2015.11.26 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/4512-1-134/15-4/DC
z 26 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2015 r. (data wpływu 7 września 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 listopada 2015 r. (data wpływu 12 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

Wniosek uzupełniono w dniu 12 listopada 2015 r. w zakresie doprecyzowania przedstawionego opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 12 sierpnia 1995 r. na podstawie aktu notarialnego Wnioskodawca zakupił nieruchomość z majątku odrębnego do majątku odrębnego położoną w A., stanowiącą działkę 362 o łącznym obszarze 1,3723 ha dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. W dziale I-O – Oznaczenie nieruchomości, w Rubryce 1.9 – Komentarz, w Polu 1.9.0.1. – Komentarz do migracji – wpisane jest: „w łamie 5 ww. księgi wieczystej ujawniono dwa sposoby korzystania z przedmiotowej nieruchomości: rola i łąka”.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (…), zatwierdzonym uchwałą Rady Gminy z 4 listopada 2003 r. opublikowanym w (…). część przedmiotowej działki o numerze 362, której Zainteresowany jest właścicielem objętej wyżej opisaną księgą wieczystą, znajduje się na terenie oznaczonym symbolem III L10M2 – teren intensywnej, wolnostojącej zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Pozostała część działki o numerze 362 zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (…) zatwierdzonym uchwałą Rady Gminy z dnia 16 marca 2004 r. opublikowanym w (…), znajduje się na terenie oznaczonym symbolem III L9ZP – przeznaczonym pod tereny zielone bez prawa zabudowy. Wnioskodawca nie występował z wnioskiem o sporządzenie wyżej opisanego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, obejmującego przedmiotową nieruchomość, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. Wyżej opisana nieruchomość została zakupiona w celu budowy jednorodzinnego domu mieszkalnego, w którym Zainteresowany zamierzał zamieszkać wraz z żoną i dziećmi. W 2003 r. na zlecenie Wnioskodawcy została przygotowana koncepcja projektu budowlanego domu jednorodzinnego na przedmiotowej nieruchomości wraz z jego wizualizacją. W związku z zamiarem budowy jednorodzinnego domu na przedmiotowej nieruchomości – w dniu 30 stycznia 1998 r. Zainteresowany zawarł dwie umowy o korzystanie z abonamentu telefonicznego na przedmiotowej nieruchomości. Do dnia dzisiejszego opłaca rachunki telefoniczne za dwa numery telefoniczne o których mowa w zdaniu poprzednim.

W dniu 20 listopada 1996 r. Wnioskodawca zawarł umowę ze „S”, której przedmiotem była budowa gazociągu w A. oraz przyłącza gazowego do granicy przedmiotowej nieruchomości. Zgodnie z wyżej opisaną umową Zainteresowany pokrył przypadające na niego koszty budowy przyłącza gazowego niezbędnego do zamieszkania w domu jednorodzinnym.

Wszystkie wyżej wymienione działania podjęte zostały w celu zbudowania domu jednorodzinnego na przedmiotowej nieruchomości i zamieszkania w nim z żoną i dziećmi.

W związku ze zmianą planów życiowych w 2007 r. Wnioskodawca odstąpił od zamiaru budowy i zamieszkania w domu jednorodzinnym na przedmiotowej nieruchomości.

W 2007 r. Zainteresowany wystąpił do Wójta Gminy o dokonanie podziału przedmiotowej nieruchomości. W związku z wnioskiem Zainteresowanego, Wójt Gminy w dniu 29 października 2007 r. wydał decyzję, zatwierdzającą podział działki nr 362 o pow. 13723 m² (dla której Sąd Rejonowy prowadzi Księgę wieczystą) na 11 działek pod warunkiem, że przy zbywaniu tych działek zostanie zapewniony dla nich dostęp do drogi publicznej na zasadzie służebności drogowej przez dwunastą działkę.

Obecnie Zainteresowany zamierza sprzedać działki składające się na przedmiotową nieruchomość, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą.

Wnioskodawca nie podjął żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży działek, składających się na przedmiotową nieruchomość. Nie podjął także żadnych czynności, zmierzających do wydzielenia dróg wewnętrznych na działkach stanowiących przedmiotową nieruchomość.

Dodatkowo Zainteresowany podaje, że nabył do majątku odrębnego wymienione niżej nieruchomości:

w 1991 r. nabył niezabudowaną nieruchomość składającą się z działki nr 8/2, o obszarze 0.26.91 ha, położoną w B., dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy prowadził księgę wieczystą,
w 2003 r. nabył niezabudowaną działkę nr 15/41 o obszarze 975 m² położoną w C. dla której Sąd Rejonowy, prowadzi księgę wieczystą.

Wyżej wymienione dwie nieruchomości zostały zakupione w celu zabezpieczenia majątkowego jednego z małoletnich dzieci, z zamiarem darowania mu tych nieruchomości po osiągnięciu przez niego pełnoletniości.

W dniu 31 grudnia 2003 r. Dyrektor Zarządu Geodezji i Katastru (…) wydał decyzję, zatwierdzającą projekt podziału działki nr 8/2, dla której Sąd Rejonowy prowadził księgę wieczystą, skutkiem czego wyżej opisana działka nr 8/2 – została podzielona na 2 działki o następujących numerach: na działkę nr 8/3 o obszarze 0,1539 ha oraz na działkę nr 8/4, o obszarze 0.11.52 ha.

Wymienione wyżej nieruchomości zostały przez Wnioskodawcę sprzedane, i tak:

aktami notarialnymi zawartymi w dniu 26 listopada 2009 r. oraz w dniu 3 grudnia 2009 r. sprzedano działkę nr 8/4 o obszarze 0.11.52 ha położoną w B., dla której Sąd Rejonowy prowadził księgę wieczystą (obecnie po odłączeniu tej działki z wyżej opisanej księgi wieczystej – Sąd Rejonowy prowadzi dla działki o nr 8/4 nową księgę wieczystą),
aktami notarialnymi zawartymi w dniu 27 kwietnia 2010 r. oraz w dniu 8 czerwca 2010 r. sprzedano działkę nr 8/3 o obszarze 0.15.39 ha, położoną w B., dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą,
aktami notarialnymi zawartymi w dniu 27 maja 2011 r. oraz w dniu 4 lipca 2011 r. sprzedano działkę nr 15/41 o obszarze 975 m² położoną w C., dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą.

Sprzedaż wyżej wymienionych nieruchomości nastąpiła w związku z decyzją syna, który po osiągnięciu pełnoletniości oświadczył, że wyprowadza się z B. do D. i w związku z tym nie jest zainteresowany darowizną w formie niezabudowanych nieruchomości położonych w B. i wolą jego było otrzymanie od Wnioskodawcy darowizny w formie pieniężnej, w celu zakupu mieszkania w D. i przeniesienia się do D.

W związku z decyzją syna, pieniądze otrzymane ze sprzedaży wyżej opisanych nieruchomości, umową z dnia 21 czerwca 2013 r. Zainteresowany darował synowi. Z darowanych pieniędzy syn w 2013 r. zakupił lokal mieszkalny w D., w którym zamieszkuje do dnia dzisiejszego, w związku z przeniesieniem się przez niego do D. i wykonywaniem przez niego pracy w D.

Wnioskodawca informuje ponadto, że nie prowadzi ani nie wykonuje żadnej działalności gospodarczej. Nie jest wpisany w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Zainteresowany również, jest właścicielem mieszkań, które wynajmuje osobom trzecim wyłącznie na cele mieszkaniowe (na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych osób trzecich), które to mieszkania, wybudowane zostały w ramach tzw. ulgi podatkowej, przewidzianej w art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. Ust 2012 poz. 361) w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2000 r. (tzn. podstawę obliczenia podatku stanowił dochód ustalony zgodnie z przepisami po odliczeniu kwot wydatków poniesionych w roku podatkowym na budowę stanowiącego współwłasność budynku mieszkalnego wielorodzinnego, z przeznaczeniem znajdujących się w nim co najmniej 5 lokali mieszkalnych na wynajem, które to lokale były wynajmowane w okresie wymaganym przez ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych – osobom trzecim, które w odniesieniu do Wnioskodawcy jako właściciela lokali nie należały do I grupy podatkowej w rozumieniu ustawy o podatku od spadków darowizn). Przychód z wynajmowania wyżej opisanych mieszkań korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (tzn. wyżej opisany przychód korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług VAT albowiem przychód ten wynika z usług zwolnionych z podatku VAT, polegających na wynajmowaniu nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe). Ze względu na okoliczność, że Zainteresowany jest podmiotem wykonującym wyłącznie czynności zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług – nie złożył naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenia rejestracyjnego, które to uprawnienie wynika z treści art. 96 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług. W okresie od 2012 r. do 2015 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży części mieszkań wybudowanych w ramach ulgi podatkowej przewidzianej w art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Sprzedaż tych mieszkań nastąpiła po upływie 10 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym Zainteresowany otrzymał decyzję właściwego organu o pozwoleniu na użytkowanie budynku w związku z budową którego dokonał odliczeń na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ze sprzedaży tych mieszkań nie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów usług.

W uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, że:

działka o nr 362, o której mowa we wniosku nie była i nie jest udostępniana innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy, użyczenia ani żadnej innej umowy;
w celu sprzedaży działki nie zamierza ponieść żadnych nakładów związanych z przygotowaniem tej nieruchomości do sprzedaży, w szczególności nie zamierza ponieść nakładów na ogrodzenie, uzbrojenie, wystąpienie o warunki zabudowy, zamieszczenie ogłoszeń o sprzedaży ani żadnych innych nakładów związanych ze sprzedażą tej nieruchomości;
ze względu na swój wiek oraz chorobę nowotworową żony i konieczność szybkiego dostępu do opieki medycznej zamierza wykorzystać środki finansowe uzyskane ze sprzedaży działki gruntu na zakup nieruchomości w samym B. celem zbudowania na niej domu jednorodzinnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż przez Wnioskodawcę działek stanowiących jego własność jako osoby fizycznej, które to działki składają się na nieruchomość położoną w A., dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą jest działalnością gospodarczą obejmującą czynności polegające na wykorzystywaniu towarów (nieruchomości) w sposób ciągły dla celów zarobkowych, a zatem czy przez sprzedaż wyżej opisanych działek Zainteresowany stanie się podatnikiem podatku VAT, w rozumieniu art. 15 ust. 1 oraz ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, który z przychodu osiągniętego ze sprzedaży tych działek zobowiązany będzie do odprowadzenia podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie prowadzi on ani nie wykonuje żadnej samodzielnej działalności gospodarczej a w szczególności żadnej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Nie jest również wpisany w Centralnej Ewidencji Działalności i Informacji Gospodarczej. Przedmiotowa nieruchomość, którą Zainteresowany zamierza sprzedać (położona w A.), zakupiona została w celu realizacji potrzeb mieszkaniowych Zainteresowanego oraz jego rodziny. W związku z tym Wnioskodawca podjął działania, opisane w stanie faktycznym, przedstawionym wcześniej w niniejszym wniosku, których celem była budowa domu jednorodzinnego, w którym miał zamieszkać wraz z rodziną. Zakup kolejnych dwóch nieruchomości (nieruchomości położonej w B. oraz nieruchomości położonej w C.) dokonany został w celu zabezpieczenia majątkowego jednego z małoletnich synów, z zamiarem darowania mu tych nieruchomości po osiągnięciu przez niego pełnoletniości. Sprzedaż wyżej wymienionych nieruchomości nastąpiła w związku z decyzją syna, który po osiągnięciu pełnoletniości oświadczył, że wyprowadza się z B. do D. i w związku z tym nie jest zainteresowany darowizną w formie niezabudowanych nieruchomości położonych w B. i wolą jego było otrzymanie darowizny od Wnioskodawcy w formie pieniężnej w celu zakupu przez niego mieszkania w D. i zamieszkania przez niego w D.

W związku z decyzją syna, pieniądze otrzymane ze sprzedaży wyżej opisanych nieruchomości umową z dnia 21 czerwca 2013 r. Zainteresowany darował synowi. Z darowanych pieniędzy syn w 2013 r. zakupił lokal mieszkalny w D., w którym zamieszkał po przeprowadzce do D. i podjęciu pracy w D.

Wyżej opisane czynności które Wnioskodawca podjął, związane z nieruchomością położoną w B., związane z nieruchomością położoną w C. oraz związane z przedmiotową nieruchomością (położoną w A.) jak również czynności, które zamierza podjąć, polegające na sprzedaży działek, składających się na przedmiotową nieruchomość (położoną w A.) należą jedynie do czynności należących do zarządzania majątkiem prywatnym Zainteresowanego. Wyżej opisane czynności nie stanowią w żaden sposób czynności w ramach działalności gospodarczej albowiem nie są to czynności, które przybierają formę zawodową (profesjonalną), nie są to czynności stałe ani powtarzalne. Wnioskodawca nie ma zamiaru ich kontynuacji, a zatem w konsekwencji nie można tych działań traktować jako działalności zorganizowanej. Przedmiotową nieruchomość (położoną w A.) Zainteresowany nabył 20 lat temu wyłącznie dla spożytkowania w celach prywatnych. Nie wydzielił na tej nieruchomości dróg wewnętrznych, nie podjął żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży tej nieruchomości. Nie podejmował zatem żadnej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogłyby wskazywać, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną. W tej sytuacji, wg Wnioskodawcy nie ma zastosowania art. 15 ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, albowiem nie wykonuje on i nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej jak również wykonane przez niego czynności polegające na sprzedaży następujących nieruchomości:

nieruchomości, położonej w B., podzielonej następnie na dwie mniejsze działki, sprzedane dwoma aktami notarialnymi oraz
nieruchomości położonej w C.,
jak i planowana sprzedaż działek składających się na przedmiotową nieruchomość (położoną w A.),

nie będzie stanowiła wykonywania działalności gospodarczej obejmującej czynności polegające na wykorzystywaniu towarów (nieruchomości) w sposób ciągły dla celów zarobkowych, a zatem przez planowaną sprzedaż działek, składających się na przedmiotową nieruchomość nie stanie się podatnikiem podatku VAT, w rozumieniu art. 15 ust. 1 oraz ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, skutkiem czego z przychodu osiągniętego ze sprzedaży tych działek Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do odprowadzenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Należy podkreślić, że nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Na mocy art. 9 ust. 1 i ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str.1, z późn. zm.) zwaną dalej dyrektywą – „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel, czy też rezultaty takiej działalności. Natomiast „działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Opodatkowaniu VAT podlega, na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy, odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tą rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W niniejszej sprawie konieczne stało się zatem ustalenie, czy w świetle przedstawionych informacji Zainteresowany w celu dokonania sprzedaży działek podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkować będzie koniecznością uznania go za podmiot prowadzący „działalność gospodarczą” w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpiła w ramach zarządu jego majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy – a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy – jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Zgodnie z powyższym, sprzedaż własnego majątku, który nie został nabyty z przeznaczeniem do działalności handlowej, w stosunku do którego przed sprzedażą nie dokonywano żadnych czynności mających na celu podniesienie jego wartości handlowej, zarówno w całości, jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT.

Takie stanowisko zajął również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, w którym stwierdził, że dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zakupił nieruchomość o numerze 362. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego część przedmiotowej działki znajduje się na terenie intensywnej wolnostojącej zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Pozostała część działki zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jest przeznaczona pod tereny zielone bez prawa zabudowy. Wnioskodawca nie występował z wnioskiem o sporządzenie wyżej opisanego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, obejmującego przedmiotową nieruchomość. Wyżej opisana nieruchomość została zakupiona w celu budowy jednorodzinnego domu mieszkalnego w którym Zainteresowany zamierzał zamieszkać wraz z żoną i dziećmi. W związku z zamiarem budowy jednorodzinnego domu na przedmiotowej nieruchomości Zainteresowany zawarł dwie umowy o korzystanie z abonamentu telefonicznego oraz zawarł umowę, której przedmiotem była budowa gazociągu oraz przyłącza gazowego do granicy przedmiotowej nieruchomości.

W związku ze zmianą planów życiowych w 2007 r. Wnioskodawca odstąpił od zamiaru budowy i zamieszkania w domu jednorodzinnym na przedmiotowej nieruchomości.

W 2007 r. Zainteresowany wystąpił o dokonanie podziału przedmiotowej nieruchomości. W związku z wnioskiem Zainteresowanego, wydano decyzję zatwierdzającą podział działki na 11 działek pod warunkiem, że przy zbywaniu tych działek zostanie zapewniony dla nich dostęp do drogi publicznej na zasadzie służebności drogowej przez dwunastą działkę.

Wnioskodawca nie podjął żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży działek, składających się na przedmiotową nieruchomość.

Nie podjął także żadnych czynności, zmierzających do wydzielenia dróg wewnętrznych na działkach stanowiących przedmiotową nieruchomość.

Wnioskodawca informuje ponadto, że nie prowadzi ani nie wykonuje żadnej działalności gospodarczej. Nie jest wpisany w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że działka o nr 362, nie była i nie jest udostępniana innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy, użyczenia ani żadnej innej umowy, Zainteresowany nie zamierza ponieść żadnych nakładów związanych z przygotowaniem tej nieruchomości do sprzedaży, w szczególności nie zamierza ponieść nakładów na ogrodzenie, uzbrojenie, wystąpienie o warunki zabudowy, zamieszczenie ogłoszeń o sprzedaży ani żadnych innych nakładów związanych ze sprzedażą tej nieruchomości. Środki finansowe uzyskane ze sprzedaży działki gruntu zamierza przeznaczyć na zakup nieruchomości w celu zbudowania na niej domu jednorodzinnego.

W związku z powyższym, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy sprzedaż działek powstałych po podziale gruntu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Zainteresowany podejmował działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że z zawartego we wniosku opisu sprawy nie wynika jakiekolwiek aktywne działanie Wnioskodawcy, tj. zakup gruntu z przeznaczeniem do sprzedaży, wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego bądź o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, wystąpienie o wytyczenie dróg wewnętrznych, uzbrojenie gruntów w przyłącza do sieci wodociągowej lub energetycznej, ogrodzenie itd., które wskazywałoby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Z wniosku również nie wynika, aby Zainteresowany podejmował działania marketingowe w związku ze sprzedażą przedmiotowego gruntu. Działka, o której mowa we wniosku została zakupiona przez Wnioskodawcę w celu budowy jednorodzinnego domu mieszkalnego, w którym Zainteresowany zamierzał zamieszkać wraz z rodziną. Przedmiotowa działka nie była udostępniana osobom trzecim na podstawie odpłatnych umów cywilnoprawnych, co mogłoby wskazywać na ekonomiczne wykorzystanie gruntu. Nie ma znaczenia fakt, że Wnioskodawca podpisał umowę o korzystanie z abonamentów telefonicznych oraz umowę o budowę przyłącza gazowego, gdyż podpisanie ww. umów miało miejsce zanim Zainteresowany powziął decyzję o zmianie przeznaczenia zbywanej nieruchomości. Po zmianie planów życiowych i odstąpieniu od planów budowy domu jednorodzinnego Wnioskodawca wystąpił jedynie z wnioskiem o podział przedmiotowej nieruchomości na 11 działek.

W związku z powyższym, Wnioskodawca przy planowanej sprzedaży 11 działek wydzielonych z działki nr 362 będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, zatem czynność ta nie będzie oznaczać wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawi Zainteresowanego cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie planowanej sprzedaży działek, a dostawie działek cech czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Reasumując, sprzedaż przez Wnioskodawcę działek stanowiących jego własność jako osoby fizycznej, które to działki powstały po podziale nieruchomości nr 362 położonej w A., nie będzie działalnością gospodarczą obejmującą czynności polegające na wykorzystywaniu towarów (nieruchomości) w sposób ciągły dla celów zarobkowych w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a zatem sprzedaż wyżej opisanych działek nie spowoduje, że Zainteresowany stanie się podatnikiem podatku VAT, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. W związku z czym nie będzie on zobowiązany do odprowadzenia podatku VAT z tytułu tej sprzedaży.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin