Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-1182/15-4/AG
z 9 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2015 r. (data wpływu 20 sierpnia 2015 r.) uzupełnionym w dniu 28 października 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 i § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 14 października 2015 r. znak ILPB1/4511-1-1182/15-2/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 19 października 2015 r., a w dniu 28 października 2015 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 26 października 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawcą niniejszego wniosku jest (…) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w x (dawniej: x). Ww. spółka reprezentowana jest przez komplementariusza - x według zasad reprezentacji obowiązujących w Spółce (…) sp. z o.o. (KRS w załączeniu).

Jednym z członków zarządu x sp. z o.o. (składającego się z trzech osób), jest osoba fizyczna, która swoje czynności zarządcze wykonuje na podstawie uchwały o powołaniu do zarządu, przewidującej jednocześnie wynagrodzenie z tego tytułu, bez odrębnej umowy. Jednocześnie tenże członek zarządu prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie wpisu do CEIDG, jako wspólnik spółki cywilnej oraz jako osoba fizyczna.

x spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w (…) (dawniej: (…)), ul. (…) w niedalekiej przyszłości (zdarzenie przyszłe) zamierza powierzyć jednemu z członków zarządu x sp. z o.o. - osobie fizycznej prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą, realizację zadania polegającego na zdobywaniu rynku zbytu na podstawie umowy agencyjnej bądź umowy o świadczenie usług.

Strony planują, aby członek zarządu x sp. z o.o. - osoba fizyczna prowadząca pozarolnicza działalność gospodarczą, realizowała obowiązki umowne w ramach swojego przedsiębiorstwa, jako niezależny przedsiębiorca.

W ramach swoich obowiązków polegających na pozyskiwaniu rynku zbytu członek zarządu (…) sp. z o.o. - osoba fizyczna prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą miałby pozyskiwać kontrahentów celem odsprzedaży na ich rzecz przez Wnioskodawcę towarów handlowych. Za świadczenie ww. usług członkowi zarządu (…) sp. z o.o. - osobie fizycznej prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą będzie wypłacane wynagrodzenie składające się z wynagrodzenia stałego miesięcznego, prowizji. Przy czym prowizja naliczana byłaby raz do roku.

Jednocześnie należy mieć na uwadze, iż po rozpoczęciu świadczenia usług na rzecz Wnioskodawcy, członek zarządu x sp. z o.o. - osoba fizyczna prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą nadal będzie pełnił funkcję członka zarządu i za czynności wykonywane na tym stanowisku będzie, tak jak dotychczas, otrzymywał osobne wynagrodzenie.

Dla przedmiotowego stanu faktycznego istotne pozostają następujące kwestie:

1. członek zarządu spółki z o.o. będącej komplementariuszem sp. z o.o. spółki komandytowej, prowadzący jednocześnie pozarolniczą działalność gospodarczą podlega ubezpieczeniom społecznym z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej;
2. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej członek zarządu spółki z o.o. będącej komplementariuszem Wnioskodawcy, jest podatnikiem podatku VAT i podatku dochodowego;
3. z tytułu zawartej w przyszłości umowy świadczenia usług przedsiębiorcy - osobie fizycznej prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą będzie wypłacane wynagrodzenie stałe i prowizyjne na podstawie FV z wystawienia przedsiębiorcy;
4. członek zarządu spółki z o.o. będącej komplementariuszem Wnioskodawcy prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą wykonuje czynności zarządcze w ramach spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i spółki komandytowej Wnioskodawcy na podstawie uchwały o powołaniu do zarządu.
   
   

Ponadto w tym zakresie Wnioskodawca wskazuje, iż:

1. członek zarządu spółki z o.o. z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej będzie osiągał przychody inne od tych, wynikających z realizacji umowy agencyjnej lub umowy o świadczenie usług, bowiem prowadzi także działalność, jako wspólnik spółki cywilnej,
2. członek zarządu spółki z o.o. z tytułu umowy agencyjnej lub umowy o świadczenie usług, zawartej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będzie uzyskiwał wynagrodzenie w kwocie wyższej od obowiązującej najniższej podstawy wymiaru składek dla osób prowadzących pozarolniczą działalność,
3. czynności powierzone w ramach przyszłej umowy agencyjnej lub umowy o świadczenia usług członek zarządu spółki z o.o. będzie świadczył osobiście lub przy pomocy swoich pracowników lub współpracowników.
   
   

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że przedmiotowe usługi, o których mowa we wniosku, które będą wykonywane przez członka zarządu spółki z o.o. nie będą świadczone na podstawie umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktu menedżerskiego, czy też umowy o podobnym charakterze.

Jednocześnie należy wskazać, że ww. usługi będą świadczone w ramach umowy agencyjnej lub umowy o świadczenie usług.

Jak Wnioskodawca opisał we wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, w ramach umowy agencyjnej lub umowy o świadczenie usług, nie będzie zlecane członkowi zarządu spółki z o.o. zarządzanie przedsiębiorstwem, a wiec umowa agencyjna lub umowa o świadczenie usług pozbawiona będzie podstawowego elementu charakterystycznego dla umów kontraktu menedżerskiego.

Wnioskodawca uzasadniając powyższe wskazał na fragment wyroku WSA z dnia 30 września 2010 r. „Z istoty kontraktów menedżerskich, umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, musi wynikać, że podmiot podejmujący się zarządu przedsiębiorstwem powinien mieć możliwość na tyle samodzielnie prowadzić sprawy przedsiębiorstwa, aby bieżące administrowanie i kierowanie takim podmiotem pozostawało w jego gestii, natomiast w kompetencjach przedsiębiorcy pozostawały decyzje istotne i strategiczne dla funkcjonowania i rozwoju przedsiębiorstwa. W opinii Trybunału Konstytucyjnego istotą powierzenia określonej osobie zarządzania danym podmiotem jest zaufanie, jakie w wykształceniu, kwalifikacjach i doświadczeniu konkretnego menedżera pokłada np. właściciel przedsiębiorstwa. Dając menedżerowi niemałą swobodę, oczekuje on dobrego zarządzania i zysków (a niekiedy zmniejszenia strat) i zarazem składa nań odpowiedzialność za ewentualne niepowodzenie. Ów menedżer jest wobec właściciela osobiście odpowiedzialny zarówno za sukcesy, jak i za porażki w zarządzaniu powierzonym przedsiębiorstwem”.

Mając powyższe na uwadze oraz okoliczność, że w oparciu o planowaną umowę o świadczenie usług, członek zarządu spółki z o.o. nie będzie wykonywał czynności kierowania, rządzenia spółką z o.o., Wnioskodawca podtrzymuje, iż usługi świadczone w ramach umowy w zakresie opisanym we wniosku należałoby uznać za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, a więc przychody ze źródła przychodów o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przychody uzyskiwane przez członka zarządu spółki z o.o. z tytułu umowy agencyjnej lub umowy o świadczenie usług wykonywanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej kwalifikowane są jako pochodzące z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej (tj. źródło uzyskania przychodu określone w art. 14 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych), czy też pochodzące z tytułu działalności wykonywanej osobiście (tj. źródło uzyskania przychodu określone w art. 13 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych)?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361), opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do brzmienia art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są:

1. działalność wykonywana osobiście,
2. pozarolnicza działalność gospodarcza.
   
   

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Przy czym, w myśl art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Wyłączenie, o którym mowa w art. 5a pkt 6 ww. ustawy, obejmuje więc m.in. przychody z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej powyżej ustawy.

Przy czym, poszczególne kategorie przychodów z działalności wykonywanej osobiście wymieniono w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 13 pkt 7 powołanej ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Zgodnie z art. 13 pkt 9 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Do przychodów z art. 13 pkt 7 tej ustawy, zalicza się otrzymane wynagrodzenia w związku z pełnieniem funkcji na podstawie samego tylko aktu ustanowienia. W praktyce wynagrodzenie to często jest określane jako wynagrodzenie za udział w posiedzeniach spółki.

Natomiast, do przychodów z art. 13 pkt 9 ww. ustawy, należy zaliczyć otrzymane wynagrodzenia z tytułu m.in. umów o zarządzanie, gdyż osoby zarządzające spółką na podstawie takiej umowy nie pobierają wynagrodzenia wyłącznie z tytułu pełnionej funkcji lecz z tytułu tej umowy.

Nadmienić w tym miejscu należy, że wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście, przychodów z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze - przy jednoczesnym zdefiniowaniu na użytek tej ustawy pojęcia pozarolniczej działalności gospodarczej - nie pozostawia wątpliwości, że źródłem tych przychodów nie jest pozarolnicza działalność gospodarcza, lecz zawsze działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Tym samym w ocenie Wnioskodawcy, przychody uzyskane z tytułu tego rodzaju umów stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeżeli umowy te zawierane są w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

Podkreślić należy, iż czynności zarządcze dotyczą określonej osoby, tym samym mogą być dokonywane bezpośrednio przez tę osobę. Jednocześnie, z uwagi na fakt, że w przypadku zawarcia umowy powierzającej zarząd przedsiębiorstwem występuje duża dowolność nazewnictwa, przepis art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy nie tylko przychodów uzyskanych na podstawie umów o zarządzanie, kontraktu menedżerskiego, lecz wszelkich umów o podobnym charakterze, z których wynika, że podatnikowi, w drodze umowy cywilnoprawnej, zostało zlecone sprawowanie zarządu przedsiębiorstwem, spółką czy instytucją. Istotą kontraktu menedżerskiego, czy umów o zarządzanie przedsiębiorstwem lub umów o podobnym charakterze, zawieranych pomiędzy przedsiębiorcą zlecającym zarząd, a samodzielnym podmiotem - zarządcą jest zarządzanie przez ten ostatni podmiot tymże (cudzym) przedsiębiorstwem, na rzecz i w interesie przedsiębiorcy, na jego rachunek i ryzyko (wyrok WSA z dnia 30 września 2010 r., I SA/Go 634/10).

Na gruncie prawa podatkowego, o kwalifikacji przychodów uzyskiwanych w ramach wykonywanej działalności do określonego źródła przychodu decyduje rzeczywisty, faktyczny zakres świadczonych w ramach tej działalności usług.

W tym kontekście należy wskazać, iż przedmiotowe usługi, o których mowa w niniejszym wniosku, które będą wykonywane przez członka zarządu sp. z o.o. nie można zakwalifikować jako realizowane w ramach kontraktu menedżerskiego, umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, czy też umowy o podobnym charakterze.

W przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, w ramach umowy agencyjnej lub umowy o świadczenie usług, nie będzie zlecane członkowi zarządu spółki z o.o. zarządzanie przedsiębiorstwem, a więc umowa agencyjna lub umowa o świadczenie usług pozbawiona będzie podstawowego elementu charakterystycznego dla umów kontraktu menedżerskiego.

„Z istoty kontraktów menedżerskich, umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, musi wynikać, że podmiot podejmujący się zarządu przedsiębiorstwem powinien mieć możliwość na tyle samodzielnie prowadzić sprawy przedsiębiorstwa, aby bieżące administrowanie i kierowanie takim podmiotem pozostawało w jego gestii, natomiast w kompetencjach przedsiębiorcy pozostawały decyzje istotne i strategiczne dla funkcjonowania i rozwoju przedsiębiorstwa. W opinii Trybunału Konstytucyjnego istotą powierzenia określonej osobie zarządzania danym podmiotem jest zaufanie, jakie w wykształceniu, kwalifikacjach i doświadczeniu konkretnego menedżera pokłada np. właściciel przedsiębiorstwa. Dając menedżerowi niemałą swobodę, oczekuje on dobrego zarządzania i zysków (a niekiedy zmniejszenia strat) i zarazem składa nań odpowiedzialność za ewentualne niepowodzenie. Ów menedżer jest wobec właściciela osobiście odpowiedzialny zarówno za sukcesy, jak i za porażki w zarządzaniu powierzonym przedsiębiorstwem” (wyrok WSA z dnia 30 września 2010 r., I SA/Go 634/10).

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż usługi świadczone w ramach umowy w zakresie opisanym we wniosku, w którym wskazano m.in., że w oparciu o planowaną umowę na świadczenie usług, członek zarządu spółki z o.o. nie będzie wykonywał czynności kierowania, rządzenia spółką z o.o., należałoby uznać za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, a więc przychody ze źródła przychodów o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na marginesie Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, iż wszelkie wątpliwości zrodziły się na kanwie wyroku Sądu Najwyższego Izba Pracy i Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych z dnia 12 listopada 2014 r., I UK 126/14.

Mianowicie w ww. wyroku spółka zwróciła się do ZUS o wydanie interpretacji indywidualnej wyrażając jednakowoż pogląd, że członkowie zarządu spółki, którzy prowadzą działalność gospodarczą w zakresie usług zarządzania i którzy jednocześnie zawarli ze spółką umowy o świadczenie usług w zakresie zarządzania (tzw. Kontrakty menedżerskie), podlegają ubezpieczeniom społecznym i ubezpieczeniu zdrowotnemu wyłącznie z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej.

ZUS uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe przyjmując, iż tytułem do podlegania ubezpieczeniom społecznym jest kontrakt menedżerski, który niejako „pochłania” odrębny tytuł do ubezpieczeń społecznych, jakim jest prowadzenie działalności gospodarczej. Organ podniósł, że ze względu na treść art. 13 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych: „przychód z kontraktu menedżerskiego wykonywanego w ramach działalności gospodarczej jest kwalifikowany jako przychód z działalności wykonywanej osobiście (...)”.

Wnioskodawca wyrażając swoje stanowisko jest zdania, iż w stanie faktycznym przedstawionym Organowi w niniejszym wniosku nie zostały spełnione analogiczne do stanu faktycznego przedstawionego w ww. wyroku Sądu Najwyższego Izba Pracy Ubezpieczeń Społecznych z dnia 12 listopada 2014 r., I UK 126/14 przesłanki. Wynika to z faktu, iż w ocenie Wnioskodawcy czynności w ramach przyszłej umowy agencyjnej lub umowy o świadczenie usług nie będą wchodziły w zakres czynności zarządczych związanych z obowiązkami członka zarządu, a wynikającymi z tytułu powołania do zarządu w spółce x sp. z o.o. albowiem po pierwsze one są wynagradzane na podstawie uchwały o powołaniu do zarządu, przewidującej jednocześnie wynagrodzenie z tego tytułu, bez odrębnej umowy. Po drugie obowiązki w postaci pozyskiwania rynku zbytu nie są elementem zarządzania przedsiębiorstwem, gdyż ten rodzaj umowy przewidujący pozyskiwanie klientów na dany produkt przez Wnioskodawcę mógłby być zawarty z każdym przedsiębiorcą, który w ramach działalności gospodarczej świadczy tego rodzaju usługi.

Natomiast z tytułu zawartej w przyszłości umowy agencyjnej lub umowy o świadczenie usług przedsiębiorcy - osobie fizycznej prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą będzie wypłacane wynagrodzenie stałe i prowizyjne na podstawie FV z wystawienia przedsiębiorcy.

Tym samym Wnioskodawca uważa, iż przychód uzyskiwany z umowy świadczenia usług, o którym mowa w niniejszym wniosku jest opodatkowany jako przychód z działalności gospodarczej.

Z uwagi na powyższe, Wnioskodawca zwraca się z uprzejmą prośbą o wydanie indywidualnej interpretacji w przedmiotowej sprawie i udzielenie odpowiedzi na postawione w niniejszym wniosku pytanie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są:

• działalność wykonywana osobiście (pkt 2),
• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).
  
  

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Przy czym, w myśl art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Wyłączenie, o którym mowa w art. 5a pkt 6 ww. ustawy, obejmuje więc m.in. przychody z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej powyżej ustawy, których poszczególne kategorie wymieniono w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 13 pkt 7 i 9 powołanej ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

• przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych (pkt 7),
• przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7 (pkt 9).
  
  

Do przychodów z art. 13 pkt 7 ww. ustawy zalicza się otrzymane wynagrodzenia w związku z pełnieniem funkcji na podstawie samego tylko aktu ustanowienia (np. powołania). Natomiast, do przychodów z art. 13 pkt 9 ww. ustawy należy zaliczyć otrzymane wynagrodzenia z tytułu m.in. umów o zarządzanie, gdyż osoby zarządzające spółką na podstawie takiej umowy nie pobierają wynagrodzenia wyłącznie z tytułu pełnionej funkcji, lecz z tytułu tej umowy.

Nadmienić należy, że wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście, przychodów z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze – przy jednoczesnym zdefiniowaniu na użytek tej ustawy pojęcia pozarolniczej działalności gospodarczej – nie pozostawia wątpliwości, że źródłem tych przychodów nie jest pozarolnicza działalność gospodarcza, lecz zawsze działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy. Tym samym przychody uzyskane z tytułu tego rodzaju umów stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeżeli umowy te zawierane są w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej. Czynności zarządcze dotyczą określonej osoby, tym samym mogą być dokonywane bezpośrednio przez tę osobę. Jednocześnie, z uwagi na fakt, że w przypadku zawarcia umowy powierzającej zarząd przedsiębiorstwem występuje duża dowolność nazewnictwa, przepis art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy nie tylko przychodów uzyskanych na podstawie umów o zarządzanie, kontraktu menedżerskiego, lecz wszelkich umów o podobnym charakterze, z których wynika, że podatnikowi, w drodze umowy cywilnoprawnej, zostało zlecone sprawowanie zarządu przedsiębiorstwem, spółką czy instytucją. Istotą kontraktu menedżerskiego, czy umów o zarządzanie przedsiębiorstwem lub umów o podobnym charakterze, zawieranych pomiędzy przedsiębiorcą zlecającym zarząd, a samodzielnym podmiotem – zarządcą jest zarządzanie przez ten ostatni podmiot tymże (cudzym) przedsiębiorstwem, na rzecz i w interesie przedsiębiorcy, na jego rachunek i ryzyko.

Z treści złożonego wniosku wynika, że jednym z członków zarządu Wnioskodawcy (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością), jest osoba fizyczna, która swoje czynności zarządcze wykonuje na podstawie uchwały o powołaniu do zarządu, przewidującej jednocześnie wynagrodzenie z tego tytułu, bez odrębnej umowy. Jednocześnie tenże członek zarządu prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie wpisu do CEIDG, jako wspólnik spółki cywilnej oraz jako osoba fizyczna.

Spółka zamierza powierzyć jednemu z członków swojego zarządu - osobie fizycznej prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą, realizację zadania polegającego na zdobywaniu rynku zbytu na podstawie umowy agencyjnej bądź umowy o świadczenie usług.

Strony planują aby członek zarządu Wnioskodawcy - osoba fizyczna prowadząca pozarolnicza działalność gospodarczą realizowała obowiązki umowne w ramach swojego przedsiębiorstwa, jako niezależny przedsiębiorca.

We wniosku wskazano, że usługi które będą wykonywane przez członka zarządu spółki z o.o., nie będą świadczone na podstawie umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktu menedżerskiego, czy też umowy o podobnym charakterze.

Jednocześnie wskazano, że ww. usługi będą świadczone w ramach umowy agencyjnej lub umowy o świadczenie usług.

Podkreślić należy, że na gruncie prawa podatkowego, o kwalifikacji przychodów uzyskiwanych w ramach wykonywanej działalności do określonego źródła przychodu decyduje rzeczywisty, faktyczny zakres świadczonych w ramach tej działalności usług. Mając na względzie cytowane wyżej przepisy stwierdzić należy, że jeżeli w istocie świadczone przez osobę fizyczną (członka zarządu Spółki) na rzecz Wnioskodawcy usługi nie będą obejmować żadnych czynności związanych z zarządzaniem Spółką, to przychody uzyskiwane przez tę osobę fizyczną ze świadczenia wskazanych we wniosku usług należy uznać za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W takim przypadku, osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą oraz świadcząca wskazane we wniosku usługi na rzecz Wnioskodawcy w ramach tej działalności, jest zobowiązana – w myśl art. 44 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy – bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

W związku z powyższym, na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

W tym miejscu tut. Organ zastrzega, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) nie jest ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania dowodowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Zatem, kwestia oceny, czy rzeczywiście wykonywane przez osobę fizyczną w ramach działalności gospodarczej usługi na rzecz Wnioskodawcy nie noszą znamion czynności zarządzania może zostać zweryfikowana przez uprawniony organ podatkowy w toku ewentualnego postępowania kontrolnego lub podatkowego. Dokonanie oceny w tym zakresie wykracza bowiem poza ramy postępowania o wydanie interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków sądów, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.