Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/4512-236/15/LG
z 16 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z 12 maja 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z 28 września 2015 r. (data wpływu 5 października 2015 r.), uzupełnionym pismem z 26 października 2015 r. (data wpływu 30 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania i rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania i rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 26 października 2015 r. będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 19 października 2015 r. nr IBPP4/4512-236/15/LG.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca nie jest podatnikiem VAT, posiada wewnątrzwspólnotowy numer NIP, który podaje zagranicznym dostawcom. Wnioskodawca prowadzi outlet (końcówki kolekcji, odzież nowa). W związku z nawiązaniem współpracy z angielskimi dostawcami Wnioskodawca otrzymuje faktury na których (pomimo próśb Wnioskodawcy) nie zostaje podany VAT unijny Wnioskodawcy, ani VAT dostawcy. Ponadto faktury nie zawierają ani ceny netto, ani ceny brutto. Wnioskodawca posiada natomiast potwierdzenie mailowe od dostawców, że podane na fakturach ceny są cenami brutto, ponieważ ww. zamówienia dotyczą sklepów internetowych, gdzie VAT krajowy jest naliczany.

Ponadto w piśmie z 26 października 2015 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. Towary nabywane od kontrahentów angielskich służą działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie jest płatnikiem VAT, posiada VAT UE. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na zasadach ogólnych - książka przychodów i rozchodów.
2. Wnioskodawca nabywa towar od różnych kontrahentów angielskich. Dostawcy angielscy nie przedstawiają wszystkich danych potrzebnych do jednoznacznego przyporządkowania czy są to faktury z VAT czy bez VAT, jedynie potwierdzają to mailowo.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy wobec ww. informacji Wnioskodawca jest zobowiązany do płacenia VAT skoro VAT jest naliczany w Anglii, a nie ma możliwości zmiany formy faktur? Czy oznacza to, że Wnioskodawca ma płacić podwójny VAT: w Anglii i w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli dostaje on w drodze mailowej odpowiedź, że faktura wystawiona jest z VAT i podatnik angielski zapłacił VAT – Wnioskodawca nie powinien deklarować tych nabyć w deklaracji VAT UE i Wnioskodawca nie będzie płacił podatku VAT z deklaracji VAT-8. Jeżeli Wnioskodawca dostanie odpowiedź od kontrahenta angielskiego, że faktura wystawiona jest w wartości netto, Wnioskodawca przedstawi wartość w deklaracji VAT-8 i VAT UE i zapłaci VAT w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwana dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Powyższy przepis wprowadza powszechność opodatkowania podatkiem VAT ww. czynności.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 9 ust. 1 i 2 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1.nabywcą towarów jest:

1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

-z zastrzeżeniem art. 10;

2.dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Na podstawie art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu – art. 25 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne: dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Czynność wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów – co do zasady – wymaga istnienia dwóch stron transakcji: jeden podmiot nabywa towary rozpoznając u siebie wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, natomiast druga strona dostarcza te towary dokonując wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawsze wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:

1. po pierwsze podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel; zatem na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa;
2. po drugie po nabyciu towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym pozostaje bez znaczenia kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary w wyniku dokonanej dostawy mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
   
   

W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, opodatkowaniu podlega czynność nabycia towarów. Należny z tytułu obrotu podatek rozliczany jest przez nabywcę towaru w państwie, do którego następuje dostawa towarów. Transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów towarzyszy zawsze lustrzana czynność, wykonywana przez drugą stronę transakcji, tj. dostawa towarów (co do zasady mająca charakter dostawy wewnątrzwspólnotowej). Należy podkreślić, że niewłaściwe rozpoznanie przez kontrahenta zagranicznego jego dostawy, nie powoduje braku wystąpienia u polskiego nabywcy wewnątrzwspólnotowego nabycia. Podobnie - zadeklarowanie przez kontrahenta zagranicznego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie powoduje, że u polskiego nabywcy automatycznie dochodzi do wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Zasady opodatkowania transakcji wewnątrzwspólnotowych, tj. nabycie wedle stawki właściwej dla danego towaru, zaś dostawa co do zasady wedle stawki 0% powoduje, że podatek z tytułu danej czynności faktycznej (którą jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami, u jednego kontrahenta stanowiące wewnątrzwspólnotowe nabycie, u drugiego zaś odpowiednio wewnątrzwspólnotową dostawę) jest faktycznie rozliczany przez nabywcę w państwie, do którego towary zostały ostatecznie przemieszczone.

Stosownie do postanowień art. 10 ust. 1 i 2 ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku, gdy:

1.dotyczy towarów, do których miałyby odpowiednio zastosowanie przepisy art. 45 ust. 1 pkt 9, art. 80, art. 83 ust. 1 pkt 1, 3, 6, 10 i 18, z uwzględnieniem warunków określonych w tych przepisach;

2.dotyczy towarów innych niż wymienione w pkt 1 nabywanych przez:

1. rolników ryczałtowych dla prowadzonej przez nich działalności rolniczej,
2. podatników, którzy wykonują jedynie czynności inne niż opodatkowane podatkiem i którym nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług,
3. podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
4. osoby prawne, które nie są podatnikami

-jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego kwoty 50 000 zł;

3.dostawa towarów, w wyniku której ma miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju:

1. nie stanowiła u podatnika, o którym mowa w art. 15, albo nie stanowiłaby u podatnika podatku od wartości dodanej dostawy towarów, o której mowa w art. 7, lub stanowiła albo stanowiłaby taką dostawę towarów, ale dokonywaną przez podatnika, u którego sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, albo podatnika podatku od wartości dodanej, do którego miałyby zastosowanie podobne zwolnienia, z wyjątkiem przypadku, gdy przedmiotem dostawy są nowe środki transportu, lub
2. stanowiłaby dostawę towarów, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2;

4.dostawa towarów, o których mowa w art. 120 ust. 1, w wyniku której ma miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju, jest opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach;

5.dostawa towarów, o których mowa w art. 120 ust. 1, w wyniku której ma miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju, jest dokonywana przez organizatora aukcji (licytacji) oraz do dostawy tej zastosowano szczególne zasady opodatkowania podatkiem od wartości dodanej obowiązujące w państwie członkowskim rozpoczęcia transportu lub wysyłki, stosowane do dostaw towarów dokonywanych przez organizatora aukcji (licytacji), wyłączające uznanie dostawy towarów za czynność odpowiadającą wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, pod warunkiem posiadania przez nabywcę dokumentów jednoznacznie potwierdzających nabycie towarów na tych szczególnych zasadach.

Przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się, jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 50 000 zł.

Należy wskazać, że transakcja może zostać uznana za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów pod warunkiem, że nabywcą tych towarów jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej tego podatnika, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa powyżej, natomiast dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy, lub podatnikiem podatku od wartości dodanej. W sytuacji, gdy spełnione zostaną powyższe warunki i nie wystąpią wskazane przesłanki wykluczające wystąpienie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - transakcję uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy.

Ponadto powołane wyżej regulacje zawarte w art. 9 i 10 ustawy oznaczają, że przemieszczenie towarów traktowane jest jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium Polski tylko wtedy, gdy następuje ono z terytorium innego państwa członkowskiego (rozpoczęcia wysyłki lub transportu) na terytorium kraju. Ponadto podmiot dokonujący dostawy musi być podatnikiem podatku od wartości dodanej, a nabywca podatnikiem podatku od towarów i usług lub osobą prawną niebędącą podatnikiem. Z kolei dostawa towarów, w wyniku której następuje nabycie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, musi odbywać się za wynagrodzeniem. Jednocześnie nie mogą zachodzić przesłanki wskazane w art. 10 ust. 1 ustawy.

Jednakże gdy status nabywcy powoduje, że nie występuje wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (brak opodatkowania po stronie nabywcy), następuje obciążenie podatkiem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w kraju wysyłki (dostawca opodatkowuje je w swoim kraju wg właściwej stawki).

Zgodnie z art. 10 ust. 6 ustawy, podatnicy oraz osoby prawne niebędące podatnikami, do których ma zastosowanie ust. 1 pkt 2, mogą wybrać opodatkowanie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przez złożenie naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o takim wyborze albo przez podanie dokonującemu dostawy towarów numeru, o którym mowa w art. 97 ust. 10.

Podatnicy, o których mowa w ust. 6, mogą ponownie skorzystać z wyłączenia, o którym mowa w ust. 1, jeżeli zawiadomią pisemnie naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z opodatkowania przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują z opodatkowania, nie wcześniej jednak niż po upływie terminu określonego w ust. 7 – art. 10 ust. 8 ustawy.

Na podstawie art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Z uwagi na szczególne mechanizmy rządzące opodatkowaniem transakcji wewnątrzwspólnotowych, konieczne było wprowadzenie w prawie krajowym szczególnych przepisów dotyczących rejestrowania podmiotów uczestniczących w dokonywaniu tych transakcji, zasad nadawania im unikalnych numerów identyfikacyjnych oraz zasad i trybu identyfikowania podmiotów, które rozpoznają transakcje wewnątrzwspólnotowe.

W myśl art. 97 ust. 1 ustawy – podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

Zatem, obowiązek rejestracji został nałożony na tych podatników, którzy zawsze rozpoznają transakcje wewnątrzwspólnotowe. Są to podatnicy VAT niebędący rolnikami ryczałtowymi, niebędący podatnikami wykonującymi czynności nieopodatkowane lub niebędący zwolnionymi podmiotowo od podatku.

Jednak stosownie do art. 97 ust. 2 ustawy – przepis ust. 1 stosuje się również do podatników w rozumieniu art. 15 innych niż wymienieni w ust. 1 i osób prawnych niebędących podatnikami w rozumieniu art. 15, u których wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przekroczyła kwotę, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, oraz tych, którzy zamierzają skorzystać z możliwości określonej w art. 10 ust. 6.

Warunkiem opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w państwie nabywcy jest podanie przez niego numeru identyfikacyjnego, pod którym jest on zidentyfikowany w danym państwie. Stąd też obowiązek rejestracji w charakterze „podatników VAT UE”, który umożliwić ma opodatkowanie przedmiotowych transakcji w państwie zamawiającego jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Na podstawie art. 97 ust. 10 ustawy, podmioty, o których mowa w ust. 1-3, zarejestrowane jako podatnicy VAT UE, które uzyskały potwierdzenie zgodnie z ust. 9, podając numer, pod którym są zidentyfikowane na potrzeby podatku, przy:

1. dokonywaniu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów,
2. dokonywaniu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
3. świadczeniu usług, do których stosuje się art. 100 ust. 1 pkt 4, dla podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,
4. nabywaniu usług, do których stosuje się art. 28b, dla których są podatnikami z tytułu importu usług

-są obowiązane do posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej poprzedzonym kodem PL.

Na podstawie art. 99 ust. 8 ustawy, podatnicy wymienieni w art. 15, inni niż zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni i osoby prawne niebędące podatnikami w rozumieniu art. 15, u których wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przekroczyła kwotę, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, lub którzy skorzystali z możliwości wymienionej w art. 10 ust. 6, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe w zakresie dokonywanych nabyć za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu.

W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 18 czerwca 2015 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2015 r. poz. 914) w § 1 pkt 2 określony został wzór deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-8), o której mowa w art. 99 ust. 8 ustawy, wraz z objaśnieniami, stanowiący załącznik nr 5 do rozporządzenia.

Ponadto w świetle art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej.

Jednocześnie na podstawie art. 100 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 pkt 2 w zakresie wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1, stosuje się również do osób prawnych niebędących podatnikami w rozumieniu art. 15, zarejestrowanych jako podatnicy VAT UE.

Wzór informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach VAT UE z objaśnieniami stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 czerwca 2013 r. w sprawie informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach (Dz.U. z 2013 r. poz. 724) – § 1 pkt 1.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca dokonuje zakupu towarów od różnych kontrahentów angielskich. Dostawcy angielscy nie przedstawiają wszystkich danych potrzebnych do jednoznacznego przyporządkowania czy są to faktury z VAT czy bez VAT, jedynie potwierdzają to mailowo. Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku VAT, jest natomiast podatnikiem VAT dla potrzeb transakcji unijnych. Wnioskodawca informuje dostawców o swoim numerze unijnym NIP. Towary będące przedmiotem transakcji służą działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Mając na uwadze przedstawiony stan sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca posiada nadany przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego numer VAT UE, o którym informuje swoich kontrahentów dokonujących dostawy, to jest on podmiotem zobligowanym do opodatkowania dokonanego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. W konsekwencji Wnioskodawca jest zobowiązany do wykazania i rozliczenia wewnątrzwspólnotowych nabyć w deklaracji VAT-8.

W tym miejscu Organ zauważa, że Wnioskodawca niezasadnie uzależnia rozpoznanie wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru od wystawienia faktury przez zagranicznego kontrahenta - dostawcy towarów. Wnioskodawca jest podmiotem zarejestrowanym do transakcji wewnątrzwspólnotowych z ważnym nr VAT-UE co powoduje, że jest zobligowany do każdorazowego rozliczenia transakcji zakupu towarów od zagranicznych kontrahentów (podatników) z Anglii w przypadku gdy dana transakcja spełnia ustawowe przesłanki do uznania jej za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. To okoliczności danego stanu faktycznego wskazują na taki obowiązek. Zatem nie ma znaczenia czy kontrahent wystawił na rzecz Wnioskodawcy fakturę w wartości netto czy brutto, bowiem prawidłowość wystawienia faktury i opodatkowania transakcji sprzedaży przez angielskiego dostawcę dotyczy sfery opodatkowania tego kontrahenta.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 6 ustawy podstawa opodatkowania obejmuje,:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Powyższy przepis stanowi o wszelkich podatkach wchodzących do podstawy opodatkowania. Tym samym w podstawie opodatkowania należy uwzględnić podatek od wartości dodanej (czy też kwotę odpowiadającą podatkowi od wartości dodanej) wówczas, gdy sprzedawca – dostawca błędnie opodatkował daną sprzedaż.

Stosownie natomiast do art. 30a ust. 1 ustawy do ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, w tym również dokonywanego na podstawie art. 12a ust. 4-6, stosuje się odpowiednio art. 29a ust. 1, 6, 7, 10 i 11.

Przepisy te wskazują, że podstawa opodatkowania obejmuje wszystko co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy z uwzględnieniem przepisów art. 29a ust. 1, 6, 7, 10 i 11 ustawy.

Uwzględniając powyższe, podstawa opodatkowania transakcji nabycia towaru obejmuje całkowitą kwotę, jaką Wnioskodawca zobowiązany jest zapłacić, czyli cenę nabycia towaru stanowiącą całkowity koszt jego zakupu, włącznie z zagranicznym podatkiem od wartości dodanej w przypadku gdy został on nieprawidłowo uwzględniony przez zagranicznego sprzedawcę.

Zgodnie z powyższym podstawą opodatkowania w sprawie objętej wnioskiem - niezależnie czy kontrahenci angielscy wystawili na rzecz Wnioskodawcy (zarejestrowanego podatnika VAT-UE) faktury w cenie netto czy brutto - obejmuje kwotę wykazaną na fakturze, którą Wnioskodawca jest zobowiązany zapłacić, z uwzględnieniem treści przepisów art. 29a ust. 1, 6, 7, 10 i 11 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.