Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-581/15-2/AS
z 28 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 249, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2015 r. (data wpływu 15 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usługi parkingowej oraz usługi transportu osób – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 czerwca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usługi parkingowej oraz usługi transportu osób.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług parkingowych (PKD 52.21.Z) oraz usług transportu lądowego-pasażerskiego (PKD 49.39.Z) polegającego na przewozie osób z parkingu do lotniska lub do stacji kolejowej oraz powrotnym przywozie do parkingu osób z lotniska, ze stacji kolejowej lub z innego dowolnego miejsca, w którym znajduje się klient.

Wnioskodawca uzyskał licencję na wykonywanie krajowego transportu drogowego osób.

Z usług parkingu może skorzystać każda osoba zainteresowana przechowaniem samochodu na strzeżonym placu. Klient, który zostawia samochód na parkingu ma ponadto możliwość skorzystania z usługi transportowej. Transport odbywa się zgodnie z życzeniem klienta tj. na lotnisko lub na dworzec kolejowy lub w inne dowolnie wybrane przez klienta miejsce. Wnioskodawca oferuje także klientom usługę przywozu z lotniska lub z dworca kolejowego lub z innego miejsca, w którym znajduje się klient np. z centrum miasta. Ponadto wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej świadczy dodatkową usługę przechowywania kluczyków od samochodu w sejfie oraz planuje wprowadzić usługę mycia auta, które jest parkowane na strzeżonym placu. Skorzystanie z usługi parkingowej nie narzuca konieczności skorzystania z usługi dowozu czy innej dodatkowej usługi oferowanej przez wnioskodawcę. Każdy klient ma możliwość wyboru usług, którymi jest zainteresowany. Klient może wybrać tylko usługę parkingową, usługę parkingową i usługę transportu na lotnisko (dworzec kolejowy, inne wybrane miejsce) lub w przypadku gdy będzie taka potrzeba tylko usługę transportu na lotnisko (lub inne miejsce). Klient pozostawiając samochód na parkingu wybiera na miejscu czy i gdzie chce być odtransportowany oraz czy będzie korzystał z innych wyżej wymienionych usług oferowanych przez wnioskodawcę.

Zdecydowana większość klientów korzysta z dwóch niezależnych usług jednocześnie, tj. pozostawia samochód na parkingu i decyduje się na zakup usługi transportu, z uwagi szybką dostępność usługi i konkurencyjną w porównaniu z usługą taxi cenę.

Zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.) Wnioskodawca stosuje odrębne stawki VAT do opodatkowania przedmiotowych usług. Dla usług parkingowych, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stosowana jest stawka podstawowa 23%, natomiast dla usług dowozu do lotniska i przywozu z lotniska zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z poz. 157 załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług stosowana jest stawka 8%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca prawidłowo stosuje dwie odrębne stawki VAT, tj. 23% w stosunku do świadczonych usług parkingowych oraz stawkę 8% w stosunku do świadczonych usług transportu osób w sytuacji realizacji obu usług jednocześnie?

Zdaniem Wnioskodawcy, zasadne jest zastosowanie odrębnych stawek VAT, tj. stawki 23% w stosunku do świadczonych usług parkingowych oraz stawki 8% w stosunku do świadczonych usług transportu osób, gdyż są to usługi świadczone niezależnie, a klient ma prawo wyboru zakupu każdej usługi osobno.

Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne. W sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

W przedmiotowej sprawie przedmiotem sprzedaży są dwie niezależne usługi, tj. usługa parkingowa oraz usługa transportu osób. Tym samym usługi te powinny być opodatkowane różnymi, właściwymi dla siebie, wynikającymi z przepisów stawkami podatku VAT i nie ma znaczenia, że będą wykonywane jednocześnie na rzecz tego samego klienta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Definicja świadczenia usług ma więc charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu. Na świadczenie mogą się jednocześnie składać zachowania związane z działaniem, jak i zaniechaniem. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz.U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Jednocześnie należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności.

Stosownie bowiem do pkt 1 Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz.Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. producent, bądź usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu, czy usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania lub przeznaczenia wyrobu, bądź zakresu świadczonych usług.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług parkingowych (PKD 52.21.Z) oraz usług transportu lądowego-pasażerskiego (PKD 49.39.Z) polegającego na przewozie osób z parkingu do lotniska lub do stacji kolejowej oraz powrotnym przywozie do parkingu osób z lotniska, ze stacji kolejowej lub z innego dowolnego miejsca w którym znajduje się klient. Z usług parkingu może skorzystać każda osoba zainteresowana przechowaniem samochodu na strzeżonym placu. Klient, który zostawia samochód na parkingu ma ponadto możliwość skorzystania z usługi transportowej. Transport odbywa się zgodnie z życzeniem klienta, tj. na lotnisko, dworzec kolejowy lub w inne dowolnie wybrane miejsce. Skorzystanie z usługi parkingowej nie narzuca konieczności skorzystania z usługi dowozu czy innej dodatkowej usługi oferowanej przez Wnioskodawcę. Każdy klient ma możliwość wyboru usług, którymi jest zainteresowany, tj. klient może wybrać tylko usługę parkingową, usługę parkingową i usługę transportu na lotnisko (dworzec kolejowy lub inne miejsce) lub tylko usługę transportu na lotnisko (lub inne miejsce). Zdecydowana większość klientów korzysta z dwóch niezależnych usług jednocześnie, tj. pozostawia samochód na parkingu i decyduje się na zakup usługi transportu, z uwagi na szybką dostępność usługi i konkurencyjną w porównaniu do usług taxi cenę.

W związku z tym Wnioskodawca ma wątpliwości czy prawidłowo stosuje dwie odrębne stawki VAT, tj. 23% w przypadku usługi parkingowej oraz 8% w przypadku usług transportu w sytuacji realizacji obu usług jednocześnie.

Należy wskazać, że przy określeniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma ustalenie co jest przedmiotem sprzedaży. Strony w umowach cywilnoprawnych określają co jest przedmiotem sprzedaży. Wobec powyższego jeżeli przedmiotem sprzedaży ma być konkretna usługa nie powinno się wyodrębniać poszczególnych elementów, które złożyły się na tę usługę i opodatkowywać ich osobno ponieważ usługodawca sprzedaje określoną usługę, a nie elementy (koszty).

Aby móc wskazać, że dana usługa jest usługą złożoną, winna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze.

Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi złożonej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Jak już zatem wskazano, co do zasady, każda transakcja powinna być dla celów VAT uznawana za odrębną i niezależną transakcję. Natomiast z drugiej strony, transakcja składająca się z jednego świadczenia w aspekcie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, gdyż pogarszałoby to funkcjonalność systemu VAT. Stanowisko takie wynika z orzecznictwa TSUE. Pogląd taki został wyrażony m.in. w wyroku z dnia 27 października 2005r., sygn. akt C-41/04 w sprawie Levob Verzekeringen BV, w którym Trybunał stwierdził, iż jeżeli dwie lub więcej niż dwie czynności (typu: dostawa towarów lub/i świadczenie usług) dokonane przez podatnika na rzecz nabywcy są tak ściśle ze sobą związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania podatku VAT (czyli albo dostawę określonego towaru, albo świadczenie konkretnej usługi), i to nawet wówczas, gdy następuje to za zapłatą dwóch lub wielu odrębnych cen. Podobnie w wyroku z dnia 25 lutego 1999r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise, Trybunał stwierdził, że „w celu ustalenia, dla celów VAT, czy świadczenie usług obejmujące kilka części składowych należy traktować jako jedno świadczenie, czy też jako dwa lub więcej świadczeń wycenianych odrębnie, należy przede wszystkim wziąć pod uwagę treść przepisu art. 2 (1) VI Dyrektywy, zgodnie z którym każde świadczenie usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne oraz fakt, iż świadczenie obejmujące z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę nie powinno być sztucznie dzielone, co mogłoby prowadzić do nieprawidłowości w funkcjonowaniu systemu podatku VAT”. Trybunał wskazał, że „pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas, gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeżeli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej”.

W analizowanej sprawie przedmiotem sprzedaży są – jak wskazał Wnioskodawca – dwie niezależne usługi, tj. usługa parkingowa oraz transportowa. Żadna z tych usług nie jest niezbędna do wykonania drugiej. Skorzystanie z usługi parkingowej nie narzuca konieczności skorzystania z usługi dowozu, a każdy klient ma możliwość wyboru usług, którymi jest zainteresowany, tj. klient może wybrać tylko usługę parkingową, usługę parkingową i usługę transportu na lotnisko (dworzec kolejowy lub inne miejsce) lub tylko usługę transportu na lotnisko (lub inne miejsce). Wobec tego należy uznać, że przedmiotowe usługi stanowią odrębny rodzaj usług oferowanych przez Wnioskodawcę i należy opodatkować je różnymi – właściwymi dla siebie stawkami podatku VAT pomimo, że są wykonywane na rzecz jednego klienta.

Co do zasady, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Stosownie do art. 41 ust. 13 ustawy – towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy – dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

W załączniku nr 3 do ustawy stanowiącym „Wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7%” (w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r. – 8%), pod pozycją 157 zostały wymienione usługi zgrupowane pod symbolem PKWiU 49.39 „Pozostały transport lądowy pasażerski, gdzie indziej niesklasyfikowany”.

Zgodnie z pkt 1) objaśnień do załącznika nr 3, wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

Z kolei w pkt 2) objaśnień do załącznika nr 3 wskazano, że usługi pasażerskiego transportu obejmują przewóz osób oraz ich podręcznego bagażu (zwierzęcia), za który nie jest pobierana dodatkowa opłata, przewożony pojazd podróżnego nie jest traktowany jako podręczny bagaż.

Wnioskodawca wskazał, że dla usług parkingowych, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stosuje stawkę podstawową 23%, natomiast zgodnie z poz. 157 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług dla usług transportu stosuje stawkę 8%.

Z uwagi na powyższe stwierdzić należy, że podmiot prowadzący parking (Wnioskodawca) zezwala – za wynagrodzeniem – innym osobom na korzystanie z parkingu przez czasowe pozostawienie pojazdu na strzeżonym placu. Czynność taka – jako usługa w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług – podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Zatem udostępnianie miejsca parkingowego na strzeżonym placu za wynagrodzeniem jest odpłatnym świadczeniem usług podlegającym opodatkowaniu na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy.

Z uwagi na fakt, że usługi parkingowe nie zostały wymienione ani w ustawie o podatku VAT ani w rozporządzeniu wykonawczym do ustawy jako czynności zwolnione od podatku VAT lub korzystające z preferencyjnej stawki podatku, to świadczenie tych usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 23%.

W odniesieniu natomiast do usług transportu osób – na podstawie z art. 41 ust. 2 ustawy w związku z poz. 157 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, podlegają one opodatkowaniu preferencyjną 8% stawką podatku, pod warunkiem klasyfikacji ww. usług do grupowania PKWiU 49.39 „Pozostały transport lądowy pasażerski, gdzie indziej niesklasyfikowany”.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.