczeniowa zawarta przez Wnioskodawcę nie obejmowała inwestowania składki ubezpieczeniowej na podstawie przepisów o działalności ubezpieczeniowej w związku z funduszami kapitałowymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy renta wypadkowa dożywotnia otrzymywana od ubezpieczyciela objęta jest zwolnieniem od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4?

Wnioskodawca wskazał, iż na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca objął zwolnieniem podatkowym kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z zastrzeżeniem wyjątków ustawowych.

Zgodnie z art. 805 Kodeksu cywilnego „przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa spełnić określone świadczenie w razie zajścia określonego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę”.

Świadczenie zakładu ubezpieczeń przy ubezpieczeniu osobowym polega na wypłacie umówionej sumy pieniężnej, renty lub innego świadczenia w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku w życiu osoby ubezpieczonej. Zwolnienie to obejmuje wszelkie kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczenia osobowego a nie tylko odszkodowań z tego tytułu. Zwolnienie zatem obejmuje również rentę wypłacaną tytułem ubezpieczenia.

Na poparcie powyższego Wnioskodawca zacytował fragment pisma MF z dnia 18 marca 1996 r. znak: PO S/6-1109-0249/96, Biuletyn Skarbowy 1996 nr 5 str.1:

„Renty wypłacane przez instytucje ubezpieczeniowe należy zaliczyć do ubezpieczeń osobowych na życie. W związku z powyższym korzystają one ze zwolnienia od podatku na podstawie powołanego przepisu.”

W związku z tym Wnioskodawca uważa, że bank niesłusznie pobiera od ww. świadczenia zaliczki na podatek dochodowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r. poz. 361, ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a tej ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Przepis art. 4a wymienionej ustawy stanowi przy tym, iż przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca w 2010 roku pracował w Niemczech i w tymże roku zawarł umowę ubezpieczenia wypadkowego z firmą ubezpieczeniową. W 2011 roku Wnioskodawca uległ wypadkowi i po zakończonym długotrwałym leczeniu i rehabilitacji ubezpieczyciel, zgodnie z umową, wypłaca Wnioskodawcy należne świadczenie, tj. dożywotnią rentę wypadkową. Otrzymywana renta wypadkowa jest świadczeniem wypłacanych z tytułu ubezpieczenia osobowego. Umowa ubezpieczeniowa zawarta przez Wnioskodawcę nie obejmowała inwestowania składki ubezpieczeniowej na podstawie przepisów o działalności ubezpieczeniowej w związku z funduszami kapitałowymi. Miejsce zamieszkania dla celów podatkowych Wnioskodawcy – rezydencja podatkowa (ośrodek interesów życiowych i gospodarczych) znajduje się w Polsce.

Z uwagi na to, że Wnioskodawca ma miejsce zamieszkania w Polsce, a świadczenie z umowy ubezpieczeniowej otrzymuje z Republiki Federalnej Niemiec, zastosowanie w niniejszej sprawie ma umowa z 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz.U. z 2005 r., Nr 12, poz. 90).

W myśl art. 22 ust. 1 ww. umowy dochody osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, gdzie są osiągane, a które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że świadczenie, które otrzymuje Wnioskodawca jest opodatkowane w Polsce. Do opodatkowania ww. świadczenia w Polsce stosuje się przepisy polskiego prawa podatkowego, uregulowane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem:

1. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 1 lub art. 30c,
2. dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 15.
   
   

Zgodnie z treścią art. 24 ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej w związku z umową ubezpieczenia zawartą na podstawie przepisów o działalności ubezpieczeniowej, w przypadku ubezpieczeń związanych z funduszami kapitałowymi, jest różnica między wypłaconą kwotą świadczenia a sumą składek wpłaconych do zakładu ubezpieczeń, które zostały przekazane na fundusz kapitałowy.

Stosownie do art. 829 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., poz. 121, ze zm.), ubezpieczenie osobowe może w szczególności dotyczyć:

1. przy ubezpieczeniu na życie - śmierci osoby ubezpieczonej lub dożycia przez nią oznaczonego wieku;
2. przy ubezpieczeniu następstw nieszczęśliwych wypadków - uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia lub śmierci wskutek nieszczęśliwego wypadku.
   
   

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że zgodnie z postanowieniami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec, renta wypadkowa (tj. świadczenie z tytułu ubezpieczenia na życie w firmie ubezpieczeniowej w Niemczech), która jest wypłacana Wnioskodawcy (osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce) podlega opodatkowaniu w Polsce. Skoro jednak − jak wskazał Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku − zawarta umowa ubezpieczeniowa nie obejmowała inwestowania składki ubezpieczeniowej na podstawie przepisów o działalności ubezpieczeniowej ww. świadczenie jest zwolnione od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.