2015.12.22 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-794/15/ICz
z 22 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 września 2015r. (data wpływu 14 września 2015r.), uzupełnionym pismem z 26 listopada 2015r. (data wpływu 1 grudnia 2015r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia pojazdu samochodowego Cafe Mobil oraz z tytułu poniesionych wydatków związanych z eksploatacją tego pojazdu jest:

nieprawidłowe w zakresie pytania oznaczonego nr 1,
prawidłowe w zakresie pytania oznaczonego nr 2.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2015r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia pojazdu samochodowego Cafe Mobil oraz z tytułu poniesionych wydatków związanych z eksploatacją tego pojazdu.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 26 listopada 2015r. (data wpływu 1 grudnia 2015r.) , będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 17 listopada 2015r. znak: IBPP2/4512-794/15/ICz).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym, w zakresie podatku od towarów i usług zobowiązanym do składania deklaracji podatkowych miesięcznych. Głównym przedmiotem jej działalności gospodarczej jest pozostały transport lądowy pasażerski, gdzie indziej niesklasyfikowany. Spółka prowadzi również działalność m.in. w zakresie ruchomych placówek gastronomicznych (56.10.B). Do prowadzenia w/w działalności gospodarczej Spółka wykorzystuje zakupiony poniżej opisany pojazd, który jest wykorzystywany wyłącznie do celów związanych z działalnością gospodarczą tj.:

pojazd samochodowy inny, czterokołowiec, marki AXIAM MEGA, rok nabycia 2015, ilość miejsc łącznie z miejscem dla kierowcy - 2, dopuszczalna ładowność 599kg, masa własna: 401 kg, maksymalna prędkość 75 km/h dla którego nie uzyskano zaświadczenia z okręgowej stacji kontroli pojazdów, zgodnie z art. 86a ust. 10 pkt 1, gdyż firma dokonująca zabudowy wraz z wyposażeniem nie ma uprawnień do ich wydawania. Pojazd posiada wydane świadectwo zgodności WE.

W poz. 67 tabeli nr 1 „Rodzaje i podrodzaje pojazdów", załącznika nr 4 („Klasyfikacja pojazdów”) do rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 27 września 2003 r. w sprawie szczegółowych czynności organów w sprawach związanych z dopuszczeniem pojazdów do ruchu oraz wzorów dokumentów w tych sprawach (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 137, poz. 968 ze zm.) wymieniono rodzaje pojazdów klasyfikowanych jako „samochodowy inny”. Do tego rodzaju zaliczają się następujące, podrodzaje pojazdów: - czterokołowiec (kategoria homologacyjna L7e), - czterokołowiec lekki (kategoria homologacyjna L6e), - inny.

W/w pojazd zalicza się do kategorii homologacji tzw. innych pojazdów samochodowych i taką też posiada wpisaną do świadectwa zgodności WE. - L7e - do przewozu towarów. Zarejestrowanym pojazdem Podatnik porusza się po drogach publicznych.

Jak wspomniano wyżej Podatnik dokupił odpowiednie wyposażenie do pojazdu, tak aby mógł być wykorzystywany do prowadzenia działalności opodatkowanej Podatnika. W skład zabudowania wchodzą:

zabudowa wykonana ze ścian typu sandwich, rdzeń z pianki XPS, poszycie z laminatu o grubości 25 mm, wymiary 240cmx149cmx200cm,
meble po lewej i prawej stronie z blatami inox, wymiary 195x60(35)x85,
instalacja elektryczna 230 V, - box gazowy,
moduł sanitarny (zlew jednokomorowy, wylewka z elektrozaworem, podgrzewacz przepływowy, zbiorniki na czystą i brudną wodę) -12 V,
lodówka podblatowa Thetford poj. 100 L (sterowana elektronicznie) zasilana gazem, ekspres do kawy dwu grupowy (sterowany elektronicznie) zasilane gazem,
ogrzewanie taśma LED 12 V, - wykładzina PCV,
oklejenie zabudowy folią samochodową z filtrem UV i warstwą laminatu ochronnego.

Wnioskodawca 30 kwietnia 2015 r. wpłacił zaliczkę w kwocie 36.000 zł na poczet w/w pojazdu samochodowego. Na poczet powyższej wpłaty sprzedawca wystawił fakturę zaliczkową VAT na kwotę 36.000 zł. Wnioskodawca od kwoty zaliczki odliczył 50% podatku VAT. Następnie w dniu 22 lipca 2015 r. sprzedawca pojazdu samochodowego dokonał korekty faktury zaliczkowej o kwotę 36.000 zł. Tego samego dnia sprzedawca wystawił właściwą fakturę VAT na kwotę 52.767 zł. Na fakturze widnieje adnotacja „wpłacono 30.04.2015 r. kwotę 36.000 zł. Pozostaje do zapłaty 16.767 - zł.".

Należy również wskazać, że Spółka:

nadzoruje używanie pojazdu poprzez: prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu, pozostawienie po godzinie pracy kluczyków oraz dokumentów w siedzibie firmy,
po godzinach pracy pojazd będzie pozostawiony w miejscu wskazanym przez Spółkę,
wymieniony samochód jest wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W piśmie uzupełniającym z 26 listopada 2015r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy i wyjaśnił, że:

Zdaniem Wnioskodawcy aby rozporządzać towarem jak właściciel trzeba fizycznie pojazd posiadać, gdyż prawo do rozporządzania pojazdem jak właściciel nabywa się w momencie, w którym można swobodnie dysponować rzeczą. Należy przyjąć, iż jest to dzień, w którym Wnioskodawca otrzymał faktycznie pojazd tj. 29 lipca 2015 r.
Wnioskodawca nie uzyskał z okręgowej stacji kontroli pojazdów zaświadczenia potwierdzającego spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w art. 86a ust. 9 pkt 1 i 2 ustawy o VAT. Wnioskodawca ubiegał się o jego wydanie gdyż pojazd spełnia wymogi zawarte w w/w przepisie. Jednak uzyskał informację, że z powodu braku zapisów w homologacji wydanie takiego zaświadczenia nie jest możliwe, mimo, że spełnia wymogi określone w art. 86a ust. 9 pkt 1 i 2 ustawy o VAT. Konstrukcja wyklucza jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Pojazd posiada kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu towarów jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu.
Wnioskodawca 28 lipca 2015 r. złożył do Naczelnika Urzędu Skarbowego informację na formularzu VAT-26 o wykorzystaniu pojazdu wyłącznie do działalności gospodarczej.
Wskazując na konkretne okoliczności potwierdzające obiektywnie brak możliwości użytkowania prywatnego samochodu, podać należy, że taką okolicznością jest nadzór nad używaniem pojazdu w trakcie wykonywania obowiązków służbowych przez prezesa spółki oraz koordynatora. W godzinach z góry ustalonych pojazd (Cafe Mobil) wystawiony jest w określonych miejscach miasta. Za taką okoliczność również uznać należy obowiązek zostawiania po godzinach pracy na parkingu lub wiacie (w okresie jesienno-zimowym) Zakładu Aktywności Zawodowej prowadzonej przez Polskie Stowarzyszenie na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym w J. pojazdu używanego przez pracowników, bez możliwości ich pobrania poza tymi godzinami, w tym na weekendy. Ponadto prowadzona jest ewidencja przebiegu pojazdu. Po odstawieniu pojazdu na w/w parkingu klucze oddawane są każdorazowo prezesowi spółki a ten zabezpiecza je w szafce zamykanej na klucz, do której dostęp ma tylko prezes.
Wnioskodawca zatrudnia pracowników i w związku z tym został wprowadzony obowiązek zostawienia po godzinach pracy na w/w parkingu używanego przez pracowników samochodu bez możliwości jego pobrania, (tj. każdorazowo oddanie kluczy prezesowi, który pozostawia je w szafce zamykanej na klucz). Pracownicy nie mają możliwości ich pobrania poza godzinami pracy.
Wnioskodawca dokonuje należytej staranności aby wykluczyć możliwość użycia pojazdu do celów prywatnych. Szczegółowo określono pracownikom zasady prawidłowego użytkowania powierzonego pojazdu. Na bieżąco kontrolowane są comiesięcznie karty ewidencji pojazdu. A zatem Spółka dokłada należytej staranności, aby wykluczyć możliwość użycia pojazdu do celów prywatnych, o czym świadczą ww. okoliczności oraz te wskazane we wniosku z 7 września 2015 r.
Ewidencja przebiegu pojazdu zawiera wszystkie elementy wymienione w przepisie art. 86a ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.)
Wnioskodawca ustalił zasady co do sposobu wykorzystywania pojazdu wykluczające użycie go do celów prywatnych. Przede wszystkim wskazać należy, iż budowa i maksymalna prędkość pojazdu uniemożliwia wykorzystanie go do celów prywatnych. W godzinach pracy (kiedy pojazd jest wystawiony we wcześniej ustalonym miejscu) wiele razy pojawia się tam zarówno prezes jak i koordynator, w celu sprawdzenia prawidłowości wykonywanych zadań. Nie ma więc możliwości używania pojazdu w trakcie pracy do celów prywatnych a także bezpośrednio po zakończeniu pracy, ponieważ pojazd pozostawiany jest na w/w parkingu. Klucze oddawane są prezesowi, a ten zabezpiecza je poprzez zamknięcie w szafce na klucz. Sposób użytkowania pojazdu i reguły jego wykorzystywania wykluczają obiektywnie użycie pojazdu do celów prywatnych. Poprzez stosowanie powyższych zasad postępowania spółka ma obiektywne możliwości wyeliminowania użycia pojazdu użytkowanego przez pracownika do użytku prywatnego. Takie zabezpieczenia eliminują możliwość użytku pojazdu do celów prywatnych.
Po godzinach pracy, a także w okresie zimowym pojazd pozostawiony jest na terenie Zakładu Aktywności Zawodowej prowadzonym przez Polskie Stowarzyszenie na Rzecz Osób Upośledzonych Umysłowo w J. Miejsce jest strzeżone - jest tam zamontowana kamera i alarm. Po każdym dniu pracy i w okresie jesienno-zimowym kiedy jest przerwa w działalności Cafe Mobil klucze są przechowywane w zamkniętej szafce.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawca w związku z dokonaną korektą faktury zaliczkowej będzie miał prawo do pełnego odliczenia podatku VAT od kwoty 52.767 zł, naliczonego przy zakupie pojazdu rodzaj: samochodowy inny, podrodzaj: czterokołowiec zgłoszonego w VAT- 26 w terminie 7 dni od dnia wystawienia właściwej faktury VAT jako pojazd wykorzystywany tylko i wyłącznie do celów działalności gospodarczej?
Czy Wnioskodawca będzie miał prawo do pełnego odliczania podatku VAT od wydatków związanych z eksploatacją w/w pojazdu (napraw, paliwa itp.) wykorzystywanego wyłącznie do działalności opodatkowanej?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od zakupu w/w pojazdu oraz od wydatków związanych z jego eksploatacją.

Stosownie do dyspozycji art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.2011.177.1054 z dnia 2011.08.26 z późn. zm.), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powołanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Natomiast, w myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7. Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Na mocy art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Pojazd samochodowy Wnioskodawcy spełnia powyższe przesłanki z art. 86a ust. 4 pkt 1 i 2.

W pierwszej grupie (zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy) mieszczą się pojazdy, których sposób wykorzystania, zwłaszcza określony w ustalonych przez podatnika zasadach używania wyklucza, użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Pojazd samochodowy nie jest wykorzystywany do innych celów aniżeli w zakresie ruchomych placówek gastronomicznych (Cafe Mobil). Podatnik uważa, że po zakupie i zamontowaniu w/w wyposażenia pojazd samochodowy należy uznać za pojazd wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej. Zasady używania pojazdu obiektywnie potwierdzają, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku tego pojazdu. W przedmiotowym przypadku używanie pojazdu będzie nadzorowane poprzez pozostawienie po godzinie pracy kluczyków oraz dokumentów w siedzibie firmy. Zatem po godzinach pracy pojazd będzie pozostawiony w miejscu wskazanym przez Spółkę, czyli będzie wprowadzony obowiązek zostawienia po godzinach pracy na parkingu przedsiębiorstwa pojazdu, bez możliwości jego pobrania. Ponadto wykluczenie użytku prywatnego potwierdzone jest prowadzoną przez podatnika dla tego pojazdu ewidencją przebiegu. W drugiej grupie pojazdów uznawanych za wykorzystywane wyłącznie w działalności gospodarczej (zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy) mieszczą się pojazdy samochodowe, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne. Do tych pojazdów i należą m. in. pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu (tak jest w przypadku pojazdu samochodowego Wnioskodawcy).

W związku z powyższym zgodnie z art. 86a ust. 10 spełnienie powyższych wymagań dla pojazdów samochodowych (tj. pojazd samochodowy, inny niż samochód osobowy, który posiada kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu) stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań. Wnioskodawca, jak zostało wskazane, nie uzyskał w/w zaświadczenia z okręgowej stacji kontroli pojazdów, zgodnie z art. 86a ust. 10 pkt 1, gdyż firma dokonująca zabudowy wraz z wyposażeniem nie ma uprawnień do ich wydawania. Pojazd posiada wydane świadectwo zgodności WE. Samochód Wnioskodawcy, mimo iż nie posiada w/w zaświadczenia (z powodów wskazanych) to spełnia w/w wymogi. Jak wskazuje A. Bartosiewicz w „VAT. Komentarz 2014” przeprowadzenie stosownych badań i uzyskanie odpowiedniego zaświadczenia nie jest warunkiem odliczenia całości podatku od nabycia samochodów. Owszem, podatnik jako podmiot rejestrujący pojazd ma obowiązek dokonania dodatkowych badań technicznych/jednak ich niedokonanie nie jest warunkiem prawa do odliczenia całości podatku od nabycia. Prawo to bowiem istnieje wówczas, gdy pojazd samochodowy spełnia określone wymagania, niezależnie od tego, czy fakt ten został zbadany i stwierdzony odpowiednim zaświadczeniem (...). Jeśli organ podatkowy zakwestionuje odliczenie (jego wysokość), to możliwe jest jeszcze przeprowadzenie stosownego badania i uzyskanie zaświadczenia. (...) Wobec stwierdzenia podatnika, że nabyty przezeń pojazd spełnia kryteria uprawniające do odliczenia podatku, organ podatkowy winien udowodnić, że jest inaczej”.

Podatnik z racji, że wykorzystuje wyłącznie do działalności gospodarczej pojazd samochodowy, dla którego prowadzi ewidencję przebiegu pojazdu, spełnił obowiązek i złożył Naczelnikowi Urzędu Skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniósł pierwszy wydatek związany z tymi pojazdem (art. 86a ust. 12 ustawy). Wnioskodawca składając naczelnikowi i urzędu skarbowego informację VAT-26 o pojeździe wykorzystywanym wyłącznie do działalności gospodarczej, dochował 7 dniowy termin od dnia, w którym poniósł pierwszy wydatek związany z ww. pojazdem. Biorąc pod uwagę powyższe należy uznać, że w tym przypadku została spełniona - wynikająca z art. 86a ust. 3 pkt 1 w zw. z art. 86a ust. 4 pkt 1 i 2 ustawy - przesłanka warunkująca skorzystanie z prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wpłaty własnej dotycząca pojazdu. Opisane przez Wnioskodawcę zasady korzystania z pojazdu samochodowego wykluczają, użycie ww. samochodu do celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Zatem w tej sytuacji pojazd AIXAM MEGA będzie wykorzystywany wyłącznie w celach związanych z działalnością gospodarczą.

Ponadto, wskazać należy, że obowiązek wynikający art. 86a ust. 12 tj. złożenia naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami dotyczy tylko pojazdów samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu.

W przypadku spełnienia przez Wnioskodawcę wymogów określonych w art. 86a ust. 4 pkt 2 wynika, iż nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji a tym samym złożenia formularza VAT- 26 w terminie 7 dni od dnia poniesienia pierwszego wydatku.

Samo wpłacenie zaliczki nie powinno być traktowane jako samoistna, odrębna czynność lecz jako integralnie związane z czynnością opodatkowaną (dostawą towaru lub świadczeniem usługi), na poczet której zaliczka została uiszczona, nie może więc zostać uznane za pierwszy wydatek, tym bardziej, że w momencie wpłacenia zaliczki złożenie w pełni wypełnionego druku VAT- 26 było niemożliwe.

Pierwszy wydatek - według wnioskodawcy i obowiązek zgłoszenia powstał wówczas, gdy w znane są elementy dostawy lub usługi, których ta wpłata dotyczy. Tym samym płatność zaliczki za towar który nie jest wyraźnie określony, nie może być traktowany jako pierwszy wydatek.

Podsumowując, z uwagi na fakt, że pojazd samochodowy został zgłoszony jako wykorzystywany tylko i wyłącznie do celów działalności gospodarczej oraz Wnioskodawca wyklucza jego użycie do celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz konstrukcja tego pojazdu wyklucza jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne będzie mu przysługiwało 100% odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupu pojazdu czterokołowego (od kwoty widniejącej na fakturze tj. 52.767 zł) oraz 100% podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z eksploatacją w/w pojazdu (napraw, paliwa itp.), ponieważ Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a pojazd będzie wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT. W/w prawo będzie przysługiwało.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest:

nieprawidłowe w zakresie pytania oznaczonego nr 1,
prawidłowe w zakresie pytania oznaczonego nr 2.

Kwestię odliczenia podatku reguluje przepis art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, który stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Podstawowym kryterium decydującym o prawie podatnika podatku od towarów i usług do odliczenia podatku naliczonego, zawartego w towarach i usługach, które zostały przez niego zakupione, jest wystąpienie związku pomiędzy podatkiem naliczonym przy nabyciu towarów i usług, a podatkiem należnym z tytułu wykonywanych przez podatnika czynności opodatkowanej.

Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady odliczania i rozliczania na gruncie podatku od towarów i usług wydatków dotyczących pojazdów samochodowych zostały uregulowane przepisami art. 86a ustawy.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
należnego z tytułu:
1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Przez pojazdy samochodowe – stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy – rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

W myśl art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Stosownie do art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Stosownie do treści art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

W świetle ust. 9 powołanego artykułu, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:
1. klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub
2. z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;
pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:
1. agregat elektryczny/spawalniczy,
2. do prac wiertniczych,
3. koparka, koparko-spycharka,
4. ładowarka,
5. podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,
6. żuraw samochodowy

-jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Zgodnie z ust. 10 pkt 1 powołanego artykułu, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9 pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Ponadto zgodnie z art. 86a ust. 12 ustawy o VAT podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Stosownie do art. 86a ust. 13 ustawy, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

Kwestie korekty podatku naliczonego dot. pojazdów samochodowych zostały uregulowane w art. 90b ustawy.

Zgodnie z art. 90b ust. 1 ww. ustawy o VAT, w przypadku gdy w ciągu 60 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym odpowiednio nabyto, dokonano importu lub oddano do używania pojazd samochodowy w odniesieniu do którego kwotę podatku naliczonego stanowiła kwota, o której mowa w art. 86a ust. 1, nastąpi zmiana jego wykorzystywania na wykorzystywanie wyłącznie do działalności gospodarczej, podatnik jest uprawniony do dokonania korekty kwoty podatku naliczonego odliczonej przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego pojazdu.

Natomiast, w myśl art. 90b ust. 2 ww. ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 1, nastąpi sprzedaż pojazdu samochodowego, uznaje się, że wykorzystanie tego pojazdu zostało zmienione na wykorzystanie wyłącznie do działalności gospodarczej, aż do końca okresu korekty.

W myśl art. 90b ust. 3 przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się odpowiednio również w przypadku, o którym mowa w art. 86a ust. 13.

Przepis art. 90b ust. 4 ustawy o VAT stanowi, że na potrzeby korekty, o której mowa w ust. 1, uznaje się, że pojazd samochodowy odpowiednio nie jest już wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej albo jest wykorzystywany wyłącznie do takiej działalności począwszy od miesiąca, w którym nastąpiła zmiana jego wykorzystywania. Korekty tej dokonuje się w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła zmiana, w kwocie proporcjonalnej do pozostałego okresu korekty.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym, w zakresie podatku od towarów i usług zobowiązanym do składania deklaracji podatkowych miesięcznych. Spółka prowadzi również działalność m.in. w zakresie ruchomych placówek gastronomicznych (56.10.B). Do prowadzenia w/w działalności gospodarczej Spółka wykorzystuje zakupiony poniżej opisany pojazd, który jest wykorzystywany wyłącznie do celów związanych z działalnością gospodarczą. Podatnik dokupił odpowiednie wyposażenie do pojazdu, tak aby mógł być wykorzystywany do prowadzenia działalności opodatkowanej Podatnika.

Wnioskodawca złożył informację na formularzu VAT-26 o pojeździe samochodowym, dla którego jest obowiązany prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu właściwemu Naczelnikowi Urzędu Skarbowego, do celów działalności gospodarczej, gdyż został poniesiony pierwszy wydatek (2015-07-22). Wnioskodawca nie uzyskał z okręgowej stacji kontroli pojazdów zaświadczenia potwierdzającego spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w art. 86a ust. 9 pkt 1 i 2 ustawy o VAT. Wnioskodawca 28 lipca 2015 r. złożył do Naczelnika Urzędu Skarbowego informację na formularzu VAT-26 o wykorzystaniu pojazdu wyłącznie do działalności gospodarczej. Wskazując na konkretne okoliczności potwierdzające obiektywnie brak możliwości użytkowania prywatnego samochodu, podać należy, że taką okolicznością jest nadzór nad używaniem pojazdu w trakcie wykonywania obowiązków służbowych przez prezesa spółki oraz koordynatora. W godzinach z góry ustalonych pojazd (Cafe Mobil) wystawiony jest w określonych miejscach miasta. Za taką okoliczność również uznać należy obowiązek zostawiania po godzinach pracy na parkingu lub wiacie (w okresie jesienno-zimowym) Zakładu Aktywności Zawodowej prowadzonej przez Polskie Stowarzyszenie na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym w J. pojazdu używanego przez pracowników, bez możliwości ich pobrania poza tymi godzinami, w tym na weekendy. Ponadto prowadzona jest ewidencja przebiegu pojazdu.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia czy ma prawo do odzyskania części nieodliczonego VAT (tj. 50%) od kosztu związanego z zakupem ww. pojazdu samochodowego.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca nie posiada stosownego zaświadczenia z okręgowej stacji kontroli pojazdów, o którym mowa w art. 86a ust. 10 ustawy o VAT. Tym samym w sprawie nie będzie mieć zastosowania przepis art. 86a ust. 4 pkt 2 w powiązaniu z art. 86a ust. 9 ustawy o VAT.

Zatem aby Wnioskodawca posiadał prawo do odliczenie podatku VAT w pełnej wysokości będzie zobowiązany do spełnienia warunków wskazanych w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z cytowanym ww. przepisem art. 86a ust. 4 pkt 1 odliczenie 100% podatku naliczonego przysługuje jeżeli sposób wykorzystania pojazdu przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach jego używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tego pojazdu ewidencją przebiegu, wyklucza jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Ponadto w takim przypadku wystąpi również obowiązek złożenia do naczelnika urzędu skarbowego informacji o tym pojeździe (VAT-26), w terminie 7 dni licząc od dnia, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Z treści przepisów art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z ich eksploatacją w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Dla celów pełnego odliczania VAT fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania wyklucza ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że przedmiotowej sprawie pojazd samochodowy (Cafe Mobil) jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej Wnioskodawcy od dnia 28 lipca 2015r. W tym dniu Wnioskodawca złożył do Naczelnika Urzędu Skarbowego informację na formularzu VAT-26 o wykorzystaniu pojazdu wyłącznie do działalności gospodarczej. Ponadto Wnioskodawca wprowadził nadzór nad używaniem pojazdu w trakcie wykonywania obowiązków służbowych przez prezesa spółki oraz koordynatora. W godzinach z góry ustalonych pojazd samochodowy (Cafe Mobil) wystawiony jest w określonych miejscach miasta. Po godzinach pracy pozostawiany jest na parkingu lub wiacie (w okresie jesienno-zimowym) Zakładu Aktywności Zawodowej prowadzonej przez Polskie Stowarzyszenie na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym w J., bez możliwości pobrania go poza tymi godzinami, w tym na weekendy. Ponadto Wnioskodawca prowadzi ewidencję przebiegu pojazdu zawierającą wszystkie elementy, o których mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług. Po odstawieniu pojazdu na w/w parkingu klucze oddawane są każdorazowo prezesowi spółki a ten zabezpiecza je w szafce zamykanej na klucz, do której dostęp ma tylko prezes. Wnioskodawca zatrudnia pracowników i w związku z tym został wprowadzony obowiązek zostawienia po godzinach pracy na w/w parkingu używanego przez pracowników samochodu bez możliwości jego pobrania, (tj. każdorazowo oddanie kluczy prezesowi, który pozostawia je w szafce zamykanej na klucz). Pracownicy nie mają możliwości ich pobrania poza godzinami pracy. Na bieżąco kontrolowane są comiesięcznie karty ewidencji pojazdu. Parking jest strzeżony i zamontowana jest kamera i alarm.

Odnosząc się natomiast do zasad odliczenia podatku naliczonego przy zmianie wykorzystania pojazdu należy mieć na uwadze przepisy art. 90b ustawy o VAT dotyczące systemu korekt podatku naliczonego.

Jak wynika z opisu sprawy 30 kwietnia 2015r. Wnioskodawca wpłacił zaliczkę w kwocie 36.000 zł na poczet zakupu ww. pojazdu samochodowego. Przedmiotowa zaliczka miała charakter pierwszego poniesionego wydatku w związku z zakupem przedmiotowego pojazdu samochodowego. Zatem czynność wpłaty zaliczki dokonana 30 kwietnia 2015r. stanowi o dacie poniesienia pierwszego wydatku. Wobec tego siedmiodniowy termin do złożenia informacji do Naczelnika Urzędu skarbowego, o wykorzystaniu pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej, Wnioskodawca powinien liczyć od 30 kwietnia 2015r. i dokonać jej złożenia do 7 maja 2015r.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca informację o wykorzystaniu samochodu do celów działalności gospodarczej złożył Naczelnikowi Urzędu Skarbowego dopiero 28 lipca 2015r. Zatem Wnioskodawca informację, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy o VAT, złożył z uchybieniem siedmiodniowego terminu do jej wniesienia. Tym samym Wnioskodawcy przysługuje 50% kwoty podatku naliczonego z tytułu poniesienia wydatku związanego z wpłatą zaliczki na poczet przyszłej dostawy. Niesłuszne jest również twierdzenie Wnioskodawcy, że dokonanej wpłaty zaliczki na poczet dostawy samochodu nie należy traktować jako pierwszego wydatku związanego z nabyciem pojazdu, o którym mowa we wniosku.

W tym miejscu należy zauważyć, że system korekt, o którym mowa w art. 90b ustawy o VAT, stosuje się również w przypadku gdy w stosunku do podatnika, wskutek niezłożenia przez niego informacji w terminie, stosuje się ograniczone prawo do odliczenia VAT przy nabyciu pojazdu. W konsekwencji po „nieterminowym” złożeniu takiej informacji podatnik jest uprawniony do dokonania korekty, jednakże jej zakres uzależniony będzie od momentu, kiedy taka informacja zostanie złożona.

Wobec powyższego, w przypadku nie złożenia informacji VAT-26 w terminie, o którym mowa w art. 86a ust. 12 ustawy, dla celów stosowania odliczenia uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej dopiero od dnia jej złożenia. W konsekwencji do czasu złożenia tej informacji Wnioskodawcy przysługuje prawo tylko do ograniczonego (50%) odliczenia podatku VAT. Natomiast pełne odliczenie znajdzie zastosowanie dopiero od wydatków poniesionych od dnia jej złożenia.

Jeżeli zatem Wnioskodawca odliczył w ograniczonej wysokości podatek naliczony od pierwszego wydatku (związanego z nabyciem), w odniesieniu do którego nie złożono w terminie informacji, Wnioskodawca ma prawo do dokonania korekty nieodliczonego podatku.

Wobec zaistniałej sytuacji oraz zgodnie z cytowanymi wyżej przepisami art. 90b Wnioskodawca ma możliwość dokonania korekty podatku naliczonego z tytułu nabycia, który został odliczony w wysokości 50%, w sytuacji gdy w okresie 60 miesięcy od dnia nabycia, Wnioskodawca dokona zmiany przeznaczenia tego pojazdu z użytku mieszanego na użytek wyłącznie do działalności gospodarczej.

Zatem Wnioskodawca ma możliwość zwiększenia podatku do odliczenia, jednakże w odpowiedniej proporcji do pozostałego okresu korekty w myśl art. 90b ust. 3 i ust. 4 ustawy o VAT.

Mając na uwadze cytowane przepisy art. 90b oraz stan faktyczny należy stwierdzić, że skoro pojazd samochodowy (Cafe Mobil) został faktycznie nabyty w miesiącu lipcu 2015r. pierwszy wydatek został poniesiony 30 kwietnia 2015r. z tytułu wpłaty zaliczki, zaś informacja VAT-26 została złożona 28 lipca 2015r., to należy przyjąć, że w tej dacie nastąpiła zmiana wykorzystywania pojazdu na wykorzystywanie wyłącznie do działalności gospodarczej (została złożona informacja VAT-26). Zatem Wnioskodawca za ten miesiąc nabył uprawnienie do dokonania korekty kwoty podatku naliczonego odliczonej uprzednio, w wysokości 50%, przy nabyciu tego pojazdu w związku z dokonaną zaliczką. Jednakże korekty tej należy dokonać w odpowiedniej proporcji do pozostałego okresu korekty w myśl art. 90b ust. 3 i ust. 4 ustawy o VAT.

Wobec powyższego stanowisko, Wnioskodawcy w kwestii objętej pytaniem nr 1 jest nieprawidłowe.

Odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego z tytułu poniesienia wydatków związanych z eksploatacją pojazdu samochodowego Cafe Mobil, należy wyjaśnić, że z treści powołanych wyżej przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z eksploatacją pojazdu samochodowego w sytuacji, gdy pojazd ten jest wykorzystywany wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej, w myśl art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w zw. z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT.

Opisany we wniosku sposób użytkowania pojazdu samochodowego (Cafe Mobil) wskazuje, iż od 28 lipca 2015r. jest on wykorzystywany tylko do działalności gospodarczej Wnioskodawcy. W konsekwencji powyższego ponoszone wydatki związane z eksploatacją tego pojazdu (w tym również paliwo) służą działalności gospodarczej - czynnościom opodatkowanym, czyli zastosowanie znajdzie art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w zw. z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, tj. przepis dający prawo do odliczenia w wysokości 100% kwoty podatku wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z eksploatacją tego pojazdu.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, w kwestii objętej pytaniem nr 2 jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zauważyć przy tym należy, że interpretacja indywidualna wydawana jest w oparciu o konkretny przedstawiony we wniosku stan faktyczny i wiąże Organ uprawniony do wydawania interpretacji indywidualnej wyłącznie w zakresie przedstawionym we wniosku. Zmiana któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiana stanu prawnego powoduje, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność, a Wnioskodawca nie może korzystać z ochrony wynikającej z tej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin