Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP4/4512-1-298/15-4/BA
z 24 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 1 września 2015 r. (data wpływu 3 września 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 listopada 2015 r. (data wpływu 12 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku 0% dla usługi turystyki świadczonej poza terytorium Unii Europejskiej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku 0% dla usługi turystyki świadczonej poza terytorium Unii Europejskiej. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 10 listopada 2015 r. (data wpływu 12 listopada 2015 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Przedmiotem działalności Spółki zgodnie z wpisem w KRS są usługi oznaczone symbolem 79.12.Z. Spółka jest biurem podróży wpisanym do rejestru organizatorów turystyki i pośredników turystycznych prowadzonego przez Marszałka Województwa (…). Posiada gwarancję turystyczną o numerze (…) udzieloną przez „A” na sumę 100.000,00 EUR. Usługi turystyki są przez Spółkę świadczone na terenie Unii Europejskiej (głównie Włochy, Austria). Sprzedaż usług świadczonych przez Spółkę jest rozliczana na zasadzie VAT marża (procedura marży dla biur podróży). Nabywając usługi dla bezpośredniej korzyści turysty Spółka działa we własnym imieniu i na własny rachunek, stawka podatku VAT od marży wynosi 23% (art. 41 pkt 1, art. 146a pkt 1 ustawy o VAT), jeśli usługi turystyki nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty są świadczone na terytorium Unii Europejskiej lub 0% (art. 119 pkt 7 ustawy o VAT), jeśli są świadczone poza terytorium Unii Europejskiej.

W ofercie na sezon 2015/2016 Spółka posiada wyjazdy do Livigno we Włoszech (które zostało wymienione w art. 2 pkt 3 lit. b ustawy o VAT), stąd pytanie o zastosowanie właściwej stawki VAT do marży w ramach szczególnej procedury przy świadczeniu usług turystyki.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka wskazała, że nabywając usługi od innych podmiotów dla bezpośredniej korzyści turysty – w ramach świadczenia usług turystyki – będzie posiadać dokumenty potwierdzające ich świadczenie na terytorium Livigno, Campione d’ltalia i włoskiej części jeziora Lugano (lub innych terytoriów wymienionych w art. 2 pkt 3 lit. b ustawy o VAT). Proces nabywania usług dla bezpośredniej korzyści turysty od jego kontrahentów odbywa się na podstawie umów o współpracy, po wykonaniu usługi (która jest opłacona przed realizacją – przedpłaty na podstawie proform lub zapisów wynikających z umowy) kontrahenci wystawiają jej faktury.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy do usług turystyki opodatkowanych na zasadzie VAT marża (art. 119 ustawy o VAT) świadczonych na terenie Livigno, Campione d’Italia i włoskiej części jeziora Lugano (lub innych terytoriów wymienionych w art. 2 pkt 3 lit. b ustawy o VAT jako wyłączone z terytorium UE) należy zastosować stawkę podatku VAT w wysokości 0%?

Zdaniem Wnioskodawcy, na powyższe pytanie należy odpowiedzieć twierdząco. Zgodnie z art. 119 ust. 7 ustawy o VAT, usługi turystyki podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0%, jeżeli usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty są świadczone poza terytorium Unii Europejskiej. Z kolei art. 2 pkt 3 lit. b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług na potrzeby jej stosowania traktuje jako wyłączone z terytorium Unii Europejskiej:

• wyspę Helgoland, terytorium Buesingen – z Republiki Federalnej Niemiec,
• Ceutę, Melillę, Wyspy Kanaryjskie – z Królestwa Hiszpanii,
• Livigno, Campione d’Italia, włoską część jeziora Lugano – z Republiki Włoskiej,
• francuskie terytoria, o których mowa w art. 349 i art. 355 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej – z Republiki Francuskiej,
• Górę Athos – z Republiki Greckiej,
• Wyspy Alandzkie – z Republiki Finlandii,
• Wyspy Normandzkie – ze Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.
  
  

Skoro zatem na potrzeby stosowania ustawy o VAT wyżej wymienione terytoria wyłącza się z terytorium UE, to usługi turystyki tam świadczone są świadczone poza terytorium UE spełniając tym samym warunki zawarte w art. 119 ust. 7 ustawy o VAT, co wiąże się z opodatkowaniem ich stawką VAT 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przez terytorium kraju – zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 1 ustawy – rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Stosownie do art. 2 pkt 2 ustawy – przez państwo członkowskie rozumie się państwo członkowskie Unii Europejskiej.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 3 ustawy – przez terytorium Unii Europejskiej – rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej, z tym że na potrzeby stosowania tej ustawy:

1. Księstwo Monako traktuje się jako terytorium Republiki Francuskiej, wyspę Man traktuje się jako terytorium Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, suwerenne strefy Akrotiri i Dhekelia traktuje się jako terytorium Republiki Cypru,
2. następujące terytoria poszczególnych państw członkowskich traktuje się jako wyłączone z terytorium Unii Europejskiej:
   • wyspę Helgoland, terytorium Buesingen – z Republiki Federalnej Niemiec,
   • Ceutę, Melillę, Wyspy Kanaryjskie – z Królestwa Hiszpanii,
   • Livigno, Campione d’Italia, włoską część jeziora Lugano – z Republiki Włoskiej,
   • francuskie terytoria, o których mowa w art. 349 i art. 355 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej – z Republiki Francuskiej,
   • Górę Athos – z Republiki Greckiej,
   • Wyspy Alandzkie – z Republiki Finlandii,
   • Wyspy Normandzkie – ze Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej
3. Gibraltar traktuje się jako wyłączony z terytorium Unii Europejskiej.
   
   

Zatem wszelkie transakcje, które będą miały miejsce na ww. terytoriach, nie będą dokonane na terytorium Unii Europejskiej. W konsekwencji transakcje dokonywane na tych terytoriach i z tych terytoriów nie będą uznawane za transakcje wewnątrzwspólnotowe.

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

W świetle art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast w art. 146a pkt 1 ustawy wskazano, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Szczególną procedurę opodatkowania usług turystyki określa przepis art. 119 ustawy.

I tak, w myśl art. 119 ust. 1 ustawy – podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.

Zgodnie z art. 119 ust. 2 ustawy – przez marżę, o której mowa w ust. 1, rozumie się różnicę między kwotą, którą ma zapłacić nabywca usługi, a faktycznymi kosztami poniesionymi przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie.

Na mocy art. 119 ust. 3 ustawy – przepis ust. 1 stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:

1. (uchylony);
2. działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek;
3. przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty;
4. (uchylony).
   
   

Łączne spełnienie powyższych przesłanek przesądza o obligatoryjności zastosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą usług turystyki.

Ponadto treść art. 119 ust. 3a ustawy stanowi, że podatnicy, o których mowa w ust. 3, są obowiązani prowadzić ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3, z uwzględnieniem kwot wydatkowanych na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz posiadać dokumenty, z których wynikają te kwoty.

Na mocy art. 119 ust. 5 ustawy – w przypadku, gdy przy świadczeniu usługi turystyki, oprócz usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, podatnik wykonuje we własnym zakresie część świadczeń w ramach tej usługi, zwanych dalej „usługami własnymi”, odrębnie ustala się podstawę opodatkowania dla usług własnych i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. W celu określenia podstawy opodatkowania dla usług własnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 29a.

Natomiast w myśl art. 119 ust. 7 ustawy – usługi turystyki podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0%, jeżeli usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty są świadczone poza terytorium Unii Europejskiej.

Jeżeli usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty są świadczone zarówno na terytorium Unii Europejskiej, jak i poza nim, to usługi turystyki podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% tylko w części, która dotyczy usług świadczonych poza terytorium Unii Europejskiej – ust. 8 art. 119 ustawy.

Stosownie do zapisu art. 119 ust. 9 ustawy – przepisy ust. 7 i 8 stosuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika dokumentów potwierdzających świadczenie tych usług poza terytorium Unii Europejskiej.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest biurem podróży wpisanym do rejestru organizatorów turystyki i pośredników turystycznych prowadzonego przez Marszałka Województwa. Posiada gwarancję turystyczną na sumę 100.000,00 EUR. Usługi turystyki są przez Spółkę świadczone na terenie Unii Europejskiej (głównie Włochy, Austria). Sprzedaż usług świadczonych przez nią jest rozliczana na zasadzie VAT marża (procedura marży dla biur podróży). Nabywając usługi dla bezpośredniej korzyści turysty Spółka działa we własnym imieniu i na własny rachunek. W ofercie na sezon 2015/2016 posiada ona wyjazdy do Livigno we Włoszech (które zostało wymienione w art. 2 pkt 3 lit. b ustawy). Spółka nabywając usługi od innych podmiotów dla bezpośredniej korzyści turysty – w ramach świadczenia usług turystyki – będzie posiadać dokumenty potwierdzające ich świadczenie na terytorium Livigno, Campione d’Italia i włoskiej części jeziora Lugano (lub innych terytoriów wymienionych w art. 2 pkt 3 lit. b ustawy).

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że do usług turystyki opodatkowanych na zasadzie VAT marża świadczonych na terenie Livigno, Campione d’Italia i włoskiej części jeziora Lugano (lub innych terytoriów wymienionych w art. 2 pkt 3 lit. b ustawy jako wyłączone z terytorium UE) Spółka powinna zastosować stawkę podatku VAT w wysokości 0%. Spółka – świadcząc usługi turystyki – będzie działała bowiem we własnym imieniu i na własny rachunek, a nabywając usługi dla bezpośredniej korzyści turysty od innych podatników, będzie posiadała dokumenty potwierdzające ich świadczenie poza terytorium Unii Europejskiej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.