Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/4512-1-199/15-4/MR
z 11 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2015 r. (data wpływu 21 października 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 1 grudnia 2015 r. (data wpływu 7 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży renu na zasadzie odwrotnego obciążenia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży renu na zasadzie odwrotnego obciążenia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT. Wniosek uzupełniono w dniu 7 grudnia 2015 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca („Spółka”) jest producentem wyrobów miedzianych i innych metali. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług rozliczającym się za miesięczne okresy rozliczeniowe.

Jednym z produktów Spółki powstającym jako produkt uboczny w procesie produkcji miedzi jest ren metaliczny, który jest pełnowartościowym produktem Spółki. Wnioskodawca realizuje sprzedaż tego metalu na rzecz odbiorców krajowych (czynnych podatników VAT), którą dokumentuje fakturą.

W uzupełnieniu wskazano, że:

1. Wnioskodawca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług.
2. Dostawa renu realizowana przez Spółkę nie jest/nie będzie objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.
3. Zgodnie z przedstawionym we wniosku opisem, ren jest jednym z produktów Spółki. Powstaje on w procesie produkcji miedzi i jest pełnowartościowym produktem Spółki. Nie stanowi on w Spółce odpadu, ani też złomu metali nieszlachetnych o symbolu PKWiU 24.45.30.0.
4. Spółka kwalifikuje produkowany ren, będący przedmiotem Wniosku, według symbolu PKWiU 24.45.30.0 właściwego dla grupy „Pozostałe metale nieżelazne i wyroby z nich; cermetale; popiół i pozostałości zawierające metale i związki metali”, przy czym Spółka posiada potwierdzenie prawidłowości stosowanej j.w. klasyfikacji przez właściwy urząd statystyczny.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy realizowana przez Spółkę sprzedaż renu winna być opodatkowana VAT na zasadzie odwrotnego obciążenia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż renu, o którym mowa w niniejszym wniosku nie będzie podlegała opodatkowaniu na zasadzie odwrotnego obciążenia VAT, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy VAT, co oznacza że obowiązanym do naliczenia VAT (wg stawki 23%) z tego tytułu będzie dostawca towarów, tj. Spółka.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2015 r,, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, z zastrzeżeniem ust. 1c, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
3. dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122.

Katalog towarów objętych mechanizmem odwrotnego obciążenia ujęty w załączniku nr 11 do ustawy VAT.

Katalog ten obejmuje m.in. pozostałe metale nieżelazne (pkt 28 załącznika nr 11). Zgodnie z brzmieniem załącznika nr 11 do ustawy VAT towary te zdefiniowane zostały jako „Pozostałe metale nieżelazne i wyroby z nich; cermetale; popiół i pozostałości zawierające metale i związki metali - wyłącznie odpady złom metali nieszlachetnych”.

Zgodnie z obowiązującą zasadą powiązania towarów ujętych w załączniku nr 11 do ustawy VAT z symbolami PKWiU, przedmiotowe towary sklasyfikowane zostały pod symbolem 24.45.30.0, przy czym ustawodawca dla potrzeb rozliczenia VAT dokonał modyfikacji opisu tego towaru jaki stosowany jest wyłącznie na potrzeby PKWiU, wprowadzając dodatkowy zapis: ,, wyłącznie odpady i złom metali nieszlachetnych”.

W ocenie Spółki produkowany ren mieści się w ww. grupowaniu oznaczonym symbolem PKWiU 24.45.30.0.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi jednak, dokonana przez ustawodawcę modyfikacja opisu towarów przypisanych do tego grupowania w poz. 28 załącznika nr 11 do ustawy VAT, poprzez określenie jej jako „ex 24.45.30.0” i dodanie sformułowania „wyłącznie odpady i złom metali nieszlachetnych”, tj. czy dodany zwrot odnosi się do wszystkich wymienionych w tym grupowaniu towarów, czy też wyłącznie do ostatniego z wymienionych: „popiół i pozostałości zawierające metale i związki metali”. Prawidłowa interpretacja tego zapisu ma istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia kwestii sposobu opodatkowania sprzedaży tych wyrobów przez Spółkę.

Zdaniem Wnioskodawcy, uznać należy, iż dodane przez ustawodawcę sformułowanie: ,, wyłącznie odpady i złom metali nieszlachetnych” odnosi się do wszystkich towarów wymienionych w tym grupowaniu, co oznacza, że odwrotnemu obciążeniu VAT podlegać będzie wyłącznie sprzedaż odpadów i złomu metali nieszlachetnych, a w konsekwencji sprzedawany przez Spółkę ren, jako produkt pełnowartościowy, a nie odpad czy złom, winien być rozliczany na zasadach ogólnych, co oznacza, że Spółka jest zobowiązana opodatkować przedmiotową sprzedaż renu właściwą stawką VAT w wysokości 23%  stosowanie do przepisu art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 105, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Z kolei, stosownie do § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. z 2008 r. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.), w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264, z późn. zm.).

Zatem z dniem 1 stycznia 2011 r. dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) z 2008 r., wprowadzoną ww. rozporządzeniem.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, z zastrzeżeniem ust. 1c, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
3. dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122 ustawy.
   
   

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy – w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Wskazać należy, że przepis art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego jest dokonywana dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy.

W świetle wyżej powołanych przepisów mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

• przedmiotem dostawy jest towar wymieniony w załączniku nr 11 do ustawy,
• nabywcą towaru jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy,
• dostawcą towaru jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy, u którego sprzedaż nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy,
• dostawa towaru nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2, ani art. 122 ustawy.
  
  

Jeżeli choćby jeden z wymienionych warunków nie jest spełniony, nabywca towaru nie powinien rozliczać podatku VAT.

W poz. 28 ww. załącznika ustawodawca wymienił ex 24.45.30.0 – pozostałe metale nieżelazne i wyroby z nich; cermetale; popiół i pozostałości zawierają cermetale i związki metali – wyłącznie odpady i złom metali nieszlachetnych.

Należy przy tym zaznaczyć, że zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia, obniżonej stawki podatku lub wyłączenia tylko do towarów lub usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce – nazwa towaru lub usługi. Wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT, zwolnienie bądź wyłączenie dotyczy wyłącznie danego towaru lub danej usługi z danego grupowania – konkretnego towaru lub konkretnej usługi wymienionej obok symbolu PKWiU.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest producentem wyrobów miedzianych i innych metali oraz zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług rozliczającym się za miesięczne okresy rozliczeniowe. Jednym z produktów Spółki powstającym jako produkt uboczny w procesie produkcji miedzi jest ren metaliczny, który jest pełnowartościowym produktem Spółki. Wnioskodawca realizuje sprzedaż tego metalu na rzecz odbiorców krajowych (czynnych podatników VAT), którą dokumentuje fakturą. Wnioskodawca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Dostawa renu realizowana przez Spółkę nie jest/nie będzie objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Ren jest jednym z produktów Spółki i powstaje on w procesie produkcji miedzi i jest pełnowartościowym produktem Spółki. Nie stanowi on w Spółce odpadu, ani też złomu metali nieszlachetnych o symbolu PKWiU 24.45.30.0. Spółka kwalifikuje produkowany ren, będący przedmiotem wniosku, według symbolu PKWiU 24.45.30.0 właściwego dla grupy „Pozostałe metale nieżelazne i wyroby z nich; cermetale; popiół i pozostałości zawierające metale i związki metali”.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy realizowana przez Spółkę sprzedaż renu winna być opodatkowana VAT na zasadzie odwrotnego obciążenia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy podkreślenia wymaga fakt, że najistotniejszym elementem jest dokonanie prawidłowej klasyfikacji towaru lub usługi wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Jednocześnie należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności.

Stosownie bowiem do Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. producent, bądź usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu, czy usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania lub przeznaczenia wyrobu, bądź zakresu świadczonych usług.

Podkreślić należy, że w poz. 28 załącznika 11 do ustawy o VAT, w wykazie towarów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, wymienione zostały – wyłącznie odpady i złom metali nieszlachetnych.

Zwrócić trzeba uwagę, że w pozycji 28 ww. załącznika w kolumnie 3 – nazwa towaru (grupy towarów) – ustawodawca najpierw wskazał nazwę grupowania PKWiU 24.45.30.0 czyli – Pozostałe metale nieżelazne i wyroby z nich; cermetale; popiół i pozostałości zawierają cermetale i związki metali – a następnie, już po myślniku, wymienił towary, które mieszcząc się w tym grupowaniu PKWiU, jako towary, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, tj. – wyłącznie odpady i złom metali nieszlachetnych.

A zatem do grupy wyrobów sklasyfikowanych do PKWiU 24.45.30.0, stanowiących towary, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, należą wyłącznie odpady i złom metali nieszlachetnych.

W przedstawionych okolicznościach sprawy Spółka wskazuje, że sprzedawany ren powstaje w procesie produkcji miedzi i jest pełnowartościowym produktem Spółki i nie stanowi on w Spółce odpadu, ani też złomu metali nieszlachetnych o symbolu PKWiU 24.45.30.0.

Sprzedawany przez Wnioskodawcę ren nie zawiera się zatem w ww. wyrobach, bowiem mimo klasyfikacji PKWiU 24.45.30.0 nie stanowi on odpadu, ani też złomu metali nieszlachetnych, zatem dla jego sprzedaży zastosowanie znajdzie stawka podatku 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

W związku z powyższym, sprzedawany ren nie jest towarem wymienionym w poz. 28 załącznika nr 11 do ustawy i zarazem towarem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy. Zatem jego dostawa nie będzie objęta zasadami opodatkowania polegającymi na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku należnego na nabywcę, na rzecz którego jest dokonywana dostawa przedmiotowych towarów przy spełnieniu pozostałych przesłanek określonych w art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego z tytułu dostawy ww. towarów jest sprzedawca tych towarów, jako niewymienionych w załączniku nr 11 do ustawy, tj. Spółka. A zatem dostawa renu odbywać się będzie na zasadach ogólnych i podlegać opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT i nie spowoduje po stronie nabywcy obowiązku rozliczenia podatku należnego z tytułu tej transakcji.

Reasumując, sprzedaż renu będącego przedmiotem wniosku nie będzie podlegała opodatkowaniu na zasadzie odwrotnego obciążenia VAT, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, zatem obowiązanym do naliczenia VAT z tego tytułu będzie dostawca towarów, tj. Spółka.

Końcowo należy podkreślić, że obowiązek przedstawienia organom podatkowym prawidłowej klasyfikacji dla sprzedawanych towarów lub świadczonych usług należy do podatnika, który ponosi również odpowiedzialność za nieprawidłowo dokonaną klasyfikację. Wskazuje się, że tut. Organ nie jest uprawniony do klasyfikacji towarów i usług, ani też weryfikacji wskazanych przez Zainteresowanego klasyfikacji, w związku z tym, niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie przy założeniu, że grupowanie wskazane przez Wnioskodawcę w zdarzeniu przyszłym jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.