Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/4512-1044/15/KK
z 21 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2015 r. (data wpływu 6 listopada 2015 r.), uzupełnionym w dniu 2 grudnia 2015 r. (data wpływu) i w dniu 14 grudnia 2015 r. (dopłata), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku czynności wniesienia do spółki tytułem aportu działek gruntu lub ich sprzedaży w przetargu nieograniczonym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniach 2 i 14 grudnia 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku czynności wniesienia do spółki tytułem aportu działek gruntu lub ich sprzedaży w przetargu nieograniczonym.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Nieruchomość położona w G. przy al. H. XXX oznaczona jako działki nr 23/1, nr 23/3 i 148/1 stała się z mocy prawa własnością Województwa, co zostało potwierdzone Decyzją Wojewody. Nr xxx z dnia XX XX XXXXX r. Decyzja niniejsza jest ostateczna w administracyjnym toku i stanowiła podstawę wpisu prawa własności ww. nieruchomości na rzecz Województwa w księdze wieczystej nr Kw xxx i Kw xxx prowadzonej przez Sąd Rejonowy X. II Wydział Ksiąg Wieczystych.

Województwo zamierza wnieść aportem przedmiotową nieruchomość (działki nr 23/1, nr 23/3 i nr 148) celem zwiększenia kapitału zakładowego spółki P. S.A., której jest jedynym akcjonariuszem bądź sprzedać ją w drodze przetargu ustnego nieograniczonego.

Zgodnie z operatem szacunkowym z lutego 2015 r., sporządzonym przez uprawnionego rzeczoznawcę majątkowego, działka nr 148/1 o pow. 2.879 m2 zabudowana jest „budynkiem centralnym 4 kondygnacyjnym obiektem dydaktycznym, od strony zachodniej stanowiącej zaplecze budynku zajęte pod komunikację wewnętrzną o nawierzchni z płyty drogowej z wydzielonym parkingiem”. W części północnej znajduje się wydzielony parking dla personelu, z ograniczonym dostępem poprzez zainstalowany szlaban uchylny, w części południowej znajduje się ogólnodostępny wjazd na zaplecze budynku oraz murowana obudowa śmietnika.

Działka nr 23/1 o pow. 297 m2 jest działką zabudowaną. Stanowi ona długi, wąski (4 m szerokości) pas, z jednej strony na całej długości działki ogrodzony płotem - elementami siatki metalowej, „posadowionymi” na około 50 cm podmurówce. Na działce 23/1 znajdują się schody (trzy stopnie), zadaszony chodnik prowadzący od wejścia/wyjścia budynku do schodów, wejście główne wraz z przedsionkiem. Zadaszenie jest murowane oparte na czterech betonowych filarach. Ściana budynku posadowiona jest wdróż granicy działki nr 148 i 23/1, przedsionek głównego wejścia do budynku posadowiony jest na działce 23/1. Budynek wraz z przedsionkiem stanowi jedną nierozerwalną całość.

Działka nr 23/3 o pow. 18 m2 w kształcie trójkąta położona w północnym wydzieleniu wzdłuż ul. L., stanowi wygrodzony fragment parkingu wewnętrznego pokrytego asfaltem i zielenią ochronną.

Przedmiotowe działki nr 23/1, nr 23/3 i nr 148 położone są na obszarze, dla którego nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego Miasta G. zatwierdzony Uchwałą Nr xxx Rady Miasta G. z dnia XX XX XXXX r., teren działek stanowi teren o przewadze zabudowy mieszkaniowej, zabudowa mieszkaniowa powyżej 4 mieszkań. Nieruchomość nie jest wpisana do rejestru zabytków, posiada bezpośredni dostęp do drogi publicznej.

Uchwałą numer xxx z dnia 25 marca 2002 r. Sejmik Województwa wyraził zgodę na przekazanie w drodze darowizny nieruchomości zabudowanej (działek 148, 23/1 i 23/3), położonej przy ul. H. XXX, stanowiącej własność Województwa na rzecz Uniwersytetu na jego cele statutowe. Zgodnie bowiem z paragrafem 2 ww. umowy, darowizna przedmiotowych nieruchomości dokonana została z przeznaczeniem na potrzeby Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu.

Ze złożonego do Urzędu Marszałkowskiego Województwa w G. przez Uniwersytet wniosku z dnia 15 grudnia 2014 r. wynika, iż przedmiotowe nieruchomości od 2002 r. do 2010 r. były wykorzystywane na cele dydaktyczne Wydziału Nauk Społecznych, jednakże w związku z zakończeniem w 2010 r. inwestycji budowy nowego gmachu tego wydziału na terenie Kampusu i przeniesieniem Instytutu Politologii do nowej siedziby, obiekt od tego czasu pozostaje niezagospodarowany przez jednostki Uniwersytetu. W związku z powyższym władze Uczelni podjęły decyzję o sprzedaży.

Zgodnie z brzmieniem art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, nieruchomość może być, z zastrzeżeniem art. 59 ust. 1, przedmiotem darowizny na cele publiczne, a także przedmiotem darowizny dokonywanej między Skarbem Państwa a jednostką samorządu terytorialnego, a także między tymi jednostkami. W umowie darowizny określa się cel, na który nieruchomość jest darowana. W przypadku niewykorzystania nieruchomości na ten cel darowizna podlega odwołaniu, z zastrzeżeniem ust. 2a. W związku z powyższym, Zarząd Województwa, działając na podstawie art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014 r., poz.518, ze zm.), w zw. z art. 900 kc w piśmie nr xxx z dnia 17 grudnia 2014 r., doręczonym Uniwersytetowi w dniu 31 grudnia 2014 r. oświadczył, że odwołuje przedmiotową darowiznę z powodu niewykorzystywania przez obdarowanego nieruchomości będących przedmiotem darowizny na cel w niej wskazany. Dnia 28 sierpnia 2015 r. została zawarta umowa przeniesienia własności (Repertorium A nr xxx) przedmiotowej nieruchomości na rzecz Województwa.

W budynku położonym na działkach nr 148/1 i 23/1 znajduje się mieszkanie o pow. 54,5 m2 z przeznaczeniem na cele mieszkaniowe (nie jest to lokal wyodrębniony, samodzielny), który Uniwersytet na podstawie umowy najmu z dnia 31 grudnia 2002 r. najął na okres od dnia 01 stycznia 2003 r. na czas nieokreślony, umowa obowiązuje do dnia dzisiejszego (tj. do 26 listopada 2015 r.). Po protokolarnym przejęciu przez Województwo przedmiotowej nieruchomości na podstawie aneksu z dnia 1 października 2015 r. została przeniesiona umowa najmu. Uniwersytet nie poniósł żadnych wydatków na ulepszenie najmowanego mieszkania.

Województwo nie poniosło wydatków na ulepszenie ww. nieruchomości i znajdujących się na niej budynków, budowli lub ich części, które przekroczyłyby 30% wartości początkowej obiektów, stąd nie mogło powstać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego od kwoty podatku naliczonego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy aport przedmiotowej nieruchomości wskazanej w stanie faktycznym, wnoszony przez Województwo do Spółki K. podlegać będzie podatkowaniu VAT według stawki podstawowej, czy też będzie podlegać w części zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a UVAT, a w części na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10?
2. Czy dostawa (sprzedaż w drodze przetargu ustnego nieograniczonego) przedmiotowej nieruchomości wskazanej w stanie faktycznym, podlegać będzie podatkowaniu VAT według stawki podstawowej, czy też będzie podlegać w części zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a UVAT, a w części na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt l ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel. Wniesienie aportu w zamian za udziały (akcje) spółki kapitałowej jest powszechnie traktowane jako czynność odpłatna. Zapłata może przyjmować różną formę, nie tylko wyrażoną w pieniądzu, ale również w wartości nominalnej udziałów (akcji) spółki. W sytuacji, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT i czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzenia tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą towarów, opodatkowaną podstawową stawką 23% VAT. Zatem generalną zasadą jest opodatkowanie VAT wniesienia aportu do spółki kapitałowej. Z dostawą towarów mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy świadczeniem (dostawą) a zapłatą, istnieje adekwatny związek. Odpłatność może przybierać różne formy - nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością są więc także np. udziały spółki. W sytuacji, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzenia tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą towarów, podlegającą opodatkowaniu VAT (interpretacja indywidualna odpowiednio z dnia 12 i 25 lutego 2013 r. o nr ITPP2/443-1497a/12/RS i ITPP3/443-279a/12/MD).

Czynność przeniesienia prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel przy spełnieniu określonych warunków może być z opodatkowania zwolniona. Taką możliwość, w zakresie nieruchomości zabudowanych budynkami bądź budowlami, ustawodawca przewidział w art. 43 ust. 1 pkt 10-10a ustawy. Należy przy tym zaznaczyć, że w myśl art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale związanych z gruntem z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Grunt zatem będzie dzielić los prawny budynków i budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to w rezultacie, że jeśli dostawa budynków i budowli korzysta ze zwolnienia z VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym one są posadowione.

Zdaniem Województwa, w analizowanym stanie faktycznym w części należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, który stanowi, że od opodatkowania zwalnia się dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W zakresie przedmiotowych działek zabudowanych nr 148/1 i 23/1 należy stwierdzić, że dostawa budynku, który będzie zbywany w ramach pierwszego zasiedlenia, ponieważ po wybudowaniu nie był oddany do użytkowania w wyniku czynności podlegającej opodatkowaniu, będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, jako że przy jego nabyciu nie przysługiwało Województwu prawo odliczenia podatku naliczonego i nie poniesiono wydatków na ulepszenie przekraczających 30% wartości początkowej tego obiektu. Mając na uwadze powyższe, przy uwzględnieniu zapisu art. 29a ust. 8 ustawy, zwolniona od podatku będzie również dostawa gruntu (działki nr 148/1, 23/1), na którym posadowiony jest ww. budynek.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku VAT, zwalania się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z kolei przez pierwsze zasiedlenie, zgodnie z art. 2 pkt 14 ww. ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich: wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30 % wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do wydania budynku (budowli) lub jego części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie ma miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, bowiem zarówno sprzedaż, jak i najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

W związku z powyższym, zawarcie umowy najmu lokalu mieszkalnego przez Uniwersytet. należy uznać za pierwsze zasiedlenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku VAT, gdyż wystąpiło oddanie do użytkowania tej części nieruchomości, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Z uwagi na fakt, iż pomiędzy pierwszym zasiedleniem części nieruchomości oddanej w najem, a planowaną dostawą upłynął okres dłuższy niż 2 lata, dostawa tej części nieruchomości będzie korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W przypadku działki nr 23/3, na której znajduje się parking wewnętrzny wyasfaltowany, biorąc pod uwagę treść art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. 2000 nr 106 poz. 1126, ze zm.) i zawarty w nim podział obiektów budowlanych, parking ten należy zaliczyć do budowli. Budowla będzie zbywana w ramach pierwszego zasiedlenia, ponieważ po wybudowaniu nie była oddana do użytkowania w wyniku czynności podlegającej opodatkowaniu, będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a UVAT, jako że przy jej nabyciu nie przysługiwało Województwu prawo odliczenia podatku naliczonego i nie poniesiono wydatków na ulepszenie przekraczających 30% wartości początkowej tego obiektu.

Podsumowując, aport przedmiotowej nieruchomości usytuowanej na działkach 148/1, 23/1 jest zwolniony z podatku VAT w części na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 (najmowany lokal mieszkalny) zaś w pozostałej części na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a., działka nr 23/3 na której znajduje się budowla parking wyasfaltowany, jest zwolniona z podatku VAT w całości na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a.

W przypadku sprzedaży przedmiotowej nieruchomości w drodze przetargu ustnego nieograniczonego działki 148/1 i 23/1, na których znajduje się budynek dydaktyczny, zwolniona jest z podatku VAT w części na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 (najmowany lokal mieszkalny), zaś w pozostałej części na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a, działka nr 23/3, na której znajduje się budowla parking wyasfaltowany, jest zwolniona z podatku VAT w całości na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Według art. 47 § 1 Kodeksu, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

W myśl § 2 tego artykułu, częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Artykuł 48 Kodeksu stanowi, że z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

W świetle art. 49 § 1 Kodeksu, urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Stawka podatku – zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Od zasady opodatkowania według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług ujęte zostały m.in. w art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie , w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do wydania budynku (budowli) lub jego części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie ma miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, dzierżawę, gdyż zarówno sprzedaż, jak i najem lub dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Stosownie do treści ust. 11 powołanego artykułu, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adresy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego, a jeżeli ponosi takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy).

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawa opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29a ust. 8 ustawy).

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa, prowadzi do stwierdzenia, że:

• aport/sprzedaż tej części budynku (obejmującej lokal mieszkalny), która była przedmiotem pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, będzie zwolniony/a od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż nastąpi po upływie 2 lat od ww. pierwszego zasiedlenia,
• aport/sprzedaż pozostałej części ww. budynku, jak również budowli (części parkingu wewnętrznego) będzie zwolniony/a od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, gdyż nie były przedmiotem pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, Województwu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego i nie ponosiło wydatków na ulepszenia stanowiących co najmniej 30% ich wartości początkowej.

W konsekwencji – uwzględniając zapis art. 29a ust. 8 ustawy – również zbycie gruntów, na których posadowiony jest ten budynek i budowle będzie zwolnione od podatku.

Należy podkreślić, że analiza przepisów ustawy - Prawo budowlane nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym niniejszą interpretację wydano przy założeniu, że obiekty budowlane, o których mowa we wniosku, stanowią budynek i budowlę w rozumieniu ww. ustawy Prawo budowlane.

Ponadto należy wskazać, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.