INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko X reprezentowanej przez pełnomocnika X, przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2012 r. (data wpływu 10 kwietnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 maja 2012 r. (data wpływu 7 maja 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego oraz ustalenia czy otrzymane środki z 1% podatku dochodowego od osób fizycznych mogą być wykorzystane na ochronę i promocję zdrowia.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z dnia 24 kwietnia 2012 r., nr IPTPB3/423-132/12-2/PM, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), wystąpił do Wnioskodawcy o jego uzupełnienie.

W odpowiedzi na wezwanie, w dniu 7 maja 2012 r. wpłynęło do tut. Organu uzupełnienie wniosku (nadane w polskiej placówce pocztowej 4 maja 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, jest kościelną osobą prawną, która od 2004 r. posiada status organizacji pożytku publicznego. Jego misja realizowana jest poprzez organizowanie pomocy doraźnej i długoterminowej, udział w akcjach na rzecz osób potrzebujących, zakładanie i prowadzenie ośrodków opieki zamkniętej i otwartej, ośrodków interwencji kryzysowej, schronisk dla bezdomnych, prowadzenie placówek edukacyjnych, kolonijnych oraz medycznych.

Wnioskodawca realizuje zadania publiczne przede wszystkim z zakresu ochrony i promocji zdrowia poprzez działalność swoich jednostek organizacyjnych - ośrodków opieki pielęgniarskiej. Należy podkreślić, iż jest to główna sfera jego działalności. Wnioskodawca jest podmiotem tworzącym dla 7 jednostek, w których udzielane są świadczenia zdrowotne w postaci ambulatoryjnych świadczeń opieki pielęgniarskiej, a więc jest prowadzona działalność lecznicza. Jednostki te do 1 lipca 2011 r. funkcjonowały jako niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej. Wnioskodawca podkreśla, iż działalność lecznicza nie jest prowadzona w celu osiągnięcia zysku. Przychód z tego tytułu, który stanowi wynagrodzenie za udzielane świadczenia zdrowotne, bilansuje koszty, a ewentualna nadwyżka w całości jest przeznaczana na realizację celów statutowych. Jednostki funkcjonują wyłącznie na podstawie kontraktów zawartych z NFZ, nie pobierając opłat komercyjnych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż:

• źródłem pochodzenia otrzymanych środków finansowych są również dotacje, które przekazują niektóre gminy,

• wszystkie świadczenia zdrowotne są finansowane ze środków publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2011 r. Nr 112, poz. 654, dalej u.dz.l.),

• uzyskany dochód z działalności leczniczej przeznacza na cel statutowy, jakim jest organizowanie, koordynowanie i kierowanie całą diecezjalną działalnością dobroczynną. Cel ten realizuje m.in. poprzez prowadzenie 7 centrów pielęgniarstwa środowiskowo - rodzinnego i rehabilitacji przy stacjach opieki C.,

• otrzymuje też środki finansowe pochodzące z 1% podatku dochodowego od osób fizycznych. Te środki wykorzystuje, m.in. na ochronę i promocję zdrowia poprzez prowadzenie 7 centrów pielęgniarstwa środowiskowo - rodzinnego i rehabilitacji przy stacjach opieki C.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do działalności leczniczej, która stanowi statutową działalność Wnioskodawcy, mają zastosowanie przepisy art. 17 ust. 1 pkt 6c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) w zw. z art. 24 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (t. j. Dz. U. 2010 r. Nr 234, poz. 1536) i art. 45c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) w zw. z art. 27 ust 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (t. j. Dz. U. 2010 r. Nr 234, poz. 1536)...

W uzupełnieniu wniosku z dnia 4 maja 2012 r. (data wpływu dnia 7 maja 2012 r.) Wnioskodawca przeformułował pytanie i sformułował je następująco:

1. Czy dochody z działalności leczniczej Wnioskodawcy są wolne od podatku dochodowego – w części przeznaczonej na działalność statutową...
2. Czy otrzymane przez Wnioskodawcę środki finansowe pochodzące z 1% podatku dochodowego od osób fizycznych mogą być wykorzystane na ochronę i promocję zdrowia...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1. W pozostałym zakresie zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (t. j Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536), działalnością pożytku publicznego jest działalność społecznie użyteczna, prowadzona przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych określonych w ustawie. W katalogu tych zadań znajduje się m.in. ochrona i promocja zdrowia, która realizowana może być poprzez udzielanie świadczeń zdrowotnych, a więc działalność leczniczą. Działalność tego rodzaju może być również prowadzona przez kościelne osoby prawne pod warunkiem, że nie ma na celu osiągnięcie zysku, a dochód jest przeznaczany na realizację celów statutowych (art. 3 ust. 3 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie).

Zgodnie z art. 24 ust. 1 ww. ustawy, organizacji pożytku publicznego przysługuje, na zasadach określonych w przepisach odrębnych, zwolnienie, m.in od podatku dochodowego od osób prawnych w odniesieniu do prowadzonej przez nią działalności pożytku publicznego.

Odrębne przepisy, do których odsyła ustawa w tej kwestii to przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, ze zm.). Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych ściśle określa więc dwa warunki, których spełnienie uprawnia do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 6c. Pierwszy z nich to posiadanie przez jednostkę statusu organizacji pożytku publicznego, drugi zaś to przeznaczenie i wydatkowanie uzyskanego dochodu na działalność statutową, z wyłączeniem działalności gospodarczej. Warunkiem skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego jest przeznaczenie i - bez względu na termin wydatkowanie osiągniętego dochodu na działalność statutową.

Wnioskodawca jest kościelną osobą prawną, której jedną ze sfer działalności wyznaczają szeroko pojęte zadania z zakresu ochrony zdrowia realizowane, m.in. poprzez organizowanie ośrodków opieki pielęgniarskiej. Działalność ta (będąca jednocześnie działalnością pożytku publicznego) realizuje misję opiekuńczo - charytatywną Kościoła, nie jest nakierowana na osiągnięcie zysku. Przychód z tego tytułu, który stanowi wynagrodzenie za świadczone usługi medyczne, jest w całości przekazywany na zapewnienie odpowiedniego standardu udzielanych świadczeń zdrowotnych - zakup sprzętu, leków, utrzymanie budynków i wynagrodzenie personelu. Z tych środków finansowana jest więc działalność lecznicza, która stanowi zadanie statutowe Wnioskodawcy.

Od 1 lipca 2011 r. obowiązuje ustawa z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2011 r. Nr 112, poz. 654), która wprowadziła pojęcie podmiotu leczniczego. Ustawa zakłada podniesienie konkurencyjności gospodarki, uproszczenie, a tym samym usprawnienie procesu udzielania świadczeń zdrowotnych (co wynika z uzasadnienia do tej ustawy). Zlikwidowano niezależność organizacyjną niepublicznych zakładów opieki zdrowotnej, które stały się przedsiębiorstwami podmiotu leczniczego (art. 205 ww. ustawy.). Tym samym to Wnioskodawca (nie poszczególne jego jednostki organizacyjne) prowadzi działalność leczniczą. Do Wnioskodawcy odnoszą się zwolnienia, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 1 i art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż w przypadku organizacji pożytku publicznego powiązana z nimi jest możliwość otrzymania środków finansowych z 1% podatku dochodowego od osób fizycznych. Warunkiem z art. 27 ust. 2 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie jest, by środki te zostały wykorzystane wyłącznie na prowadzenie działalności pożytku publicznego.

Dodatkowo Wnioskodawca sprostował, iż odnoszą się do Niego przepisy art. 24 ust. 1 pkt 1 i art. 27 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie. Korzysta On bowiem ze zwolnień podatkowych wymienionych w art. 17 ust. 1 pkt 6c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych i art. 45c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.).

W związku z powyższym zdaniem Wnioskodawcy przyjąć należy, co potwierdza wpis dokonany przez Sąd Rejonowy, że działalność lecznicza prowadzona przez Wnioskodawcę wyłącznie na podstawie kontraktów zawartych z NFZ i dotacji gminnych jest odpłatną działalnością pożytku publicznego. Dochód uzyskiwany z tego tytułu jest przeznaczony na realizację celów statutowych Wnioskodawcy, którymi są m.in. organizowanie opieki pielęgniarskiej i udzielanie świadczeń pielęgniarskich, czyli prowadzenie działalności leczniczej, a tym samym podlega przedmiotowemu zwolnieniu z art. 17 ust. 1 pkt 6c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536 ze zm.), działalnością pożytku publicznego jest działalność społecznie użyteczna, prowadzona przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych określonych w ustawie. Natomiast zgodnie z przepisem ust. 2 tego artykułu organizacjami pozarządowymi są, niebędące jednostkami sektora finansów publicznych, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, i niedziałające w celu osiągnięcia zysku, osoby prawne lub jednostki nieposiadające osobowości prawnej utworzone na podstawie przepisów ustaw, w tym fundacje i stowarzyszenia, z zastrzeżeniem ust. 4.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 ww. ustawy, organizacji pożytku publicznego przysługuje, na zasadach określonych w przepisach odrębnych, zwolnienie od:

1. podatku dochodowego od osób prawnych,
2. podatku od nieruchomości,
3. podatku od czynności cywilnoprawnych,
4. opłaty skarbowej,
5. opłat sądowych

- w odniesieniu do prowadzonej przez nią działalności pożytku publicznego.

Odrębne przepisy, do których odsyła cytowany przepis, regulujące zagadnienie zwolnienia organizacji pożytku publicznego od podatku dochodowego od osób prawnych to przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 74, poz. 397 ze zm.).

Na wstępie należy zauważyć, że w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych ujęto dwa rodzaje zwolnień podatkowych, a mianowicie zwolnienia podmiotowe i przedmiotowe.

Zwolnienia podmiotowe uregulowano w art. 6 ww. ustawy, w którym enumeratywnie wymieniono podmioty zwolnione od podatku. Zwolnienia przedmiotowe ujęto natomiast w Rozdziale 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 17).

Wnioskodawca nie został ujęty w zamkniętym katalogu zawartym w art. 6 ww. ustawy, a zatem nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego. Powyższe nie oznacza jednak, że osiągane przez Niego dochody podlegają opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Zgodnie z art. 7 ust. 2 ww. ustawy dochodem, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Tak ustalony dochód może być przedmiotem zwolnienia z opodatkowania, na zasadach określonych w art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na mocy art. 17 ust. 1 pkt 6c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody organizacji pożytku publicznego, o których mowa w przepisach o działalności pożytku publicznego i wolontariacie - w części przeznaczonej na działalność statutową, z wyłączeniem działalności gospodarczej.

Art. 17 ust. 1b ww. ustawy stanowi, iż zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Natomiast z treści art. 17 ust. 1a pkt 2 ustawy podatkowej wynika natomiast, iż zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych ściśle określa więc dwa warunki, których spełnienie uprawnia do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 6c.

Pierwszy z nich to posiadanie przez jednostkę statusu organizacji pożytku publicznego, o której mowa w przepisach o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, drugi zaś to przeznaczenie i wydatkowanie uzyskanego dochodu na działalność statutową, z wyłączeniem działalności gospodarczej. Nieistotne jest przy tym, źródło tego dochodu, t. j. czy został on osiągnięty w związku z realizacją zadań pożytku publicznego, czy też z działalności gospodarczej prowadzonej w rozmiarach służących realizacji zadań statutowych. Warunkiem skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego jest bowiem przeznaczenie i - bez względu na termin – wydatkowanie osiągniętego dochodu na działalność statutową.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca posiada status organizacji pożytku publicznego. Jego misja realizowana jest poprzez organizowanie pomocy doraźnej i długoterminowej, udział w akcjach na rzecz osób potrzebujących, zakładanie i prowadzenie ośrodków opieki zamkniętej i otwartej, ośrodków interwencji kryzysowej, schronisk dla bezdomnych, prowadzenie placówek edukacyjnych, kolonijnych oraz medycznych. Wnioskodawca realizuje zadania publiczne przede wszystkim z zakresu ochrony i promocji zdrowia poprzez działalność swoich jednostek organizacyjnych - ośrodków opieki pielęgniarskiej. Wnioskodawca uzyskany dochód z działalności leczniczej przeznacza na cel statutowy, jakim jest organizowanie, koordynowanie i kierowanie całą diecezjalną działalnością dobroczynną. Cel ten realizuje, m.in. poprzez prowadzenie 7 centrów pielęgniarstwa środowiskowo - rodzinnego i rehabilitacji przy stacjach opieki Spółki.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż skoro celem statutowym Wnioskodawcy jest m.in. organizowanie opieki pielęgniarskiej i udzielanie świadczeń pielęgniarskich, czyli prowadzenie działalności leczniczej, to dochody w części przeznaczonej na ww. działalność statutową będą wolne od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 6c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dodatkowo wyjaśnić należy, iż art. 45c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mówi o przekazaniu kwoty w wysokości nieprzekraczającej 1% podatku należnego, a nie zwolnień podatkowych, tak jak wskazał Wnioskodawca, że: „Korzysta on bowiem ze zwolnień podatkowych wymienionych (…) w art. 45c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 514, poz. 307 ze zm.).

Do uzupełnienia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej dołączono jako załącznik umowę Nr 6/S0/2012 o wsparcie realizacji zadania publicznego pod nazwą: „Świadczenie nieodpłatnych usług medycznych i pielęgnacyjnych na rzecz osób chorych, samotnych, niepełnosprawnych i w podeszłym wieku” zawartą w dniu 8 marca 2012 r..

Należy podkreślić, że zgodnie z przepisem art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacji podatkowej (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego. Podany we wniosku stan faktyczny stanowi jedyną faktyczną podstawę wydawanej przez organ interpretacji. Postępowanie w sprawie o wydanie interpretacji jest postępowaniem szczególnym, odrębnym od postępowania podatkowego, w tym m. in. sensie, że nie jest postępowaniem dowodowym. Wyraża się to m.in. w tym, że organ nie jest uprawniony, ani zobowiązany do dokonywania analizy dołączonych dokumentów.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.