Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/4512-1-196/15-4/AW
z 15 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2015 r. (data wpływu 19 października 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 grudnia 2015 r. (data wpływu 9 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż nieruchomości nie będzie dokonywana przez handlowca i Zainteresowany nie będzie zobowiązany do naliczenia podatku VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż nieruchomości nie będzie dokonywana przez handlowca i Zainteresowany nie będzie zobowiązany do naliczenia podatku VAT. Wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opis zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W roku 2007 Wnioskodawca zakupił jako prywatny, majątek osobisty w ramach wspólnoty małżeńskiej z żoną, niezabudowaną, gruntową, nieruchomość rolną w postaci dwóch działek o nr.: 274 o pow. 2,76 ha i nr.: 275/7, o pow. 3,6448 ha.

W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego terenu, ww. nieruchomość w części ma przeznaczenie rolne, a w niewielkiej części budowlane.

W kolejnych latach Zainteresowany i jego żona dokonali scalenia nieruchomości, a następnie ją podzielili na mniejsze działki. Nieruchomość nie była w żaden sposób poddawana modernizacji w postaci np.: uzbrojenia terenu, poza zwykłym użytkowaniem gruntów rolnych (uprawy rolne).

Na dzień dzisiejszy, nieruchomość ta jest podzielona na 21 mniejszych działek. Ich przeznaczenie nie uległo zmianie. Od czasu, kiedy Wnioskodawca i jego żona zakupili nieruchomość do dnia dzisiejszego, nie został na tym obszarze zmieniony plan zagospodarowania terenu.

W najbliższym czasie, Zainteresowany razem z żoną zamierzają zainteresowanemu kupcowi sprzedać całą nieruchomość, tj. 21 działek o łącznej powierzchni 6,3396 ha, czyli w tych samych granicach w jakich kupili nieruchomość w roku 2007. Różnica w powierzchni zakupionej i sprzedawanej nieruchomości wynika z metody jej obliczenia (wg starych i nowych danych ewidencyjnych ), granice zewnętrzne nieruchomości nie uległy zmianie.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że zapytanie dotyczy sprzedaży jednorazowej, okazjonalnej transakcji, prywatnej nieruchomości, oznaczonej w ewidencji gruntów jako grunty orne.

W uzupełnieniu z dnia 4 grudnia 2015 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. Prowadzi działalność osoby fizycznej zajmującej się głównie wynajmem środków trwałych oraz jest wspólnikiem spółki jawnej, która zajmuje się organizacją transportu międzynarodowego. W związku z powyższym, jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.
2. Razem z małżonką, zarejestrowani są w ARiMR jako producenci rolni. Rejestracja była niezbędna dla pozyskania środków dofinansowania z UE, przeznaczonych dla utrzymania w dobrej kondycji gruntów rolnych na ich nieruchomości. Główne czynności polegały na uprawie roślin trawiastych. Część obszaru zajmują nieużytki z zagajnikami zadrzewionymi. Zbiory zielone nie były przedmiotem sprzedaży, a ich wykorzystanie wiązało się tylko z rekultywacją terenów rolnych. Działki, które są przedmiotem niniejszego wniosku nigdy nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej.
3. Przedmiotowe grunty nie były udostępniane osobom trzecim na podstawie umowy najmu, dzierżawy, użyczenia itp.
4. Nie ponosił nakładów na uzbrojenie czy ogrodzenie nieruchomości. Czynności jakie wykonywał na nieruchomości, dotyczyły zwykłego użytkowania jej w celach prywatnych i utrzymujących je w dobrej kondycji rolniczej. Na tym terenie, nie zmienił się również miejscowy plan zagospodarowania terenu, który by spowodował wzrost jej wartości. Oczywiście, od czasu do czasu Zainteresowany próbuje ogłaszać chęć sprzedaży nieruchomości w ogólnie przyjęty sposób, ale to jest naturalne działanie, które ma wspomóc sprzedaż prywatnego majątku.
5. Na przedmiotową nieruchomość nie była wydawana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, ponieważ teren ten jest objęty aktualnym miejscowym planem zagospodarowania terenu.
6. W przeszłości, jako osoba prywatna, nie dokonywał sprzedaży nieruchomości prywatnej za wyjątkiem sprzedaży mieszkania w domu wielorodzinnym, około 4 lata temu. Zainteresowany sprzedawał natomiast nieruchomości jako przedsiębiorca, prowadzący działalność gospodarczą w firmach, w których ma udziały lub był ich właścicielem.
7. Na pytanie tut. Organu „Czy Wnioskodawca zamierza nabywać kolejne nieruchomości? Jeżeli tak, to w jakim celu?”, Wnioskodawca wskazał, że jako osoba prywatna, a jako taka Wnioskodawca występuje w przedmiotowym wniosku, nie potrafi dzisiaj sprecyzować swoich planów na przyszłość. Na tę chwilę nie planuje.
8. Na pytanie o treści „Czy Wnioskodawca planuje jeszcze w przyszłości sprzedaż kolejnych nieruchomości? Jeżeli tak, to w jakiej ilości i czy dla jednego nabywcy?, Zainteresowany udzielił następującej odpowiedzi „Jako osoba prywatna, a jako taka Zainteresowany występuje w przedmiotowym wniosku, nie potrafi dzisiaj sprecyzować swoich planów na przyszłość. Na tę chwilę nie planuje”.
9. Na pytanie tut. Organu „W jaki sposób Wnioskodawca zamierza wykorzystać środki finansowe uzyskane ze sprzedaży podzielonych działek gruntu?, Wnioskodawca poinformował, że jako osoba prywatna, a jako taka Wnioskodawca występuje w przedmiotowym wniosku, nie potrafi dzisiaj sprecyzować swoich planów na przyszłość. Na tę chwilę nie planuje swoich prywatnych wydatków na przyszłość.
10. Przedmiotowa nieruchomość została zakupiona na cele prywatne i poza zwykłym, rolniczym użytkowaniem, działka nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej zwolnionej od podatku od towarów i usług.
11. Zakupiona ponad 5 lat temu, przedmiotowa nieruchomość została zakupiona jako majątek prywatny od osoby fizycznej, więc transakcja nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT. Od nabycia został zapłacony podatek PCC, od czynności cywilnoprawnych. W związku z powyższym, nie było podstawy do odliczenia podatku VAT, ani innego podatku stanowiącego koszt do doliczenia w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przedmiotowa sprzedaż, prywatnego majątku Wnioskodawcy i jego żony, będzie zaliczana jako sprzedaż dokonana przez handlowca (przedsiębiorcę) i będzie podlegała naliczeniu podatku od towarów i usług VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, jednorazowa sprzedaż, prywatnego majątku Wnioskodawcy i jego żony, nie powinna być zaliczana jako sprzedaż dokonana przez handlowca (przedsiębiorcę) i nie będzie podlegała naliczeniu podatku od towarów i usług VAT.

Nieruchomość została zakupiona w roku 2007 jako prywatny majątek. Po kilku latach jej użytkowania rolnego, Wnioskodawca i jego żona postanowili sprzedać ją w całości. Kolejne zmiany w numeracji nieruchomości, dokonywane poprzez jej scalenie i kolejne podziały, miały związek z planami, które niestety nie zostały zrealizowane. Na dzień dzisiejszy, Zainteresowany i jego żona mają potencjalnego klienta, który chciałby kupić od nich całą nieruchomość za cenę bez podatku VAT.

Wnioskodawca poinformował również, że zarówno on, jak i jego małżonka prowadzą jednoosobowe działalności gospodarcze osób fizycznych, ale przedmiotowa nieruchomość nie jest w żaden sposób związana z ich firmami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Wskazać należy, że problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym. Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego).

Stosownie do treści art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy wyjaśnić, iż na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno sprzedaż udziału we współwłasności nieruchomości na podstawie art. 198 Kodeksu cywilnego, jak i sprzedaż wspólnej nieruchomości za zgodą wszystkich współwłaścicieli na podstawie art. 199 Kodeksu cywilnego, stanowi odpłatną dostawę towarów.

Należy wskazać, iż w myśl art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r., poz. 583, z późn. zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

W świetle art. 35 tego Kodeksu, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem, aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

I tak, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

W podobny sposób rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W kwestii opodatkowania dostawy działek istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży działek podjął lub podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, co skutkować będzie koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 ustawy, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej  Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 str. 1, z późn. zm.  (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy), jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Przy spełnieniu powyższych warunków nie ma znaczenia fakt, że podmiot dokonujący dostawy jest „rolnikiem ryczałtowym”.

Z treści wniosku wynika, że w roku 2007 Wnioskodawca zakupił jako majątek osobisty, w ramach wspólnoty małżeńskiej z żoną, niezabudowaną, gruntową nieruchomość rolną w postaci dwóch działek: nr 274 i nr 275/7.

W kolejnych latach Zainteresowany i jego żona dokonali scalenia nieruchomości, a następnie podzielili ją na 21 mniejszych działek. Nieruchomość nie była w żaden sposób poddawana modernizacji w postaci np.: uzbrojenia terenu, poza zwykłym użytkowaniem gruntów rolnych (uprawy rolne). Od czasu, kiedy Wnioskodawca i jego żona zakupili nieruchomość do dnia dzisiejszego, nie został na tym obszarze zmieniony plan zagospodarowania terenu i ww. nieruchomość w części ma przeznaczenie rolne, a w niewielkiej części budowlane.

W najbliższym czasie, Zainteresowany razem z żoną zamierzają zainteresowanemu kupcowi sprzedać całą nieruchomość, tj. 21 działek.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i prowadzi działalność osoby fizycznej zajmującej się głównie wynajem środków trwałych oraz jest wspólnikiem spółki jawnej, która zajmuje się organizacją transportu międzynarodowego.

Wnioskodawca razem z małżonką zarejestrowani są w ARiMR jako producenci rolni. Działki, które są przedmiotem niniejszego wniosku, nigdy nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej. Przedmiotowe grunty nie były udostępniane osobom trzecim na podstawie umowy najmu, dzierżawy, użyczenia itp.

Zainteresowany nie ponosił nakładów na uzbrojenie czy ogrodzenie nieruchomości. Czynności jakie wykonywał na nieruchomości, dotyczyły zwykłego użytkowania jej w celach prywatnych i utrzymujących je w dobrej kondycji rolniczej. Na tym terenie, nie zmienił się również miejscowy plan zagospodarowania terenu, który by spowodował wzrost jej wartości. Oczywiście, od czasu do czasu Zainteresowany próbuje ogłaszać chęć sprzedaży nieruchomości w ogólnie przyjęty sposób, ale to jest naturalne działanie, które ma wspomóc sprzedaż prywatnego majątku.

Na przedmiotową nieruchomość nie była wydawana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, ponieważ teren ten jest objęty aktualnym miejscowym planem zagospodarowania terenu.

Zainteresowany poinformował, że w przeszłości, jako osoba prywatna, nie dokonywał sprzedaży nieruchomości prywatnej za wyjątkiem sprzedaży mieszkania w domu wielorodzinnym, około 4 lata temu. Ponadto Wnioskodawca, jako osoba prywatna, na chwilę obecną nie planuje nabywać, ani sprzedawać kolejnych nieruchomości. Również na chwilę obecną Wnioskodawca nie planuje swoich prywatnych wydatków i nie wie jak zamierza wykorzystać środki finansowe uzyskane ze sprzedaży podzielonych działek gruntu.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą uznania, że planowana przez niego sprzedaż nieruchomości nie będzie dokonywana przez handlowca i Zainteresowany nie będzie zobowiązany do naliczenia podatku VAT.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Zainteresowany podejmował działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że z zawartego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego nie wynika jakiekolwiek aktywne działanie Wnioskodawcy, tj. wystąpienie o wydanie warunków zagospodarowania przestrzennego, uzbrojenie gruntów w przyłącza do sieci wodociągowej, energetycznej lub gazowej, ogrodzenie, wystąpienie o wytyczenie dróg wewnętrznych itd., które wskazywałoby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Ponadto działki, o których mowa we wniosku, nie były wykorzystywane przez Zainteresowanego w działalności gospodarczej oraz nie były udostępniane osobom trzecim na podstawie odpłatnych umów cywilnoprawnych, co mogłoby wskazywać na ekonomiczne wykorzystanie gruntu.

Należy również wskazać, że bez znaczenia pozostają podjęte przez Wnioskodawcę czynności polegające na scaleniu dwóch nieruchomości gruntowych, a następnie podziale jej na 21 mniejszych działek.

Zatem w analizowanej sprawie w celu dokonania sprzedaży 21 działek gruntu na rzecz jednego kupca, Wnioskodawca nie będzie angażował środków podobnych do wykorzystywanych przez handlowca, tj. nie będzie wykazywał aktywności w przedmiocie zbycia wskazanych we wniosku nieruchomości porównywalnych do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że Wnioskodawca zbywając działki, nie będzie dokonywał tego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i nie będzie występował jako podatnik podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

W przedstawionych okolicznościach sprawy Wnioskodawca nie będzie działał zatem jako producent, handlowiec lub usługodawca, a czynność sprzedaży ww. działek będzie stanowiła jedynie racjonalny sposób zagospodarowania posiadanego przez niego prywatnego majątku. Zainteresowany sprzedając działki będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, zatem czynność ta nie będzie oznaczała wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Sprzedaż towaru z majątku osobistego nie będzie miała charakteru handlowego, podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, transakcja sprzedaży 21 działek, stanowiących prywatny majątek Wnioskodawcy, nie będzie stanowiła sprzedaży dokonywanej przez handlowca (przedsiębiorcę) i tym samym Zainteresowany nie będzie zobowiązany do naliczenia podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W kwestii skutków prawnych jakie wywołuje interpretacja indywidualna wydana dla Wnioskodawcy, stwierdzić należy, że w myśl art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Mając na uwadze, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez (męża), zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla żony Wnioskodawcy.

Żona Wnioskodawcy chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż nieruchomości nie będzie dokonywana przez handlowca i Zainteresowany nie będzie zobowiązany do naliczenia podatku VAT. Natomiast, w kwestii dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.