Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/4512-1025/15/AK
z 7 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2015 r. (data wpływu 29 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia i opodatkowania usług spedycji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia i opodatkowania usług spedycji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność w zakresie spedycji towarów. Zawarła umowę o świadczenie usług z podmiotem z siedzibą w Szwajcarii [dalej: Usługobiorca], prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług [dalej: UVAT]. Wedle uzyskanego przez Spółkę oświadczenia, Usługobiorca nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Usługobiorca jest zarejestrowany w Polsce „na VAT”. Na rzecz tego podmiotu Spółka wykonuje szereg czynności w zakresie dostaw towaru, które można opisać w sposób następujący:

W zakresie importu towarów:

• otrzymuje informacje o datach przypłynięcia towaru do polskiego portu - dokonuje weryfikacji zaplanowanych dostaw;
• przygotowuje plan dostaw pod kątem planu jazdy pociągów;
• konsultuje plan dostaw z Usługobiorcą;
• zleca transport przewoźnikom;
• przygotowuje dokumenty celne w związku z importem towaru spoza obszaru Unii Europejskiej;
• organizuje dostawy;
• awizuje dostawy na dany dzień;
• organizuje powrót pustych kontenerów.

W zakresie eksportu towarów:

• uzyskuje wytyczne w zakresie eksportu od Usługobiorcy;
• weryfikuje możliwość dokonywania eksportu za pośrednictwem kontenerów dostępnych u armatorów;
• zleca dokonanie eksportu za pośrednictwem danego armatora;
• awizuje dostawę w porcie przeznaczenia.

Wszystkie wskazane czynności (zarówno transport towaru jak i pozostałe czynności) są wykonywane na terytorium kraju. Spółka przy realizacji usług posiłkuje się usługami transportowymi oferowanymi przez podmioty zewnętrzne, sama nie posiada bowiem własnych środków transportu.

Z tytułu wykonywania powyższych czynności Spółka wystawiła Usługobiorcy faktury, w których w opisie czynności podlegających opodatkowaniu wskazano, iż przedmiotem opodatkowania jest transport. Faktury wystawione na rzecz Usługobiorcy wskazywały na opodatkowanie udokumentowanych nimi czynności w stawce VAT - 23%.

Spółka powzięła jednak wątpliwość co do zasadności takiego sposobu opodatkowania świadczonych przez siebie usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w sposób prawidłowy Spółka uznała, iż miejscem świadczenia na rzecz Usługobiorcy usług określonych w przedstawionym stanie faktycznym jest terytorium Polski, a zatem czy w sposób prawidłowy wystawiła faktury VAT ze stawką 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy, miejscem świadczenia na rzecz Usługobiorcy usług określonych w przedstawionym stanie faktycznym jest siedziba Usługobiorcy, a zatem w sposób nieprawidłowy wystawił faktury VAT ze stawką 23%, ponieważ usługi te jako niepodlegające opodatkowaniu w kraju powinny być udokumentowane fakturą z opisem „nie podlega opodatkowaniu".

Zgodnie z art. 28b ust. 1 UVAT, miejscem świadczenia usług, w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w dalszych przepisach.

Należy podkreślić, iż zgodnie z ust. 2 art. 28b UVAT, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Natomiast zgodnie z art. 28a, podatnikiem jest między innymi podmiot, który wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 UVAT lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności.

Do usług świadczonych przez Spółkę na warunkach określonych w stanie faktycznym nie będzie miał zastosowania żaden z zawartych w UVAT przepisów szczególnych określających odmienny sposób ustalania miejsca świadczenia usług, co oznacza, że w rozpatrywanym przypadku zastosowanie znajdzie przywołana wyżej zasada ogólna wskazana w art. 28b UVAT.

Z uwagi na to, że w analizowanym stanie faktycznym Usługobiorca prowadzi działalność gospodarczą zgodnie z rozumieniem art. 15 ust. 2 UVAT oraz posiada siedzibę na terenie Szwajcarii, a jednocześnie nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, należy przyjąć, iż miejscem świadczenia na jego rzecz usług na warunkach określonych w stanie faktycznym, jest, zgodnie z art. 28b ust. 1 UVAT, miejsce, w którym Usługobiorca posiada swoją siedzibę, a zatem terytorium Szwajcarii.

Należy w tym miejscu zaznaczyć, że do opisanego stanu faktycznego nie znajdzie zastosowania przepis art. 28f ust. la pkt 2 UVAT, który jako miejsce świadczenia usług wskazuje terytorium kraju, albowiem przepis ten odnosi się wprost do usług transportowych, a, w ocenie Spółki, usługi określone w stanie faktycznym nie stanowią usług transportu towarów. Zakres czynności wykonywanych przez Spółkę na rzecz Usługobiorcy jest znacznie szerszy od usług transportowych - czynności, jakie Spółka zobowiązana jest wykonać na rzecz swego kontrahenta wykraczają znacznie ponad usługę przewozową. Jak wyżej wskazano, usługa świadczona na rzecz Usługobiorcy polega m.in. na opracowaniu planu dostaw, organizacji procesu dostaw, zlecaniu przewoźnikom zewnętrznym transportu, awizowaniu przesyłki, przygotowywaniu dokumentów celnych - jak widać zadania Spółki polegają na realizacji wielu czynności, które łącznie składają się na kompleksową usługę spedycyjną, w wyniku której Usługobiorca, przy pomocy Spółki, rozsyła swój towar do kontrahentów na terenie całego kraju.

Analizując charakter usługi realizowanej przez Spółkę należy też wskazać, że typowa usługa transportu towaru polega wyłącznie na zleceniu przetransportowania towaru z jednego miejsca na drugie bezpośrednio podmiotowi dokonującemu transportu. Zatem, usługa transportu towaru (dla której w rozpatrywanym stanie faktycznym, miejsce świadczenia określałby art. 28f UVAT) jest odrębną, znacznie uproszczoną, w porównaniu do spedycji, usługą, dla której miejsce świadczenia określa zasada ogólna wyrażona w art. 28b UVAT. Z kolei usługa spedycji polega na kompleksowej organizacji transportu towaru, a jedynie w jej ramach wystąpi transport, który najczęściej jest podzlecany podmiotom trzecim, oferującym bezpośrednio usługi transportowe.

Na szerszy zakres czynności wykonywanych w ramach umowy spedycji wskazuje także art. 794 § 1 Kodeksu cywilnego, a zatem podstawowy przepis regulujący umowę spedycji, w którym stwierdza się, iż przez umowę spedycji spedytor zobowiązuje się za wynagrodzeniem w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do wysyłania lub odbioru przesyłki albo do dokonania innych usług związanych z jej przewozem. Podczas gdy, zgodnie z kodeksową definicją umowy przewozu zawartą w art. 774 Kodeksu cywilnego, przez umowę przewozu przewoźnik zobowiązuje się w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do przewiezienia za wynagrodzeniem osób lub rzeczy.

W konsekwencji, w rozpatrywanej sprawie art. 28f UVAT nie będzie miał zastosowania. Mimo bowiem, iż usługa jest wykonywana przez Spółkę na rzecz podmiotu posiadającego siedzibę w państwie trzecim (co jest jednym z warunków zastosowania wskazanego przepisu), to nie stanowi ona jednak usługi transportu towaru, o której we wskazanym przepisie mowa - z uwagi na jej złożony i kompleksowy charakter, usługę świadczoną na rzecz kontrahenta ze Szwajcarii zakwalifikować należy bowiem jako usługę spedycji, której miejsce świadczenia określa się zgodnie z zasadą ogólną wskazaną w art. 28b UVAT.

Podsumowując, zdaniem Spółki, do określenia miejsca świadczenia usług wykonywanych na rzecz Usługobiorcy zastosowanie powinien mieć art. 28b UVAT, a nie, jak błędnie przyjęła początkowo, art. 28f UVAT. W konsekwencji, miejscem świadczenia tych usług jest siedziba Usługobiorcy, a zatem usługi te nie podlegają opodatkowaniu w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku okoliczności, z których wynika m.in., że usługobiorca nie posiada na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Oznacza to, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.