Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-788/15/JJ
z 24 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 sierpnia 2015r. (data wpływu 8 września 2015r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży wydrukowanych książek i czasopism specjalistycznych z własnych materiałów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 września 2015r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży wydrukowanych książek i czasopism specjalistycznych z własnych materiałów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik prowadzi działalność poligraficzną polegającą m.in na druku z własnych materiałów i surowców (papieru, farb, kleju itp.), przy użyciu własnych narzędzi, książek oznaczonych numerami ISBN o symbolu statystycznym PKWiU 58.11.1. oraz czasopism specjalistycznych oznaczonych numerami ISSN o symbolu PKWiU 58.14.1. Drukowane przez podatnika czasopisma specjalistyczne spełniają definicję określoną w art. 2 pkt 27f ustawy o podatku od towarów i usług. Dotychczas dla wymienionych produktów stosowano, stawkę 23% - tracono przez to klientów, bowiem okazuje się, że inne firmy poligraficzne działające na rynku stosują stawkę obniżoną, tj. określoną w ustawie o podatku od towarów i usług dla dostawy towarów. Stawka ta w przypadku książek oznaczonych numerem ISBN oraz czasopism specjalistycznych oznaczonych numerami ISSN wynosi 5%. Przy wytwarzaniu gotowych książek i czasopism z własnych materiałów i przy użyciu własnych narzędzi podatnik wykorzystuje treść przygotowaną przez wydawcę i dostarczoną w formie plików komputerowych. Podatnik nie jest wydawcą tych książek i czasopism ani właścicielem numerów ISBN i ISSN, nie posiada praw autorskich do wydrukowanych przez siebie czasopism i książek (np. Wydawcą książki i dysponentem numerów ISBN i ISSN jest Firma X, która Firmie Y zleca oprawę graficzną i druk; ta zleca usługę Firmie Z; Firma Z zlecenie druku wystawiła Podatnikowi, który ostatecznie wytworzył gotowy produkt). Proces produkcji obejmuje wykonanie gotowego wyrobu, więc również oprawę introligatorską.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w ww. sytuacji podatnik może traktować wykonanie zadania jako dostawę towaru, czyli dostawę książek posiadających numer 1SBN o symbolu PKWiU ex 58.11.1 oraz czasopism specjalistycznych posiadających numer ISSN o symbolu PKWiU 58.14 i kodzie CN 4902, opodatkowaną stawką obniżoną 5%, zgodnie z art. 41 pkt 2a ustawy o podatku od towarów i usług w związku z poz. 32 i 34 załącznika nr 10 do tej ustawy, jeżeli do wytworzenia produktu używa w całości materiały własne i przenosi się na nabywcę prawo do rozporządzania towarem jak właściciel?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wg przedstawionego stanu faktycznego przedmiotem umowy jest dostawa towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Na podstawie materiałów dostarczonych przez zleceniodawcę (nie ma w tym wypadku znaczenia, że zleceniodawca nie jest bezpośrednim wydawcą), firma wytworzyła produkty (książki posiadające nr ISBN o symbolu PKWiU - ex 58.11.1. i czasopisma specjalistyczne posiadające numer ISSN o symbolu PKWiU - ex 58.14.1) z własnych materiałów, którymi ma prawo rozporządzać w sferze materialnej, tym samym jest podmiotem uprawnionym do przenoszenia prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel na inny podmiot.

W opinii podatnika, przekazanie zleceniodawcy za wynagrodzeniem wykonanych produktów (książek lub czasopism specjalistycznych) spełnia warunki konieczne do uznania transakcji za dostawę towarów i zastosowania stawki obniżonej 5% VAT, zgodnie z art. 41 pkt 2a ustawy o VAT w związku, z poz. 32 i 34 załącznika nr 10 do tej ustawy mimo, że podatnik jest kolejnym podwykonawcą i nie jest wydawcą publikacji ani właścicielem numerów ISNB i ISSN (Firma X), zaś wydawca (Firma X), podmiot odpowiedzialny, za przygotowanie do druku (Firma Y) oraz zleceniodawca (Firma Z) są niezależnymi firmami działającymi na własny rachunek, bez powiązań osobowych lub kapitałowych z podatnikiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów – w myśl art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność poligraficzną polegającą m.in na druku z własnych materiałów i surowców (papieru, farb, kleju itp.), przy użyciu własnych narzędzi, książek oznaczonych numerami ISBN o symbolu statystycznym PKWiU 58.11.1. oraz czasopism specjalistycznych oznaczonych numerami ISSN o symbolu PKWiU 58.14.1. Drukowane przez Wnioskodawcę czasopisma specjalistyczne spełniają definicję określoną w art. 2 pkt 27f ustawy o podatku od towarów i usług. Dotychczas dla wymienionych produktów stosowano, stawkę 23% - tracono przez to klientów, bowiem okazuje się, że inne firmy poligraficzne działające na rynku stosują stawkę obniżoną, tj. określoną w ustawie o podatku od towarów i usług dla dostawy towarów. Stawka ta w przypadku książek oznaczonych numerem ISBN oraz czasopism specjalistycznych oznaczonych numerami ISSN wynosi 5%. Przy wytwarzaniu gotowych książek i czasopism z własnych materiałów i przy użyciu własnych narzędzi Wnioskodawca wykorzystuje treść przygotowaną przez wydawcę i dostarczoną w formie plików komputerowych. Wnioskodawca nie jest wydawcą tych książek i czasopism ani właścicielem numerów ISBN i ISSN, nie posiada praw autorskich do wydrukowanych przez siebie czasopism i książek (np. Wydawcą książki i dysponentem numerów ISBN i ISSN jest Firma X, która Firmie Y zleca oprawę graficzną i druk; ta zleca usługę Firmie Z; Firma Z zlecenie druku wystawiła Wnioskodawcy, który ostatecznie wytworzył gotowy produkt). Proces produkcji obejmuje wykonanie gotowego wyrobu, więc również oprawę introligatorską.

W związku z przytoczonymi wyżej przepisami, w celu uznania czy w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z dostawą towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, należy rozważyć, czy w danym przypadku dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, tj. czy w wyniku danej transakcji nabywca może faktycznie dysponować rzeczą.

Proces wydrukowania książki/czasopisma w całości z własnych materiałów jest procesem wytworzenia nowego dobra materialnego (rzeczy), o funkcji całkiem odmiennej od tej, związanej z wykorzystanymi materiałami, które staje się przedmiotem obrotu w momencie przeniesienia na wydawcę prawa do rozporządzenia nim jak właściciel. Bez znaczenia są przy tym prawa autorskie przynależne wydawcy do drukowanego utworu, gdyż nie one są w tym przypadku przedmiotem obrotu, lecz rzeczowa postać tegoż utworu, jakim jest książka/czasopismo. Wytworzone w takim procesie produkcyjnym książki/czasopisma są towarami, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, co do których Wnioskodawca – aby wydawca mógł nimi rozporządzać jak właściciel – musi przenieść prawo ich posiadania na nabywcę.

Kiedy mowa o „przeniesieniu prawa do rozporządzania” nie należy tego zwrotu utożsamiać jedynie z przeniesieniem prawa własności w sensie prawnym, gdyż w pojęciu tym mieszczą się wszelkie formy przeniesienia prawa, które nabywcy umożliwiają rozporządzanie dobrami materialnymi (rzeczami) jak właścicielowi.

W niniejszym przypadku Wnioskodawca niewątpliwie wyzbywa się własności użytych do produkcji materiałów, które w ramach tego procesu produkcyjnego przybrały postać rzeczową książek czy też czasopism. Przeniesienie własności tych towarów na zleceniodawcę wymaga ich wydania, jako rzeczy określonych co do gatunku – art. 155 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121 ze zm.), czyli przeniesienia również ich posiadania na klienta, co pozwala temu ostatniemu na rozporządzanie tymi rzeczami jak właściciel.

Tym samym, w przedmiotowej sprawie następuje przeniesienie przez Wnioskodawcę na klienta (wydawcę) prawa do rozporządzania jak właściciel wyprodukowanym przez Wnioskodawcę (w całości z jego materiałów) majątkiem rzeczowym, co czyni tę czynność dostawą towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7 %, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże mocą art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Z kolei, w myśl art. 41 ust. 2a ustawy, dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

Art. 5a ustawy stanowi, że towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na potrzeby podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz.U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Stosownie do Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz.Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z tego, że właśnie producent bądź usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu czy usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania lub przeznaczenia wyrobu, bądź zakresu świadczonych usług.

Na mocy art. 41 ust. 2a ustawy w zw. z poz. 32 załącznika nr 10 do ustawy, opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 5% podlegają, objęte symbolem PKWiU – ex 58.11.1 – książki drukowane – wyłącznie książki (oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN), mapy – wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem ulotek; wydawnictwa w alfabecie Braille’a.

Natomiast w myśl art. 41 ust. 2a ustawy w zw. z poz. 34 załącznika nr 10 do ustawy, opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 5% podlegają czasopisma specjalistyczne.

Przez czasopisma specjalistyczne – art. 2 pkt 27f ustawy o VAT, rozumie się drukowane wydawnictwa periodyczne oznaczone symbolem ISSN, objęte kodem PKWiU 58.14.1 i CN 4902, o tematyce szeroko pojętych zagadnień odnoszących się do działalności kulturalnej lub twórczej, edukacyjnej, naukowej lub popularnonaukowej, społecznej, zawodowej i metodycznej, regionalnej lub lokalnej, a także przeznaczone dla osób niewidomych i niedowidzących, publikowane nie częściej niż raz w tygodniu w postaci odrębnych zeszytów (numerów) objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się, ukazujące się na ogół w regularnych odstępach czasu w nakładzie nie wyższym niż 15 000 egzemplarzy, z wyjątkiem:

1. periodyków o treści ogólnej, stanowiących podstawowe źródło informacji bieżącej o aktualnych wydarzeniach krajowych lub zagranicznych, przeznaczonych dla szerokiego kręgu czytelników,
2. publikacji zawierających treści pornograficzne, publikacji zawierających treści nawołujące do nienawiści na tle różnic narodowościowych, etnicznych, rasowych, wyznaniowych albo ze względu na bezwyznaniowość lub znieważające z tych powodów grupę ludności lub poszczególne osoby oraz publikacji propagujących ustroje totalitarne,
3. wydawnictw, w których co najmniej 33% powierzchni jest przeznaczone nieodpłatnie lub odpłatnie na ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe, w szczególności czasopism informacyjno-reklamowych, reklamowych, folderów i katalogów reklamowych,
4. wydawnictw, które zawierają głównie kompletną powieść, opowiadanie lub inne dzieło w formie tekstu ilustrowanego lub nie, albo w formie rysunków opatrzonych opisem lub nie,
5. publikacji, w których więcej niż 20% powierzchni jest przeznaczone na krzyżówki, kryptogramy, zagadki oraz inne gry słowne lub rysunkowe,
6. publikacji zawierających informacje popularne, w szczególności porady, informacje o znanych i sławnych postaciach z życia publicznego,
7. czasopism, na których nie zostanie uwidoczniona wysokość nakładu.
   
   

Zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy ilekroć jest mowa o PKWiU ex rozumie się przez to zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia, obniżonej stawki podatku lub wyłączenia tylko do towarów lub usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce – nazwa towaru lub usługi. Wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT, zwolnienie bądź wyłączenie dotyczy wyłącznie danego towaru lub danej usługi z danego grupowania – konkretnego towaru lub konkretnej usługi wymienionej obok symbolu PKWiU.

Zatem jak wynika z przywołanych wyżej przepisów, preferencyjna stawka podatku od towarów i usług może mieć zastosowanie wyłącznie do dostawy towarów.

Mając zatem na uwadze opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że w okolicznościach przedstawionych we wniosku Wnioskodawca dokonuje dostawy drukowanych książek posiadających numer ISBN o symbolu PKWiU ex 58.11.1 oraz czasopism specjalistycznych w rozumieniu art. 2 pkt 27f ustawy, gdzie Wnioskodawca przenosi na podmiot zlecający (nabywcę) prawo do rozporządzania tymi książkami i czasopismami specjalistycznymi jak właściciel, zatem w sytuacji gdy faktycznie wskazany przez Wnioskodawcę symbol PKWiU dla ww. książek jest prawidłowy a czasopisma, o których mowa we wniosku są czasopismami specjalistycznymi w rozumieniu art. 2 pkt 27 ustawy o VAT, wówczas do ich dostawy zastosowanie znajdzie 5% stawka podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 41 ust. 2a ustawy w związku z poz. 32 i 34 załącznika nr 10 do tej ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Należy jednocześnie zauważyć, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii czy czasopisma, których dotyczy zapytanie, są czasopismami specjalistycznymi w rozumieniu art. 2 pkt 27f ustawy o VAT, gdyż kwestie te nie były przedmiotem zapytania Wnioskodawcy. Stąd też przedmiotowe rozstrzygnięcie oparte zostało na zawartym we wniosku stwierdzeniu Wnioskodawcy, że drukowane przez Wnioskodawcę czasopisma specjalistyczne spełniają definicję określoną w art. 2 pkt 27f ustawy o podatku od towarów i usług, bez dokonywania oceny jego prawdziwości.

Podkreślić przy tym należy, że analiza prawidłowości klasyfikacji towarów do właściwego grupowania statystycznego nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego. Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę w zakresie klasyfikacji statystycznej towaru będącego przedmiotem wniosku. Wobec powyższego, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę.

Zmiana któregokolwiek z elementów przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego lub zmiana stanu prawnego powodują, że interpretacja traci ważność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.