2015.12.07 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-2/4510-93/15/ZuK
z 7 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 28 sierpnia 2015 r. (data otrzymania 7 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu świadczonych przez spółkę francuską usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 września 2015 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu świadczonych przez spółkę francuską usług.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest podmiotem wchodzącym w skład globalnej Grupy Kapitałowej (dalej: Grupa Kapitałowa). Wnioskodawca prowadzi w Polsce działalność obejmującą m.in. dystrybucję i serwis samochodów ciężarowych oraz części zamiennych. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca oferuje swoim klientom możliwość zakupu: Usługi 1 oraz Usługi 2.

1) Usługa 1

Wnioskodawca oferuje dla swoich klientów możliwość skorzystania z Usługi 1, pozwalającej w kompleksowy sposób zarządzać posiadaną przez klientów flotą samochodów ciężarowych. Usługa 1 jest częścią usług telematycznych świadczonych przez Wnioskodawcę, pomagającą klientom w nadzorze i optymalizacji funkcjonowania pojazdów i kierowców. Dostarcza ona również możliwość pozycjonowania, śledzenia i komunikacji z pojazdami oraz integracji z zewnętrznym oprogramowaniem w firmie transportowej, w zależności od tego, na co zdecyduje się klient.

W celu skorzystania z Usługi 1 konieczne jest zamontowanie w danym pojeździe odpowiedniego sprzętu – interfejsu telematycznego, połączonego z anteną GPS/GSM. Usługi zawierają odpowiednie abonamenty telekomunikacyjne. Zależnie od wybranego przez klienta pakietu w ramach Usługi 1, konieczne może być również wyposażenie pojazdu w ekran i klawiaturę.

Informacje dotyczące pojazdu i kierowcy są przekazywane do bazy danych systemu Usługi 1, gdzie następnie są analizowane i prezentowane w postaci przejrzystych raportów dostępnych dla użytkownika po zalogowaniu się na specjalny portal dostępny online.

W ramach pakietu Usługi 1 dostępne są cztery moduły (rodzaje usług):

Moduł 1;
Moduł 2;
Moduł 3;
Moduł 4.

Ad. 1)

Moduł 1 umożliwia dokładne monitorowanie wydajności samochodów ciężarowych i kierowców. W jej ramach dla użytkownika dostępne są raporty obejmujące szeroki zakres parametrów związanych z ekonomiką paliwową jazdy poszczególnych kierowców. Otrzymywane raporty umożliwiają analizę i porównanie umiejętności oraz technik poszczególnych kierowców w takich obszarach jak: przewidywanie sytuacji i hamowanie, wykorzystanie silnika i skrzyni biegów, dostosowanie prędkości i postój.

W ramach tej usługi dostępna jest również funkcja umożliwiająca wspieranie kierowcy w dążeniu do jazdy ekonomicznej. Kierowca na wyświetlaczu swojego pojazdu otrzymuje komunikaty podsumowujące jego styl jazdy oraz obszary, które wymagają poprawy.

Moduł 1 pozwala, również na generowanie raportów dotyczących ochrony środowiska, takich jak np. wielkość emisji spalin.

Ad. 2)

Moduł 2 pozwala na zbieranie danych o poszczególnych aktywnościach kierowcy na podstawie danych z tachografu cyfrowego transmitowanych bezpośrednio do systemu Usługi 1. Dzięki zbieranym danym o poszczególnych aktywnościach kierowcy istnieje możliwość alarmowania zarówno biura firmy, jak i kierowcy, gdy ten jest bliski przekroczenia obowiązującego limitu godzin pracy, w świetle norm prawnych. Usługa ta umożliwia również utrzymywanie aktualnych rejestrów czasu pracy.

Ad. 3)

Moduł 3 pozwala na pozyskanie i zaprezentowanie na mapie w czasie rzeczywistym danych dotyczących pojazdu i kierowcy, takich jak np. prędkość samochodu, ciężarowego, aktywność kierowcy, czy też przewidywany czas przybycia. Na podstawie zebranych danych powyższa usługa pozwala m.in. na wskazanie pojazdów znajdujących się najbliżej miejsca załadunku określonego na mapie przez użytkownika, czy też ustalenie, którzy kierowcy są w stanie dotrzeć do celu w ciągu aktualnej zmiany roboczej, a którzy nie.

Ad. 4)

Moduł 4 umożliwia bezpośrednią komunikację pomiędzy biurem firmy (użytkownikiem) a kierowcą. Biuro firmy i kierowcy kontaktują się za pośrednictwem wiadomości tekstowych, łatwych do napisania i pokazywanych na wyświetlaczu w kabinie samochodu ciężarowego.

Powyższa Usługa 1 jest fizycznie świadczona przez spółkę z Grupy Kapitałowej z siedzibą w Szwecji (dalej: spółka szwedzka). Wnioskodawca przekazuje swojemu klientowi dane umożliwiające zalogowanie się w serwisie Usługi 1 oraz wskazówki dotyczące korzystania z usługi. W związku z powyższą usługą spółka szwedzka fizycznie świadcząca przedmiotową Usługę 1 obciąża Wnioskodawcę za okresy miesięczne kwotą kalkulowaną w oparciu o cenę jednostkową oraz ilość klientów Wnioskodawcy, którzy wykupili abonament na dany miesiąc. Następnie Wnioskodawca obciąża odpowiednimi kwotami poszczególnych klientów, którzy wykupili u niej dostęp do Usługi 1.

Wnioskodawca posiada aktualny certyfikat rezydencji spółki szwedzkiej. Potwierdza on, że spółka ta jest szwedzkim rezydentem podatkowym.

2) Usługa 2

Zbliżoną do opisanej powyżej Usługi 1 jest Usługa 2, która co do zasady dotyczy dystrybuowanych również przez Wnioskodawcę pojazdów ciężarowych.

Usługa 2 składa się z czterech modułów:

Moduł 5;
Moduł 6;
Moduł 7;
Moduł 8.

Ad. 1)

Moduł 5 umożliwia kontrolę w czasie rzeczywistym czasów prowadzenia i odpoczynku pojazdów przez poszczególnych kierowców zgodnie z obowiązującymi przepisami. Umożliwia on również zdalne programowanie i zczytywanie danych z pamięci tachografu i karty kierowcy.

Ad. 2)

Celem wykorzystania Modułu 6 jest zmniejszenie zużycia paliwa. Powyższe możliwe jest dzięki funkcjonalnościom służącym, kontroli zużycia paliwa przez poszczególne pojazdy. W szczególności, moduł ten umożliwia:

zdalną kontrolę danych technicznych według pojazdu i kierowcy, takich jak: zużycie paliwa, zużycie w zielonej strefie, procent czasu na biegu jałowym, liczba naciśnięć pedału hamulca itd.;
aktywację alarmu informującego o dużych zmianach poziomu paliwa w zbiorniku;
drukowanie bilansu środowiskowego (dwutlenek węgla, NOx itd.).

Ad. 3)

Moduł 7 umożliwia geolokalizacje pojazdów w czasie rzeczywistym. Dzięki temu modułowi możliwa jest:

lokalizacja pojazdów w czasie rzeczywistym i odczytanie takich danych, jak: prędkość pojazdu, miejsce, kierunek, nazwisko kierowcy i stan karty kierowcy;
analiza historii tras pojazdów;
optymalizacja przejazdów, aby unikać pokonywania niepotrzebnych kilometrów.

Ad. 4)

Celem Modułu 8 jest zapewnienie komunikacji z kierowcami poprzez przesyłanie wiadomości e-mail do kierowców oraz przeglądanie dziennika pojazdu w kabinie.

Powyższa Usługa 2 jest fizycznie świadczona przez spółkę z Grupy Kapitałowej z siedzibą we Francji. Wnioskodawca przekazuje swojemu klientowi dane umożliwiające zalogowanie się w serwisie Usługi 2 oraz wskazówki dotyczące korzystania z usługi.

W związku z powyższą usługą francuska spółka fizycznie świadcząca przedmiotową Usługę 2 obciąża Wnioskodawcę za okresy miesięczne kwotą kalkulowaną w oparciu o cenę jednostkową oraz ilość klientów Wnioskodawcy, którzy wykupili abonament na dany miesiąc. Następnie Wnioskodawca obciąża odpowiednimi kwotami poszczególnych klientów, którzy wykupili u niego dostęp do Usługi 2.

Wnioskodawca posiada aktualny certyfikat rezydencji francuskiej spółki. Potwierdza on, że spółka ta jest francuskim rezydentem podatkowym.

W związku z przedstawionym opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Spółka zainteresowana jest ustaleniem konsekwencji nabywania przedmiotowych usług od podmiotów zagranicznych w kontekście przepisów regulujących opodatkowanie tzw. podatkiem u źródła.

W związku z powyższym zdarzeniem przyszłym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka dokonując wypłat wynagrodzenia na rzecz jej usługodawców odpowiednio w zakresie Usługi 1 oraz Usługi 2 powinna pobierać jako płatnik zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat?

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonując wypłat wynagrodzenia, na rzecz jej usługodawców odpowiednio w zakresie Usługi 1 oraz Usługi 2 nie powinna pobierać jako płatnik zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat.

1) Zryczałtowany podatek dochodowy na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych

W odniesieniu do niektórych kategorii, przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, którzy nie mają na jej terytorium siedziby lub zarządu, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje opodatkowanie w formie ryczałtowej, tj. w formie tzw. podatku u źródła.

W szczególności, zgodnie z art. 21 ust. 1 – podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust 2, przychodów:

1) z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how), (...)

2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

–ustala się w wysokości 20% przychodów.

Jednocześnie, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych uwzględnia okoliczność, jaką są podpisane przez Polskę z niektórymi państwami tzw. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Świadczy o tym treść art. 21 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który nakazuje stosować powołany powyżej przepis art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W zakresie poboru powyższego zryczałtowanego podatku dochodowego ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nakłada stosowny obowiązek na osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie bowiem z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 (...), są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2b, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat (...). Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

W kontekście powołanych powyżej przepisów, punktem wyjścia do ustalenia zasad opodatkowania określonych kategorii przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, którzy nie mają na jej terytorium siedziby lub zarządu, są reguły przewidziane przez ustawę o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednakże w przypadku uzyskania przez podmiot dokonujący wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stosownego certyfikatu rezydencji zagranicznego podatnika, możliwe jest uwzględnienie reguł wynikających z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. W szczególności, na gruncie odpowiednich umów o unikaniu podwójnego opodatkowania możliwe jest zastosowanie stawki podatku wynikającej z danej umowy, bądź niepobranie takiego podatku przez polski podmiot dokonujący wypłaty.

W przypadku spółek – usługodawców opisanych w niniejszym wniosku, mają one swoją rezydencję podatkową odpowiednio w Szwecji (usługodawca Usługi 1) oraz Francji (usługodawca Usługi 2). Spółka posiada stosowne certyfikaty rezydencji potwierdzające te okoliczności. W tym kontekście istotne jest dokonanie analizy stosownych zapisów odpowiednich umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartych przez Polskę odpowiednio ze Szwecją oraz Francją.

2) Postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania

W zakresie zasad opodatkowania przychodów (dochodów) uzyskiwanych przez podmioty mające miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym z umawiających się państw na terytorium innego umawiającego się państwa, umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania opierają się co do zasady na rozwiązaniach wypracowanych w oparciu o Modelową Konwencję OECD w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (ang. OECD Model Convention with respect to taxes on income and on capital).

2.1. Umowa polsko-szwedzka

Podstawowa zasada w zakresie opodatkowania zysków przedsiębiorstw przewidziana w Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu podpisanej w Sztokholmie dnia 19 listopada 2004 r. (dalej: Umowa polsko-szwedzka), ujęta została w art. 7 Zyski przedsiębiorstw. Zgodnie z tym artykułem – zyski przedsiębiorstwa danego umawiającego się państwa (tutaj: Szwecji) podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie (tutaj: tylko w Szwecji), chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim umawiającym się państwie (tutaj: w Polsce) działalność gospodarczą przez położony tam tzw. zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo jednego państwa (tutaj: Szwecji), prowadziłoby w drugim państwie (tutaj: w Polsce) działalność przez położony w tym państwie (tutaj: w Polsce) zakład, wówczas zyski takiego przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim państwie (tutaj: w Polsce), jednak tylko w takiej mierze, w jakiej można je przypisać temu zakładowi.

Odrębny artykuł Umowy polsko-szwedzkiej wprowadza szeroką definicję zakładu, jednakże Spółka w niniejszym uzasadnieniu nie będzie w szczegółach analizowała tejże definicji z uwagi na fakt, że w jej opinii nie budzi wątpliwości okoliczność, że żadna z przesłanek, które mogłyby doprowadzić do wykreowania w Polsce zakładu nie zostanie w analizowanym przypadku spełniona.

Postanowienia art. 7 Umowy polsko-szwedzkiej przewidują jednocześnie w ust. 6, że – jeżeli w zyskach mieszczą się dochody, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach niniejszej Konwencji, to postanowienia tych innych artykułów nie będą naruszane przez postanowienia tego artykułu.

Wśród tych innych odrębnie uregulowanych dochodów, o których mowa w powyższym przepisie znajdują się:

dochody z majątku nieruchomego (art. 6),
dywidendy (art. 10),
odsetki (art. 11),
należności licencyjne (art. 12),
zyski z przeniesienia własności majątku (art. 13).

Zdaniem Spółki, wypłacane przez nią dochody do spółki szwedzkiej nie stanowią żadnej z kategorii dochodów wymienionych powyżej. W szczególności przedmiotowe dochody z tytułu świadczenia przez spółkę szwedzką Usługi 1 w rozumieniu Umowy polsko-szwedzkiej nie stanowią:

Ad. 1) dochodów z nieruchomości

W związku ze świadczeniem usługi spółka szwedzka nie wykorzystuje żadnego należącego do niej majątku nieruchomego, który byłby położony w Polsce.

Ad. 2) dywidend

Nie są to dochody z akcji albo innych praw niebędących wierzytelnościami, praw do udziału w zysku ani dochody z innych praw w spółce, które według polskiego prawa podatkowego są pod względem podatkowym traktowane jako dochód z akcji.

Ad. 3) odsetek

Nie są to dochody z jakiegokolwiek rodzaju wierzytelności.

Ad. 4) należności licencyjnych

Nie są to należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego (...), wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego, jak również za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za korzystanie z doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.

Natura świadczonej przez spółkę szwedzką usługi polega na pobieraniu przez nią (a nie przez Wnioskodawcę) odpowiednich danych z urządzeń zainstalowanych w pojazdach klientów oraz umożliwienie dostępu do tych danych oraz odpowiednich raportów za pośrednictwem portalu internetowego. Dodatkowo, usługa ta w ramach modułów komunikacyjnych umożliwia przesyłanie odpowiednich danych oraz komunikatów (wiadomości) pomiędzy siedzibą klienta a jego pojazdem. W żadnym momencie Wnioskodawca nie uzyskuje dostępu do urządzeń, za pomocą których odbywa się komunikacja pomiędzy pojazdem a serwerami Usługi 1 oraz portalem internetowym umożliwiającym dostęp do pozyskanych danych. W tym zakresie finalny klient nabywa swego rodzaju usługę telekomunikacyjną. Nie zarządza on jednakże, czy też nie otrzymuje dostępu do urządzeń spółki szwedzkiej wykorzystywanych w procesie przesyłania danych pomiędzy pojazdem a odpowiednimi serwerami.

Jednocześnie, ani Wnioskodawca, ani jego klienci nie uzyskują dostępu do jakiegokolwiek patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego. Stosowane przez spółkę szwedzką rozwiązania techniczne, sprzętowe i programistyczne wykorzystywane przy świadczeniu przedmiotowej Usługi 1 stanowią jej wewnętrzną własność.

W opinii Wnioskodawcy, przedmiotowe usługi stanowią wiązkę usług zbliżonych swoim charakterem do usług telekomunikacyjnych, usług przetwarzania danych, czy też w niektórych obszarach do usług doradczych. Przychody z tego rodzaju usług co prawda mogłyby być opodatkowane zryczałtowanym podatkiem na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jednakże w świetle postanowień umowy polsko-szwedzkiej powinny one być zakwalifikowane jako zyski przedsiębiorstw uregulowane w art. 7 tejże umowy.

Ad. 5) zysków z przeniesienia własności majątku

W ramach świadczonej Usługi 1 spółka szwedzka nie przenosi własności jakiegokolwiek majątku na rzecz Spółki.

W świetle powyższego, zdaniem Spółki, dokonywane przez nią na rzecz spółki szwedzkiej płatności z tytułu świadczonej Usługi 1, są źródłem tzw. zysków przedsiębiorstw, o których mowa w art. 7 Umowy polsko-szwedzkiej, a które jednocześnie nie zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach tejże umowy.

W konsekwencji, z uwagi na fakt, że Wnioskodawca posiada certyfikat rezydencji spółki szwedzkiej oraz działalność spółki szwedzkiej w związku ze świadczoną Usługą 1 nie generuje zakładu w Polsce, zdaniem Wnioskodawcy, zyski ze świadczenia powyższej usługi mogą podlegać opodatkowaniu wyłącznie w Szwecji.

Dokonując wypłat wynagrodzenia za świadczoną Usługę 1 na rzecz spółki szwedzkiej Wnioskodawca nie powinien więc pobierać jako płatnik zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat.

2.2. Umowa polsko-francuska

Odpowiednie postanowienia Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz.U. z 1977 r., Nr 1, poz. 5) są w swojej istocie analogiczne do postanowień umowy polsko-szwedzkiej.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, w odniesieniu do Usługi 2 znajduje odpowiednie zastosowanie argumentacja analogiczna do tej, jaka przedstawiona została w punkcie 2.1. powyżej, tj. dotyczącej umowy polsko-szwedzkiej.

W związku z powyższym, dokonując wypłat wynagrodzenia za świadczoną Usługę 2 na rzecz spółki francuskiej Wnioskodawca nie powinien pobierać jako płatnik zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat.

W świetle przedstawionej powyżej argumentacji, Spółka stoi na stanowisku, że dokonując wypłat wynagrodzenia na rzecz jej usługodawców odpowiednio w zakresie Usługi 1 oraz Usługi 2 nie powinna pobierać jako płatnik zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat.

W związku z powyższym, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości zaprezentowanego stanowiska w odniesieniu do stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że w przedstawionej sprawie Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem jego wniosku jest zarówno stan faktyczny jak i zdarzenie przyszłe.

W związku z tym niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w zakresie obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu świadczonych przez spółkę francuską usług dotyczącą zdarzenia przyszłego. Ocena stanowiska w zakresie obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu świadczonych przez spółkę francuską usług dotycząca stanu faktycznego jak również w zakresie obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu świadczonych przez spółkę szwedzką usług została zawarta w odrębnych interpretacjach.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 851 ze zm.) – podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – ograniczony obowiązek podatkowy.

W przepisie tym, wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie przychodów uzyskiwanych z takiego źródła.

Przepis art. 21 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że – podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

2) z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

–ustala się w wysokości 20% przychodów.

W art. 21 wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potrącenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta.

Katalog usług wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest katalogiem otwartym, na co wskazuje sformułowanie „(...) oraz świadczeń o podobnym charakterze”. Sformułowanie to uprawnia do przyjęcia, że za świadczenia o podobnym charakterze należy uznać świadczenia równorzędne pod względem prawnym do wymienionych w ustawie. Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, należy spełnić takie same przesłanki, aby daną usługę uzyskać, albo wynikają z niej takie same prawa i obowiązki dla stron. Innymi słowy, lista ta obejmuje również takie świadczenia, które zasadniczo są podobne do wymienionych, lecz mogą być np. inaczej określane (nazwane). Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej ze spółką zagraniczną, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń.

Stosownie do art. 21 ust. 2 ww. ustawy – przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Jeżeli polski podmiot dokonuje wypłat należności z tytułu świadczeń, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych na rzecz nierezydenta, mającego siedzibę lub zarząd w kraju, z którym Polska zawarła umowę w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu pierwszeństwo mają przepisy tej umowy międzynarodowej.

Jednocześnie zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

W omawianej sprawie zastosowanie będzie miała Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 20 czerwca 1975 r. (Dz.U. 1977 r. Nr 1 poz. 5) (dalej: Umowa).

W myśl art. 7 ust. 1 Umowy – zyski z przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa podlegają opodatkowaniu w drugim Umawiającym się Państwie jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Należy jednak zwrócić uwagę, że stosownie do art. 7 ust. 7 tej Umowy – jeżeli w zyskach mieszczą się elementy dochodu, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach niniejszej umowy, postanowienia tego artykułu nie naruszają postanowień tych innych artykułów.

Oznacza to, że postanowienia umowy, dotyczące opodatkowania zysków przedsiębiorstw są postanowieniami o charakterze ogólnym, które znajdują zastosowanie, gdy nie stosuje się postanowień szczególnych zawartych w innych artykułach, regulujących opodatkowanie poszczególnych kategorii dochodu.

Wśród tych innych odrębnie uregulowanych dochodów, o których mowa w powyższym przepisie znajdują się:

dochody z nieruchomości (art. 6),
dywidendy (art. 10),
odsetki (art. 11),
należności licencyjne (art. 12),
zyski kapitałowe (art. 13).

Kategorią dochodów, które należałoby rozważyć w niniejszej sprawie są dochody z tytułu należności licencyjnych.

Na podstawie art. 12 ust. 1 Umowy – należności licencyjne pochodzące z Umawiającego się Państwa wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu w tym drugim Państwie. W każdym razie takie należności mogą być opodatkowane także w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstały, i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz gdy osoba pobierająca należności licencyjne jest ich rzeczywistym odbiorcą, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10% kwoty tych należności (art. 12 ust. 2 Umowy).

Z kolei art. 12 ust. 4 Umowy zawiera definicję pojęcia „należności licencyjne”, za które uważa się wszelkiego rodzaju należności, które są płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami i dziełami zarejestrowanymi dla radia i telewizji, do patentu, znaku przemysłowego lub handlowego, rysunku, modelu, planu, formuły, technologii produkcyjnej i za informacje związane z doświadczeniem zdobytym w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej albo z umiejętnością (know-how).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca ponosi opłaty za usługi świadczone przez spółkę francuską. Usługi te polegają na pobieraniu przez spółkę francuską odpowiednich danych z urządzeń zainstalowanych w pojazdach klientów, umożliwieniu dostępu do tych danych oraz tworzeniu odpowiednich raportów za pośrednictwem portalu internetowego. Dodatkowo, usługi te w ramach modułów komunikacyjnych umożliwiają przesyłanie odpowiednich danych oraz komunikatów (wiadomości) pomiędzy siedzibą klienta a jego pojazdem. Spółka francuska nie posiada na terytorium Polski zakładu. Wnioskodawca jest w posiadaniu certyfikatu rezydencji potwierdzającego, że spółka francuska jest francuskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca w żadnym momencie nie uzyskuje dostępu do urządzeń, za pomocą których odbywa się komunikacja pomiędzy pojazdem a serwerami Usługi 2 oraz portalem internetowym umożliwiającym dostęp do pozyskanych danych. Jednocześnie, ani Wnioskodawca, ani jego klienci nie uzyskują dostępu do jakiegokolwiek patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego. Stosowane przez spółkę francuską rozwiązania techniczne, sprzętowe i programistyczne wykorzystywane przy świadczeniu omawianej Usługi 2 stanowią jej wewnętrzną własność. W opinii Wnioskodawcy, usługi te są zbliżone do usług telekomunikacyjnych, usług przetwarzania danych czy też w niektórych obszarach do usług doradczych.

Odnosząc powyższe uregulowania prawne do przedstawionego we wniosku zdarzenia należy stwierdzić, że należności jakie Wnioskodawca wypłaca na rzecz spółki francuskiej, będącej francuskim rezydentem podatkowym, za opisane we wniosku usługi, nie stanowią należności licencyjnych w świetle art. 12 ust. 4 Umowy. W omawianej sprawie nie mamy bowiem do czynienia z użytkowaniem lub prawem do użytkowania praw autorskich, patentu lub z korzystaniem z doświadczenia zdobytego w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej albo z umiejętnością. Świadcząca usługi spółka francuska zobowiązuje się do świadczenia usług, które mogą wymagać wykorzystania pewnej specyficznej wiedzy, umiejętności i doświadczenia, ale nie do przekazania drugiej stronie takiej specyficznej wiedzy, umiejętności lub doświadczenia.

Stwierdzić należy, że Usługa 2 świadczona przez spółkę francuską, która zdaniem Wnioskodawcy, zbliżona jest swoim charakterem do usług przetwarzania danych, czy też w niektórych obszarach do usług doradczych mogłaby mieścić się w zakresie pojęciowym świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Skoro jednak spółka francuska nie prowadzi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności poprzez położony na tym terytorium zakład i Wnioskodawca jest w posiadaniu certyfikatu rezydencji spółki francuskiej to przychód z tytułu usług świadczonych przez spółkę francuską (Usługa 2) nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce. Przychód ten jest natomiast zyskiem przedsiębiorstwa podlegającym opodatkowaniu tylko we Francji zgodnie z art. 7 Umowy. Tym samym na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 w związku z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin