INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 27 października 2009 r., sygn. akt I SA/Go 336/09 – stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 grudnia 2008 r. (data wpływu 8 stycznia 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 grudnia 2008 r. (data wpływu 5 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów. Pismem z dnia 24 grudnia 2008 r. (data wpływu 5 marca 2009 r.) uzupełniono wniosek w zakresie podpisu oraz opisu stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni zakupiła działkę od osoby prywatnej jako grunt rolny.

Grunt ten następnie za własne środki przekształciła pod zabudowę i podzieliła na 13 działek. Jedną z wydzielonych działek pozostawiła dla siebie, a dwie synom. Pozostałe 10 działek planuje sprzedać by dokończyć budowę własnego domu.

Wnioskodawczyni wskazała, iż na przedmiotowym gruncie nie była prowadzona żadna działalność gospodarcza i nie był on też przedmiotem dzierżawy.

Zainteresowana oświadczyła, iż planowana sprzedaż jest jedyną dostawą działek, i że wcześniej nie dokonywała sprzedaży nieruchomości oraz w przyszłości nie zamierza tego robić.

W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego grunt ten przeznaczony jest pod budowę osiedla domków jednorodzinnych.

Dla przedmiotowego gruntu przez Burmistrza Gminy została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy czynność sprzedaży ww. działek podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży.

Zainteresowana uważa, że w VI Dyrektywie art. 2 mówi, że podatnikiem jest każda osoba wykonująca działalność gospodarczą (art. 9 ust. 1) i opodatkowania podatkiem VAT nie należy rozciągać na sferę majątku niezwiązanego z działalnością gospodarczą.

W dniu 13 marca 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną nr ILPP1/443-38/09-4/TK, w której stwierdził, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 24 grudnia 2008 r. (data wpływu 8 stycznia 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 grudnia 2008 r. (data wpływu 5 marca 2009 r.) jest nieprawidłowe.

W interpretacji wskazano, że sprzedaż działek w przedstawionym stanie faktycznym podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 1 kwietnia 2009 r., zaś odpowiedzi na ww. wezwanie udzielono pismem z dnia 23 kwietnia 2009 r. nr ILPP1/443/W-38/09-2/HMW, w którym stwierdzono brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

W związku z powyższym, Wnioskodawczyni wniosła w dniu 29 maja 2009 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim.

Po rozpoznaniu sprawy Sąd wydał wyrok w dniu 27 października 2009 r., sygn. akt I SA/Go 336/09, w którym uchylił zaskarżoną interpretację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 27 października 2009 r., sygn. akt I SA/Go 336/09 - stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z kolei przez towary, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W tym miejscu wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika tego podatku.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Opodatkowanie zatem może dotyczyć tylko tych czynności, co do których spełniony został tak podmiotowy, jak i przedmiotowy zakres opodatkowania. Wypełnione więc muszą być łącznie dwie przesłanki - wykonana przez podmiot posiadający cechę podatnika czynność ma mieścić się w granicach opodatkowania.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni zakupiła działkę od osoby prywatnej jako grunt rolny.

Grunt ten następnie za własne środki przekształciła pod zabudowę i podzieliła na 13 działek. Jedną z wydzielonych działek pozostawiła dla siebie, a dwie synom. Pozostałe 10 działek planuje sprzedać by dokończyć budowę własnego domu.

Wnioskodawczyni wskazała, iż na przedmiotowym gruncie nie była prowadzona żadna działalność gospodarcza i nie był on też przedmiotem dzierżawy.

Zainteresowana oświadczyła, iż planowana sprzedaż jest jedyną dostawą działek, i że wcześniej nie dokonywała sprzedaży nieruchomości oraz w przyszłości nie zamierza tego robić.

W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego grunt ten przeznaczony jest pod budowę osiedla domków jednorodzinnych.

Dla przedmiotowego gruntu przez Burmistrza Gminy została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu.

W świetle powyższego WSA w Gorzowie Wielkopolskim w wyroku z dnia 27 października 2009 r., sygn. akt I SA/Go 336/09 stwierdził, iż:

„(…) mając na uwadze przedstawione stanowiska sądów, za uprawnione należy uznać twierdzenie, iż wykonanie danej czynności (w tym przypadku sprzedaż działek budowlanych) kilkakrotnie, czy nawet jednorazowo, jednakże w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy, nie przesądza automatycznie, że z tego tylko powodu dany podmiot staje się podatnikiem VAT Niezbędnym jest bowiem ustalenie, że w odniesieniu do tych czynności występował on w charakterze podatnika, tj. jako handlowiec.

Przyjęcie natomiast, że dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą - jako handlowiec, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną.

Nabycie sprzedawanych gruntów musi więc nastąpić w celach wykonywania tej działalności, czyli handlowych, a nie w innych celach. Działalność handlowa oznacza bowiem dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży, wskazujący na zamiar kontynuacji tej działalności. Zatem, nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych), lecz spożytkowania w calach osobistych.

Zbycie, nawet kilkunastu (kilkudziesięciu) działek budowlanych, powstałych z podziału gruntu rolnego nabytego na cele prywatne i po zmianie przeznaczenia tego gruntu, nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu VAT, z uwagi na brak przesłanek uznania tej działalności za taką (brak zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru).

Wobec tego tylko, gdy osoba sprzedająca takie działki swoim zachowaniem wykaże, że realizując tę sprzedaż działa i chce działać w charakterze podatnika (handlowca, który chce oprócz tej sprzedaży kontynuować tego rodzaju sprzedaż), czyli podmiotu prowadzącego w tym zakresie działalność profesjonalną, stałą i zorganizowaną - sprzedaż taka będzie opodatkowana VAT”.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz przedstawione przepisy prawa a także uwzględniając ocenę prawną wyrażoną przez Sąd wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy. Tak przedstawiony stan faktyczny nie wskazuje bowiem, iż głównym celem zakupu nieruchomości gruntowej, a następnie jej przekształcenie i podział na 13 działek, z których jedną pozostawiła dla siebie, dwie synom a pozostałe dziesięć planuje sprzedać - było prowadzenie przez Zainteresowaną w sposób profesjonalny jak „handlowiec” działalności gospodarczej, a nie spożytkowanie w celach prywatnych. Ponadto brak jest takiej formy aktywności Wnioskodawczyni w zbywaniu przedmiotowych działek, które wykraczałyby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Reasumując, sprzedaż przez Zainteresowaną przedmiotowych działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.