INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2012 r. (data wpływu 28.03.2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 maja 2012r. (data wpływu 24.05.2012r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 11 maja 2012r. (data doręczenia 16.05.2012r.) znak sprawy IPPP2/443-322/12-2/AO o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowych na rzecz ich współużytkowników wieczystych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 marca 2012r. do Izby Skarbowej w Warszawie, Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowych na rzecz ich współużytkowników wieczystych. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 maja 2012r. (data wpływu 24.05.2012r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 11 maja 2012r., znak sprawy IPPP2/443-322/12-2/AO (skutecznie doręczonym w dniu 16.05.2012r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Skarb Państwa jest właścicielem nieruchomości gruntowych, położonych w W. gm. W., oznaczonych w ewidencji gruntów i budynków jako działki nr: … o pow. … ha, … o pow. … ha, … o pow. … ha, …. o pow. … ha i … o pow. … ha. Użytkownikami wieczystymi przedmiotowych nieruchomości są małż. K. Dla ww. działek Sąd Rejonowy prowadzi następujące księgi wieczyste KW Nr: ….

Przedmiotowe nieruchomości położone są w terenie, dla którego Gmina W. nie posiada obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego. Według obowiązującego Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy, podjętego uchwałą Rady Gminy z dnia 6 lipca 1999r. przedmiotowe działki położone są w terenach zabudowy letniskowej ZR.

Z ewidencji gruntów i budynków wynika, że ww. działki o łącznej powierzchni 1,3855 ha, stanowią lasy i grunty leśne - LsVI. Opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego przedmiotowych działek, stosownie do przepisu art. 72 ust. 3 pkt 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102 poz. 651 ze zm.) stanowi 3% ceny tych nieruchomości.

Pismem z dnia 11.03.2011 r., uzupełnionym pismem z dnia 28.03.2011, użytkownicy wieczyści zwrócili się do Starosty Powiatu G. z prośbą o sprzedaż ww. działek.

Wartość rynkowa prawa własności przedmiotowych nieruchomości gruntowych, w operacie szacunkowym z dnia 18.08.2011r., sporządzonym przez rzeczoznawcę majątkowego Pana … - upr. Nr …, została określona na kwotę …. zł, natomiast wartość prawa użytkowania wieczystego tych działek, została określona na kwotę … zł.

Zarządzeniem z dnia 20 stycznia 2012r. Wojewoda wyraził zgodę na sprzedaż współużytkownikom wieczystym przedmiotowych nieruchomości gruntowych.

Starostwo Powiatowe jest płatnikiem podatku od towarów i usług, w tym również z tytułu sprzedaży nieruchomości ich użytkownikom wieczystym, jeżeli sprzedaż podlega podatkowi VAT.

Historia prawa użytkowania wieczystego ww. nieruchomości gruntowych przedstawia się w następujący sposób:

1. decyzją z dnia 4.03.1994r. Nr … Wojewoda S. stwierdził nabycie przez Zakład, prawa użytkowania wieczystego m.in przedmiotowych nieruchomości gruntowych. Czynność ta nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.
2. następca prawny Zakładu tj. „.RWE” zbył na rzecz małż. K., aktami notarialnymi z dnia 22.02.2010r:
   • Rep A Nr 2585/20 10 prawo użytkowania wieczystego działki nr ...
   • Rep A Nr 2591/2010 prawo użytkowania wieczystego działki nr…,
   • Rep A Nr 2597/2010 prawo użytkowania wieczystego działki nr …,
   • Rep A Nr 2603/2010 prawo użytkowania wieczystego działki nr…,
   • Rep A Nr 2615/2010 prawo użytkowania wieczystego działki nr….
     
     

Z treści ww. aktów notarialnych nie wynika, aby czynności te były opodatkowane podatkiem od towarów i usług. W cenach sprzedaży, wymienionych w ww. aktach notarialnych, nie jest wyszczególniony podatek VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż ww. nieruchomości gruntowych na rzecz ich współużytkowników wieczystych, jest opodatkowana 23% podatkiem VAT, doliczanym do różnicy pomiędzy wartością prawa własności a wartością prawa użytkowania wieczystego...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż ww. nieruchomości gruntowych na rzecz ich współużytkowników wieczystych, jest opodatkowana 23% podatkiem VAT, doliczanym do różnicy pomiędzy wartością prawa własności a wartością prawa użytkowania wieczystego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. 2011r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, w myśl art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 cyt. ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste (pkt 6) oraz zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6 (pkt 7).

Na mocy art. 2 pkt 6 ww. ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jak również oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem - w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy) na rzecz użytkownika wieczystego, co sprawia, że może on rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak i w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, jak przy dokonywaniu sprzedaży gruntu przez właściciela. W świetle przywołanego przepisu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, odpłatne przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowi dostawę towarów.

Na podstawie art. 233 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) użytkownik wieczysty może w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę o oddanie gruntu Skarbu Państwa lub gruntu należącego do jednostek samorządu terytorialnego, lub ich związków w użytkowanie wieczyste, korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. W tych samych granicach użytkownik wieczysty może korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób.

Powyższy zapis, a także następne przepisy Kodeksu cywilnego (art. 234, art. 235, art. 237) kształtujące uprawnienia użytkownika wieczystego na wzór uprawnień właściciela, jak również długi czas trwania użytkowania wieczystego (art. 236 § 1 i 2 K.c.) wskazują, że oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi przeniesienie prawa do rozporządzania tym gruntem jak właściciel.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.) nieruchomość gruntowa oddana w użytkowanie wieczyste może być sprzedana wyłącznie użytkownikowi wieczystemu (…). Z dniem zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości gruntowej wygasa, z mocy prawa, uprzednio ustanowione prawo użytkowania wieczystego (…) - art. 32 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Na podstawie art. 67 ust. 1 ww. ustawy cenę nieruchomości ustala się na podstawie jej wartości. W myśl art. 69 cyt. ustawy na poczet ceny nieruchomości gruntowej sprzedawanej jej użytkownikowi wieczystemu zalicza się kwotę wartości prawa użytkowania wieczystego tej nieruchomości, określoną według stanu na dzień sprzedaży.

W świetle art. 37 ust. 2 pkt 5 ww. ustawy, nieruchomość jest zbywana w drodze bezprzetargowej, jeżeli sprzedaż nieruchomości następuje na rzecz jej użytkownika wieczystego.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości (Dz. U. Nr 175, poz. 1459 ze zm.) decyzję o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości wydaje:

1. starosta – w przypadku nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa, w tym również nieruchomości, w stosunku do których prawo własności Skarbu Państwa wykonują inne państwowe osoby prawne;
2. wójt, burmistrz, prezydent miasta, zarząd powiatu albo zarząd województwa – odpowiednio w przypadku nieruchomości stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego.
   
   

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że właścicielem przedmiotowych nieruchomości gruntowych jest Skarb Państwa. Decyzją z dnia 4.03.1994r. Wojewoda stwierdził nabycie przez Zakład prawa użytkowania wieczystego przedmiotowych nieruchomości gruntowych. Następca prawny Zakładu tj. „RWE” zbył prawo użytkowania wieczystego przedmiotowych nieruchomości gruntowych na rzecz małż. K. aktami notarialnymi z dnia 22.02.2010r., obecnych użytkowników wieczystych przedmiotowych nieruchomości. Użytkownicy wieczyści do Starosty Powiatu zwrócili się z prośbą o sprzedaż przedmiotowych działek. Zarządzeniem z dnia 20 stycznia 2012r. Wojewoda wyraził zgodę na sprzedaż współużytkownikom wieczystym przedmiotowych nieruchomości gruntowych.

Dostawę towaru w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług stanowi ustanowienie użytkowania wieczystego gruntu. Z chwilą ustanowienia użytkowania wieczystego gruntu użytkownik wieczysty otrzymuje prawo do faktycznego dysponowania nieruchomością, jak gdyby był jej właścicielem. Sprzedaż nieruchomości, będąca w istocie przekształceniem prawa wieczystego użytkowania w prawo własności gruntu, nie będzie mogła być traktowana jako ponowna dostawa tego samego towaru, bowiem nie będzie spełniać dyspozycji art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Stanowi ona jedynie zmianę tytułu prawnego do nieruchomości, nie wpływa natomiast na „władztwo do rzeczy”, które użytkownik wieczysty uzyskał w dacie ustanowienia użytkowania wieczystego.

Należy zauważyć, iż do dnia 30 kwietnia 2004 r. czynność ustanowienia użytkowania wieczystego nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dopiero z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług zmieniła się zarówno definicja towaru, jak i zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawioną treść wniosku i przywołane przepisy należy stwierdzić, że sprzedaż przedmiotowych nieruchomości gruntowych na rzecz ich współużytkowników wieczystych nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT z uwagi na fakt, że sprzedaż nieruchomości, będąca w istocie przekształceniem prawa użytkowania wieczystego gruntu w prawo własności gruntu nie może być traktowana jako ponowna dostawa tego samego towaru bowiem nie spełnia dyspozycji art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem do ceny sprzedaży przedmiotowych nieruchomości na rzecz ich współużytkowników wieczystych nie należy doliczać podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.